- عضویت
- 20/7/20
- ارسال ها
- 724
- امتیاز واکنش
- 4,789
- امتیاز
- 228
- زمان حضور
- 62 روز 21 ساعت 12 دقیقه
انواع بازی کودکان
بازی کودک عبارت است از هرگونه فعاليت جسمي يا ذهني هدفدار که به صورت فردي يا گروهي انجام شود و موجب کسب لـ*ـذت و برآورده شدن نيازهاي کودک گردد.
کودکان نقاط قوت و ضعف خود از جمله تمايل به فرمان دادن يا فرمان بردن، تهاجم يا تسليم، اجتماعي بودن يا منزوي بودن و همچنين احساسات دوستانه يا خصمانه، افسردگي يا شادي، اميال و آرزوهاي خود را از طريق بازی نشان مي دهند.
کودکان به بازيهاي متفاوتي مي پردازند که هر کدام از بازي های کودک نشان دهنده يکي از احساسات آنها مي باشد. کودکان براي بيان رفتارهاي پرخاشگرانه خود به بازيهايي مي پردازند که در آن بازی بتوانند با حمله و تخريب پديده هاي عادي و معنوي راهي براي بروز خشم خود پيدا کنند.
همچنين کودک از طریق بازی براي بيان آرزوها و اميال خود به رويا و تخيل مي پردازند و براي رسيدن به هرآنچه که آرزو دارند خود را با بازيهاي تخيلي سرگرم مي کنند و سرانجام کودک براي ساخت و پيدا کردن نقش مورد علاقه خود به بازي های تقليدي مي پردازند. در ادامه انواع بازي کودکان شرح داده مي شوند.
بازی های جسمی کودک:
یک نوع از بازی کودکان بازی جسمی است.بازی های جسمی کودک از قديمي ترين انواع بازی ها هستند. کودک براي خارج ساختن نيرو ( انرژي ) اضافي بدن خود و يا رهايي از خمودگي و خستگي، اوقاتي را به بازی هاي جسمي اختصاص مي دهد. از مشخصات اين بازی کودک، نياز به محيط مخصوص بازی و توان جسمی کودک در اجرای بازی است. بازيهای جسمی می توانند هم به صورت گروهی و هم به صورت انفرادی و يا ترکيبی از هر دوی آنها انجام گيرند.
بازی های تقليدی کودک:
نوعی دیگر از بازی کودک بازی تقلیدی است،کودک در هر دوره اي دست به بازيهای تقليدی مي زند. کودک در آغاز به تقليد نقش مطمئن دوستان، والدين، خواهران، برادران و کلا نزديکان مي پردازد و از ايفای نقش آنها، بزرگترين لـ*ـذت و تجربه را به دست مي آورد. در دوران دبستان در بازی بيشتر نقش مربيان و معلمان را ايفا مي کند و هنگامي که به سن نوجواني نزديک مي شود، الگوي رفتاري او نيز تغيير مي يابد. از اين سنين کودک ( نوجوان ) به تقليد رفتار همسالان خود مي پردازد. در واقع از اين زمان به بعد تقليد نقش از طرف کودک ديگر به عنوان بازي نيست، بلکه آغازي است براي چگونگي هم خوانی با گروههای اجتماعی و ايفای نقش واقعی زندگی.
بازی های نمايشی کودک:
نوعی دیگر از بازی کودک که میتوان نام برد بازی نمایشی است.مهمترين بازی که در آن احساسات، نيازها و عواطف کودکان می تواند بروز و ظهور کند، بازی نمايشی است. بازی نمايشی مي تواند کمک کند تا کودک از خود مرکزی بيرون آيد و متوجه بيرون خود شود و همچنين به کودک فرصت می دهد تا شخصيت درونی خود را آشکار کند. اگرچه بازی های تقليدی و نمايشی با هم مشترکند و در حقيقت بازی نمايشی خود نوعي از بازی تقليدی است؛ اما نکته ظريف اين جاست که در بازي تقليدی، کودک سعی به تقليد نقش دارد، در حاليکه بلازی نمايشی کودک علاوه بر تقليد نقش، انتظار خود از آن نقش را نيز بيان مي دارد.
بازی های نمادين کودک:
نوعی دیگر از بازی کودک بازی نمادین است.بازی های نمادين نقطه اوج بازی های کودکانه است که از حدود يک و نيم يا دو سالگی آغاز مي شود و در پنج و شش سالگی به کمال خود مي رسد، و تا هشت و نه سالگي نيز ادامه مي يابد. در واقع، بازي نمادين زماني آغاز مي شود که کودک به تدريج زبان مي گشايد و توانايي کاربرد علائم و نمادهاي زبان را دارد. بازی های نمادين، با بازي های تقليدی و نمايشی تفاوت دارد. در بازی های تقليدی و نمايشی، کودک با استفاده از وسايل موجود به برون فکنی يا درون فکنی اميال و خواسته های خود مي پردازد و از اين طريق، به لذتی درونی و برونی دست مي يابد و خود را از قيد تنش ها رها مي سازد. دربازی های تقليدی و نمايشی، کودک سعي دارد به اشيا و وسايل واقعی موجود در محيط خود دست پيدا کرده و با آن وسايل بازی کند اما در بسياری از اوقات، محدوديت ها مانع دستيابی کودک به ابزار و وسايلی است که در بازی به آن نياز دارد. در اين مرحله است که کودک، برای حل مشکل خود، به بازی های نمادين روی می آورد و عناصري تازه وارد بازي کودکان مي شوند. واقعيت ها تغيير شکل مي يابند. اشيايي که وجود ندارند به وسيله اشياي ديگر به نمايش در مي آيند.
بازی های نمادين کودک:
نوعی دیگر از بازی کودک بازی نمادین است.بازی های نمادين نقطه اوج بازی های کودکانه است که از حدود يک و نيم يا دو سالگی آغاز مي شود و در پنج و شش سالگی به کمال خود مي رسد، و تا هشت و نه سالگي نيز ادامه مي يابد. در واقع، بازي نمادين زماني آغاز مي شود که کودک به تدريج زبان مي گشايد و توانايي کاربرد علائم و نمادهاي زبان را دارد. بازی های نمادين، با بازي های تقليدی و نمايشی تفاوت دارد. در بازی های تقليدی و نمايشی، کودک با استفاده از وسايل موجود به برون فکنی يا درون فکنی اميال و خواسته های خود مي پردازد و از اين طريق، به لذتی درونی و برونی دست مي يابد و خود را از قيد تنش ها رها مي سازد. دربازی های تقليدی و نمايشی، کودک سعي دارد به اشيا و وسايل واقعی موجود در محيط خود دست پيدا کرده و با آن وسايل بازی کند اما در بسياری از اوقات، محدوديت ها مانع دستيابی کودک به ابزار و وسايلی است که در بازی به آن نياز دارد. در اين مرحله است که کودک، برای حل مشکل خود، به بازی های نمادين روی می آورد و عناصري تازه وارد بازي کودکان مي شوند. واقعيت ها تغيير شکل مي يابند. اشيايي که وجود ندارند به وسيله اشياي ديگر به نمايش در مي آيند.
بازی های تخيلی:
بازی تخيلی کودک ريشه در خلاقيت کودک دارند. تخيل کودک به مرور و همگام با رشد ذهنی او از مرحله بازيها خارج شده و به صحنه داستانها و گفتارهاي کودک کشانده مي شود.نظريه پردازان معتقدند رشد تخيل کودک در هنگام کودکی و از طريق بازی مي تواند باعث گردد تا در زندگی بزرگسالی اين کودکان تبديل به هنرمندان، نويسندگان، نقاشان، مخترعين و کاشفاني بزرگ گردند.
بازی های آموزشی کودک:
بازی های آموزشی، براي تقويت و رشد قوای حسی و ذهنی کودک می باشد. آنچه در بازيهاي آموزشي کودک مورد نظر است، چگونگي استفاده از بازی در رشد قواي حسي حرکتي و به فعاليت واداشتن کودک از طريق تمرين با وسايل بازي است. از جمله بازیهای آموزشي کودک مي توان از بازیهای دستی مثل پازل نام برد.
نظارت مربيان و والدين در بازيهای آموزشی کودک بسيار بااهميت و حساس است؛ اما ميزان اين نظارت بايد تا حدی محدود باشد. با اين که هدف از انجام بازیهای آموزشی، بيشتر آموزش است تا بازی، اما جنبه بازی گونه بودن آن بايدحفظ شود. بايد سعی شود کنترل اصلی در اختيار کودک بوده و جهت و مسير آن را خود کودک تعيين کند، تنها هنر مربی يا والدين، هدايت جهت و مسير بازي به صورت غيرمستقيم و غيرتحميلی به سوی آموزش است
بازی کودک عبارت است از هرگونه فعاليت جسمي يا ذهني هدفدار که به صورت فردي يا گروهي انجام شود و موجب کسب لـ*ـذت و برآورده شدن نيازهاي کودک گردد.
کودکان نقاط قوت و ضعف خود از جمله تمايل به فرمان دادن يا فرمان بردن، تهاجم يا تسليم، اجتماعي بودن يا منزوي بودن و همچنين احساسات دوستانه يا خصمانه، افسردگي يا شادي، اميال و آرزوهاي خود را از طريق بازی نشان مي دهند.
کودکان به بازيهاي متفاوتي مي پردازند که هر کدام از بازي های کودک نشان دهنده يکي از احساسات آنها مي باشد. کودکان براي بيان رفتارهاي پرخاشگرانه خود به بازيهايي مي پردازند که در آن بازی بتوانند با حمله و تخريب پديده هاي عادي و معنوي راهي براي بروز خشم خود پيدا کنند.
همچنين کودک از طریق بازی براي بيان آرزوها و اميال خود به رويا و تخيل مي پردازند و براي رسيدن به هرآنچه که آرزو دارند خود را با بازيهاي تخيلي سرگرم مي کنند و سرانجام کودک براي ساخت و پيدا کردن نقش مورد علاقه خود به بازي های تقليدي مي پردازند. در ادامه انواع بازي کودکان شرح داده مي شوند.
بازی های جسمی کودک:
یک نوع از بازی کودکان بازی جسمی است.بازی های جسمی کودک از قديمي ترين انواع بازی ها هستند. کودک براي خارج ساختن نيرو ( انرژي ) اضافي بدن خود و يا رهايي از خمودگي و خستگي، اوقاتي را به بازی هاي جسمي اختصاص مي دهد. از مشخصات اين بازی کودک، نياز به محيط مخصوص بازی و توان جسمی کودک در اجرای بازی است. بازيهای جسمی می توانند هم به صورت گروهی و هم به صورت انفرادی و يا ترکيبی از هر دوی آنها انجام گيرند.
بازی های تقليدی کودک:
نوعی دیگر از بازی کودک بازی تقلیدی است،کودک در هر دوره اي دست به بازيهای تقليدی مي زند. کودک در آغاز به تقليد نقش مطمئن دوستان، والدين، خواهران، برادران و کلا نزديکان مي پردازد و از ايفای نقش آنها، بزرگترين لـ*ـذت و تجربه را به دست مي آورد. در دوران دبستان در بازی بيشتر نقش مربيان و معلمان را ايفا مي کند و هنگامي که به سن نوجواني نزديک مي شود، الگوي رفتاري او نيز تغيير مي يابد. از اين سنين کودک ( نوجوان ) به تقليد رفتار همسالان خود مي پردازد. در واقع از اين زمان به بعد تقليد نقش از طرف کودک ديگر به عنوان بازي نيست، بلکه آغازي است براي چگونگي هم خوانی با گروههای اجتماعی و ايفای نقش واقعی زندگی.
بازی های نمايشی کودک:
نوعی دیگر از بازی کودک که میتوان نام برد بازی نمایشی است.مهمترين بازی که در آن احساسات، نيازها و عواطف کودکان می تواند بروز و ظهور کند، بازی نمايشی است. بازی نمايشی مي تواند کمک کند تا کودک از خود مرکزی بيرون آيد و متوجه بيرون خود شود و همچنين به کودک فرصت می دهد تا شخصيت درونی خود را آشکار کند. اگرچه بازی های تقليدی و نمايشی با هم مشترکند و در حقيقت بازی نمايشی خود نوعي از بازی تقليدی است؛ اما نکته ظريف اين جاست که در بازي تقليدی، کودک سعی به تقليد نقش دارد، در حاليکه بلازی نمايشی کودک علاوه بر تقليد نقش، انتظار خود از آن نقش را نيز بيان مي دارد.
بازی های نمادين کودک:
نوعی دیگر از بازی کودک بازی نمادین است.بازی های نمادين نقطه اوج بازی های کودکانه است که از حدود يک و نيم يا دو سالگی آغاز مي شود و در پنج و شش سالگی به کمال خود مي رسد، و تا هشت و نه سالگي نيز ادامه مي يابد. در واقع، بازي نمادين زماني آغاز مي شود که کودک به تدريج زبان مي گشايد و توانايي کاربرد علائم و نمادهاي زبان را دارد. بازی های نمادين، با بازي های تقليدی و نمايشی تفاوت دارد. در بازی های تقليدی و نمايشی، کودک با استفاده از وسايل موجود به برون فکنی يا درون فکنی اميال و خواسته های خود مي پردازد و از اين طريق، به لذتی درونی و برونی دست مي يابد و خود را از قيد تنش ها رها مي سازد. دربازی های تقليدی و نمايشی، کودک سعي دارد به اشيا و وسايل واقعی موجود در محيط خود دست پيدا کرده و با آن وسايل بازی کند اما در بسياری از اوقات، محدوديت ها مانع دستيابی کودک به ابزار و وسايلی است که در بازی به آن نياز دارد. در اين مرحله است که کودک، برای حل مشکل خود، به بازی های نمادين روی می آورد و عناصري تازه وارد بازي کودکان مي شوند. واقعيت ها تغيير شکل مي يابند. اشيايي که وجود ندارند به وسيله اشياي ديگر به نمايش در مي آيند.
بازی های نمادين کودک:
نوعی دیگر از بازی کودک بازی نمادین است.بازی های نمادين نقطه اوج بازی های کودکانه است که از حدود يک و نيم يا دو سالگی آغاز مي شود و در پنج و شش سالگی به کمال خود مي رسد، و تا هشت و نه سالگي نيز ادامه مي يابد. در واقع، بازي نمادين زماني آغاز مي شود که کودک به تدريج زبان مي گشايد و توانايي کاربرد علائم و نمادهاي زبان را دارد. بازی های نمادين، با بازي های تقليدی و نمايشی تفاوت دارد. در بازی های تقليدی و نمايشی، کودک با استفاده از وسايل موجود به برون فکنی يا درون فکنی اميال و خواسته های خود مي پردازد و از اين طريق، به لذتی درونی و برونی دست مي يابد و خود را از قيد تنش ها رها مي سازد. دربازی های تقليدی و نمايشی، کودک سعي دارد به اشيا و وسايل واقعی موجود در محيط خود دست پيدا کرده و با آن وسايل بازی کند اما در بسياری از اوقات، محدوديت ها مانع دستيابی کودک به ابزار و وسايلی است که در بازی به آن نياز دارد. در اين مرحله است که کودک، برای حل مشکل خود، به بازی های نمادين روی می آورد و عناصري تازه وارد بازي کودکان مي شوند. واقعيت ها تغيير شکل مي يابند. اشيايي که وجود ندارند به وسيله اشياي ديگر به نمايش در مي آيند.
بازی های تخيلی:
بازی تخيلی کودک ريشه در خلاقيت کودک دارند. تخيل کودک به مرور و همگام با رشد ذهنی او از مرحله بازيها خارج شده و به صحنه داستانها و گفتارهاي کودک کشانده مي شود.نظريه پردازان معتقدند رشد تخيل کودک در هنگام کودکی و از طريق بازی مي تواند باعث گردد تا در زندگی بزرگسالی اين کودکان تبديل به هنرمندان، نويسندگان، نقاشان، مخترعين و کاشفاني بزرگ گردند.
بازی های آموزشی کودک:
بازی های آموزشی، براي تقويت و رشد قوای حسی و ذهنی کودک می باشد. آنچه در بازيهاي آموزشي کودک مورد نظر است، چگونگي استفاده از بازی در رشد قواي حسي حرکتي و به فعاليت واداشتن کودک از طريق تمرين با وسايل بازي است. از جمله بازیهای آموزشي کودک مي توان از بازیهای دستی مثل پازل نام برد.
نظارت مربيان و والدين در بازيهای آموزشی کودک بسيار بااهميت و حساس است؛ اما ميزان اين نظارت بايد تا حدی محدود باشد. با اين که هدف از انجام بازیهای آموزشی، بيشتر آموزش است تا بازی، اما جنبه بازی گونه بودن آن بايدحفظ شود. بايد سعی شود کنترل اصلی در اختيار کودک بوده و جهت و مسير آن را خود کودک تعيين کند، تنها هنر مربی يا والدين، هدايت جهت و مسير بازي به صورت غيرمستقيم و غيرتحميلی به سوی آموزش است
انواع بازی های کودکانه
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com
آخرین ویرایش:
