خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ با هدف ترویج فرهنگ کتاب خوانی و تقویت قلم عزیزان ایجاد شده است.
هدف ما همواره ایجاد محیطی گرم و صمیمی و دوستانه بوده
برای مطالعه کامل رمان‌ها و استفاده از امکانات انجمن
به ما بپیوندید و یا وارد انجمن شوید.

*KhatKhati*

مدیر بازنشسته رمان ۹۸
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
16/7/20
ارسال ها
2,693
امتیاز واکنش
9,215
امتیاز
233
محل سکونت
گلنمکستان
زمان حضور
63 روز 21 ساعت 58 دقیقه
نویسنده این موضوع
آمارها در ایتالیای قرن بیست و یک، نشان می دهند که کتاب ها در قفسه کتابفروشی ها روی هم انباشته شده اند و تحقیقات در حوزه چاپ و نشر حاکی از این است که خوانندگان با کتاب های منتشر شده نمی توانند ارتباط برقرار کنند، شاید به خاطر آن باشد که غالباً به میزان فروش استناد می گردد و تنها خریدار به عنوان خواننده کتاب در نظر گرفته می شود حال آن که ماهیت بازار چنین حقی را به هیچ کس نداده است. علاوه بر این، در حقیقت حضور کتاب در داخل خانه به خودی خود به معنای ضمانت بلوغ فرهنگی نیست.


بر این اساس، هر کتاب جدید با گذشت مدت کوتاهی از چاپ آن که گاهی اوقات به چند هفته نمی رسد، از صحنه خارج می شود و کتاب های دیگر جای آن را می گیرند که آنها نیز محکوم به همان سرنوشت می باشند. اخیراً یک نویسنده معروف و موفق اروپایی به نام «خاویر ماریاس» در شوخی که با یکی از دوستان کتابفروشش درباره آخرین رمان خود کرده است، اشاره می کند «کتابی که طی مدت یک ماه و نیم از صحنه خارج می شود به ماقبل تاریخ تعلق می گیرد.» سرعتی که در آن یک کتاب وارد عرصه بازار و از آن خارج می شود به مانند پرواز زمان می باشد.[31]


همچنین باید بر این مهم اذعان داشت که رسانه ها نقش بسزایی در زندگی اجتماعی معاصر دارند و بخش بزرگی از آن را به خود اختصاص می دهند که توسط ادبیات نادیده گرفته شده است که می خواهد چارچوب واقعیت های حاضر را لمس کند. بنابر این نمی توان ویژگی های متمایزی را تنها برای برخی از کتاب ها قائل شد که از تلویزیون و موسیقی حرف می زنند و انباشت فرم های تبلیغاتی را موجب می شوند و واقعیت های جهان امروز را نشان می دهند. کتاب هایی مثل «عشق دنیای دیگر» (تومازو پینچو در سال 2002)، «فیونا» (مائورو کواچیچ)، «بهشت های زیاد» (والتر سیتی در سال 2006» که هیچ گونه اهمیت و منفعتی ندارند و به جای مقابله با زبان رسانه های جدید به نظر می رسند که از قالب های محیطی و افق های موضوعی تأثیر می پذیرند.


یکی دیگر از مشکلات در ادبیات معاصر، افول سبک های نگارش است. نگارش با کامپیوتر شاید برای تسریع در کار مناسب باشد ولی با استفاده از آن در مدت کوتاهی می توان کتاب رمان تقریباً هزار صفحه ای نوشت. این مهم شاید در نگارش فرد، اعتماد به نفس بیش از حدی ایجاد کند اما بی تفاوتی در آن چه را موجب می شود که زمانی «سبک» نامیده می شد. بسیاری از نویسندگان ایتالیایی در سال های اولیه قرن بیست و یکم با اهداف و نتایج بسیار متفاوت؛ به این سمت حرکت کردند و آثاری با سبک های خاصی را در رمان، مقاله، خاطرات، تحقیقات تاریخی، واقعی یا ساختگی، مستندات، اصلاحات و انتقادات داخلی، ترجمه و تفسیر و... ارائه دادند.


دکتر رضا قیصریه مترجم و استاد دانشگاه اعتقاد دارد ادبیات ایتالیا خود از ادبیات آمریکا تأثیر پذیرفته است و ایتالیا از نظر ادبیات هنوز بسیار ضعیف می باشد.[32] با توجه به مطالب یاشده، باید گفت: امروز، ادبیات در این کشور علی رغم افزایش آثار ادبی، به طور عمده از محتوای کیفی کمتری برخوردار می باشد و بیشتر به موضوعات ساده می پردازد و جنبه های اقتصادی را مورد نظر دارد.

انجمن رمان‌نویسی
رمان۹۸


تاریخچه زبان ایتالیایی

 

*KhatKhati*

مدیر بازنشسته رمان ۹۸
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
16/7/20
ارسال ها
2,693
امتیاز واکنش
9,215
امتیاز
233
محل سکونت
گلنمکستان
زمان حضور
63 روز 21 ساعت 58 دقیقه
نویسنده این موضوع
زبان ایتالیایی در دانشگاه های ایران


برای اولین بار در سال ۱۳۵۴ دورة کارشناسی زبان ایتالیایی در دانشگاه تهران دایر گردید. در واقع به دنبال عقد موافقتنامه فرهنگی بین ایران و ایتالیا در هشتم آذرماه1337 هجري شمسي در زمینة تاسیس رشتة زبان ایتالیایی، در ابتدا امکان تدریس این زبان به عنوان زبان دوم فراهم شد و سپس این دوره رسماً ایجاد گردید و در پی آن، این گروه اقدام به پذیرش دانشجو کرد. از جمله اهداف این گروه پرورش ذوق و استعداد ادبی دانشجویان جهت پژوهش در متون ادبی زبان ایتالیایی و آماده ساختن آنها برای ترجمة آثار ایتالیایی به فارسی و بالعکس با هدف مبادلة فرهنگ، دانش و تمدن دو کشور ایران و ایتالیا می‌باشد. در سال ۱۳۶۷ گروه زبان های خارجی از دانشکده ادبیات به دانشکده زبان ها و ادبیات خارجی دانشگاه تهران انتقال یافت. هر سال بیش از 40 نفر از طریق آزمون سراسری در دو رشته مترجمی زبان ایتالیایی و آموزش زبان ایتالیایی وارد دانشکده مذکور می شوند.


در همین جا لازم است ذکر گردد؛ دانشکده ادبيات و علوم انساني دانشگاه شهید بهشتی در سال 1341 هجري شمسي با نام دانشکده زبان‏هاي خارجي تأسيس شد. در بدو تأسيس دانشکده با پذيرش 48 دانشجو در 4 رشته آموزشي زبان و ادبيات انگليسي، آلمانی، فرانسه و ايتاليايي شروع به کار کرد. در سال تحصيلي 48ـ 1347 با افزايش برخي رشته‏هاي علوم انساني و با افزايش فضاهاي آموزشي مورد نياز، تعداد گروه‏هاي آموزشي به 10 گروه به شرح ذيل ارتقاء يافت. بعدها رشته های دیگری جایگزین زبان ایتالیایی گردید.[33]


همچنین رشته‌ی مترجمی زبان ایتالیایی در دانشگاه آزاد اسلامی در سال ۶۷ تأسیس شد و امروز هشت عضو هیات علمی تمام وقت و هفت استاد مدعو، به آموزش دانشجویان این رشته می‌پردازند. تعداد دانشجویان مشغول به تحصیل در گروه ۴۱۱ نفر است و هر سال حدود ۹۰ تا ۱۵۰ دانشجوی جدید در رشته‌ی مترجمی زبان ایتالیایی وارد دانشگاه آزاد واحد شمال تهران می‌شوند. ۱489 نفر نیز از گروه مترجمی زبان ایتالیایی این دانشگاه تا سال 1391 فارغ‌التحصیل شده‌اند.[34]




آشنایی ایرانی‌ها با ادبیات ایتالیا


از نظر تاریخی، نخستین رساله‌ای که از زبان ایتالیایی در ایران ترجمه شد «اندیشه‌ی باغ جهان؛ رساله‌ای ایتالیایی درباره‌ی داروهای طبیعی» نام داشت که به قلم تومازو تومای بولونیا نوشته شد. پیترو دلاواله علاوه ‌بر نگارش سفرنامه‌، در اصفهان اشعاری را نیز به زبان فارسی سرود که به اوایل قرن هفدهم مربوط می‌شود. در قرن نوزدهم، ترجمه‌ آثار فارسی در ایتالیا اوج گرفت و هم‌زمان، ایرانیانی که برای تحصیل به کشورهای اروپایی رفته بودند، با ترجمه‌های خود، زمینه‌ آشنایی ایرانیان با ادبیات نوین جهان را فراهم کردند.


در حقیقت، ادبیات ایتالیا بویژه ادبیات معاصر و ادبیات داستانی ایتالیا در ایران مخاطبان بسیاری دارد. شاید غیر از وجوه مشترک فرهنگی، درون‌گرایی و وجود تجسم نمادین برای بیان مفاهیم متعالی در ادبیات معاصر ایتالیا، دنیای درونی این نویسنده‌ها را برای ایرانیان جذاب‌تر کرده است.


نگاهي به برخی ترجمه‌هاي منتشر شده ادبيات ايتاليا، خواه از زبان ايتاليايي و خواه غير آن، به زبان فارسي از دهه سي- سال‌هاي نخست آشنايي با ادبيات ايتاليا- تاکنون می تواند گواهی بر این ادعا باشد. در حقیقت در این بخش کوشش گردیده است تا طی دهه های مختلف، کتاب های ایتالیایی ترجمه شده در کشورمان مورد بررسی قرار گیرد:[35]


دهه سی، دهه آغاز آشنايي با ادبيات ايتاليا از طريق رفيع‌ترين قله آن«کمدي الهي» اثر دانته است که در سده چهاردهم ميلادي سروده شده است. شجاع الدين شفا، اين اثر را از زبان فرانسه ترجمه کرده و پا نوشت‌هاي مفصلي در شرح و معرفي شخصيت‌هاي گوناگوني که در صفحات آن آشکار و ناپديد مي‌شوند و همه به تاريخ ما قبل پيدايش اين ديوان و نيز افسانه‌هاي اساطير تعلق دارند، به رشته نگارش درآورده است. البته توضيحات فراوان، اين ديوان را مبدل به دایره المعارف دنياي باستان ساخت. گفتنی است؛ بعد از پنجاه سال، همین کتاب توسط فریده مهدوی دامغانی نیز ترجمه شد.


مهم‌ترین کتابی که می‌توان آن را سرآغاز دور جدید ترجمه از ایتالیایی به فارسی دانست، «دکامرون»، اثر بوکاچو است که در سال ۱۳۲۲ هـ.ق احمدخان دریابیگی آن را در بوشهر به چاپ رساند. برگردان «شهریار» اثر ماکیاولی هم اول بار در سال ۱۳۲۴ منتشر شد و بعدها با ترجمه‌های دیگر به چاپ‌های متعدد رسید. ترجمه‌ صادق چوبک از کتاب «پینوکیو» نوشته‌ کارلو کلودی نیز یکی از ترجمه‌های متقدم محسوب می‌شود. کتاب ديگر از ادبيات معاصر ايتاليا، به نام«بيست داستان» اثر لوئيجي پيراندللو، برنده جايزه نوبل1934، به همت زهرا خانلري کيا از زبان فرانسه ترجمه شد.[36]


واپسين کتاب اين دهه «پوست» اثر کورتزيو مالاپارته است که مرحوم بهمن محصص آن را ترجمه کرد.


دهه چهل نیز با تغيير ساختاري در عرضه آثار ادبي فرا رسيد. انتشار«کتاب هفته» از آغاز اين دهه فرصت مناسب براي گشودن پنجره به سوي ادبيات تمام ملل جهان و از جمله ايتاليا بود که آثاري از نويسندگان بين دو جنگ اين کشور را، مانند «ماه عسل آفتابي» از آلبرتو موراويا به ترجمه سيمين دانشور و «راگاتزا دي بوبه» از کارلو کاسولا، از خلال صفحات خود به خوانندگان نوطلب، عرضه کرد. رويداد فرهنگي ديگر در اين دهه، گشايش دفتر روابط فرهنگي ايتاليا در تهران بود که کلاس‌هايي براي آموزش زبان ايتاليايي داير کرد و همزمان از طريق نمايشگاه‌ها و مجالس نمايش و نقد فيلم، فرصت‌هاي مغتنم براي آشنايي بيشتر ايرانيان با ادب و هنر ايتاليا فراهم آورد. در سال1341 نمايش «شش شخصيت در جستجوي نويسنده» اثر لوئيجي پيراندللو به روي صحنه رفت. در همين زمان دفتر روابط فرهنگي مجموعه‌اي دو زبانه از اشعار شاعران ايتاليايي معاصر در سلسله انتشارات کتاب‌هاي جيبي به زبان فارسي درآورد و در اختيار عموم قرار داد.


بهمن محصص همچنان در اين دهه نيز در ترجمه آثار ادبي از زبان ايتاليايي بسيار فعال بود و دو شاهکار از لوئيجي پيراندللو را به نام‌هاي «مرحوم ماتيا پاسکال»، « يکي، هيچ کس، صد هزار» و يک اثر از ايتالو کالوينو به نام «ويکنت شقه شده» را به همت نشر روزن در سال 1346 به جامعه کتابخوان ايران اهدا کرد.

انجمن رمان‌نویسی
رمان۹۸


تاریخچه زبان ایتالیایی

 

*KhatKhati*

مدیر بازنشسته رمان ۹۸
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
16/7/20
ارسال ها
2,693
امتیاز واکنش
9,215
امتیاز
233
محل سکونت
گلنمکستان
زمان حضور
63 روز 21 ساعت 58 دقیقه
نویسنده این موضوع
در سال 1345 اثري به نام «نان و نوشید*نی» به ترجمه مرحوم محمد قاضي در انتشارات اطلاعات به صورت جيبي منتشر شد که نويسنده جديدي از ادبيات ايتاليا را به نام«اينياتزيو سيلونه»، به مشتاقان ادبيات خارجي در ايران معرفي مي‌کرد. او به زودي مبدل به ستاره درخشان ادب و فرهنگ ايتاليا در ايران شد و انتشار ديگر آثار او، طي دهه‌هاي آينده، بر اين درخشش افزود. موفقيت اين کتاب، شاعر ايراني و چهره ماندگار ادبیات ایران مرحوم منوچهر آتشي را برآن داشت تا در سال 1349 کتاب ديگري از اين نويسنده را، به نام «فونتامارا»، روانه بازار کتاب کند. موفقيت کتاب اخير چشمگير‌تر از کتاب نخست بود و کمتر کتابخوان ايراني در آن سال‌ها يافت مي‌شد که فونتامارا را حداقل يک بار نخوانده باشد. اما براي آشنايي با نوشته‌هاي جدي‌تر اين نويسنده جنجال گريز ايتاليايي بايد منتظر دهه شصت و روي آوردن مترجمان جديد به حوزه ترجمه از زبان ايتاليايي با فارسي باشيم.[37]

اوريانا فالاچي، زن نويسنده و روزنامه نگار ايتاليايي، پر فروش‌ترين نويسنده ايتاليايي در ايران در دهه پنجاه بود. انتشارات اميرکبير دو کتاب او، يکي به نام «زندگي، جنگ و ديگر هيچ» - وقايع نگاري جنگ نابرابر امريکا عليه ويتنام-، با ترجمه ليلي گلستان از زبان فرانسه و ديگري به نام«اگر خورشيد بميرد» با ترجمه بهمن فرزانه منتشر کرد. موفقيت فوق العاده اين دو کتاب زنده ياد پيروز ملکي را که در آن هنگام در ايتاليا تحصيل مي‌کرد، واداشت تا دو اثر ديگر از اين نويسنده را به خوانندگان ايراني معرفي کند که هر دو توسط انتشارات اميرکبير منتشر شدند: «مصاحبه با تاريخ» و «يک مرد» - شرح زندگي پاناکوليس مبارز ضد ديکتاتوري سرهنگ‌ها در يونان-. پيروز ملکي کتاب ديگري نیز به نام «غول‌هاي بيمار» - شرح شوربختي‌هاي تکنولوژيک و ايدئولوژيک دو ابرقدرت امريکا و روسيه (شوروي درآن سال‌ها)-، به قلم روزنامه نگار صاحب نظر در حد و اندازه سردبير روزنامه پر تيراژ ايتاليايي لاستامپا آلبرتو رونکي را روانه بازار کتاب کرد.[38]


آلبا دسس پدس[39] نويسنده ايتاليايي- کوبايي است که دلمشغولي اصلي او کنکاش در بطن ارتباط خانوادگي و برملا کردن دورويي‌ها و ناهنجاري‌هاي امروز علاج پذير ولي با گذشت زمان مهلک و فاسد شدني است که تراژدي‌هاي انساني پديد مي‌آورند. بهمن فرزانه روند آشنايي خوانندگان ايراني با آثار اين زن نويسنده پرکار را از اوايل دهه پنجاه آغاز کرده و تا همين امروز با تعهد قابل ستايش ادامه داده و از اقبال بي‌اندازه جامعه کتابخوان نيز برخوردار بوده است. در اين دهه «دفترچه ممنوعه» از اين نويسنده از سوي انتشارات کتاب‌هاي جيبي منتشر شد.


او در همين دهه کتاب«تصوير بزرگ» از دينو بوتزاتي را به همت انتشارات امير کبير روانه بازار کتاب کرد. بدون شک بهمن فرزانه در طول چهار دهه حضور در آسمان ادبيات خارجي در ايران يکي از مترجمان طراز اول بشمار مي‌رود که با کوشش و پيگيري تحسين برانگيزي، مهم‌ترين و پرمحتواترين آثار از زبان ايتاليايي را به فارسي برگردانده است. بهمن فرزانه در اين دهه دو کتاب ديگر از اينياتزيو سيلونه به فارسي ترجمه کرد:«يک مشت تمشک» و «روباه و گل‌هاي کامليا» که اولي در سال1353 و دومي در 1356 از سوي انتشارات امير‌کبير به چاپ رسيد. همچنین گراتزیا دِلِدا و پراتونی را فرزانه در ایران به خوانندگان معرفی کرد.[40]


دِکامرون مجالسي است دهگانه در روايت سرگذشت ايام سپري شده، از زبان مردان و زناني که دست حادثه آنها را در مکاني به اجبار گردهم آورده است، نويسنده آن جوواني بوکاچو است و پيرپائولو پازوليني صحنه‌هايي از مجالس آن را به صورت فيلم در آورده است. اين اثر سرشار از صنایع و بدايع ادبي را مرحوم محمد قاضي به فارسي درآورد.

انجمن رمان‌نویسی
رمان۹۸


تاریخچه زبان ایتالیایی

 

*KhatKhati*

مدیر بازنشسته رمان ۹۸
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
16/7/20
ارسال ها
2,693
امتیاز واکنش
9,215
امتیاز
233
محل سکونت
گلنمکستان
زمان حضور
63 روز 21 ساعت 58 دقیقه
نویسنده این موضوع
بهمن محصص در همين دهه نويسنده جديدي به نام چزاره پاوزه را به ادب دوستان ايران معرفي کرد؛ شخصيت يگانه در تاريخ ادبيات معاصر ايتاليا که قبل از روي آوردن به نويسندگي آثاري از نويسندگان معاصر امريکايي به ايتاليايي ترجمه کرده بود از جمله «موبي ديک» اثر هرمان ملويل که در ادبيات خارجي در ايتاليا شهرت بسزايي دارد. او، علاوه بر نويسندگي و ترجمه، ويراستار و کارگزار فرهنگي است که در طول سال‌هاي نهضت مقاومت ملي و مبارزه با فاشيسم دبير انتشارات اينائودي در تورينو بود. نام اين کتاب «از روستاهاي تو» است که انتشارات اميرکبير در اين دهه آن را روانه بازار کرد. پيروز ملکي نيز در همين دهه نوشته ديگري از اين نويسنده را به نام «رفيق» ترجمه و در انتشارات اميرکبير منتشر نمود.


اِليو ويتوريني[41]، نويسنده ديگري است همسنگر چزاره پاوزه در جبهه‌هاي مبارزه عليه فاشيسم و اختناق، سردبير روزنامه اونيتا، ارگان حزب کمونيست شوروي سابق در دوران اختفا که با کتاب خواندني به نام«گفتگو در سيسيل» با ترجمه بيژن اوشيدري توسط انتشارات آگاه به خوانندگان فارسي زبان معرفي شد. اِليو ويتوريني نيز مانند چزاره پاوزه در معرفي ادبيات معاصر امريکا به ويژه جان اشتين‌بک و ويليام سارويان به کتابخوان‌هاي ايتاليا کوشيده است.[42]


در سال1359، مهم‌ترين اثر اينياتزيو سيلونه پس از«نان و نوشید*نی» به نام «دانه زير برف»، با ترجمه شايسته مرحوم مهدي سحابي، مترجم تازه نفس، از زبان ايتاليايي به فارسي ترجمه شد. «دانه زير برف» را مي‌توان جلد دوم«نان و نوشید*نی» بشمار آورد، زيرا قهرمان داستان از همانجا که از روايت در کتاب نخست باز مي‌ايستد ماجراهاي خود را در دامان دهکده ديگري از روستاهاي ايتاليا از نو مي‌آغازد. مهدي سحابي با «دانه زير برف» سير حرفه‌اي را آغاز کرد که او را به زودي در مقام یکی از توانمندترین مترجمان ايران، با آشنايي کامل به سه زبان خارجي، جاي مي‌داد.


رضا قيصريه[43] مترجم خوش ذوق ديگري است که دهه شصت را با «داستان‌هاي رمي» از آلبرتو موراويا به جامعه کتابخوان ايران شناساند. او نيز، با همان تعهد دو مترجم برتر شناخته شده در بالا، به صورت حرفه اي، به عالم ترجمه ادبي روي آورد و تا همين امروز مشتاقانه به اين فعاليت ميان فرهنگي ادامه داده است. «داستان‌هاي رمي» را نشر نقره در سال1364روانه بازار کتاب کرد.


در سال 1363 خوانندگان ايراني به همت مهدي سحابي با جنبه ديگري از فعاليت ادبي اينياتزيو سيلونه از طريق«مکتب ديکتاتورها»، در انتشارات نشر نو، آشنا شدند: مبارزه بي‌امان عليه بي‌عدالتي اجتماعي و انحصار طلبي‌هاي سياسي دولت‌هاي توتاليتر. اين دهه را براي خواستاران ادبيات ايتاليايي مي‌توان دهه طلايي بشمار آورد زيرا سه نويسنده جديد را رونمايي کرد:


1- لئوناردو شاشا[44]، با دو اثر «روز جغد» و «توفان در مرداب» اولي به همت رضا قيصريه در انتشارات اشراقي و دومي به همت مهدي سحابي در سري انتشارات نشر تندر. لئوناردو شاشا، نويسنده سيسيلي، با دلبستگي شديد به جزيره زادگاهش، تلاش خود را از يک طرف وقف افشاي تبهکاري باند‌هاي سياه در اين جزيره کرد و از طرف ديگر به معرفي مردان بزرگ و اثرگذار تاريخ آن همت گماشت. نثر شاشا، نثری بسیار ماهرانه ميان نگارش ادبي و گزارش نويسي، بود.[45]

انجمن رمان‌نویسی
رمان۹۸


تاریخچه زبان ایتالیایی

 

*KhatKhati*

مدیر بازنشسته رمان ۹۸
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
16/7/20
ارسال ها
2,693
امتیاز واکنش
9,215
امتیاز
233
محل سکونت
گلنمکستان
زمان حضور
63 روز 21 ساعت 58 دقیقه
نویسنده این موضوع
- ناتاليا جینزبورگ (گینزبورگ)[46]، زاده پالرمو ولي پرورده تورينو، برخاسته از خانواده‌اي علمي و دانشگاهي است. او در دامان محيطي به شدت ضد فاشيست و متعهد از نظر سياسي رشد کرد ولي، به جاي پرداختن به سياست، به کالبد شکافي ارتباط فرزندان و والدين روي آورد و کوشيد با تحليل موشکافانه، آفت‌هاي مهلک نهفته در بطن اين روابط را شناسايي کند. از جينزبورگ در اين دهه چهار کتاب به نام‌هاي«ديروزهاي ما» با ترجمه منوچهر افسري به همت کتاب زمان، «نجواهاي شبانه»، با ترجمه فريده لاشايي، «الفباي خانوادگي»، با ترجمه فيروزه مهاجر به همت نشر پاپيروس و«والنتينو» با ترجمه سمانه سادات افسري در نشر مادر، روانه بازار کتاب گرديد.[47]


3- دينو بوتزاتي[48]، ستاره درخشان آسمان ادبيات خارجي ايران در دهه‌هاي آينده شد. او در دشت Veneto در شمال ايتاليا به دنيا آمد، تعهدات سياسي را در آثار خود نپذيرفت و در عوض دستمايه‌هاي ذوقي خود را پرورش داد. او آدم‌ها و اشياء را در منظومه مناسبات قراردادي نمي دید و تعريف جديدي از روابط آن دو در آثار فراوانش به دست داده است. سروش حبيبي از زبان غيرايتاليايي در اين دهه «صحراي تاتارها» را منتشر کرد. اين کتاب در سال‌ها و دهه‌هاي آتي بارها و بارها تجديد چاپ شد و مترجمان ديگري درصدد ترجمه مجدد آن برآمدند. شايد يکي از علت‌هاي موفقيت اين کتاب تهيه فيلمي به کارگرداني والريو زورليني است که قسمت‌هاي مهمي از آن در قلعه بم صحنه برداري شده بود.


گفتنی است؛ در همین دهه از ايتالو کالوينو «بارون درخت نشين» به همت مهدي سحابي در انتشارات نشر تندر و «مارکو والدو» به همت سمانه سادات افسري در انتشارات سروش منتشر شد.


مترجم حرفه‌اي که در دهه هفتاد وارد فعاليت ترجمه ادبي شد و در تمام طول اين دهه و دهه بعد در فضاي ادبيات ايتاليايي بال و پر گشود مرحوم محسن ابراهيم[49] است. او پس از تحقيق و تتبع کافي در منظومه ادبيات ايتاليايي«ادبيات و نویسندگان معاصر ايتاليا» را در 2 جلد به همت انتشارات فکر روز، روانه بازار کتاب نمود که به پاس آن برنده جایزه نخست ملی ادبیات ایتالیا شد که هر دو سال یک بار به یکی از مترجمان یا نویسندگان بین‌المللی اهداء می‌شود که در شناسایی ادبیات ایتالیا در سطح بین‌المللی اهتمام ورزیده‌اند. او ترجمه ديگري از ناتاليا جينزبورگ به نام«فضيلت‌هاي کوچک» را توسط انتشارات هرمس منتشر کرد. مرحوم محسن ابراهیم به دلیل ترجمه و معرفی بوتزاتی، جایزه‌ بنیاد بوتزاتی را هم به دست آورد. او همچنين، در سال1378، «افسانه‌هاي ايتاليايي» به قلم ايتالو کالوينو را به همت نشر نيلا روانه بازار کتاب کرد. در همين دهه کتاب ديگري از ايتالو کالوينو به نام «شبي از شب‌هاي زمستان مسافري» با ترجمه ليلي گلستان و با همت نشر آگاه منتشر شد.


ايتالو اِسوِوُ[50]، ستاره ديگري از آسمان پر ستاره ادب ايتاليا، سه اثر قابل توجه با مايه‌هاي عميق روانشناسي در کنکاش با جهان درون، نادر در ميان نويسندگان ايتاليايي تا اينجا معرفي شده، در کارنامه دارد. مرتضي کلانتريان، مترجم خوش ذوق، مهم‌ترين و خواندني‌ترين اثر او «وجدان زنو» را از زباني غير ايتاليايي به فارسي ترجمه کرد و نشر آگاه آن را به بازار کتاب فرستاد. انتشارات آگاه در اين دهه سومين کتاب از نويسندگان ايتاليايي را به نام «از طرف او» به قلم آلبا دسس پدس را با ترجمه بهمن فرزانه در سال 1378 روانه بازار کتاب کرد که مانند ديگر آثار اين مترجم خوش ذوق و پرکار در ظرف مدت کوتاهي به چاپ يازدهم(1388) رسيد.


رويداد خوش ديگري که محمود بهفروزي مترجم کارداني براي بازار نشر ايران در پايان اين دهه رقم زد انتشار «سفرنامه پيترو دلاواله» در 2 جلد توسط نشر قطره بود که خوانندگان ايراني را با تاريخ روابط ايران و ايتاليا در عصر صفويه آشنا کرد. ناگفته نماند که اين کتاب، سال‌ها قبل با ترجمه شجاع الدين شفا در يک جلد به همت انتشارات ترجمه و نشر کتاب منتشر شده بود.


«پس از طلاق» (1379) انتشارات بديهه اثر گراتزیا دلدا نیز کتاب دیگری است که توسط بهمن فرزانه ترجمه شد.


همچنین، در آغاز اين دهه، بخش فرهنگي سفارت ايتاليا در تهران، مجموعه‌اي از آثار ترجمه نشده ولي با اهميت ادبيات ايتاليا را آغاز کرد که با استقبال عموم مواجه شد. از زمره آثار منتشر شده در اين مجموعه مي‌توان از «برگزيدگان شعر ايتاليا» نام برد که گلچين آثار شاعران سده نوزدهم ايتاليا را در يک مجموعه دو زبانه به خواننده ايراني معرفي کرد. دکتر امان‌الله مهاجر ايرواني مسؤول تدوين، نگارش و ترجمه اين کتاب گرانقدر است.

انجمن رمان‌نویسی
رمان۹۸


تاریخچه زبان ایتالیایی

 

*KhatKhati*

مدیر بازنشسته رمان ۹۸
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
16/7/20
ارسال ها
2,693
امتیاز واکنش
9,215
امتیاز
233
محل سکونت
گلنمکستان
زمان حضور
63 روز 21 ساعت 58 دقیقه
نویسنده این موضوع
دهه هشتاد و سال های آغازین دهه نود، توجه خارق العاده جامعه کتابخوان‌هاي ايراني به آثار نويسندگان ايتاليايي از يک سو ناشي از مشابهت خلقيات و تا حدي آداب و رسوم مشترک است و از سويي تأخير قابل توجه هر دو جامعه، در‌گذار از جامعه پيشامدرن به جامعه مدرن است. از طرف ديگر نبايد حضور همه جانبه، مؤثر و فعال مترجمان حرفه‌اي حاضر در منظومه مناسبات فرهنگي ايران(کتاب، مطبوعات، گردهمايي‌ها و مراکز فرهنگي، پرديس دانشگاه‌ها، صدا و سيما و...) را از قلم انداخت. مجموعه اين عوامل، بنگاه‌هاي انتشارات را به سوي اهداي فضاي بيشتري در برنامه ريزي‌ها به ادبيات ايتاليا سوق داد که از آن ميان نشر کتاب خورشيد سرآمد آنها شد. اين ناشر، مجموعه‌اي از سري انتشارات خود را به ادبيات ايتاليايي اختصاص داد و با انتخاب لوگو، صفحه بندي و قطع مناسب به اين انتخاب انتشاراتي خود، از ابتداي دهه هشتاد، وجهه تشکيلاتي مناسب و امروزي را ارزاني داشت. در طول اين دهه، کتاب خورشيد با ترجمه‌هاي ويراستاري و کارشناسي شده از ادبيات ايتاليا، رکود حاکم بر بازار کتاب را از آن خود ساخت.[51]


تازگي ديگر اين دهه، روي آوردن اعضاي هيئت علمي مؤسسات آموزش عالي زبان به تجربه‌اندوزي در عالم ترجمه است که از آن ميان مي‌توان از ترجمه «يوزپلنگ» به قلم توماسو لامپدوزا، نويسنده چيره دست سيسيلي، نام برد که ناديا معاوني[52] آن را به فارسي ترجمه کرد و انتشارات ققنوس به دست چاپ سپرد. از ديگر تجربه‌ها در اين زمينه «آدم بدشانس»، مجموعه داستان‌هاي رمي، به قلم آلبرتو موراويا است که با ترجمه مژگان مهرگان در سال 1386 به همت کتاب خورشيد منتشر شد. همين مترجم در 1387 «سوداگري در ساخت و ساز» اثري از ايتالو کالوينو را به همت ناشر ياد شده به دست چاپ سپرد. مژگان مهرگان همراه اعظم رسولي چند ترجمه مشترک در اين دهه روانه بازار نشر کردند که از آن ميان مي‌توان از«قصه از اين قرار بود...» به قلم لائورا والياسيندي نام برد که به همت نشر ني در سال 1385 منتشر شد.


اِلسا مورانته[53]، نويسنده ديگري از بـ*ـو*ستان سرسبز ادبيات ايتاليا است که بن مايه‌هاي شاد و سرخوشانه را با ماجراهاي غم انگيز و مصيبت بار درهم مي‌آميزد ولي تمام توجه او به پيام ايدئولوژيک رمان و نيروي تهاجمي و اراده برانگيز آن است؛ آبشخور او، ايده‌هاي چپ است که سکه آن در بازار سياست زمان خريدار بسيار داشت. منوچهر افسري در سال 1381 رمان«تاريخ» او را به همت نشر نيلوفر روانه بازار کتاب کرد.


آنتونيو تابوکي[54] از نسل جديد نويسندگان ايتاليا با دلبستگي شديد به ادبيات پرتغال است؛ اين دلبستگي، تجربه‌هاي يکسر جديدي، در پيوند بين عالم خيال و واقعيت براي او رقم زده است که حداقل دستاورد آن هشيار نگاه داشتن خواننده از سطر نخست تا نقطه پايان کتاب است. مترجمان ايراني، کتاب هایی از او را به فارسي برگردانده‌اند: «سستو»، «شبانه هندی» و «دیالوگ‌های ناتمام» هر سه با ترجمه فرامرز ویسی، «پريرا چنين مي‌گويد» با ترجمه شقايق شرقي در انتشارات گفتار و «سر بر باد رفته داماشنو مونته يرو» با ترجمه کامليا رفعت نژاد در کتاب خورشيد، «شب های هند»[55] و «میدان ایتالیا» با ترجمه سروش حبیبی، «تریستانو می‌میرد» با ترجمه قلی خیاط و «سه روز آخر فرناندو پسوآ» با ترجمه حامد فولادوند از جمله آثاری هستند که تاکنون از آنتونیو تابوکی در ایران منتشر شده است. همچنین یکی دیگر از آثار اخیر آنتونیو تابوکی با نام «زمان به سرعت پیر می‌شود» مجموعه ای از 9 داستان کوتاه است که توسط هاله ناظمی و با همکاری فرزانه كريمي و پانته‌آ واثق به زبان فارسی برگردانده شده است و در دست چاپ می باشد.[56] «یک زندگی دیگر» اثر آلبرتو موراویا، «گوساله دریایی» اثر آلبرتو موراویا، ترجمه مشترک با رضا قیصریه، «خوشبختی در ویترین» نوشته آلبرتو موراویا، ترجمه مشترک با اعظم رسولی و مژگان مهرگان، دو کتاب «دگردیسی در ضیافت» و «جان جهان» اثر سوزانا تامارو از کتاب‌هایی هستند که به قلم ناظمی از زبان ایتالیایی به فارسی ترجمه و منتشر شده‌اند.[57] گفتنی است؛ ترجمه و چاپ برخی از کتاب های یادشده به سال های آغازین دهه نود بازمی گردد

انجمن رمان‌نویسی
رمان۹۸


تاریخچه زبان ایتالیایی

 

*KhatKhati*

مدیر بازنشسته رمان ۹۸
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
16/7/20
ارسال ها
2,693
امتیاز واکنش
9,215
امتیاز
233
محل سکونت
گلنمکستان
زمان حضور
63 روز 21 ساعت 58 دقیقه
نویسنده این موضوع
در همین دهه، انتخاب«کافه زير دريايي» اثر استفانو بِني، نويسنده و شاعر[58]پست مدرن، براي ترجمه به زبان فارسي، از سوي رضا قيصريه خالي از پيام نيست. او، با پيشقدم شدن در ترجمه آثار نويسندگان امروز، از گروه جديد و تازه نفس مترجمان در چالش با ادبيات ايتاليا، که هر روز بيشتر به گرمي بازار ترجمه ادبي مي‌افزايند، مي‌خواهد تا از نويسندگان شناخته شده فاصله بگيرند و بکوشند ادبيات امروز ايتاليا را به خوانندگان ايراني معرفي کنند.


گراتزيا دِلدا، برنده جايزه نوبل در سال1926، در آثار پر شمار خود هر بار گوشه‌هايي از واقعيت‌هاي سرزمين به حاشيه رانده خود را به تصوير مي‌کشد که چندان براي خوانندگان ايراني غريب نيست. بهمن فرزانه، در اين دهه آثار مختلفي از اين نويسنده خوش اقبال نظیر «غربت» (1388) نشر ثالث را به جامعه کتابخوان معرفي کرد. «وسوسه» (1380) نشر کتاب خورشيد، « چشم‌های سیمونه» (1380) انتشارات ققنوس، «راز مرد گوشه‌گیر» (1380) انتشارات ققنوس، «حریق در باغ زیتون» (1381) انتشارات ققنوس، «خاکستر» (1381) انتشارات ققنوس، «رقـ*ـص گردنبند» (1384) کتاب مهناز، «راه خطا» (1384) انتشارات ققنوس، «بر لـ*ـب پرتگاه» (1388) نشر ثالث از دیگر کتاب های گراتزیا دلدا هستند که در این دهه توسط بهمن فرزانه ترجمه شدند.[59]


بهمن فرزانه، همچنين در سال 1380 «عذاب وجدان» از آلبا دسس پدس را به همت نشر ققنوس روانه بازار کتاب کرد که مانند ديگر آثار اين مترجم با استقبال عموم مواجه شد.


محسن ابراهيم نیز همچنانکه قبلاً آمد، به وعده خود دال بر وقف فعاليت‌هايش به معرفي دينو بوتزاتي در ايران، واقعاً عمل کرد و در سال 1382« کلومبر» و در سال 1385«متأسفيم از...» را هر دو به همت نشر مرکز به دست چاپ سپرد. اما، از بخت بد، او در 1388 چهره در نقاب خاک کشيد و پروژه‌اي را که با عشق و علاقه به تحقق آن کمر بسته بود، ناتمام ماند.


از آثاری که به تازگی توسط نشر کتاب خورشید وارد بازار شده‌اند می توان به «دیوار و شمعدانی» مجموعه داستان‌های کوتاه آلبرتو موراویا ترجمه اعظم رسولی و «مارگاریتا دلچه ویتا» مجموعه داستان‌های استفانو بِنی ترجمه هانیه اینانلو اشاره کرد.[60]


کتاب «گفتگو در سيسيل» اِليو ويتوريني که در دهه پنجاه با ترجمه بیژن اوشیدری به چاپ رسیده بود مجدداً در سال 1388 توسط منوچهر افسري ترجمه و از سوی انتشارات كتاب خورشيد منتشر شد.[61]


ترجمه رمان مشهور «پیوند» اثر معروف الساندرو فرانچسکو مانتزونی به کوشش خانم دکتر «اشرف محمودیان» نویسنده و استاد دانشگاه شهید بهشتی تهران ترجمه و توسط انتشارات ارغنون به چاپ رسیده است. این کتاب شاید پراهمیت ترین و غنی ترین پدیده ای است که تاریخ ادبیات ایتالیا بعد از سال۱۳۰۰ میلادی به خود دیده است و یکی از شاهکارهای وی می باشد که در مدارس ایتالیا تدریس می شود و به اغلب زبان های دنیا ترجمه شده است.


از آثار دیگر محمودیان،«دستور زبان تطبیقی ایتالیایی- فارسی» و «پیدایش زبان شعر و صنعت آن در زبان ایتالیایی» نیز می باشد که توسط انتشارات رایا چاپ شده است.


در این دهه نیز رمان «مسافر شبانه» نوشته‌ «مائوریتزیو ماجانی»[62] نویسنده و روزنامه نگار ایتالیایی با ترجمه‌ اثمار موسوی‌نیا از سوی نشر افسون خیال منتشر شد.


«گزیده داستان های کوتاه از نویسندگان معاصر ایتالیا» ترجمه فیروزه مهاجر[63] و کامران شیردل[64] حاوی بیست داستان‏ کوتاه از چهارده نویسنده است که در سال 1381 توسط نشر قصه چاپ شده است.[65]


همچنین «از خاك تا افلاك: تأملي در زندگي خواجه نصيرالدين طوسي» اثر فرانچسکو سوریانو ترجمه کاملیا رفعت نژاد است که توسط نشر ثالث در سال 1386 چاپ شده است. « آنجا كه رويا سنگ مي‌شود» ترجمه رضا قیصریه، نشر گلمهر در سال 1381 و «زندگي و مرگ ميرزا رضا كرماني» ترجمه رضا قیصریه، نشر ثالث در سال 1383 از دیگر کتاب های این نویسنده می باشند که ترجمه و چاپ شده اند.[66]


کتاب «شهر و خانه» اثر ناتالیا جینزبورگ ترجمه مرحوم محسن ابراهیم، انتشارات هرمس (1389)، «حساب پرداخت نمی شه» اثر داریو فو، ترجمه جاهد جهانشاهی، نشر دیگر (1384)، «مرگ تصادفی یک آنارشیست» اثر داریو فو، ترجمه رضوان صدقی نژاد، انتشارات گلمهر (1381)، «شاه گوش می کند» اثر ایتالو کالوینو، ترجمه فرزاد همتی و محمدرضا فرزاد، نشر مروارید (1385)، «دیگر تنها نیستی» نوشته استفانو بِنی، ترجمه محمدرضا میرزایی، نشر حرفه هنرمند (1391) و مجموعه «ادبيات معاصر ايتاليا»، ترجمه محمدطاهر نوکنده، نشر آوانوشت (1392)، از کتب دیگری هستند که دهه هشتاد و سال های آغازین دهه 90 به خود اختصاص داده اند.[67]


در پایان لازم به ذکر است؛ در اروپا، ادبیات کشورهای این قاره بر روی هم تأثیرگذار هستند. اگر نویسنده ای در کشوری داستانی بنویسد و مطرح شود قطعاً ادبیات و نگارش او در کشورهای دیگر اروپایی تأثیرگذار خواهد بود، اما میزان و نقش این تأثیر در ادبیات ایران بستگی به میزان فروش این آثار و توجه مخاطب دارد. البته باید بر این نکته اذعان داشت که ایرانی ها به ادبیات ایتالیا علاقه مند هستند، فقط باید آثار ترجمه شده دیده شود چه بسا بسیاری از این آثار از زبان های واسطه ترجمه شده اند.


با مروری بر دهه های مختلف ترجمه آثار ایتالیایی به فارسی می توان پی برد که دهه هشتاد و سال های اول دهه نود، اوج شکوفایی ترجمه این آثار بوده است و با توجه به شناخت بیشتر قشر کتابخوان با ادبیات معاصر ایتالیا، توجه بیشتر تحصیل کردگان جوان رشته زبان و ادبیات ایتالیایی دانشگاه های ایران به ترجمه کتاب های ایتالیایی و توسعه روابط فرهنگی دو کشور به نظر می رسد در سال های آتی شاهد انتشار ترجمه های بیشتری باشیم.

انجمن رمان‌نویسی
رمان۹۸


تاریخچه زبان ایتالیایی

 
shape1
shape2
shape3
shape4
shape7
shape8
بالا