- عضویت
- 9/8/18
- ارسال ها
- 1,639
- امتیاز واکنش
- 12,858
- امتیاز
- 373
- سن
- 21
- محل سکونت
- Ahvaz
- زمان حضور
- 9 روز 3 دقیقه
كودكان و آموزش برقراري ارتباط اجتماعي
مادران در مقايسه با پدران ، سهم بيشتري را در اجتماعی کردن کودکان‌شان دارند
توانایی برقراري ارتباط و حضور در فعالیت‌های جمعی شاید واضح‌ترین و مشخص‌ترین مصداق برای تشخیص میزان اجتماعی بودن هر فردی باشد. موضوعی که زندگی فردی و اجتماعی همه انسان‌ها را تحت تاثير قرار می‌دهد. این درحالی است که در همه فرهنگ‌ها خانواده، عامل اصلی اجتماعی شدن فرزندان در دوران طفولیت است البته در مراحل بعدی زندگی فرد عوامل دیگری مانند مدرسه، رسانه‌ها و گروه همسالان در این امر دخیل هستند، با این وجود نمی‌توان سهم خانواده را در این امر نادیده گرفت.
مصداق بارز آن مشکلاتی است که جوامع مدرن به دلیل کاهش نقش خانواده‌ها در روند اجتماعی شدن فرزندان با آن مواجه هستند. مواردی چون بی‌توجهی به معیارها، ارزش‌ها و هنجارهای خانواده و حتی جامعه، تبعیت از گروه دوستان و کاربرد خرده‌فرهنگ‌های گروه‌های دوستی که با هنجارهای اجتماعی در تضاد است. در اینجا ذکر مثالی علمی خالی از لطف نیست؛ «جنی» یکی از نمونه‌هایی است که گویای نقش والدین در اجتماعی کردن کودکان است.
ین دختر کالیفرنیایی از زمانی که حدود یک سال و نیم داشت تا 13 سالگی در اتاقی حبس شده بود. پدر، جنی را که از هنگام تولد نقصی در مفصل ران خود داشت دائم کتک می‌زد و از حدود 20 ماهگی او را در اتاقی با پرده‌های کشیده و دربسته رها کرده بود. او در طول 11سالی که در اتاق ماند سایر اعضای خانواده را تنها هنگامی که برای غذا دادن به او می‌آمدند می‌دید.
هنگامی که در سال 1970 مادرش از خانه گریخت و جنی را با خود برد وی را به بخش نوتوانی یک بیمارستان سپرد. اگرچه در طول هفت سال آموزش‌هایی به وی داده شد تا بتواند مانند انسان راه برود، تا حدی سخن بگوید و رفتار متعادلی داشته باشد اما هرگز رفتار او از یک کودک سه یا چهار ساله فراتر نرفت. این در حالی بود که آزمایش‌ها نشان داد که جنی نه از نظر ذهنی عقب مانده بود و نه دچار هیچ گونه نقص مادر‌زادی دیگری بود. بنابراین برای پیشگیری از بروز مشکلاتی که دامنه آن همه عمر کودک ما را در بر می‌گیرد باید تدبیری اندیشید. توصیه‌هایی که می‌تواند به ما کمک کند تا فرزندی اجتماعی داشته باشیم.
باید به خاطر داشته باشیم که کودک ما مانند همه افراد دوست دارد در خانه و محيط‌های ديگر، خود را عضوی فعال و موثر احساس کند. اینکه همه کارها را مادر و پدر انجام دهند به تدریج این حس را به او القا می‌کند که سربار است و باید گوشه‌ای بنشیند
مادران در مقايسه با پدران ، سهم بيشتري را در اجتماعی کردن کودکان‌شان دارند
توانایی برقراري ارتباط و حضور در فعالیت‌های جمعی شاید واضح‌ترین و مشخص‌ترین مصداق برای تشخیص میزان اجتماعی بودن هر فردی باشد. موضوعی که زندگی فردی و اجتماعی همه انسان‌ها را تحت تاثير قرار می‌دهد. این درحالی است که در همه فرهنگ‌ها خانواده، عامل اصلی اجتماعی شدن فرزندان در دوران طفولیت است البته در مراحل بعدی زندگی فرد عوامل دیگری مانند مدرسه، رسانه‌ها و گروه همسالان در این امر دخیل هستند، با این وجود نمی‌توان سهم خانواده را در این امر نادیده گرفت.
مصداق بارز آن مشکلاتی است که جوامع مدرن به دلیل کاهش نقش خانواده‌ها در روند اجتماعی شدن فرزندان با آن مواجه هستند. مواردی چون بی‌توجهی به معیارها، ارزش‌ها و هنجارهای خانواده و حتی جامعه، تبعیت از گروه دوستان و کاربرد خرده‌فرهنگ‌های گروه‌های دوستی که با هنجارهای اجتماعی در تضاد است. در اینجا ذکر مثالی علمی خالی از لطف نیست؛ «جنی» یکی از نمونه‌هایی است که گویای نقش والدین در اجتماعی کردن کودکان است.
ین دختر کالیفرنیایی از زمانی که حدود یک سال و نیم داشت تا 13 سالگی در اتاقی حبس شده بود. پدر، جنی را که از هنگام تولد نقصی در مفصل ران خود داشت دائم کتک می‌زد و از حدود 20 ماهگی او را در اتاقی با پرده‌های کشیده و دربسته رها کرده بود. او در طول 11سالی که در اتاق ماند سایر اعضای خانواده را تنها هنگامی که برای غذا دادن به او می‌آمدند می‌دید.
هنگامی که در سال 1970 مادرش از خانه گریخت و جنی را با خود برد وی را به بخش نوتوانی یک بیمارستان سپرد. اگرچه در طول هفت سال آموزش‌هایی به وی داده شد تا بتواند مانند انسان راه برود، تا حدی سخن بگوید و رفتار متعادلی داشته باشد اما هرگز رفتار او از یک کودک سه یا چهار ساله فراتر نرفت. این در حالی بود که آزمایش‌ها نشان داد که جنی نه از نظر ذهنی عقب مانده بود و نه دچار هیچ گونه نقص مادر‌زادی دیگری بود. بنابراین برای پیشگیری از بروز مشکلاتی که دامنه آن همه عمر کودک ما را در بر می‌گیرد باید تدبیری اندیشید. توصیه‌هایی که می‌تواند به ما کمک کند تا فرزندی اجتماعی داشته باشیم.
باید به خاطر داشته باشیم که کودک ما مانند همه افراد دوست دارد در خانه و محيط‌های ديگر، خود را عضوی فعال و موثر احساس کند. اینکه همه کارها را مادر و پدر انجام دهند به تدریج این حس را به او القا می‌کند که سربار است و باید گوشه‌ای بنشیند
كودكان و آموزش برقراري ارتباط اجتماعي
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com
