زهرمار، یک سم کشنده است که سالانه صدها نفر از مردم جهان، جان خود را به خاطر آن از دست می‌دهند. با این حال، اکثر گونه‌های مارسمی نیستند. مهم نیست اهل سفر باشید یا نه؛ خطر روبرویی با مار در هر شرایطی ممکن است، هرچند در شهرهای بزرگ این خطر بسیار کم است، ولی احتیاط شرط عقل است و بهترین گزینه برای مقابله با خطرهای احتمالی مارگزیدگی این است که در درجه اول با انواع مارها و روش‌های تشخیص سمی بودن یا غیر سمی بودن آن آشنا شوید. بقیه مقاله را مطالعه کنید تا با ویژگی‌های انواع مارها آشنا شوید و بتوانید مارهای سمی را از مارهای غیر سمی تشخیص دهید.
کلمه «مار» تداعی‌کننده تصویری از یک موجود سمی و خطرناک است که بیشتر در چاله‌های سیاه و تاریک می‌خزد؛ اما واقعیت کمی متفاوت است. مارها موجودات ترسویی هستند و اغلب دوست دارند از موجودات متجاوزی همچون انسان‌ها دوری کنند. هنگامی که موجود مزاحمی می‌بینند، علائم هشداردهنده‌ای ایجاد می‌کنند و تا زمانی که این موجود مزاحم، آسیبی مانند کشتن یا خراب کردن آشیانه مار را به دنبال خود نداشته باشد، مارها سعی می‌کنند از او دوری کنند (البته این موضوع درباره جنس مؤنث در برخی از گونه‌ها که وظیفه دفاع از آشیانه را دارند، صادق است). آن‌ها به‌وسیله روش‌های مختلفی همچون تکان دادن سریع دم (مارهای زنگی)، بلند کردن و تکان دادن سر (مار کبرا) و ترشح ماده سمی به سمت متجاوز (همه مارهای سمی)، به او هشدار می‌دهند. همین امر موجب می‌شود آن‌ها زمان بیشتری برای فرار داشته باشند. مارها تنها زمانی از ترشح زهر استفاده می‌کنند که چاره‌ای نداشته باشند؛ به عبارت دیگر ترشح زهر، آخرین سلاح مارها در برابر افراد متجاوز است.
سم یا زهر؟
مارها اغلب به ۲ شکل سمی یا غیر سمی نام‌گذاری می‌شوند. با این حال عبارت «سمی» یک واژه عمومی است. این واژه معمولا به موادی اطلاق می‌شود که در زمان تزریق یا بلعیدن می‌تواند مضر باشد. مثلا قارچ سمی، الکل دناتوره (الکل تغییر ماهیت داده شده) یا سایر موارد مضر برای بدن، اما «زهر» یک واژه خاص برای مواد سمی است که توسط یک حیوان همچون مار، عنکبوت یا عقرب ایجاد می‌شود.
سموم ترشح‌شده توسط این حیوانات در داخل بدن خود آن‌ها تشکیل می‌شود و تنها زمانی که در بافت‌های قربانی (همچون خون که در واقع یک بافت است) تزریق شود، عوارض جانبی خواهد داشت. انسان‌ها می‌توانند زهرمار را بدون هیچ عوارض جانبی، ببلعند و سپس هضم نمایند. با این حال، این کار نیازمند یک سیستم گوارش کاملا طبیعی و سالم بوده که البته داشتن چنین دستگاه گوارش بی‌نقصی در طبیعت نادر است.
در ادامه مقاله بارها از واژه «سم» (Poison) استفاده خواهد شد؛ اما باید به این نکته توجه داشته باشید که سم یک واژه کلی است و معمولا بهترین واژه «زهر» (Venom) است؛ اما برای راحتی کار ما از واژه «سم» استفاده می‌کنیم.
از آنجایی که هیچ ویژگی متمایزکننده‌ای بین مارهای سمی و غیر سمی وجود ندارد، بهتر است برای تشخیص یک مارسمی، گونه‌های خاصی از آن‌ها را بشناسیم. این کار راحت‌تر از به خاطر سپردن نشانه‌های عمومی آن‌ها است. برای اینکه شناسایی این‌گونه مارها راحت‌تر باشد، در این مقاله فهرستی از ویژگی‌ها را بیان می‌کنیم؛ اما به یاد داشته باشید که حتی در مواقعی که فردی توسط مارهایی که نیش غیر سمی دارند، گزیده می‌شود هم باید توجه و اقدامات پزشکی صورت گیرد. زمانی که صحبت از مارگزیدگی به میان می‌آید، بهتر است با احتیاط بیشتری با موضوع برخورد کرد. در برخی از مواقع، بی‌توجهی به این مورد می‌تواند خطرناک و حتی مرگ‌آور باشد. خب ممکن است این سؤال پیش بیاید که چه زمانی باید از دست مار فرار کنیم؟ در پاسخ باید گفت زمانی که ماری با این ویژگی‌ها دیدید، بهتر است اقدام به ترک محل کنید.
کلمه «مار» تداعی‌کننده تصویری از یک موجود سمی و خطرناک است که بیشتر در چاله‌های سیاه و تاریک می‌خزد؛ اما واقعیت کمی متفاوت است. مارها موجودات ترسویی هستند و اغلب دوست دارند از موجودات متجاوزی همچون انسان‌ها دوری کنند. هنگامی که موجود مزاحمی می‌بینند، علائم هشداردهنده‌ای ایجاد می‌کنند و تا زمانی که این موجود مزاحم، آسیبی مانند کشتن یا خراب کردن آشیانه مار را به دنبال خود نداشته باشد، مارها سعی می‌کنند از او دوری کنند (البته این موضوع درباره جنس مؤنث در برخی از گونه‌ها که وظیفه دفاع از آشیانه را دارند، صادق است). آن‌ها به‌وسیله روش‌های مختلفی همچون تکان دادن سریع دم (مارهای زنگی)، بلند کردن و تکان دادن سر (مار کبرا) و ترشح ماده سمی به سمت متجاوز (همه مارهای سمی)، به او هشدار می‌دهند. همین امر موجب می‌شود آن‌ها زمان بیشتری برای فرار داشته باشند. مارها تنها زمانی از ترشح زهر استفاده می‌کنند که چاره‌ای نداشته باشند؛ به عبارت دیگر ترشح زهر، آخرین سلاح مارها در برابر افراد متجاوز است.
سم یا زهر؟
مارها اغلب به ۲ شکل سمی یا غیر سمی نام‌گذاری می‌شوند. با این حال عبارت «سمی» یک واژه عمومی است. این واژه معمولا به موادی اطلاق می‌شود که در زمان تزریق یا بلعیدن می‌تواند مضر باشد. مثلا قارچ سمی، الکل دناتوره (الکل تغییر ماهیت داده شده) یا سایر موارد مضر برای بدن، اما «زهر» یک واژه خاص برای مواد سمی است که توسط یک حیوان همچون مار، عنکبوت یا عقرب ایجاد می‌شود.
سموم ترشح‌شده توسط این حیوانات در داخل بدن خود آن‌ها تشکیل می‌شود و تنها زمانی که در بافت‌های قربانی (همچون خون که در واقع یک بافت است) تزریق شود، عوارض جانبی خواهد داشت. انسان‌ها می‌توانند زهرمار را بدون هیچ عوارض جانبی، ببلعند و سپس هضم نمایند. با این حال، این کار نیازمند یک سیستم گوارش کاملا طبیعی و سالم بوده که البته داشتن چنین دستگاه گوارش بی‌نقصی در طبیعت نادر است.
در ادامه مقاله بارها از واژه «سم» (Poison) استفاده خواهد شد؛ اما باید به این نکته توجه داشته باشید که سم یک واژه کلی است و معمولا بهترین واژه «زهر» (Venom) است؛ اما برای راحتی کار ما از واژه «سم» استفاده می‌کنیم.
از آنجایی که هیچ ویژگی متمایزکننده‌ای بین مارهای سمی و غیر سمی وجود ندارد، بهتر است برای تشخیص یک مارسمی، گونه‌های خاصی از آن‌ها را بشناسیم. این کار راحت‌تر از به خاطر سپردن نشانه‌های عمومی آن‌ها است. برای اینکه شناسایی این‌گونه مارها راحت‌تر باشد، در این مقاله فهرستی از ویژگی‌ها را بیان می‌کنیم؛ اما به یاد داشته باشید که حتی در مواقعی که فردی توسط مارهایی که نیش غیر سمی دارند، گزیده می‌شود هم باید توجه و اقدامات پزشکی صورت گیرد. زمانی که صحبت از مارگزیدگی به میان می‌آید، بهتر است با احتیاط بیشتری با موضوع برخورد کرد. در برخی از مواقع، بی‌توجهی به این مورد می‌تواند خطرناک و حتی مرگ‌آور باشد. خب ممکن است این سؤال پیش بیاید که چه زمانی باید از دست مار فرار کنیم؟ در پاسخ باید گفت زمانی که ماری با این ویژگی‌ها دیدید، بهتر است اقدام به ترک محل کنید.
نکاتی برای تشخیص مار سمی و غیر سمی
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com
