رمان در پس یک پایان | روشنک.ا نویسنده افتخاری انجمن رمان ۹۸

روشنک.ا · 22/2/21

آه نفس، در چه دنیای بی رحم و دلگیری به سر می‌بریم؛ شاید هم دنیا بی‌رحم نیست و به ما قبولانده‌اند که رحم تعریفی دارد که اگر خلاف آن اثبات بشود، بی‌رحمی در حال وقوع است. نفس، دقت کرده‌ای که تعریفِ هر مفهومی در ذهن ما، چقدر در تصمیم‌هایی که در زمان حال و آینده می‌گیریم نقش دارد؟ برای مثال، تعریف آزادی، عدالت، برابری، حقوق، انسانیت و هر...

روشنک.ا · 22/2/21

***
کنار آرمان، بر گوشه‌ی یکی از نیمکت‌های کلیسا نشسته بودم و به متنی که کشیش مقابلمان می‌خواند گوش می‌کردم.
در تمام فضای نیمه روشن کلیسا با فرش قرمز پهن شده بر کف زمین آن و شیشه‌های رنگارنگی که نور ملایم خورشید را با رنگ‌های متفاوتی را از خود عبور می‌دادند و فضایی ملکوتی می‌ساختند، همه‌ی ما، زن‌ها، علاوه بر آن‌که لباس‌های سر تا پا...

روشنک.ا · 22/2/21

***
«فصل دهم: فصل آخر»
(سال ۱۳۹۶ خورشیدی_اردیبهشت ماه)
به اسم و فامیل هلنا که به زبان فرانسوی بر سنگ قبرش حک شده بود، چشم دوخته بودم. هنوز هم باور این‌که دیگر این دو کلمه برای خطاب کرد جان و تن زنده‌ی او بر زبان جاری نمی‌شود، کار سختی بود.
دقیقه‌های زیادی را در هوای خنک بهاری که با آفتاب کم زوری ترکیب شده بود، همان‌طور آن‌جا ایستاده...

روشنک.ا · 22/2/21

-آه رایان... رایان... تو خیلی بزرگ شدی پسرم ولی بعضی مفاهیم رو مثل من درک نمی‌کنی. گذشته‌ای که با کسی که دیگه نیست، ساختی و تکرار نشده، گاهی می‌تونه خیلی با ارزش باشه و ارزش وقت گذاشتن رو داشته باشه.
-ولی عذابت هم می‌ده، حتی اگر با ارزش باشه، وقتی عذابت می‌ده باید زمان کمتری رو صرفش کنی.
-دلتنگی عذاب بزرگیه، ولی برای کم کردنش باید وقت...

روشنک.ا · 22/2/21

ماشین را به راه انداخت و با سرعتی که اگر فقط کمی بیشتر بود، از بالاترین سرعت مجاز بالاتر می‌رفت، رانندگی کرد. شیشه‌ی پنجره‌ی سمت خودش را هم پایین کشید و در حالی‌که موهای کوتاه خرمایی رنگش را به دست باد می‌سپارد تا به‌سمت درون ماشین به حرکت در بیایند، ضبط ماشین را روشن کرد و آهنگ آمریکاییِ تند و کوبنده‌ای را برای پخش شدن انتخاب کرد...

روشنک.ا · 22/2/21

وقتی وارد اتاق شدم، نگاهم به آرشیدا که جلوی آینه‌ی میز توالت اتاق ایستاده و مشغول آرایش کردن بود، گره خورد. کمی دورتر از آرشیدا هم آرمان پشت به ما و رو به پنجره ایستاده بود و از فنجان بزرگش، قهوه می‌نوشید.
در اتاق را بستم و در حالی‌که به‌سمت آرشیدا می‌رفتم، گفتم:
-آرشیدا، چرا توی اتاق خودت آرایش نمی‌کنی؟
آرشیدا در حالی‌که مشغول مالیدن...

روشنک.ا · 22/2/21

-می‌خوام که دوباره با رفیق قدیمیت حرف بزنی. می‌دونم دلیل این‌که خیلی وقته توش ننوشتی، اینه که به برگه‌های آخرش رسیده. با این حال ازت می‌خوام که توی آخرین صفحه‌هاش هم بنویسی و تمومش کنی. تموم کردنش هم اصلاً ایرادی نداره چون یکی جدید برات می‌گیرم که از این به بعد داخلش بنویسی.
لبخندم را عمیق‌تر کردم و گفتم:
-چطور حواست به همه چیز هست؟...

روشنک.ا · 22/2/21

نگاهی رضایت‌مندانه به آخرین صفحه‌ی کتاب رفیقم انداختم و آن را بستم. سپس سرم را به‌سمت آرمان که هنوز بر لبه‌ی تـ*ـخت نشسته بود و همزمان با قهوه خوردنش، با لـ*ـذت به من نگاه می‌کرد، چرخاندم. لبخندی به رویش زدم و کتاب رفیقم را در دست گرفتم و از روی صندلی بلند شدم. به‌سمت او رفتم و روی تـ*ـخت در کنارش نشستم و در حالی‌که دستم را که کتاب...

روشنک.ا · 9/3/21

نمره دهی به ناظر: (خوب بد متوسط)
پی گیری: خوب
تایید رمان: خوب
فرستادن تاپیک های مفید و مرتبط: خوب
ویرایش: خوب
ایده و کمک: خوب
اخلاق: خوب
زمان جواب دهی: خوب
میزان رضاریت شما: خوب

و فقط اینکه در اواسط رمان ناظر از نظارت استعفا دادن اما در کل تا وقتی بودن خیلی خوب بودن و راضی بودم.