نقد و بررسی دلنوشته حوالی دغدغه‌ها | Hannaneh کاربر انجمن رمان ۹۸

حنانه سادات میرباقری · 27/7/20

انجمن رمان نویسی | سایت انجمن رمان 98

نام اثر: حوالی دغدغه‌ها
نام نگارشگر: Hannaneh
ژانر: عاشقانه، اجتماعی
مقدمه:
حوالی دغدغه‌هایم، حوالی دلتنگی‌هایم، حوالی خنده‌هایم، حوالی خوشی و ناخوشی‌هایم تو را می‌طلبم!
تو که آمدی و بی‌اختیار، اختیار قلب ناموزون مرا در دست گرفتی...
بد یا خوب روزها می‌گذرند و این تویی که برایم می‌مانی.
حوالی این تلاطم مغز و قلب ناآرام من، تو آرام بخشی و همین کافیست.

کامل شده - حوالی دغدغه‌ها | Hannaneh کاربر انجمن رمان98

حوالی دغدغه های پر تکرار و پر مشقت، زمانی لازم است که رها کنی این بار سنگین را. گاه لازم است همچو باز هنگام باد بهاری، بهترین حس و حالت را دریابی. میان این روز های پر هیاهو و پر از هجوم افکار های مختلف، وهله‌ای نیاز است، آرام گیری. آرام جان...

forum.roman98.com

~HadeS~ · 9/8/20

به نام ایزد یکتا
نقد و برسی دلنوشته حوالی دغدغه‌هایم

مقدمه هر اثری خارج از نوع آن، گره حیات اثر محسوب می‌شود! در دلنوشته‌ای گیرا همیشه یک قطعه منحصر به فرد و زیبا به عنوان مقدمه نگاشته می‌گردد.
برای این دلنوشته نمی‌شود گفت مقدمه فریبنده بود؛ چون ایده آن کلیشه است! همان طور که در داستان‌ها موضوعاتی تکراری وجود دارد دلنوشته هم دارای مطالبی تکراری است که بعد از بازی با کلمات و افزودن آرایه‌ها ارزشمند می‌شود.
مقدمه شما، ساده بود و نیاز به کلمات نو و آرایه دارد نمی‌توان جزو بهترین قطعه اثرتان شمرد.
تا کی در انتظار گذاری به زاری‌ام؟ باز آی بعد از این همه چشم انتظاری
حوالی دغدغه‌هایم، حوالی دلتنگی‌هایم، حوالی خنده‌هایم، حوالی خوشی و ناخوشی‌هایم تو را می‌طلبم!
هر دو مفهوم تقریبا یکسانی دارد، حال دقت کنید چه مواردی در متن شما وجود ندارد که در مثال هست؟ لغت‌های گسترده‌تر و هم آوا، بیان غیر مستقیم.
زمانی که بقیه دلنوشته را مطالعه کردم متوجه شدم نگارشگر بیانی مستقیم داشت و بیشتر از آرایه تضاد و تناقض بهره می‌برد. حتی اینکه نگارشگر در ذهنش گنجیده که آرایه استفاده کند بسیار عالی است! منتهی از جایی به بعد آوردن متعدد تضاد خواننده را خسته می‌کند.
سعی کنید از آرایه‌های بیشتر به خصوص تشبیه بهره ببرید. آرایه‌ها زینت‌بخش متون ادبی هستند. چند مثال می‌زنم تا متوجه شوید تفاوت بین هر دو را:
بگذار هر چه از ما ندیده‌اند را نشانشان دهیم.
بگذار هر کاری که از ما ندیده‌اند را ببینند.
بگذار بی چتر زیر باران برویم.
بگذار بی کفش توی دریا برویم،
و بگذار جانم را فدایت کنم تا هر که ندیده و نمی‌داند، ببیند و بداند.
اشک می‌بارم، بیا این ابر و باران را ببین
دشتِ تر را دیده‌ای، دریای دامان را ببین
***
با هر نوایی بود، نام تو را صدا زدم.
با هر دستی بود، تو را جویا شدم.
با هر قلمی بود، نام تو را نوشتم؛
و با هر چه عشق بود، تو را خواستم و بس...
ای نسیم بی‌قرار آرزوهای عاشقی...
هر کجا زلفی پریشان شد، گمان کردم تویی
علاوه بر آرایه به فرهنگ لغت گسترده‌تری نیاز دارید، برای این هم توصیه می‌کنم همیشه یک فرهنگ لغت به همراه داشته باشید تا از معادل کلمات استفاده کنید.
در جاهایی هم متوجه جمله‌بندی‌ها و کلمات نادرست شدم؛ مثلا:
گاهی دلتنگ می‌شوی... دلتنگی هم یعنی یک‌هو ماتت می‌برد. (پست 9)
یک‌هو اینجا آوای زیبایی نداشت، بهتر است از کلماتی معادل آن استفاده کنید.
اگر با خون جگر، خواهی؟ بی منت می‌دهمت! (پست 11)
احساس می‌کنم جمله‌بندی این متن اشتباه است چون مفهوم خاصی از آن ندارم! حال به دلنوشته زیر دقت کنید:
که هر جایی هستم، هست در گیر تو
تمام فکرم، ذهنم، خوابم و تمام روح و روانم.
من‌که می‌دانم وعده‌مان را یادت نرفته...
باران بود وعده‌ ما.
نم نم بارون بود وعده ما.
تو حتی اگر نیایی، ولی من‌که می‌روم.
باران اشک‌هایم را می‌شوید.
چشم‌ها را باید شست،
جور دیگر باید دید.
چترها را باید بست،
زیر باران باید رفت...
این قطعه سبز رنگ متعلق به سهراب سپهریست، من مخالف استفاده و الهام گرفتن از اشعار شاعران نیستم به شرط اینکه درست به کار رود! این قطعه که شما استفاده کردید مفهوم جداگانه از چیزی است که نوشتید! نگارشگر از احساسات درونی خود نسبت به شخصی که علاقه دارد می‌نویسد اما این شعر مربوط به قضاوت نکردن و تغییر زاویه دید می‌باشد.
حال اگر جمع بندی بخواهیم بکنیم، دلنوشته حوالی دغدغه‌هایم قابل لمس است اما هنوز هم نقص‌هایی دارد. گمان می‌کنم اگر نگارشگر مطالعه بیشتری داشته باشد قلمش قوی‌تر خواهد شد؛ تلاش اولین قدم برای پیشرفت است و امیدوارم مایل باشید قدم‌های بیشتری بردارید.

سپاس بابت انتقادپذیری شما
Hades
کادر نقد رمان 98

حنانه سادات میرباقری · 26/8/20

~HadeS~ گفت:
به نام ایزد یکتا
نقد و برسی دلنوشته حوالی دغدغه‌هایم

مقدمه هر اثری خارج از نوع آن، گره حیات اثر محسوب می‌شود! در دلنوشته‌ای گیرا همیشه یک قطعه منحصر به فرد و زیبا به عنوان مقدمه نگاشته می‌گردد.
برای این دلنوشته نمی‌شود گفت مقدمه فریبنده بود؛ چون ایده آن کلیشه است! همان طور که در داستان‌ها موضوعاتی تکراری وجود دارد دلنوشته هم دارای مطالبی تکراری است که بعد از بازی با کلمات و افزودن آرایه‌ها ارزشمند می‌شود.
مقدمه شما، ساده بود و نیاز به کلمات نو و آرایه دارد نمی‌توان جزو بهترین قطعه اثرتان شمرد.
تا کی در انتظار گذاری به زاری‌ام؟ باز آی بعد از این همه چشم انتظاری
حوالی دغدغه‌هایم، حوالی دلتنگی‌هایم، حوالی خنده‌هایم، حوالی خوشی و ناخوشی‌هایم تو را می‌طلبم!
هر دو مفهوم تقریبا یکسانی دارد، حال دقت کنید چه مواردی در متن شما وجود ندارد که در مثال هست؟ لغت‌های گسترده‌تر و هم آوا، بیان غیر مستقیم.
زمانی که بقیه دلنوشته را مطالعه کردم متوجه شدم نگارشگر بیانی مستقیم داشت و بیشتر از آرایه تضاد و تناقض بهره می‌برد. حتی اینکه نگارشگر در ذهنش گنجیده که آرایه استفاده کند بسیار عالی است! منتهی از جایی به بعد آوردن متعدد تضاد خواننده را خسته می‌کند.
سعی کنید از آرایه‌های بیشتر به خصوص تشبیه بهره ببرید. آرایه‌ها زینت‌بخش متون ادبی هستند. چند مثال می‌زنم تا متوجه شوید تفاوت بین هر دو را:
بگذار هر چه از ما ندیده‌اند را نشانشان دهیم.
بگذار هر کاری که از ما ندیده‌اند را ببینند.
بگذار بی چتر زیر باران برویم.
بگذار بی کفش توی دریا برویم،
و بگذار جانم را فدایت کنم تا هر که ندیده و نمی‌داند، ببیند و بداند.
اشک می‌بارم، بیا این ابر و باران را ببین
دشتِ تر را دیده‌ای، دریای دامان را ببین
***
با هر نوایی بود، نام تو را صدا زدم.
با هر دستی بود، تو را جویا شدم.
با هر قلمی بود، نام تو را نوشتم؛
و با هر چه عشق بود، تو را خواستم و بس...
ای نسیم بی‌قرار آرزوهای عاشقی...
هر کجا زلفی پریشان شد، گمان کردم تویی
علاوه بر آرایه به فرهنگ لغت گسترده‌تری نیاز دارید، برای این هم توصیه می‌کنم همیشه یک فرهنگ لغت به همراه داشته باشید تا از معادل کلمات استفاده کنید.
در جاهایی هم متوجه جمله‌بندی‌ها و کلمات نادرست شدم؛ مثلا:
گاهی دلتنگ می‌شوی... دلتنگی هم یعنی یک‌هو ماتت می‌برد. (پست 9)
یک‌هو اینجا آوای زیبایی نداشت، بهتر است از کلماتی معادل آن استفاده کنید.
اگر با خون جگر، خواهی؟ بی منت می‌دهمت! (پست 11)
احساس می‌کنم جمله‌بندی این متن اشتباه است چون مفهوم خاصی از آن ندارم! حال به دلنوشته زیر دقت کنید:
که هر جایی هستم، هست در گیر تو
تمام فکرم، ذهنم، خوابم و تمام روح و روانم.
من‌که می‌دانم وعده‌مان را یادت نرفته...
باران بود وعده‌ ما.
نم نم بارون بود وعده ما.
تو حتی اگر نیایی، ولی من‌که می‌روم.
باران اشک‌هایم را می‌شوید.
چشم‌ها را باید شست،
جور دیگر باید دید.
چترها را باید بست،
زیر باران باید رفت...
این قطعه سبز رنگ متعلق به سهراب سپهریست، من مخالف استفاده و الهام گرفتن از اشعار شاعران نیستم به شرط اینکه درست به کار رود! این قطعه که شما استفاده کردید مفهوم جداگانه از چیزی است که نوشتید! نگارشگر از احساسات درونی خود نسبت به شخصی که علاقه دارد می‌نویسد اما این شعر مربوط به قاوت نکردن و تغییر زاویه دید می‌باشد.
حال اگر جمع بندی بخواهیم بکنیم، دلنوشته حوالی دغدغه‌هایم قابل لمس است اما هنوز هم نقص‌هایی دارد. گمان می‌کنم اگر نگارشگر مطالعه بیشتری داشته باشد قلمش قوی‌تر خواهد شد؛ تلاش اولین قدم برای پیشرفت است و امیدوارم مایل باشید قدم‌های بیشتری بردارید.

سپاس بابت انتقادپذیری شما
Hades
کادر نقد رمان 98

مرسی از وقتی که گذاشتی جانم.
ویرایشات انجام شد.

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

نقد و بررسی دلنوشته حوالی دغدغه‌ها | Hannaneh کاربر انجمن رمان ۹۸

حنانه سادات میرباقری

کاربر نیمه حرفه‌ای

کامل شده - حوالی دغدغه‌ها | Hannaneh کاربر انجمن رمان98

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

~HadeS~

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

حنانه سادات میرباقری

کاربر نیمه حرفه‌ای

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

کاربر نیمه حرفه‌ای

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

کاربر نیمه حرفه‌ای

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین