خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ با هدف ترویج فرهنگ کتاب خوانی و تقویت قلم عزیزان ایجاد شده است.
هدف ما همواره ایجاد محیطی گرم و صمیمی و دوستانه بوده
برای مطالعه کامل رمان‌ها و استفاده از امکانات انجمن
به ما بپیوندید و یا وارد انجمن شوید.

Saghár✿

سرپرست بخش عمومی+بخش کپی
عضو کادر مدیریت
سرپرست بخش
نگارشگر انجمن
کپیست انجمن
  
عضویت
28/2/20
ارسال ها
4,437
امتیاز واکنش
51,283
امتیاز
443
محل سکونت
☁️
زمان حضور
122 روز 21 ساعت 18 دقیقه

شکار و انقراض قوها
قدیمی ترین تاریخ های ثبت شده از شکار قوها توسط انسان به دوران عصر سنگ می رسد. بومیان آمریکا در گذشته از استخوان های قوهای ترومپت زن به عنوان اسکنه جراحی و دسته استفاده می کردند. در گذشته، اسکیموها در کانادا سوار بر کایاک و کانو با نیزه به شکار قوهای سوت زن می پرداختند و شکار قو تنها با یک دست افتخاری برای جوانان به حساب می آمد.
قوها در زمان های گذشته همانند دیگر پرندگان آبزی در اروپا شکار می شدند یا به منظور بهره گیری ازشان پرورش داده می شدند. قوی گنگ در اروپا به صورت نیمه اهلی به خاطر گوشت و پرهایش پرورش داده می شد و برای جلوگیری از پروازشان، پیش از بدست آوردن توانایی پرواز شاه بال آن ها کوتاه می شد. این روش برای نزدیک به یک هزاره در انگلستان اجرا می شد و هیچ کس در اروپا تا آغاز سده پیشین صدای بال زدنشان را نشنیده بود. برای بهره گیری از گوشت این پرندگان، قوهای جوان را از والدینشان جدا می کردند و پس از آنکه مدتی صرف چاق کردنشان در یک برکهٔ جداگانه می شد، خوراک های پادشاهی از گوشت بریان آن ها تهیه می کردند. هیچ جشنی در سده های میانی در انگلستان بی وجود یک یا دو قوی سرخ کرده معنا پیدا نمی کرد و در جشن های بزرگ گاه تا ۴۰۰ قوی بریان نیز آماده می شد. در ایسلند بر پشت اسب ها به دنبال قوهای فریادکش می رفتند و یا سگ ها را برای شکارشان می فرستادند. در روسیه شکارچیان با قایق های بزرگ و تورهای عظیم به شکار قوهای فریادکش می رفتند و گاه بیش از ۳۰۰ قو را در یک روز شکار می کردند.
قوهای سیاه و گردن سیاه از لحاظ شکار شدن توسط انسان ها از وضعیت بهتری نسبت به دیگر قوها برخوردار بوده اند. این جانوران در منطقه زندگیشان مورد توجه اهالی بوده و کمتر شکار می شدند. با این حال، افزایش جمعیت این پرندگان و زیانی که به زمین های کشاورزی وارد می کنند باعث شده است که نهادهای حفاظتی محلی اقدام به کشتن تعدادی از آن ها و یا صدور اجازه برداشتن تعداد محدودی از تخم این پرندگان برای کنترل جمعیتشان کنند. بومیان محلی زلاندنو اما به شکار قوها می پرداختند و به نظر می رسد که شکار بیش از حد باعث انقراض نسل قوی زلاندنو شد. شاهد بر این مدعا استخوان های قوی یافت شده در خانه های شکارچیان پولی نزیایی موآ است که در سده ۱۰ به زلاندنو مهاجرت کردند. موآها به گمانی در سده ۱۷ منقرض شدند و قوها به احتمالی یکصد سال پیش از آن ها است.

بیماری قوها
معمول ترین علت مرگ قوها برخورد آنان با اشیا ساخته شده توسط انسان ها است که ۲۶ درصد کل مرگ و میر آن ها را تشکیل می دهد. این مسئله از آن رو برای قوها مشکل آفرین است که جثه بزرگ و وزن زیادشان باعث می شود که هنگامی که با سرعت ۵۰ تا ۸۰ کیلومتر در ساعت پرواز می کنند، نتوانند فوری از سرعت خود بکاهند و با خودروها و خطوط برق فشار قوی برخورد کنند. از سوی دیگر توانایی دید آن ها متوسط است و نمی توانند سیم های باریک خطوط برق را ببینند. قوها می توانند قربانی بیماری های مشترک میان پرندگان، از جمله آنفلوآنزای پرندگان، شوند.
دیگر فعالیت های انسانی و آلودگی محیط زیست نیز از جمله تهدیدکنندگان جان قوها هستند. پسماندهای نفتی هر ساله صدها قو را چه از راه مسمومیت به خاطر خوردن نفت و مشتقات آن و چه از راه آسیب رساندن به توانایی پرواز و ضدآب بودن پرهایشان، می کشند. هنگامی که نفت به پرهای قو برسد می تواند به سادگی به سطح بدن که هیچ گاه تماسی با آب ندارد برسد و جانور را بیمار کند.
مرگ به دلیل مسمومیت با میزان بالایی از سرب نیز از دیگر مواردی است که فعالیت های انسانی قوها را تحت تاثیر قرار می دهد؛ در این موارد قوها با خوردن ناآگاهانه وزنه های سربی قلاب ماهیگری، که برای سنگین شدن آن و پایین رفتنش در آب به کار برده می شوند، و یا زندگی در آبی که توسط پسماندهای حاصل از کاوش های معدنی آلوده شده باشد دچار مسمومیت می شوند. در یک بررسی انجام گرفته در سال ۱۹۹۴ میلادی، تعداد ۱۰٬۰۰۰ قوی کشته شده توسط این عامل در ۱۴ کشور جهان شناسایی شدند. هنگامی که سرب وارد بدن قو می شود و جذب آن می گردد بی درنگ باعث اختلال در سامانه عصبی-ماهیچه ای می شود. قوهای آلوده ماهیچه هایی نرم پیدا می کنند و گردنشان خم و گره خورده می شود. در این هنگام توانایی ماهیچه های گردن برای فرودادن غذا به درون معده تحلیل می رود و قو در حالی که گردنی پر از غذا و معده ای خالی دارد، پس از مدتی از گرسنگی می میرد.
دشمنان طبیعی قوها را راکون، روباه، سمور آبی، کایوت و سگها تشکیل می دهند که با حمله به آشیانه در هنگام خلوت بودن، اقدام به خوردن و دزدیدن تخم ها و جوجه ها می کنند

منبع:دلگرم


پرنده قو

 
shape1
shape2
shape3
shape4
shape7
shape8
بالا