مشاعره با اشعار احمد شاملو

MEESSA · 23/5/23

moh@mad گفت:
من اینقدر با تو بوده ام
که از بودن کنار دیگران
سردم میشود

در نیست،
در نیست،
راه نیست،
شب نیست،
ماه نیست،
نه روز و
نه آفتاب،
ما
بیرون زمان
ایستاده‌ایم.
با دشنه تلخی
در گرده‌هایمان
هیچ‌کس
با هیچ‌کس
سخن نمی‌گوید،
که خاموشی
به هزار زبان در سخن است
در مُرده‌گان خویش نظر می‌بندیم با طرح خنده‌ای، و نوبت خود را انتظار می‌کشیم بی‌ هیچ خنده‌ای!

moh@mad · 24/5/23

MEESSA گفت:
در نیست،
در نیست،
راه نیست،
شب نیست،
ماه نیست،
نه روز و
نه آفتاب،
ما
بیرون زمان
ایستاده‌ایم.
با دشنه تلخی
در گرده‌هایمان
هیچ‌کس
با هیچ‌کس
سخن نمی‌گوید،
که خاموشی
به هزار زبان در سخن است
در مُرده‌گان خویش نظر می‌بندیم با طرح خنده‌ای، و نوبت خود را انتظار می‌کشیم بی‌ هیچ خنده‌ای!

یخ اب میشود در روح من
در اندیشه هایم
بهار حظور توست
بودن توست

YeGaNeH · 22/7/23

تو سخن می‌گویی من نمی‌شنوم
تو سکوت می‌کنی من فریاد می‌زنم
با منی با خود نیستم و بی‌تو خود را در نمی‌یابم...

- شاملو

moh@mad · 24/7/23

YeGaNeH گفت:
تو سخن می‌گویی من نمی‌شنوم
تو سکوت می‌کنی من فریاد می‌زنم
با منی با خود نیستم و بی‌تو خود را در نمی‌یابم...

- شاملو

من با تو تنها نیستم، هیچ‌کس با هیچ‌کس تنها نیست

شب از ستاره‌ها تنهاتر است...

□

طرفِ ما شب نیست

چخماق‌ها کنارِ فتیله بی‌طاقتند

خشمِ کوچه در مُشتِ توست

در لبانِ تو، شعرِ روشن صیقل می‌خورد

YeGaNeH گفت:
تو سخن می‌گویی من نمی‌شنوم
تو سکوت می‌کنی من فریاد می‌زنم
با منی با خود نیستم و بی‌تو خود را در نمی‌یابم...

- شاملو

من با تو تنها نیستم
هیچ کس با هیچ کس تنها نیست
شب از ستاره تنها تر است

Delvin22 · 12/9/23

moh@mad گفت:
من با تو تنها نیستم، هیچ‌کس با هیچ‌کس تنها نیست

شب از ستاره‌ها تنهاتر است...

□

طرفِ ما شب نیست

چخماق‌ها کنارِ فتیله بی‌طاقتند

خشمِ کوچه در مُشتِ توست

در لبانِ تو، شعرِ روشن صیقل می‌خورد

من با تو تنها نیستم
هیچ کس با هیچ کس تنها نیست
شب از ستاره تنها تر است

کیستی که من اینگونه به اعتماد
نام خود را
با تو می گویم
نان شادی ام را با تو قسمت می کنم
به کنارت می نشینم و
بر زانوی تو اینچنین به خواب می روم
کیستی که من این گونه به جد
در دیار رویاهای خویش با تو
درنگ می کنم!

moh@mad · 13/9/23

Delvin22 گفت:
کیستی که من اینگونه به اعتماد
نام خود را
با تو می گویم
نان شادی ام را با تو قسمت می کنم
به کنارت می نشینم و
بر زانوی تو اینچنین به خواب می روم
کیستی که من این گونه به جد
در دیار رویاهای خویش با تو
درنگ می کنم!

مگذار دیگران نام تو را بدانند …
همین زلال بی‌کران چشمانت
برای پچ پچ هزار ساله آنان کافیست

Delvin22 · 19/9/23

moh@mad گفت:
مگذار دیگران نام تو را بدانند …
همین زلال بی‌کران چشمانت
برای پچ پچ هزار ساله آنان کافیست

تو را دوست دارم
و این دوست داشتن
حقیقتی است که مرا
به زندگی دلبسته می کند

*AsAl* · 19/9/23

اندیشیدن

در سکوت

آن که می‌اندیشد

به‌ناچار دَم فرو می‌بندد

اما آنگاه که زمانه

زخم‌خورده و معصوم

به شهادتش طلبد

به هزار زبان سخن خواهد گفت

*AsAl* · 19/9/23

گر بدین‌سان زیست باید پست

من چه بی‌شرمم اگر فانوسِ عمرم را به رسوایی نیاویزم

بر بلندِ کاجِ خشکِ کوچه‌ی بن‌بست.

گر بدین‌سان زیست باید پاک

من چه ناپاکم اگر ننشانم از ایمانِ خود، چون کوه

یادگاری جاودانه، بر ترازِ بی‌بقایِ خاک

moh@mad · 20/9/23

*AsAl* گفت:
گر بدین‌سان زیست باید پست

من چه بی‌شرمم اگر فانوسِ عمرم را به رسوایی نیاویزم

بر بلندِ کاجِ خشکِ کوچه‌ی بن‌بست.

گر بدین‌سان زیست باید پاک

من چه ناپاکم اگر ننشانم از ایمانِ خود، چون کوه

یادگاری جاودانه، بر ترازِ بی‌بقایِ خاک

که غرور تو را هدایت می کنند و
سرنوشت مرا
که شب را تحمل کرده ام
بی آن که به انتظار صبح
مسلح بوده باشم

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

عضو جدید انجمن

کاربر ممتاز

معاونت کل سایت رمان ۹۸

کاربر ممتاز

مدیر آزمایشی تالار موسیقی

کاربر ممتاز

مدیر آزمایشی تالار موسیقی

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر ممتاز

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین