- عضویت
- 20/2/20
- ارسال ها
- 593
- امتیاز واکنش
- 19,821
- امتیاز
- 303
- محل سکونت
- دیوار..
- زمان حضور
- 129 روز 11 ساعت 21 دقیقه
نویسنده این موضوع
تا به حال رفتن به جایی را تجربه کردهای که اگر هوایش ابری باشد، بتوانی ابرها را با دست، پس بزنی و احساس کنی در رویاهایت قدم گذاشتهای؟
همین الان تا چه اندازه آمادهای به جایی قدم بگذاری که نه تنها تکنولوژی، که از هیچ نانوایی یا بقالی هم خبری نباشد؟
اگر از اواسط بهار تا پایان تابستان در این نقطه حاضر شوی، بهترین روزهای زندگیات را رقم زدهای، اما اصلا به فکر رفتن در پاییز و زمستانش نباش! چون در این دو فصل آنجا دوام نمیآوری.
نام «مازیچال» را شنیدهای؟ یک منطقه ییلاقی که تا به خودت بیایی زمان رفتن است و کوچیدن. گرمای مازیچال، زودتر از تصور به پایان میرسد و سرما که بیاید، برف تا اندازهای میبارد که سقف کلبهها هم گُم میشود!
برای رفتن به این منطقه وصف ناشدنی، باید به کلاردشت بروی. جایی که به آن «همیشه بهار» هم میگویند.
***
مازیچال از دو مسیر مرزنآباد و عباسآباد مازندران دسترسی دارد. ابتدای جاده کلاردشت به عباسآباد، سمت چپ جاده، یک فرعی منشعب میشود که بعد از 23 کیلومتر، به دامنهای جنگلی هدایتت میکند. از این به بعدِ مسیر، یک جاده خاکی و پرشیب است که باید 17 کیلومتر از آن را طی کنی تا در ارتفاع 2600 متر از سطح دریا به دهکده ییلاقی مازیچال برسی. آن وقت پیدا شدن منظره مازیچال به اندازهای جذاب و لـ*ـذت بخش است که احساس تولدی دوباره خواهی کرد.
چه چیز همراه داشته باشیم؟
باز هم تأکید میکنیم که این منطقه هیچ امکانات خاصی ندارد و باید از چادر کوهستانی مناسب و ضدباران، برای اقامت چندروزه استفاده شود. کیسه خواب هم وسیلهای ضروری و فراموش نشدنی است چون هیچ شبی ـ حتی در شبهای تابستان ـ بدون سرما و مه و رطوبت بسیار زیاد، صبح نمیشود.
به جز برداشتن وسایل کمپینگ مانند چراغ روشنایی، زیرانداز و سایر وسایلی که به نظرتان لازم میرسد، داشتن موادخوراکی هم یکی از ضرورت هاست چون در غیر این صورت، تنها کسانی که خروس خوان از خواب بیدار میشوند، میتوانند سری به کلبههای ییلاق نشینانی بزنند که دود تنورشان بر هواست تا شاید از ساکنان موقت و خونگرم و مهماننواز این دهکده، نان و پنیر محلی تهیه کنند.
سرکشی به گوسفندسراها هم ممکن است شانس تهیه ماست و دوغ محلی را بالا ببرد!
#تالار_گردشگری_ایران
همین الان تا چه اندازه آمادهای به جایی قدم بگذاری که نه تنها تکنولوژی، که از هیچ نانوایی یا بقالی هم خبری نباشد؟
اگر از اواسط بهار تا پایان تابستان در این نقطه حاضر شوی، بهترین روزهای زندگیات را رقم زدهای، اما اصلا به فکر رفتن در پاییز و زمستانش نباش! چون در این دو فصل آنجا دوام نمیآوری.
نام «مازیچال» را شنیدهای؟ یک منطقه ییلاقی که تا به خودت بیایی زمان رفتن است و کوچیدن. گرمای مازیچال، زودتر از تصور به پایان میرسد و سرما که بیاید، برف تا اندازهای میبارد که سقف کلبهها هم گُم میشود!
برای رفتن به این منطقه وصف ناشدنی، باید به کلاردشت بروی. جایی که به آن «همیشه بهار» هم میگویند.
***
مازیچال از دو مسیر مرزنآباد و عباسآباد مازندران دسترسی دارد. ابتدای جاده کلاردشت به عباسآباد، سمت چپ جاده، یک فرعی منشعب میشود که بعد از 23 کیلومتر، به دامنهای جنگلی هدایتت میکند. از این به بعدِ مسیر، یک جاده خاکی و پرشیب است که باید 17 کیلومتر از آن را طی کنی تا در ارتفاع 2600 متر از سطح دریا به دهکده ییلاقی مازیچال برسی. آن وقت پیدا شدن منظره مازیچال به اندازهای جذاب و لـ*ـذت بخش است که احساس تولدی دوباره خواهی کرد.
چه چیز همراه داشته باشیم؟
باز هم تأکید میکنیم که این منطقه هیچ امکانات خاصی ندارد و باید از چادر کوهستانی مناسب و ضدباران، برای اقامت چندروزه استفاده شود. کیسه خواب هم وسیلهای ضروری و فراموش نشدنی است چون هیچ شبی ـ حتی در شبهای تابستان ـ بدون سرما و مه و رطوبت بسیار زیاد، صبح نمیشود.
به جز برداشتن وسایل کمپینگ مانند چراغ روشنایی، زیرانداز و سایر وسایلی که به نظرتان لازم میرسد، داشتن موادخوراکی هم یکی از ضرورت هاست چون در غیر این صورت، تنها کسانی که خروس خوان از خواب بیدار میشوند، میتوانند سری به کلبههای ییلاق نشینانی بزنند که دود تنورشان بر هواست تا شاید از ساکنان موقت و خونگرم و مهماننواز این دهکده، نان و پنیر محلی تهیه کنند.
سرکشی به گوسفندسراها هم ممکن است شانس تهیه ماست و دوغ محلی را بالا ببرد!
#تالار_گردشگری_ایران
روستای زیبای مازیچال
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com
آخرین ویرایش توسط مدیر: