کامل شده مجموعه اشعار و دوباره زندگی | openworld کاربر انجمن رمان ۹۸

openworld · 26/12/20

صدای خودم را می‌شنوم
در میان همان جایی که پر از توست
در ذهن بیماری که مبتلای وجود توست
در آن، تاروپود نگاه‌هایی که بافته شده به وجودم
آری این منم که تو را با وجود نفس می‌کشد!
دلتنگ وجود توست و با این حس، پیر می‌شود

(openworld(bahareh.s

openworld · 26/12/20

میگویی دوستم داشتی...
میگیویی فراموشم نمی کنی...
میگویی آن که مرا از تو جدا کرد، تو نبودی، زندگی بود!
اما... من می دانم، آن که مرا از تو گرفت
خود تو بودی، عزیزم!
بیا دیگر گلوی زندگی را نگیریم
من را رها کردی، اما من چه؟
تو را چگونه رها کنم؟
با ان همه خاطره چگونه رهایت کنم؟

(openworld(bahareh.s

openworld · 26/12/20

دلتنگ توست وجودم، تو هم همین طور؟
نیاز نگاه توست وجودم، تو هم همین طور؟
منتظر و لبریز توست وجودم، تو هم همین طور؟
پراز توست وجودم، تو هم همین طور؟
آمدی با آن قدم‌های سنگین
چشمان من منتظر رخ ماه توست، تو هم همین طور؟

(openworld(bahareh.s

openworld · 26/12/20

نباشد بی تو زندگی به کامم شیرین
بی تو تمام من چوچ است ای رفیق
بی تو انگار چیزی در من کم است
آن چیست، به غیر از نیاز بودنت!

(openworld(bahareh.s
***

نیاز من بودنت توست
نیاز تو بودن او
نیاز من نگاه تو
نیاز تو چشمان او
آمدی اما انگار
قلبت برای دیگری بود
برای من نبود آن چشم ها
برای کسی بود، که بعد از من آمده بود!

(openworld(bahareh.s

openworld · 26/12/20

استخوان درد گرفتم!
صدای رفتنت بر تنم انداخت ترک
مانند قوری شکستۀ گل دار مادر بزرگ
ماندم تنها بر روی طاقچه
آمدی دوباره اما، این بار دیگر نبود مانند بار اول
رفتم از تمام قصه‌ها ماندی در غصۀ رفتن من!

(openworld(bahareh.s

openworld · 26/12/20

میان بودن و نبودنت گیر کرده ام
گاهی یمانی، گاهی هم میگویی میروی
نکفتی آخر!
با رفنتنت نشانم دادی، راست میگویی که
میروی

(openworld(bahareh.s
***

نفس نمی‌توان کشید
در هوایی که تو نباشی
در هوایی که عطر تو جاری نباشد
نمی‌شود حتی قدم رد به تنهایی
در شب‌هایی که ستاره‌ی گرمای وجودت نباشد!
زندگی خوب بود، تا آن زمان که بودی
بعد از تو انگار خودش هم دلتنگت شد و تمام نبودنت را برسرم تلافی کرد!

(openworld(bahareh.s

openworld · 26/12/20

می خندیدی به من
می خندیدم به تو
با هم شاد بودیم دیگر
نگفتی نمی مانی
نگفتم که بمانی
آخررفتی، من ماندم و زندگی و آن بغضی که
حسرت بر دلش ماند که بگوید:
بمان و نرو، شب ها هوا سر د می شود!

(openworld(bahareh.s

openworld · 26/12/20

به من نگاه می کند
می خواهم تقصیرش نندازم اما...
آن نگاه ها و آن لبخندی که مرا می آزارد
به من می گوید خودم بودم!
خودم بودم که او را از تو گرفتم
نگاهم می کند از پشت دیوار نم زده
می خندد به ریشم آن زندگی که دیگر داشتنش را نمی خواهم!

(openworld(bahareh.s

openworld · 26/12/20

بگذار برای بعد
بگذار برای بعد تمام دردهایم را
بگذار برای بعد تمام دلتنگی هایم را
بگذار برای بعد اشک هایم را
بگذار نفسش بپیچد برای آخرین بار در ریه هایم
بگذار بودنش را نفس بکشم، حتی برای آخرین بار هم که شده
دلم میخواد دیوانه وار ببویمش...

(openworld(bahareh.s

openworld · 26/12/20

برای من رفتنت سخت بود
اما، انگار برای تو راحت بود
دوستت دارم، اما انگار دل تو با من نیست
می دانم اگر بروم تو نمایی
عشقی که پای تو دادم، برایت کم بود مگر؟
که تمام زندگی ام را بیشتر از قبل تلخ کردی؟
گفته بودی میروی، اما نه انقدر زود
من می خواستم که تو فقط مال من باشی، اما تو من را باز هم تنها گذاشتی...

(openworld(bahareh.s

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

اخراج شده

اخراج شده

اخراج شده

اخراج شده

اخراج شده

اخراج شده

اخراج شده

اخراج شده

اخراج شده

اخراج شده

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین