- عضویت
- 3/10/19
- ارسال ها
- 1,158
- امتیاز واکنش
- 10,559
- امتیاز
- 323
- زمان حضور
- 73 روز 8 ساعت 4 دقیقه
چندین دهه از زمانی که انسان پا به کره ماه گذاشت می گذرد. گمان میرود ماه به اندازه کافی جذابیت برای انسان داشته باشد که با چند بار تحقیق همه چیز آن کشف نشود! اما چرا به یک باره تحقیق بر روی ماه به پایان رسید و دیگر ماموریت ها بر روی ماه به پایان رسید.
پاسخ این سوال با شک و شبهات فراوان همراه است. در این باره گمانه زنی هایی شده است که هر کدام جای بحث دارد. اما با این وجود هنوز ناسا پاسخ قطعی به این سوال نداده که چرا کاوش در ماه پایان یافت؟
بسیاری از محققین و یوفولوژیست ها معتقدند که ناسا دلیل خوبی برای پنهان کردن یافته هایش از ماه دارد و اینکه چرا تحقیقات بر روی ماه دیگر ادامه ندارد. نظریه پردازان معتقدند؛ ناسا تا کنون واقعیت ها و کشفیات از ماه را مخفی کرده و هنوز هم به این مخفی کاری ادامه می دهد.
این نظریه پردازان؛ عقیده دارند که موجودات بیگانه بر سطح کره ماه، پایگاه هایی را برای خود ایجاد کرده اند. شایعات، اسناد محرمانه و افشاگران مدعی هستند که دولت ها و قدرت های سـ*ـیاسی، اجازه نخواهند داد مردم از حقیقت ماجرا باخبر شوند.
ایده ای وجود دارد که موجودات فرازمینی بر روی ماه پایگاه هایی دارند و ناسا به همین خاطر از ادامه تحقیق و فرستادن انسان به ماه منصرف شده.
در واقع با پایان یافتن مأموریت های آپولو، دیگر انسان هیچ گاه به کره ماه بازنگشت. با تکنولوژی امروز، چرا ما انسان ها یک پایگاه فضایی را در سطح کره ی ماه ایجاد نکرده ایم؟ آیا این آسان تر نبود که پایگاه فضایی مان را در سطح قمر ماه ایجاد کنیم تا آنکه آن را به صورت شناور در مدار سیاره زمین قرار دهیم؟
میلتون ویلیام «بیل» کوپر ( Milton William Bill Cooper ) به عنوان یک افسر اطلاعاتی نیروی دریایی، اظهار داشته است که نه تنها در کره ماه پایگاه هایی از بیگانگان فضایی وجود دارد، بلکه سازمان Naval Intelligence در ایالات متحده، نام این پایگاه ها را نیز لونا ( Luna) نهاده است.
ایشان در ادامه اضافه می کنند که یک عملیات بزرگ معدنی در آنجا در حال انجام است. این محل درست همان جایی ست که بیگانگان سفینه های بزرگ و غول پیکر خود را نگهداری می کنند، در حالی که سفر آنان به زمین توسط سفینه ها و بشقاب پرنده هایی کوچک تر انجام می گیرد.
علاوه بر تعداد بسیاری از اشیاء ناشناخته و عجیب و غریب در سطح کره ماه، اظهارات فضانوردان سابق، مقامات دولتی و بسیاری از دانشمندان موجب شده است تا جزئیاتی شوم از تئوری توطئه بر ملا شود. همانطور که می دانیم، در طول مأموریت های آپولو، ناسا در چند مورد موفق شد زمین را به مقصد کره ماه ترک کند. اما چه اتفاقی به یک باره ناسا را برای چند دهه از تکرار این شگفتی بازداشته است؟
کره ماه از مرموزترین اشیای آسمان است. تماشای این کره ی جذاب در آسمان بسیار جذاب و لـ*ـذت بخش بوده و در طول تاریخ همواره مورد توجه انسان ها قرار داشته است.
اما آیا واقعا پایگاهی از موجودات بیگانه در این قمر وجود دارد؟ پاسخ این پرسش ساده نیست؛ آیا کشف سنگ هایی حاوی فلزاتی همچون “برنج” ، از عناصر Uranium ۲۳۶ و Neptunium ۲۳۷ تصادفی هستند؟
این عناصر تاکنون هیچ گاه به صورت طبیعی کشف نشده اند! اورانیوم ۲۳۶ عنصری رادیو اکتیوی، حاصل مصرف شدن اورانیوم و فرآوری دوباره ی آن است و جالب تر اینکه نپتونیوم ۲۳۷ نیز یک عنصر فلزی رادیو اکتیوی، ساخته ی راکتورهای اتمی است.
دکتر Harold Urey برنده ی جایزه نوبل شیمی، از کشف سنگ هایی سرشار از تیتانیوم در سطح کره ی ماه به طور جدی شگفت زده شد و اعلام کرد این یکی از متحیرکننده ترین اکتشافات در طور مأموریت آپولو بوده است. چرا که هیچ یک از محققین کشف این حجم از تیتانیوم در سطح کره ماه را پیش بینی نمی کردند.
دکتر براندنبورگ ( Dr. Brandenburg) که در مأموریت کلمانتین ( Clementine Mission) با ناسا همکاری داشته اظهار دارد:
مأموریت کلمانتین، یک آزمایش جدی برای بررسی این بود که آیا واقعاً بیگانگان در حال ساخت و ساز پایگاه های مخصوص، در کره ماه هستند؟ هدف آنان از این کار چه بود؟ از میان کلیه تصاویری که از این سازه ها در کره ماه دیده ام، یکی از تأثیرگذارترینِ آنان راَکتوری بود به بزرگی ۱,۵ کیلومتر! مشخصاً این سازه نباید آنجا میبود! هیچ شباهتی با تکنولوژی های ما نداشت و هیچ راهی برای ساختن آن توسط ما وجود ندارد، این بدان معناست که موجودات دیگری در آن جا حضور دارند!
این نظریات هیچ کدام تا کنون توسط ناسا تایید نشده اند. ولی افرادی که گفته هایشان در این مطلب بازگو شد افراد معتبری هستند.
پاسخ این سوال با شک و شبهات فراوان همراه است. در این باره گمانه زنی هایی شده است که هر کدام جای بحث دارد. اما با این وجود هنوز ناسا پاسخ قطعی به این سوال نداده که چرا کاوش در ماه پایان یافت؟
بسیاری از محققین و یوفولوژیست ها معتقدند که ناسا دلیل خوبی برای پنهان کردن یافته هایش از ماه دارد و اینکه چرا تحقیقات بر روی ماه دیگر ادامه ندارد. نظریه پردازان معتقدند؛ ناسا تا کنون واقعیت ها و کشفیات از ماه را مخفی کرده و هنوز هم به این مخفی کاری ادامه می دهد.
این نظریه پردازان؛ عقیده دارند که موجودات بیگانه بر سطح کره ماه، پایگاه هایی را برای خود ایجاد کرده اند. شایعات، اسناد محرمانه و افشاگران مدعی هستند که دولت ها و قدرت های سـ*ـیاسی، اجازه نخواهند داد مردم از حقیقت ماجرا باخبر شوند.
ایده ای وجود دارد که موجودات فرازمینی بر روی ماه پایگاه هایی دارند و ناسا به همین خاطر از ادامه تحقیق و فرستادن انسان به ماه منصرف شده.
در واقع با پایان یافتن مأموریت های آپولو، دیگر انسان هیچ گاه به کره ماه بازنگشت. با تکنولوژی امروز، چرا ما انسان ها یک پایگاه فضایی را در سطح کره ی ماه ایجاد نکرده ایم؟ آیا این آسان تر نبود که پایگاه فضایی مان را در سطح قمر ماه ایجاد کنیم تا آنکه آن را به صورت شناور در مدار سیاره زمین قرار دهیم؟
میلتون ویلیام «بیل» کوپر ( Milton William Bill Cooper ) به عنوان یک افسر اطلاعاتی نیروی دریایی، اظهار داشته است که نه تنها در کره ماه پایگاه هایی از بیگانگان فضایی وجود دارد، بلکه سازمان Naval Intelligence در ایالات متحده، نام این پایگاه ها را نیز لونا ( Luna) نهاده است.
ایشان در ادامه اضافه می کنند که یک عملیات بزرگ معدنی در آنجا در حال انجام است. این محل درست همان جایی ست که بیگانگان سفینه های بزرگ و غول پیکر خود را نگهداری می کنند، در حالی که سفر آنان به زمین توسط سفینه ها و بشقاب پرنده هایی کوچک تر انجام می گیرد.
علاوه بر تعداد بسیاری از اشیاء ناشناخته و عجیب و غریب در سطح کره ماه، اظهارات فضانوردان سابق، مقامات دولتی و بسیاری از دانشمندان موجب شده است تا جزئیاتی شوم از تئوری توطئه بر ملا شود. همانطور که می دانیم، در طول مأموریت های آپولو، ناسا در چند مورد موفق شد زمین را به مقصد کره ماه ترک کند. اما چه اتفاقی به یک باره ناسا را برای چند دهه از تکرار این شگفتی بازداشته است؟
کره ماه از مرموزترین اشیای آسمان است. تماشای این کره ی جذاب در آسمان بسیار جذاب و لـ*ـذت بخش بوده و در طول تاریخ همواره مورد توجه انسان ها قرار داشته است.
اما آیا واقعا پایگاهی از موجودات بیگانه در این قمر وجود دارد؟ پاسخ این پرسش ساده نیست؛ آیا کشف سنگ هایی حاوی فلزاتی همچون “برنج” ، از عناصر Uranium ۲۳۶ و Neptunium ۲۳۷ تصادفی هستند؟
این عناصر تاکنون هیچ گاه به صورت طبیعی کشف نشده اند! اورانیوم ۲۳۶ عنصری رادیو اکتیوی، حاصل مصرف شدن اورانیوم و فرآوری دوباره ی آن است و جالب تر اینکه نپتونیوم ۲۳۷ نیز یک عنصر فلزی رادیو اکتیوی، ساخته ی راکتورهای اتمی است.
دکتر Harold Urey برنده ی جایزه نوبل شیمی، از کشف سنگ هایی سرشار از تیتانیوم در سطح کره ی ماه به طور جدی شگفت زده شد و اعلام کرد این یکی از متحیرکننده ترین اکتشافات در طور مأموریت آپولو بوده است. چرا که هیچ یک از محققین کشف این حجم از تیتانیوم در سطح کره ماه را پیش بینی نمی کردند.
دکتر براندنبورگ ( Dr. Brandenburg) که در مأموریت کلمانتین ( Clementine Mission) با ناسا همکاری داشته اظهار دارد:
مأموریت کلمانتین، یک آزمایش جدی برای بررسی این بود که آیا واقعاً بیگانگان در حال ساخت و ساز پایگاه های مخصوص، در کره ماه هستند؟ هدف آنان از این کار چه بود؟ از میان کلیه تصاویری که از این سازه ها در کره ماه دیده ام، یکی از تأثیرگذارترینِ آنان راَکتوری بود به بزرگی ۱,۵ کیلومتر! مشخصاً این سازه نباید آنجا میبود! هیچ شباهتی با تکنولوژی های ما نداشت و هیچ راهی برای ساختن آن توسط ما وجود ندارد، این بدان معناست که موجودات دیگری در آن جا حضور دارند!
این نظریات هیچ کدام تا کنون توسط ناسا تایید نشده اند. ولی افرادی که گفته هایشان در این مطلب بازگو شد افراد معتبری هستند.
پایگاه فرازمینی ها
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com
آخرین ویرایش توسط مدیر:
