خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ با هدف ترویج فرهنگ کتاب خوانی و تقویت قلم عزیزان ایجاد شده است.
هدف ما همواره ایجاد محیطی گرم و صمیمی و دوستانه بوده
برای مطالعه کامل رمان‌ها و استفاده از امکانات انجمن
به ما بپیوندید و یا وارد انجمن شوید.

Ryhwn

مدیر بازنشسته رمان ۹۸
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
28/3/20
ارسال ها
963
امتیاز واکنش
4,205
امتیاز
278
محل سکونت
Bookland
زمان حضور
80 روز 11 ساعت 24 دقیقه
نویسنده این موضوع
به نام تک نوازنده گیتار هستی
نام رمان: روبند خاکستری (جلد اول)
نام نویسنده: Ryhwn
نام ناظر: Asal_Zinati

ژانر رمان: معمایی، عاشقانه، تراژدی
خلاصه:
می‌گند عقل مردم تو چشماشونه؛ مردم فقط و فقط ظاهر قضیه رو می‌بینند. فقط
نقاب آدم‌های اطرافشون رو می‌بینند. مثل این دو برادر!
همه فکر می‌کنند اون‌ها بی‌روح و سردند!
بعضی‌ها هم حس می‌کنند اون‌ها ترسناک‌اند؛ ولی اون‌ها نمی‌تونند حقیقت رو ببینند؛
حقیقتی که پشت اون نقاب خاکستری پنهان شده!
انجمن رمان نویسی
بهترین انجمن رمان نویسی


در حال تایپ رمان روبند خاکستری | Ryhwn کاربر انجمن رمان ٩٨

 
آخرین ویرایش توسط مدیر:
  • تشکر
  • عالی
Reactions: FaTeMeH QaSeMi، Parmida_viola، Parisa❤ و 21 نفر دیگر

Ryhwn

مدیر بازنشسته رمان ۹۸
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
28/3/20
ارسال ها
963
امتیاز واکنش
4,205
امتیاز
278
محل سکونت
Bookland
زمان حضور
80 روز 11 ساعت 24 دقیقه
نویسنده این موضوع
انجمن رمان 98 | بهترین انجمن رمان نویسی
مقدمه:

تو همیشه سرد بودی
خشن و بی‌روح بودی
گاهی اوقات به هیچ چیز اهمیت نمی‌دادی
ولی، می‌خواهم توفان درونت را بینم
توفانی که در چشمانت
نهفته است
ولی نمی‌شود
نقاب بی‌روحی که بر چهره ات زدی، مانع است
روبند
خاکستری رنگت
می‌دانم که تو یک چیز داری
و آن را، پشت روبند خاکستری ات پنهان کرده‌ای!



در حال تایپ رمان روبند خاکستری | Ryhwn کاربر انجمن رمان ٩٨

 
آخرین ویرایش توسط مدیر:
  • تشکر
  • عالی
Reactions: FaTeMeH QaSeMi، ~حنانه حافظی~، ~XFateMeHX~ و 21 نفر دیگر

Ryhwn

مدیر بازنشسته رمان ۹۸
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
28/3/20
ارسال ها
963
امتیاز واکنش
4,205
امتیاز
278
محل سکونت
Bookland
زمان حضور
80 روز 11 ساعت 24 دقیقه
نویسنده این موضوع
رمان 98 | تایپ رمان
«آنیلی»
از جیب کتش کارتش رو درآورد. روی دستگیره در گذاشت و در، با صدای تیکی باز شد. بدون هیچ حرفی وارد خونه شد. ناخودآگاه دستی رو لباسم کشیدم و مرتبش کردم. وارد خونه شدم. چراغ خونه رو روشن کرد. بعد به سمت اتاقی که سمت چپ خونه قرار داشت، رفت.
خواستم یه سروگوشی تو خونه آب بدم، که صداش مانعم شد.
-چیکار می‌کنی؟
صدای پر تحکمش لرزه ای به بدنم وارد شد. سعی کردم آرو باشم. ولی فایده ای نداشت. با لرز گفتم:
-هی... هیچی. فقط می‌خواستم...
اجازه حرف زدن بهم نداد.
-همراهم بیا.
مثل برده ای که از خشم اربابش می‌‌ترسید، دنبالش راه افتادم. داشت سمت همون اتاق می‌رفت. کنار همون اتاق، دو اتاق دیگه هم قرار داشت. با دستش، به یکی از اتاق ها اشاره کرد.
-این جا اتاق توئه.
مثل بز، سرم رو تکون دادم. دنباله لـ*ـباسم رو توی دستم گرفتم. می‌خواستم دستگیره در رو پایین بکشم که دوباره صداش مانع از این کارم شد.
-درضمن...
سرم رو به طرفش چرخوندم. نمی‌تونستم مستقیم به چشم هاش نگاه کنم.چشم های مشکیش نفوذ‌ناپذیر بودند. در عین حال، ترس رو به راحتی توی چشم های طرف مقابل تزریق می کردن. با حرص موهای مشکیش رو چنگ زد. بعد، مستقیم تو چشمام زل زد.
-فکر نکن چون الان خونه ام هستی، می‌تونی هرکاری دلت خواست انجام بدی. تو فقط یک مهمونی. فقط و فقط یک مهمون. فقط ٨ماه و ٧ روزباقی مونده. پس سعی کن مثل یک مهمون رفتار کنی و مواظب کارات باشی. وگرنه...
مکث کوتاهی کرد. بعد ادامه داد.
-باید منتظر پیامد هاش باشی.
بزاق دهنم رو به سختی قورت دادم. خوب می‌دونستم منظورش از پیامدهاش چیه. حتی تصورشم ترسناک بود. چه برسه به این که بخواد...
صداش دوباره بدنم رو لرزوند.
- شنیدی چی گفتم؟
سرم رو به معنی آره، بالاوپایین تکون دادم. بدون هیچ حسی براندازم کرد. متوجه زخمی کنار لـ*ـبش شدم.زخم بخیه، که تا چونه اش ادامه داشت. لـ*ـب هاش تکونی خوردند تا یک چیزی بگن. ولی چیزی نگفت. نفس عمیقی کشید و داخل اتاق بـ*ـغلی شد. منم تنها وسط هال موندم. هنوز هم از تصمیمی که گرفتم شک داشتم‌. می‌‌ترسیدم از چاله افتاده باشم تو چاه. می‌ترسیدم عواقب تصمیمی که گرفتم، سنگین تر از اونچه که فکر می‌کردم باشه. توی دلم دلم خودم رو دلداری می دادم. فقط هشت ماه و هفت روز مونده؛ فقط هشت ماه و هفت روز! بعد از اون آزاد می‌شدم. می‌تونستم برگردم خونه؛ ولی از طرف دیگه هم نگران بودم. ممکن بود با یک خطا، تاوان سنگینی بدم.
سعی کردم بهش فکر نکنم. در اتاق رو باز کردم و داخل شدم. این اتاق هم مثل خود خونه تاریک بود. حتی با روشن کردن چراغش. به طرف پنجره اتاق رفتم، نمای شهر از اینجا خوب بود. شهر مثل همیشه نورانی بود. ولی نمی‌تونست بهم آرامش بده. درونم طوفانی به پا بود.
افکار منفی‌ام رو به سختی کنار زدم. فردا روز جدیدی خواهد بود. فردا شروع جدیدی برام خواهد بود.


در حال تایپ رمان روبند خاکستری | Ryhwn کاربر انجمن رمان ٩٨

 
آخرین ویرایش توسط مدیر:
  • تشکر
Reactions: FaTeMeH QaSeMi، ~XFateMeHX~، Narín✿ و 17 نفر دیگر

Ryhwn

مدیر بازنشسته رمان ۹۸
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
28/3/20
ارسال ها
963
امتیاز واکنش
4,205
امتیاز
278
محل سکونت
Bookland
زمان حضور
80 روز 11 ساعت 24 دقیقه
نویسنده این موضوع
انجمن رمان 98 | دانلود رمان جدید ایرانی
زنگ در خونه به صدا در‌اومد. یعنی کی می‌تونست باشه؟ به نتیجه‌ای نر‌‌سیدم. من که کسی رو اینجا نمی‌شناسم. شونه ای بالا انداختم. به طرف در خاکستری رنگ رفتم. فضای خونه زیادی بی‌روح و
خفقان بود. در رو باز کردم. یک زن میانسال حدودا ۴۰ ساله کوتوله پشت در بود‌. به صورتش نگاه کردم. چین و‌چروک های دور چشم های قهوه‌ایش تو چهره اش نشون می‌داد که سنش نسبتا بالاست. انگار حواسش اینجا نبود. متوجه نشد که در رو باز کردم. داشت با موهای فندقی‌‌ و مصری‌اش بازی می‌کرد و اینور و اونور رو نگاه می‌کرد. لـ*ـب های ساده خشک‌شده‌اش بدجور تو ذوق می‌زد. از بس خشک بود که ترک برداشته و رنگشون پریده. دست از نگاه کردن بهش انداختم. یکم دست تکون دادم. فایده نداشت. تو هپروت سیر می‌کرد. یک بار صداش زدم:
- ببخشید خانم.
جواب نداد. این دفعه با صدای بلند صداش کردم.
- خانم!
با صدای من، جا خورد؛ ترسید؛ نفس عمیقی کشید. بعد با تعجب بهم نگاه کرد. چشماش گرد شد؛ شماره پلاک رو نگاه کرد. آروم زمزمه کرد:
- نه! شماره پلاک هم که درسته. پس این خانوم دیگه کیه؟ نکنه جای من یک نفر دیگه رو آوردن. این یک هفته رو که خوب کار کردم. عیب و ایرادی از من ندیدن. پس چی‌شد؟...
همینجور داشت با خودش حرف می‌زد. حرفش رو قطع کردم:
- ببخشید خانم، با کی کار داشتید؟
باز دوباره جا خورد. بعد از یک مکث کوتاه، سریع جواب داد:
- ها! با کی کار داشتم؟ اینجا خونه آقای یانگ هست؟
یانگ؟ برام زیادی آشنا بود. ولی هرکاری کردم یادم نیومد. مطمئن‌ام که یه جایی شنیدم.
پرسیدم:
- آقای یانگ؟
- بله. نیکلاس یانگ.
حالا یادم افتاد کجا شنیدم. توی کلیسا، وقتی کشیش داشت...اوه، من واقعا حافظه خیلی خوبی دارم! لبخند مشخره ای زدم و گفتم:
-بله. اینجا خونه ایشون هست. کاری با ایشون داشتید؟
دوباره چپ‌چپ نگاهم کرد. خواست حرفی بزنه که زنگ گوشی‌اش مانع از حرف زدنش شد. دستپاچه دنبال گوشی اش گشت. بالاخره پیداش کرد و جواب داد:
-بله آقا....بله رسیدم....ببخشید؟ متوجه منظورتون نشدم.... خب...آهان! بله الان فهمیدم. چشم. هرچی شما بگین.
بعد تلفن رو قطع کرد. معلوم نبود چی بهش گفته. لبخندی زد. انگار جریان رو براش تعریف کرده که نیشش باز هست.
موهای به هم ریخته‌اش رو درست کرد و گفت:
-من سوزی هستم. مستخدم این خونه.


در حال تایپ رمان روبند خاکستری | Ryhwn کاربر انجمن رمان ٩٨

 
آخرین ویرایش توسط مدیر:
  • تشکر
  • عالی
Reactions: FaTeMeH QaSeMi، ~XFateMeHX~، Narín✿ و 12 نفر دیگر

Ryhwn

مدیر بازنشسته رمان ۹۸
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
28/3/20
ارسال ها
963
امتیاز واکنش
4,205
امتیاز
278
محل سکونت
Bookland
زمان حضور
80 روز 11 ساعت 24 دقیقه
نویسنده این موضوع
انجمن رمان‌نویسی سایت دانلود رمان
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍تازه متوجه لباس‌هاش شدم. شومیز سفید، همراه دامن چین‌دار مشکی. درکل، لباس یک مستخدم رو به تن داشت. از در فاصله گرفتم تا وارد خونه...

برای خواندن متن کامل و مشاهده محتوا
باید ثبت نام کنید و یا وارد اکانت خود شوید.



در حال تایپ رمان روبند خاکستری | Ryhwn کاربر انجمن رمان ٩٨

 
آخرین ویرایش:
  • تشکر
Reactions: FaTeMeH QaSeMi، ~XFateMeHX~، Narín✿ و 14 نفر دیگر

Ryhwn

مدیر بازنشسته رمان ۹۸
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
28/3/20
ارسال ها
963
امتیاز واکنش
4,205
امتیاز
278
محل سکونت
Bookland
زمان حضور
80 روز 11 ساعت 24 دقیقه
نویسنده این موضوع
انجمن رمان‌نویسی| سایت دانلود رمان
بعد از چند لحظه صاحب صدا رو شناختم. اون اینجا چی‌کار می‌کرد؟ یعنی کار واجبی داشته؟
همراه سوزی، به اتاق پذیرایی رفتم. پشتش بهم بود. پشت سرهم، چیزی زمزمه می‌کرد. اوهومی کردم که متوجه‌امون شد...

برای خواندن متن کامل و مشاهده محتوا
باید ثبت نام کنید و یا وارد اکانت خود شوید.



در حال تایپ رمان روبند خاکستری | Ryhwn کاربر انجمن رمان ٩٨

 
آخرین ویرایش:
  • تشکر
  • عالی
Reactions: FaTeMeH QaSeMi، ~XFateMeHX~، Narín✿ و 11 نفر دیگر
shape1
shape2
shape3
shape4
shape7
shape8
بالا