خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ با هدف ترویج فرهنگ کتاب خوانی و تقویت قلم عزیزان ایجاد شده است.
هدف ما همواره ایجاد محیطی گرم و صمیمی و دوستانه بوده
برای مطالعه کامل رمان‌ها و استفاده از امکانات انجمن
به ما بپیوندید و یا وارد انجمن شوید.

niloofar.H

کاربر نیمه حرفه‌ای
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
11/3/20
ارسال ها
1,078
امتیاز واکنش
13,971
امتیاز
323
زمان حضور
37 روز 16 ساعت 10 دقیقه
نویسنده این موضوع
من از چه چیز تو ای زندگی کنم پرهیز
که انعطاف تو، یکسان نشسته در هر چیز
تفاهمی است میان من و تو و گل سرخ
رفاقتی است میان من و تو و پاییز
به فصل فصل تو معتادم ای مخدر من
به جوی تشنه ی رگ های من بریز بریز
نه آب و خاک، که آتش، که باد می داند
چه صادقانه تو با من نشسته ای-من نیز
اسیر سحر کلام توام، بگو بنشین
مطیع برق پیام توام، بگو برخیز
مرا به وسعت پروازت ای پرنده مخوان
که وا نمی شود این قفل با کلید گریز


اشعار محمد علی بهمنی

 

niloofar.H

کاربر نیمه حرفه‌ای
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
11/3/20
ارسال ها
1,078
امتیاز واکنش
13,971
امتیاز
323
زمان حضور
37 روز 16 ساعت 10 دقیقه
نویسنده این موضوع
تو از اول سلام ات پاسخ بدرود با خود داشت
اگرچه سحر صوتت جذبه «داوود» با خود داشت
بهشتت سبزتر از وعده ی شداد بود اما
برایم برگ برگش دوزخ «نمرود» با خود داشت
ببخشایم اگر بستم دگر پلک تماشا را
که رقص شعله ات در پیچ و تابش دود با خود داشت
«سیاوش» وار بیرون آمدم از امتحان گرچه
دل «سودابه» سانت هرچه آتش بود با خود داشت
مرا با برکه ام بگذار دریا ارمغان تو
بگو جوی حقیری آرزوی رود با خود داشت


اشعار محمد علی بهمنی

 

niloofar.H

کاربر نیمه حرفه‌ای
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
11/3/20
ارسال ها
1,078
امتیاز واکنش
13,971
امتیاز
323
زمان حضور
37 روز 16 ساعت 10 دقیقه
نویسنده این موضوع
پر می کشم از پنجره ی خواب تو تا تو
هر شب من و دیدار در این پنجره با تو
از خستگی روز همین خواب پر از راز
کافی ست مرا، ای همه ی خواسته ها تو
دیشب من و تو بسته ی این خاک نبودیم
من یکسره آتش، همه ذرات هوا تو
بیدارم اگر دغدغه ی روز نمی کرد
با آتش مان سوخته بودی همه را تو
پژواک خودم بودم و خود را نشنیدم
ای هرچه صدا، هرچه صدا، هرچه صدا-تو
آزادگی و شیفتگی، مرز ندارد
حتا شده ای از خودت آزاد و رها تو
یا مرگ و یا شعبده بازان سـ*ـیاست؟
دیگر نه و هرگز نه، که یا مرگ که یا تو
وقتی همه جا از غزل من سخنی هست
یعنی همه جا-تو، همه جا-تو، همه جا-تو
پاسخ بده از این همه مخلوق چرا من؟
تا شرح دهم از همه خلق، چرا تو


اشعار محمد علی بهمنی

 
  • تشکر
Reactions: SaNia♡

SaNia♡

همراه رمان ۹۸
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
5/8/21
ارسال ها
106
امتیاز واکنش
2,323
امتیاز
213
زمان حضور
71 روز 6 ساعت 36 دقیقه
گفتم بدوم تا تو همه فاصله ها را
تا زودتر از واقعه گویم گله ها را
چون آینه پیش تو نشستم که ببینی
در من اثر سخت‌ترین زلزله‌ها را
پر نقش‌تر از فرش دلم، بافته‌ای نیست
از بس که گره زد به گره حوصله ها را
ما تلخی نه گفتنمان را که شنیدیم
وقت است بنوشیم از این پس بله‌ها را
بگذار ببینیم بر این جغد نشسته
یکبار دگر پر زدن چلچله‌ها را
یکبار هم ای عشق من از عقل، میندیش
بگذار که دل حل بکند، مسئله‌ها را


اشعار محمد علی بهمنی

 

SaNia♡

همراه رمان ۹۸
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
5/8/21
ارسال ها
106
امتیاز واکنش
2,323
امتیاز
213
زمان حضور
71 روز 6 ساعت 36 دقیقه
پیش از آنی که به یک شعله بسوزانمشان
باز هم گوش سپردم به صدای غمشان
هر غزل گرچه خود از دردی و داغی می‌سوخت
دیدنی داشت ولی سوختن با همشان
گفتی از خسته ترین حنجره‌ها می‌آمد
بغضشان، شیونشان، حنجره‌ی زیر و بمشان
نشنیدی و مباد آن‌که ببینی روزی
ماتمی را که به جان داشتم از ماتمشان
زخم ها، خیره تر از چشم تو را می‌جستند
تو نبودی که به حرفی بزنی مرهمشان
این غزل‌ها همه‌ جان پاره‌های دنیای منند
لیک با این همه از بهر تو می‌خواهمشان
گر ندارند زبانی که تو را شاد کنند
بی صدا باد دگر، زمزمه‌ی مبهمشان
شکر نفرین تو در ذهن غزل‌هایم بود
که دگر، تاب نیاوردم و سوزاندمشان


اشعار محمد علی بهمنی

 
shape1
shape2
shape3
shape4
shape7
shape8
بالا