مشاعره با اشعار مولانا

moh@mad · 13/9/23

Delvin22 گفت:
درقالب این خاكیان عمری است سرگردان شدم
چون جان اسیرحبس شد ، جانانه را گم كرده ام

از حبس دنیا خسته ام چون مرغكی پر بسته ام
جانم از این تن سیر شد ، سامانه را گم كرده ام

من مهر تو بر تارک افلاک نهم
دست ستمت بر دل غمناک نهم

هر جا که تو بر روی زمین پای نهی
پنهان بروم دیده بر آن خاک نهم

Delvin22 · دوشنبه در 23:52

moh@mad گفت:
من مهر تو بر تارک افلاک نهم
دست ستمت بر دل غمناک نهم

هر جا که تو بر روی زمین پای نهی
پنهان بروم دیده بر آن خاک نهم

من بی مایه که باشم که خریدار تو باشم
حیف باشد که تو یار من و من یار تو باشم

*AsAl* · سه شنبه در 16:04

مرا عهدیست با شادی

که شادی آن من باشد

مرا قولیست با جانان

که جانان جان من باشد

*AsAl* · سه شنبه در 16:04

صد نامه فرستادم

و صد راه نشان دادم

یا راه نمی دانی

یا نامه ‌نمی خوانی!

*AsAl* · سه شنبه در 16:04

ما زخـــود سوی تو گردانیم ســــر
چون تـــویی از ما به ما نزدیکتــــر

من غلام قمرم غیر قمر هیچ مگو
پیش من جز سخن شهد شکر هیچ مگو

مرده بودم زنده شدم گریه بودم خنده شدم
دولت عشق آمد و من دولت پاینده شدم

مرا می گفــت دوش آن یــار عیــــار
ســگ عاشق به از شیـــران هشیـــار

Melika_hsh · سه شنبه در 17:28

رو سر بنه به بالین تنها مرا رها کن
ترک من خراب شب گرد مبتلا کن

moh@mad · چهارشنبه در 10:57

Melika_hsh گفت:
رو سر بنه به بالین تنها مرا رها کن
ترک من خراب شب گرد مبتلا کن

نکند فکر کنی در دل من یاد تو نیست
گوش کن نبض دلم زمزمه اش با تو یکیست

جز من اگرت عاشق و شیداست بگو
ور میل دلت به جانب ماست بگو

ور هیچ مرا در دل تو جاست بگو
گر هست بگو نیست بگو

SelmA · چهارشنبه در 11:15

moh@mad گفت:
نکند فکر کنی در دل من یاد تو نیست
گوش کن نبض دلم زمزمه اش با تو یکیست

جز من اگرت عاشق و شیداست بگو
ور میل دلت به جانب ماست بگو

ور هیچ مرا در دل تو جاست بگو
گر هست بگو نیست بگو

وقت آن شد که به زنجیر تو دیوانه شویم
بند را برگسلیم از همه بیگانه شویم
جان سپاریم دگر ننگ چنین جان نکشیم
خانه سوزیم و چو آتش سوی میخانه شویم

moh@mad · چهارشنبه در 11:21

SelmA گفت:
وقت آن شد که به زنجیر تو دیوانه شویم
بند را برگسلیم از همه بیگانه شویم
جان سپاریم دگر ننگ چنین جان نکشیم
خانه سوزیم و چو آتش سوی میخانه شویم

من در عجب افتادم از آن قطب یگانه
کز یک نظرش جمله وجودم همه جان کرد

ناگاه یک آهو به دو صد رنگ عیان شد
کز تابش حسنش مه و خورشید فغان کرد

*AsAl* · چهارشنبه در 16:11

عمر که بی عشق رفت هیچ حسابش مگیر

آب حیاتست عشق در دل و جانش پذیر

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

کاربر ممتاز

کاربر V.I.P انجمن

میکسر آزمایشی

میکسر آزمایشی

میکسر آزمایشی

عضو تازه وارد انجمن

کاربر ممتاز

مدیر بیوگرافی + گوینده آزمایشی

کاربر ممتاز

میکسر آزمایشی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین