- عضویت
- 20/8/18
- ارسال ها
- 8,710
- امتیاز واکنش
- 29,620
- امتیاز
- 473
- سن
- 23
- محل سکونت
- کویِ دوست
- زمان حضور
- 207 روز 9 ساعت 43 دقیقه
نویسنده این موضوع
عصر ملوکالطوایفی- سلسله دوازدهم- تسلط هیکسوسها
هیچ سرزمینی به اندازه مصر به خود شاه ندیده است. تاریخ، این شاهان را به صورت سلسلههایی درآورده که شاهان یک سلسله، همه، از یک تخمه یا از یک خانوادهاند، ولی با وجود این، به خاطر سپردن آنها بار سنگینی برای حافظه است. برای آنکه کمکی به حافظه شده باشد، مورخان، علاوه بر تقسیم سلسله، خود سلسلهها را نیز به چند دوره تقسیم کردهاند: (۱) «دوره سلطنت قدیم» مشتمل بر سلسلههای یکم تا ششم (۳۵۰۰ – ۲۶۳۱ قم)، که پس از آن دوره فترت و هرج و مرج میآید؛ (۲) «دوره سلطنت میانه» مشتمل بر سلسلههای ۱۱ تا ۱۴ (۲۳۷۵ – ۱۸۰۰ ق م)، که پس از آن دوره هرج و مرج دیگری است؛ (۳) «دوره امپراطوری»، مشتمل بر سلسلههای ۱۸ تا ۲۰ (۱۵۸۰ – ۱۱۰۰ قم)، که پس از آن دوره رقابت میان دو پایتخت میآید؛ (۴) «عصر ساو» (که یونانیان آن را سائیس مینامند و هماکنون صاءالحجر نامیده میشود)، مشتمل بر سلطنت سلسله ۲۶ (۶۶۳ – ۵۲۵ قم). تمام تاریخها، جز آخری، تقریبی است؛ مصرشناسان، نسبت به تاریخهای دیگر، چند قرن با یکدیگر اختلاف دارند.
یکی از فرعونهای قدیم به نام پپی دوم، مدت نودو چهار سال سلطنت کرد(۲۷۳۸-۲۶۴۴قم)؛ این طولانیترین دوره سلطنت در تاریخ است. پس از مرگ وی، مملکت دچار هرج و مرج شد و اختیار از دست فرعونها بیرون رفت و اشراف و زمینداران، در «نوم»ها، هر یک مستقلا به حکمرانی پرداختند. این که زمانی حکومت مرکزی موجود باشد و پس از آن وضع به حال ملوکالطوایفی و خانخانی بازگردد، یکی از نمونههای تاریخ است که به صورت منظمی تکرار میشود؛ گویی چنان است که مردم زمانی آزادی بیش از اندازه را دوست دارند و زمانی دیگر به انضباط سخت میل میکنند. پس از یک دوره تاریکی، که مدت چهار قرن طول کشید و در این مدت هرج و مرج حکمفرما بود، مردی قویالاراده، شبیه شارلمانی دورههای تاریک اروپا، ظاهر شد و، با سرپنجه آهنین، زمام امور را به دست گرفت و کارها را به جریان عادی خود بازگردانید و پایتخت را از ممفیس به طیوه انتقال داد و، به نام آمنمحت اول، سلسله دوازدهم را تأسیس کرد. در زمان این سلسله، هنر مصری، جز در قسمت معماری، آن اندازه پیش رفت که هرگز به آن پایه نرسیده بود و بعد نیز از این حد بی احترامی نکرد.
هیچ سرزمینی به اندازه مصر به خود شاه ندیده است. تاریخ، این شاهان را به صورت سلسلههایی درآورده که شاهان یک سلسله، همه، از یک تخمه یا از یک خانوادهاند، ولی با وجود این، به خاطر سپردن آنها بار سنگینی برای حافظه است. برای آنکه کمکی به حافظه شده باشد، مورخان، علاوه بر تقسیم سلسله، خود سلسلهها را نیز به چند دوره تقسیم کردهاند: (۱) «دوره سلطنت قدیم» مشتمل بر سلسلههای یکم تا ششم (۳۵۰۰ – ۲۶۳۱ قم)، که پس از آن دوره فترت و هرج و مرج میآید؛ (۲) «دوره سلطنت میانه» مشتمل بر سلسلههای ۱۱ تا ۱۴ (۲۳۷۵ – ۱۸۰۰ ق م)، که پس از آن دوره هرج و مرج دیگری است؛ (۳) «دوره امپراطوری»، مشتمل بر سلسلههای ۱۸ تا ۲۰ (۱۵۸۰ – ۱۱۰۰ قم)، که پس از آن دوره رقابت میان دو پایتخت میآید؛ (۴) «عصر ساو» (که یونانیان آن را سائیس مینامند و هماکنون صاءالحجر نامیده میشود)، مشتمل بر سلطنت سلسله ۲۶ (۶۶۳ – ۵۲۵ قم). تمام تاریخها، جز آخری، تقریبی است؛ مصرشناسان، نسبت به تاریخهای دیگر، چند قرن با یکدیگر اختلاف دارند.
یکی از فرعونهای قدیم به نام پپی دوم، مدت نودو چهار سال سلطنت کرد(۲۷۳۸-۲۶۴۴قم)؛ این طولانیترین دوره سلطنت در تاریخ است. پس از مرگ وی، مملکت دچار هرج و مرج شد و اختیار از دست فرعونها بیرون رفت و اشراف و زمینداران، در «نوم»ها، هر یک مستقلا به حکمرانی پرداختند. این که زمانی حکومت مرکزی موجود باشد و پس از آن وضع به حال ملوکالطوایفی و خانخانی بازگردد، یکی از نمونههای تاریخ است که به صورت منظمی تکرار میشود؛ گویی چنان است که مردم زمانی آزادی بیش از اندازه را دوست دارند و زمانی دیگر به انضباط سخت میل میکنند. پس از یک دوره تاریکی، که مدت چهار قرن طول کشید و در این مدت هرج و مرج حکمفرما بود، مردی قویالاراده، شبیه شارلمانی دورههای تاریک اروپا، ظاهر شد و، با سرپنجه آهنین، زمام امور را به دست گرفت و کارها را به جریان عادی خود بازگردانید و پایتخت را از ممفیس به طیوه انتقال داد و، به نام آمنمحت اول، سلسله دوازدهم را تأسیس کرد. در زمان این سلسله، هنر مصری، جز در قسمت معماری، آن اندازه پیش رفت که هرگز به آن پایه نرسیده بود و بعد نیز از این حد بی احترامی نکرد.
دوره سلطنت میانه مصر باستان
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com