خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ با هدف ترویج فرهنگ کتاب خوانی و تقویت قلم عزیزان ایجاد شده است.
هدف ما همواره ایجاد محیطی گرم و صمیمی و دوستانه بوده
برای مطالعه کامل رمان‌ها و استفاده از امکانات انجمن
به ما بپیوندید و یا وارد انجمن شوید.

*KhatKhati*

مدیر بازنشسته رمان ۹۸
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
16/7/20
ارسال ها
2,693
امتیاز واکنش
9,215
امتیاز
233
محل سکونت
گلنمکستان
زمان حضور
63 روز 21 ساعت 58 دقیقه
نویسنده این موضوع
شهرستان پارسیان یکی از شهرستان‌های استان هرمزگان واقع در جنوب ایران است. مرکز آن شهر پارسیان است که فاصله تا بندر لنگه ۲۲۰ کیلومتر است. با توجه به اینکه این ناحیه گرم و مرطوب است، اما آب و هوای پارسیان از سایر نقاط استان معتدل تر است. شهرستان پارسیان یکی از بخش‌های تابع شهرستان بندر لنگه در استان هرمزگان در جنوب ایران بوده است که در سال ۱۳۸۳ به شهرستان ارتقاء یافته است. طی سال‌های اخیر پیشرفت‌های قابل توجهی در منطقه بوجود آمده‌است که به‌وسیله نهادهای دولتی و همچنین نیکوکاران بوده‌است که از مهم‌ترین اقدامات انجام شده می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:احداث بیمارستان خیریه تخصصی رستمانی با تجهیزات بسیار پیشرفته,آسفالت کشی و بزرگراه سازی به‌وسیله شهرداری,احداث مساجد و مدارس,احداث دانشگاه‌های پیام نور و آزاد و علمی کاربردی,احداث حوزه علمیه خواهران.

جمعیت

جمعیت شهرستان پارسیان طبق سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۸۵، برابر با ۳۸۰۹۶ نفر بوده‌است. عده کمی در کشورهای حوزه خلیج فارس مشغول به کارند. درصد سواد در این منطقه نسبت به دیگر نقاط استان در سطح بالاتری است. زبان مردم این منطقه، شاخه‌ای از زبان فارسی است که به صورت گویش‌های مختلف به کار می‌رود. برخی از روستاها به زبان عربی سخن می‌گویند. مردم این منطقه، از نظر کشاورزی بسیار فعال بوده و محصولات خود را به سایر شهرستان‌ها ارسال می‌کنند و عمده محصولات کشاورزی این منطقه گوجه فرنگی، تنباکو، سبزیجات و خرما است.

پیشهٔ مردم شهرستان پارسیان

شغل اهالی صید، ماهی گیری و کشاورزی است، تجارت و سفر و کار در منطقه پارس جنوبی است. صادرات پارسیان در گذشته خرما و غله بوده‌است.

محدوده پارسیان

شهرستان پارسیان از سمت شمال به شهرستان‌ لامرد (استان فارس)، از سمت جنوب به خلیج فارس، از مغرب به شهرستان لامرد (استان فارس) و از سمت مشرق به بخش شیبکوه از توابع شهرستان بندر لنگه در استان هرمزگان محدود می‌شود.

مناطق مختلف پارسیان

این منطقه دارای قسمت‌های زیادی است که از این میان می‌توان به احشام، باغستان، دشتی، بستانو، بهده، بوچیر، جهواز، شیوو، ستلو، کوشکنار، فومستان، میلکی، روستای باصفای خوزوو_ برکه دکا، یرد خردو، یردخلف، یُرد قاسمعالی، یُرد کوخردی، «کناردان» - روستای عمانی -اشاره کرد.

انجمن رمان‌نویسی
رمان۹۸


معرفی شهرستان پارسیان

 
  • تشکر
Reactions: FaTeMeH QaSeMi

*KhatKhati*

مدیر بازنشسته رمان ۹۸
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
16/7/20
ارسال ها
2,693
امتیاز واکنش
9,215
امتیاز
233
محل سکونت
گلنمکستان
زمان حضور
63 روز 21 ساعت 58 دقیقه
نویسنده این موضوع
دره‌های پارسیان

در منطقه پارسیان دره‌های متعدی وجود دارد که به صورت مسیل و یا رودخانه فصلی در جریان است، مشهورترین دره‌های منطقه عبارت‌ند از: درواه گبری، رودخانه، درواه حلوای، درواه گز آبدین، درواه چا درواه، دروای پیاله‌ای، درواه پندنی، دروای بوگال، درواه تنگ بردول، و درواه آبیار. در گوشه و کنار بعضی از این درواه‌ها زمین‌های (جوکار) وجود دارد که بعضی اوقات کشاورزان در آن جو و گندم می‌کارند و در سال‌هایی که شهرستان با خشکسالی روبه رو شده‌است دی‌گر این دره‌ها اب گیری نمی‌شود.

نخلستان‌های گاوبندی

در منطقه گاوبندی نخلستان وسیعی وجود دارد و در زمان پیشین محصولات خرما و غله از این منطقه به هند ومومباسا برده می‌شده‌است ومردم منطقه از راه تجارت و سفر به هند و آفریقا امرا معاش می‌نموده‌اند، نخلستان گاوبندی به شرح زیر است:نخل فولاد، نخل جنگل غربی، نخل خلفانی، نخل ملا خنجیها، نخل خجه کش (هیزم کش)، نخل درواه، نخل خواجه، نخل علی قاسم، نخل ملا اسحاق، نخل باقر حافظی، زریبه میر، زریبه ملا احمد وهزارها باغها و نخلستانهایی که در دوران گذشته در منطقه وجوده داشته‌است که متأسفانه بعلت ایجاد سدهای کوچک در مسیر آبخور این زمین هاو کمبود آب شیرین، بیشتر نخل‌ها مرده و نابود شده‌اند. از زمان ایجاد این سدهااکثر نخلستان‌های منطقه خشک شده‌اند.


سواحل پارسیان

طبیعت با شکوه و زیبای مناطق مختلف گاوبندی در کنار چشمه ها و باغات، مزارع کشاورزی و دشت های سرسبز، جلوه ای ویژه به جاذبه های گردشگری پارسیان بخشیده است:جاذبه هایی از قبیل ساحل زیبای بندر بستانو، ساحل نیرم، بندر تبن، چشمه تنگه بردول، چشمه تنگه سریدون(سی رودان)، چشمه شمس، چشمه تنگ آب دبه، چشمه فاریاب و ….فاصله اندک رشته کوههای سر به فلک کشیده زاگرس و ساحل ماسه‌ای درخشان و زیبای خلیج نیلگون فارس، پوشش گیاهی سرسبز در جای جای منطقه، دشت هموار،تپه های شنی سرسبز و وجود صخره‌های مرتفع دارای ساحل باریک ماسه ای برای ماهیگیری، دمای عالی این منطقه که در سرد‌ترین اوقات تنها به ۶ درجه بالای صفر می‌رسد که این منطقه را در این فصل سرما به مکانی رویایی بدل ساخته است،همچنین وجود انواع پوشش های گیاهی و انواع گل در فصل بهار طراوات و زیبایی خاصی به این منطقه بخشیده است.





آبشار و چشمه بوچیر

چشمه و آبشار بوچیر از جمله نقاط زیبا و منحصر به فرد روستای بوچیر می‌باشد که در در شرق شهرستان پارسیان واقع شده است.وجود درهای باریک و پراب که حدودا 50 متر میشود وجود قندیل‌های زیبا، اب سرد و چشم اندازهای طبیعی، بکر بودن زیبایی این چشمه را دوچندان نموده است .آنچه باعث ابهت این چشمه شده عبور کردن از تنگهای عمیق پر اب بدون داشتن جای استراحت است که هر بیننده باید شناگر خوبی باشد ویا از جلیقه یا تیوپ استفاده نمایدتا بتواند ازاین مسیر رد شود – البته با قایقهای بادی هم میتوان رفت اما با شنا عبور کردن صفای دیگری دارد .آبشار بسیار زیبا و بیاد ماندنی هم در این روستا قراردارد که ،شاید باورتان نشود که در شهرستان پارسیان،دهستان بوچیر،روستای بوچیر چنین جایی باشد. که همه ساله و بیشتر اوقات در فصل گرم تابستان از استان هرمزگان و دیگر استانهای کشورهموطنان عزیزمان به دور از هیاهوی سـ*ـیاست در دل طبیعت میگذرانند.زیبایی ، جذابیت و طبیعت بکر آن خیره کننده است.فاصله از روستا تا غار ۵ کیلومترخاکی کوهستانی میباشد. تقریبی ۸۰۰متر آب ورودی غار عمیق میباشد.بعد از گذر از آب عمیق وارد دهانه غار میشوید که تا ته غار نیز حدودا ۱۰۰۰ مترفاصله دارد. دمای داخل بین ۱۰تا ۲۰درجه-آب ورودی گرم و آب داخل سرد است.پایان غار آب چک زیادی وجود دارد که به آن زیبایی خاص میدهد که تغذیه کننده آب استخر طبیعی آن است و لـ*ـذت رسیدن به پایان غارشنا کردن در آب سرد آن میباشد. توجه داشته باشید در صورتی که قصد رفتن دارید حتما با راهنمای محلی ،شورا و دهیاری هماهنگ باشید.

انجمن رمان‌نویسی
رمان۹۸


معرفی شهرستان پارسیان

 
  • عالی
  • تشکر
Reactions: FaTeMeH QaSeMi و Setayesh-B

*KhatKhati*

مدیر بازنشسته رمان ۹۸
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
16/7/20
ارسال ها
2,693
امتیاز واکنش
9,215
امتیاز
233
محل سکونت
گلنمکستان
زمان حضور
63 روز 21 ساعت 58 دقیقه
نویسنده این موضوع
پارسیان از آنجا که منطقه ای است مهاجر پذیر آداب و رسومش نیز با گذر زمان دستخوش تغییر و بعضاً تحول جدی قرار گرفته است . آداب و رسوم مردم و رسم عروسی و غیره مانند شهرهای بزرگ کشور است . ولی علیرغم همدلی و همکاری مردم در مراسماتی مانند عروسی و عزاداری و ایام عید و غیره دیگر نشانی از بردن عروس با پای پیاده و خواندن ترانه های محلی پاشو تا بریم – عاروسم و ... کمتر خبری است . دیگر داماد را "سَر اَو" یعنی در مزرعه ای که حوضی و آبی بود نمی برند , بلکه وی را به خانه ی دیگری می برند تا حمامی کند و لباس دامادی بر تن نماید . به هر حال هنوز هم مراسمی مانند "قبله ی دعا" و ضرب و نوای مطربان محلی مانند نوای نی انبان و غیره در عروسی ها و سایر مراسمات برقرار است .

غذاها و شیرینی های محلی :
گرچه امروز آهنگ تجدد در هر جایی نواخته می شود و با حرکت به سوی تجدد واژگان محلی رنگ می بازند و از دایره بیرون می روند , خوشبختانه گاهی بر سر سفره ای غذاهای محلی مانند "گویده" – "هریسه" – "اَوپیا" – "ودام" – "برنج شیرین و ماهی" – "برنج رشتکو" – "نان و مهیاوه" – "ارهین" و "پلیل" دیده می شود . از شیرینی های این منطقه نیز می توان از "لقیمات" – "خمفروش" – "رنگینک" و "خرما گرمک" نام برد . مخصوصاً که در ماه مبارک رمضان شیرینی ها بیشتر خودنمایی می کنند .

صنایع دستی :
روزگاری حصیربافی و گلیم بافی و صنایع ساخته شده از برگ های درخت نخل که "پیش" خوانده می شود جلوه ای خاص داشت . بادزن – جارو – چاکون – کَتَل و پرونگ از همین گونه اند . اما با تغییر شیوه زندگی همه چیز دگرگون شده است و حتی درخت نخل که روزگاری "عمه ی انسان" خوانده می شد از چشم افتاده است . گویی کس نمی داند خرما نعمتی است که در هر زمانی بدان نیازمندیم . بادله دوزی – سوزن دوزی از دیگر صنایع دستی این منطقه است .

دین و مذهب و زبان :
دین مردم این دیار مسلمان و دارای مذهب سنی شافعی و شیعه دوازده امامی هستند که با کمال آرامش و احترام در کنار هم زندگی می کنند و با هم پیوندهای خانوادگی دارند خوشبختانه تاکنون هیچ موجی نتوانسته خدشه ای بر همزیستی مسالمت آمیز آنان وارد نماید. زبان مردم به جز مرکز شهر و محله ی احشام گونه ای از زبان لاری است . مرکز شهر و محله ی احشام با گویشی مرکب از گویش های آبادانی , بوشهری سخن می گویند . بعضی از روستاها نیز به زبان عربی حرف می زنند .
پوشش و محل سکونت مردم :
در روستاهای عرب زبان این منطقه مردان لباس سفید و بلند عربی و زنان نیز عده ای از برقع استفاده کرده و لباس محلی به تن می کنند عده ای از بانوان نیز از عبایه و اُرنی استفاده می کنند . در خصوص محل سکونت در گذشته و تا حدودی در حال حاضر مخصوصاً در روستاها خانه ها را با خشت خام و سنگ می ساختند و خانه ها به گونه ای بود که اتاق ها به امتداد هم و جلو آن را با ستون بدون درب می ساختند و بعضی از اتاق ها را در جهت غالب وزش باد درست می کردند و مابقی زمین نیز جهت حیاط استفاده می کردند. اتاق میهمان و حمام و دستشویی را با فاصله از محل خواب زندگی اعضای خانواده و در گوشه ای از حیاط درست می کردند .

انجمن رمان‌نویسی
رمان۹۸


معرفی شهرستان پارسیان

 
  • عالی
  • تشکر
Reactions: FaTeMeH QaSeMi و Setayesh-B
shape1
shape2
shape3
shape4
shape7
shape8
بالا