- عضویت
- 16/7/20
- ارسال ها
- 2,693
- امتیاز واکنش
- 9,215
- امتیاز
- 233
- محل سکونت
- گلنمکستان
- زمان حضور
- 63 روز 21 ساعت 58 دقیقه
نوروز در فرهنگ مردم آئين خجسته‌اي بوده که ايرانيان را در هر نسلي، آئيني، مذهبي و از هر قوميتي، خارج از محدوده‌زمان و مکان به هم پيوند زده و با برگزاري مراسم ويژه اين آئين، سنت‌ها و آداب رسوم کهن مردم منطقه احيا و نسل به نسل تداوم مي‌يابد.
مردم شهر مرزداران ماکو در گذشته آيين‌هاي زيادي براي استقبال از نوروز کهن داشتند که امروز برخي از آنها از حافظه مردم اين سامان پاک شده‌اند و برخي نيز در آستانه فراموشي قرار گرفته‌اند.
از جمله رسم‌هاي زيباي ايام نوروز که در آذربايجان غربي و مخصوصا در شهر مرزداران ماکو به فراموشي سپرده شده، رسم "تکم چي" ها نام دارد. چند روزي مانده به عيد، تکم چي به طور نمادين، تکم، بز ساخته شده از قطعات چوب را در کوچه‌هاي روستاها و شهرها مي‌چرخاند و در حالي که اشعاري به زبان ترکي و با صداي دلنشين مي خواند نويد آمدن عيد را مي داد و پاداش خود را از مردم مي گرفت.
غوغا و ولوله کودکان و نوجوانان در پيرامون تکم چي ها جنب و جوش خاصي به اين آيين مي‌داد. صداي نوروز و نجواي آمدنش را به نوعي مي‌توان از تکاپو و شور و شوق زنان براي تر و تميز کردن خانه و خريدهاي نوروزي استشمام کرد.
گردگيري، زدودن ناپاکي و نااميدي از خانه‌ها و دل‌ها
در شهر مرزداران ماکو از اواسط اسفندماه، خانه‌ها گرد و غبار يک ساله را با آيين خانه تکاني از رخسار مي‌زدايند و رنگ و بوي تازه‌اي مي‌گيرند.
وسعت اين رسم که در منطقه به "هيس آلماق" موسوم است آن چنان در يکي دو هفته مانده به عيد بيشتر مي شود که گاهي مشکل کمبود و قطع آب آشاميدني شهري را در پي مي‌آورد.
مردم ماکو هنوز هم اسفندماه را با عنوان بايرام آيئي " ماه عيد" مي‌خوانند و مطابق سنت‌هاي کهن و قديمي مردم آذربايجان غربي هفته اول اسفند ماه را "چيله قووان" يعني هفته‌اي که چله زمستان را فراري مي‌دهد يا يالانچي چارشنبه "چهارشنبه دروغين" مي‌ناميدند و با آيين‌هايي اتمام فصل زمستان را جشن مي‌گرفتند.
در گذشته ماکو، چهارشنبه هفته دوم اسفند ماه موسم به "کوله چارشنبه" يعني چهارشنبه کوتاه بود و سومين چهارشنبه نيز "موشتولوقچي چارشنبه "چهارشنبه پيام آور" يا " قره چارشنبه " چهارشنبه سياه يا بزرگ " يا " خبرچي چارشنبه " نام داشت.
در مطالعات مردم شناسي انجام گرفته هر کدام از اين چهار چهارشنبه ماه اسفند، نمادي از عناصر چهارگانه يعني آب، خاک، باد و آتش بودند که با طبيعت کشاورزي منطقه آذربايجان غربي نيز سنخيت دارند و مردم نيز هر کدام از اين چهارشنبه ها را به نوعي با آيين هايي خاص گرامي مي‌داشتند.
در بعضي خانه‌هاي روستايي شهر ماکو، رسم است که اسپندي دود کرده در دو طرف در خانه مي‌ريزند تا اهل خانه از چشم حسود و بيگانه در امان بوده و در برخي دهات منطقه هنوز رسم رفتن به سر چشمه و آب تازه آوردن باقي است.
در گذشته نه چندان دور براي اين روز مردم لباس‌هاي تميز و تازه خود را مي‌پوشيدند و کوزه‌اي که در بين اقلام خريد چهارشنبه قرار داشت را پر آب تازه مي‌کردند و گاهي چايي صبحانه روز چهارشنبه شان از همان آب تهيه مي‌شد.
از مراسم ديگر در شهر ماکو تخم‌مرغ شکني است. تخم‌مرغ‌ها را در پوست پياز مي‌پختند تا رنگ بگيرد و آن را در بين کودکان به عنوان سوغاتي چهارشنبه توزيع مي‌کردند.
مراسم شال‌اندازي سنت و آييني است که يواش يواش از زندگي شهري خارج مي شود ولي هنوز در بيشتر مناطق روستايي آذربايجان غربي معمول است. امروزه، پيشرفت تکنو‌لوژي و فرهنگ شهرنشيني اين رسم زيبا را آرام آرام به محاق فراموشي مي‌سپارد.
شال اندازي در ماکو، مبتني بر شيوه اي بود و آيين آن چنين بوده است که بعد از مراسم آتش افروختن در چهارشنبه، جوانان بر بام خويشان و همسايگان رفته و دستمالي را از پنجره و در روستاها از روزن بام‌هابه درون آويزان مي‌کردند و صاحبخانه دستمال را از آجيل و ميوه و ساير هدايا پر مي‌کرد و مي گفت: "چک الله مطلبين وئرسين " يعني : "بکش؛ خداوند مرادت را بدهد "
انجمن رمان‌نویسی
رمان۹۸
مردم شهر مرزداران ماکو در گذشته آيين‌هاي زيادي براي استقبال از نوروز کهن داشتند که امروز برخي از آنها از حافظه مردم اين سامان پاک شده‌اند و برخي نيز در آستانه فراموشي قرار گرفته‌اند.
از جمله رسم‌هاي زيباي ايام نوروز که در آذربايجان غربي و مخصوصا در شهر مرزداران ماکو به فراموشي سپرده شده، رسم "تکم چي" ها نام دارد. چند روزي مانده به عيد، تکم چي به طور نمادين، تکم، بز ساخته شده از قطعات چوب را در کوچه‌هاي روستاها و شهرها مي‌چرخاند و در حالي که اشعاري به زبان ترکي و با صداي دلنشين مي خواند نويد آمدن عيد را مي داد و پاداش خود را از مردم مي گرفت.
غوغا و ولوله کودکان و نوجوانان در پيرامون تکم چي ها جنب و جوش خاصي به اين آيين مي‌داد. صداي نوروز و نجواي آمدنش را به نوعي مي‌توان از تکاپو و شور و شوق زنان براي تر و تميز کردن خانه و خريدهاي نوروزي استشمام کرد.
گردگيري، زدودن ناپاکي و نااميدي از خانه‌ها و دل‌ها
در شهر مرزداران ماکو از اواسط اسفندماه، خانه‌ها گرد و غبار يک ساله را با آيين خانه تکاني از رخسار مي‌زدايند و رنگ و بوي تازه‌اي مي‌گيرند.
وسعت اين رسم که در منطقه به "هيس آلماق" موسوم است آن چنان در يکي دو هفته مانده به عيد بيشتر مي شود که گاهي مشکل کمبود و قطع آب آشاميدني شهري را در پي مي‌آورد.
مردم ماکو هنوز هم اسفندماه را با عنوان بايرام آيئي " ماه عيد" مي‌خوانند و مطابق سنت‌هاي کهن و قديمي مردم آذربايجان غربي هفته اول اسفند ماه را "چيله قووان" يعني هفته‌اي که چله زمستان را فراري مي‌دهد يا يالانچي چارشنبه "چهارشنبه دروغين" مي‌ناميدند و با آيين‌هايي اتمام فصل زمستان را جشن مي‌گرفتند.
در گذشته ماکو، چهارشنبه هفته دوم اسفند ماه موسم به "کوله چارشنبه" يعني چهارشنبه کوتاه بود و سومين چهارشنبه نيز "موشتولوقچي چارشنبه "چهارشنبه پيام آور" يا " قره چارشنبه " چهارشنبه سياه يا بزرگ " يا " خبرچي چارشنبه " نام داشت.
در مطالعات مردم شناسي انجام گرفته هر کدام از اين چهار چهارشنبه ماه اسفند، نمادي از عناصر چهارگانه يعني آب، خاک، باد و آتش بودند که با طبيعت کشاورزي منطقه آذربايجان غربي نيز سنخيت دارند و مردم نيز هر کدام از اين چهارشنبه ها را به نوعي با آيين هايي خاص گرامي مي‌داشتند.
در بعضي خانه‌هاي روستايي شهر ماکو، رسم است که اسپندي دود کرده در دو طرف در خانه مي‌ريزند تا اهل خانه از چشم حسود و بيگانه در امان بوده و در برخي دهات منطقه هنوز رسم رفتن به سر چشمه و آب تازه آوردن باقي است.
در گذشته نه چندان دور براي اين روز مردم لباس‌هاي تميز و تازه خود را مي‌پوشيدند و کوزه‌اي که در بين اقلام خريد چهارشنبه قرار داشت را پر آب تازه مي‌کردند و گاهي چايي صبحانه روز چهارشنبه شان از همان آب تهيه مي‌شد.
از مراسم ديگر در شهر ماکو تخم‌مرغ شکني است. تخم‌مرغ‌ها را در پوست پياز مي‌پختند تا رنگ بگيرد و آن را در بين کودکان به عنوان سوغاتي چهارشنبه توزيع مي‌کردند.
مراسم شال‌اندازي سنت و آييني است که يواش يواش از زندگي شهري خارج مي شود ولي هنوز در بيشتر مناطق روستايي آذربايجان غربي معمول است. امروزه، پيشرفت تکنو‌لوژي و فرهنگ شهرنشيني اين رسم زيبا را آرام آرام به محاق فراموشي مي‌سپارد.
شال اندازي در ماکو، مبتني بر شيوه اي بود و آيين آن چنين بوده است که بعد از مراسم آتش افروختن در چهارشنبه، جوانان بر بام خويشان و همسايگان رفته و دستمالي را از پنجره و در روستاها از روزن بام‌هابه درون آويزان مي‌کردند و صاحبخانه دستمال را از آجيل و ميوه و ساير هدايا پر مي‌کرد و مي گفت: "چک الله مطلبين وئرسين " يعني : "بکش؛ خداوند مرادت را بدهد "
انجمن رمان‌نویسی
رمان۹۸
آداب و رسوم عید نوروز در ماکو
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com
