خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ با هدف ترویج فرهنگ کتاب خوانی و تقویت قلم عزیزان ایجاد شده است.
هدف ما همواره ایجاد محیطی گرم و صمیمی و دوستانه بوده
برای مطالعه کامل رمان‌ها و استفاده از امکانات انجمن
به ما بپیوندید و یا وارد انجمن شوید.

yeganeh yami

کاربر نیمه حرفه‌ای
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
11/3/20
ارسال ها
1,025
امتیاز واکنش
17,402
امتیاز
323
سن
20
محل سکونت
زیر گنبد کبود
زمان حضور
92 روز 19 ساعت 14 دقیقه
نویسنده این موضوع
1589059670399.png
بیش از نیم قرن باید می‌گذشت تا مکاتبات عاشقانه نویسنده‌ای بزرگ و بازیگری مشهور منتشر شود و خبرش به گوشه و کنار جهان برسد. کاترین کامو در سال ۱۹۷۹ این نامه‌ها را از ماریا کاسارس تحویل می‌گیرد تا بعد از نیم قرن در انتشارات گالیمار منتشر شود. این مجموعه شامل نامه‌های آلبر کامو و معشـ*ـوقه‌اش، ماریا کاسارس، توسط نشر نو در چهار مجلد راهی بازار خواهد شد. کتاب حاضر – خطاب به عشق – نخستین جلد از این مجموعه است که نامه‌های این دو در سال‌های ۱۹۴۴ تا آخر سال ۱۹۴۹ را شامل می‌شود. این یادگارها به کوشش دختر آلبر کامو، کاترین، جمع‌آوری و گردآوری شده است.
بی‌راه نیست اگر بگوییم که این نامه‌ها را می‌توان مانند یک رمان خواند و از طریق این گفت‌وگوی کمابیش بی‌وقفه شگفت‌انگیز به ابعاد تازه‌ای از اشخاص و رویدادها و مکان‌های بسیار پی برد؛ رمانی با دو شخصیت یا دو راوی که عشقی زاینده و فرساینده را دوازده سال رعایت کردند، تا در کمال خود به یک تصادف ناتمام بماند. (آلبر کامو در اثر تصادف اتومبیل در سال ۱۹۶۰ درگذشت.)
انتظار برای رسیدن جواب نامه، چندباره خواندن آن با لـ*ـذت و بعد نگهداری از آن همچون یک شئ گرانب‌ها، این‌ها لـ*ـذت‌هایی است که از یاد برده‌ایم. در عصر ارتباطات که همه‌چیز با سرعتی غیرقابل تصور در دسترس ماست، چشم می‌دوزیم به تیک اول پیام و بعد تیک دوم و کافیست تا چراغ هر دو تیک روشن شود تا ما مطمئن شویم پیاممان به دلدار رسیده است. اما لحظه‌ای تصور کنید در بحبوحه جنگ جهانی، یک عاشق سـ*ـینه‌سوخته چه مصیبت‌هایی می‌کشد برای آنکه از معشوق خبری بگیرد.
کامو، متفکر، نویسنده و اندیشمند فرانسوی که با رمان‌ها و نمایشنامه‌هایش در جهان شناخته شده است اولین بار در ششم ژوئن سال ۱۹۴۴ در پاریس، همزمان با پیاده شدن نیروهای متفقین در ساحل نرماندی، ماریا کاسارس را ملاقات کرد. ماریا بیست و یک ساله و آلبر سی ساله بود. ماریای اسپانیایی‌تبار در چهارده سالگی به همراه خانواده‌اش به پاریس آمده بود. پدرش که از مردان صاحب منصب اسپانیا بود در جمهوری دوم اسپانیا وزیر و رییس دولت بود. اما با روی کار آمدن فرانکو، ناچار به تبعید تن سپرد.
این نامه‌نگاری، بی‌وقفه، به مدت دوازده سال سرشت حقیقی عشق مقاومت‌شکن آن‌ها را به خوبی نشان می‌دهد. ماریا می‌نویسد: «ما همدیگر را اتفاقی دیدیم، همدیگر را باز شناختیم، تسلیم هم شدیم، عشقی آتشین از بلور ناب ساختیم، آیا به خوشبختی‌مان و آنچه نصیبمان شده حواست هست؟»
نامه‌های شخصیت‌های بزرگ تاریخ، از آن لحاظ حائز اهمیتند که وجوه پنهان یا کمترشناخته‌شده‌ی آنها را به مخاطب می‌شناساند. کامو در آثارش مردی دغدغه مند و در جستجوی حکمت زندگی، مرگ، پوچی و نیستی است. اما در مقابل ماریا، دلداده‌ای عاشق‌پیشه است که تمام دلایلش برای حیات را در وجود این زن جست‌وجو می‌کند. ماریای بازیگر می‌کوشد به وجوه احساسی این عاشق شکل بدهد همان‌گونه که خود در این کوره می‌گدازد و شکل می‌گیرد. قلم کامو در نامه‌هایش سرشار از عشق، تمنا و احساس است. قلمی که همچون سایر نوشته‌هایش در تمنای زندگی و در جست‌وجوی چرایی آن است. چرایی که معطوف به یک نفر است، و او ماریاست.
در ابتدای آشنایی، ماریای کم‌‌سن‌وسال ابراز عشق آلبر را چندان جدی نمی‌گیرد. رفتاری سبکسرانه پیشه می‌کند و از هر پنج نامه‌ی آلبر جواب یکی را می‌دهد. آلبر التماس می‌کند برایش بنویسد، بیشتر و مفصل، تا شاید آبی باشد بر آتش جان این عاشق شوریده.
گرچه این دو ۱۲ سال عشق ناب و خالص را تجربه کردند اما بیشتر این زمان را از یکدیگر دور بودند. دور اما عاشق، دور اما شیفته و در طلب همبستگی جاودانی که جدایی در پی نداشته باشد.
گاهی آلبر ناچار می‌شد برای فعالیت‌هایش از ماریا دور شود، به کنفرانسی در برزیل برود یا به خانه بشتابد و جویای حال همسر دوقلوهایش، کاترین و ژان شود. از سوی دیگر آلبر کامو وقتی از فعالیت‌های مخفیانه‌اش در روزنامه کُمبا (combat) احساس خطر می‌کند می‌فهمد که باید پاریس را ترک کند و پناهگاهی پیدا کند. او همراه دوستانش از فضای متشنج پاریس دوری می‌کند و در کنج عزلتش پرشورترین نامه‌ها را برای ماریا می‌نویسد.
ماریا هم از تجربیات و تفکراتش برای آلبر می‌گوید. او به عنوان بازیگر، یکه‌تاز قلب آلبر، در بسیاری از نمایش‌های او به روی صحنه می‌رود و با حضورش تصویر خود را از آن کاراکتر در ذهن آلبر جاودانه می‌کند.
کامو در ۲۳ فوریه ۱۹۵۰ برای ماریا می‌نویسد: «هیچ‌کدام از ما دیگر در کار و زندگی و غیره تنها نیست. هرکدام از ما کسی را دارد که فقط با او معنای همراهی را درک می‌کند.» و این اوج عشق در نامه‌هایشان موج می‌زند. عشق، درک متقابل، صبر و بیان عمیق احساسات. نامه‌هایی که می‌تواند برای عشاق کم صبر و عجول زمانه‌ی ما راهگشا باشد. که با عشق ممکن است تمام محال‌ها.


معرفی کتاب خطاب به عشق | آلبر کامو و ماریا کاسارس

 
آخرین ویرایش توسط مدیر:
shape1
shape2
shape3
shape4
shape7
shape8
بالا