مشاعره با حرف ط

moh@mad · 2/9/21

گُل نرگس :) گفت:
طاعت آن نیست که بر خاک نهی پیشانی
صدق پیش آر که اخلاص به پیشانی نیست

طوطی دم دینار نشان است آن لـ*ـب
غماز و دو روی از پی آن است آن لـ*ـب
زنهار میالای در آن لـ*ـب نامم
کآلودهٔ لبهای کسان است آن لـ*ـب

خاقانی

طبیب شعر که هر درد را دوایی گفت
به درد عشق نداند کسی چه درمان گفت

وصال شیرازی

طبعی به هم رسان که بسازی عالمی
یا همتی که از سر عالم توان گذشت

کلیم کاشانی

paeez81 · 1/10/21

طرف کرم زکس نبست این دل پر امید من
گرچه سخن همی برد قصه من به هر طرف

Parmida_viola · 7/10/21

طوطیان در شکرستان کامرانی میکنند
و از تحسر دست بر سر می‌زند مسکین مگس

moh@mad · 8/10/21

Parmida_viola گفت:
طوطیان در شکرستان کامرانی میکنند
و از تحسر دست بر سر می‌زند مسکین مگس

طوطی دم دینار نشان است آن لـ*ـب
غماز و دو روی از پی آن است آن لـ*ـب
زنهار میالای در آن لـ*ـب نامم
کآلودهٔ لبهای کسان است آن لـ*ـب

خاقانی

طبیب شعر که هر درد را دوایی گفت
به درد عشق نداند کسی چه درمان گفت

وصال شیرازی

طاووس را به نقش و نگاری که هست ، خَلق
تحسین کنند و او خجل از پای زشت خویش

FaTeMé_KH · 11/10/21

طوطی از خاموشی آیینه می آید به حرف

مهرخاموشی به لـ*ـب زن تا به دل گویا شوی

طفل را گوشه ی گهواره جهانی است فراخ
همه آفاق ، بَرِ همت مردان قفسی است

طبایع جز کشش کاری ندانند
حکیمان این کشش را عشق خوانند

طفل اشکم خویش را رسوای مردم کرده است
می دود هر سو نمی دانم که را گم کرده است ؟

طی نگشته روزگار کودکی ، پیری رسید

moh@mad · 12/10/21

فاطمه بانو گفت:
طوطی از خاموشی آیینه می آید به حرف

مهرخاموشی به لـ*ـب زن تا به دل گویا شوی

طفل را گوشه ی گهواره جهانی است فراخ
همه آفاق ، بَرِ همت مردان قفسی است

طبایع جز کشش کاری ندانند
حکیمان این کشش را عشق خوانند

طفل اشکم خویش را رسوای مردم کرده است
می دود هر سو نمی دانم که را گم کرده است ؟

طی نگشته روزگار کودکی ، پیری رسید

طلب کردم ز دانایی یکی پند
مرا فرمود با نادان مپیوند

سعدی

طاعت آن نیست که بر خاک نهی پیشانی
صدق پیش آر که اخلاص به پیشانی نیست

سعدی

طبق قانون مصوب شده در چشمانت
باید یک عمر بمانند به در چشمانت

ابراهیمی

FaTeMé_KH · 12/10/21

طلب کردم ز دانایی یکی پند
مرا بفرمود با نادان مپیوند

سعدی

~ĤaŊaŊeĤ~ · 21/10/21

طوبی ز قامت تو نیارد که دم زند
زین قصه بگذرم که سخن میشود بلند

moh@mad · 22/10/21

حنانه سادات هاشمی گفت:
طوبی ز قامت تو نیارد که دم زند
زین قصه بگذرم که سخن میشود بلند

طوطی دم دینار نشان است آن لـ*ـب
غماز و دو روی از پی آن است آن لـ*ـب
زنهار میالای در آن لـ*ـب نامم
کآلودهٔ لبهای کسان است آن لـ*ـب

خاقانی

طبیب شعر که هر درد را دوایی گفت
به درد عشق نداند کسی چه درمان گفت
وصال شیرازی

طلب یار وفادار مکن در عالم
زحمت خود مده ای دل که وفا معدوم است
در گمانند خلایق ز وجود دهنش
نقطه ای هست به تحقیق ولی موهوم است

~ĤaŊaŊeĤ~ · 5/11/21

طلب کردم ز دانایی یکی پند
مرا فرمود با نادان مپیوند

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

کاربر ممتاز

کاربر نیمه حرفه‌ای

مدیر آزمایشی تالار خانواده و زندگی

کاربر ممتاز

کاربر نیمه فعال

کاربر ممتاز

کاربر نیمه فعال

دستیار تالار کتاب گویا

کاربر ممتاز

دستیار تالار کتاب گویا

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین