Narín✿
سرپرست بخش کتاب
سرپرست بخش
ناظر کتاب
ویراستار انجمن
- عضویت
- 1/12/19
- ارسال ها
- 2,131
- امتیاز واکنش
- 43,894
- امتیاز
- 418
- محل سکونت
- ☁️
- زمان حضور
- 107 روز 12 ساعت 35 دقیقه
تصویر سازی چیست؟
تصویر سازی نوعی دکوراسیون یا توضیح بصری یک متن، مفهوم یا فرایند است که برای یکپارچه سازی در رسانه ها، (مانند پوستر ها، آگهی ها، مجلات، کتاب ها، مواد آموزشی، انیمیشن ها، بازی های ویدیویی و فیلم ها) استفاده می شود.
منشا کلمه تصویر سازی "illustration" از انگلیسی میانه، مشتق شده از کلمه ی "(illustration-(n" که ریشه ی فرانسوی لاتین دارد بوده و به معنای روشنایی، روشنگری معنوی یا فکری است.
تصویر سازی معاصر
تصویرگری معاصر از طیف گسترده ای از سبک ها و تکنیک ها، از جمله نقاشی، کولاژ، مونتاژ، طراحی دیجیتال، چند رسانه ای و مدل سازی 3D استفاده می کند. اغلب تصویرگران معاصر به صورت مستقل کار می کنند. بسته به هدف، تصویر سازی ممکن است پر معنا، بسیار تکنیکی، سبک وار یا واقع گرایانه باشد.
حوزه های مختلف در تصویر سازی:
تاریخچه تصویر سازی
از نظر تاریخی، هنر تصویر سازی به طور نزدیکی در ارتباط با پیدایش صنعت چاپ و نشر است. تصویرسازی های کتاب مصاحف صحابه مربوط به قرون وسطی، با نام "illumination" اغلب به صورت دستی کشیده می شدند. با اختراع صنعت چاپ در قرن 15 و گسترش کتاب ها، تصویر سازی اغلب با گراور سازی انجام می شد.
در اوایل قرن 18 مجلات فروش انبوه و کتاب های تصویر سازی شده تبدیل به رسانه ی غلاب در اروپا و جهان شدند. در قرن 19 در تکنولوژی چاپ به تصویر گران اجازه ی تجربه های جدید با رنگ را داد. در آمریکا عصر طلایی تصویرسازی از 1880 تا قرن 20 ام ادامه یافت. گروه اندکی از تصویر گران با تصویر سازی هایی شامل چهره ی آرمانی آمریکایی آن زمان بسیار موفق شدند.
ویژگی های یک تصویر سازی خوب:
1. خاطره انگیز بودن
این ویژگی عناصر زیبا و عاطفی را به ارمغان می آورد. واقعی بودن یک عکس رنگی یک نوجوان را به وجد می آورد. از این جهت یک عکس رنگی (مثل عکس یک منظره، چهره، یا فضای عادی که هر روز آن را مشاهده می کنیم) جذاب تر از یک طرح سیاه و سفید خواهد بود. با این حال طرح های رنگی که صادقانه انسان را به یاد واقعیت ها می اندازند، به اندازه ی عکس ها موثرند. علاوه بر آن، طرح ها به خاطر نیروی خاطره انگیز بودن خود، بیشتر در کتاب های کودکان عرضه می شوند. مثل برچسب ها که اصلی ترین پیام را به شکل نمادین، برجسته، و ساده بیان می کنند.
2. کیفیت پیام
هنگامی که خلق تصویر با انگیزه ی تعلیم وتربیت و اهداف اطلاعاتی دقیق باشد، یک طرح رنگی می تواند از عکس موثر تر واقع شود. طرح ها اکثرا روی جزئیات تاکید بیشتری می کنند و عناصر مهم را برجسته تر نشان می دهند؛ حتی اگر سیاه و سفید یا متشکل از چند خط ساده باشند. گاهی اوقات برداشت کردن مفهوم واطلاعات یک طرح برای یک نوجوان و جوان راحت تر از فهمیدن یک عکس است.
3. وضوح و دقت
تصاویر باید صادقانه آن چه در متن آمده را نشان دهند. آنان باید واضح و دقیق باشند و به ابهامات نیافزایند. از این جهت هم طرح ها از عکس ها موثر ترند. طراح می تواند طرح کلی از یک انسان یا شی را با برجسته نشان دادن عناصری که نویسنده قصد دارد آن ها را مشخص تر کند، ترسیم کند. می توان از طرح هایی جداگانه برای نمایش مراحل یک فرایند استفاده کرد. طرح ها باید تا حد ممکن به زندگی واقعی نزدیک باشند. تصویر کردن یک فانتزی می تواند مانع درک صحیح شود و ذهن مخاطب را از مسئله ی اصلی منحرف سازد. اسکچ ساده ترین نوع تصویر سازی و در عین حال کم اثرترین نوع آن است. با این حال در مراحل اولیه بسیار مفید است.
تصویر سازی های اولیه
اولین نسخه‌های خطی شناخته شده‌ای که هم شامل کلمات و هم تصاویر بوده، مربوط به طومارهای مصر می‌باشد.
طومارهای مصر، ورق‌های طویلی از پاپیروس بودند که برای ثبت و نگهداری از آنها استفاده می‌شد.
(پاپیروس چیزی شبیه به کاغذ بود که از گیاه پاپیروس تهیه می‌شد.) یونانیان باستان نیز از طومارهای پاپیروس استفاده می‌کردند.
بین 100 تا 400 سال پس از میلاد، کودکس‌ها جای طومارها را گرفتند.
کودکس‌ها دست‌نوشته‌هایی از جنس کاغذ پوستی (که از پوست حیوانات تهیه می‌شد) بودند.
آثار تصویر سازی شده‌ی شعرایی همچون هومر و ورژیل از جمله اولین کودکس‌ها به شمار می‌روند.
حدود 100 سال پس از میلاد، با اختراع کاغذ توسط چینی‌ها، رویه و سنت طولانی‌مدتی در دنیای تصویر سازی غرب و شرق به وقوع پیوست.
در چین، برای نوشتن حروف و کشیدن تصاویرِ آبرنگی بر روی کاغذ از قلم‌مو و جوهر استفاده می‌کردند.
در دنیای اسلام، تصویرسازان عمدتاً روی طرح‌های تزئینی و خوشنویسی (هنر دست‌خط زیبا) تمرکز کرده بودند.
در اروپا در طی قرون وسطی، راهبان متون مقدس را به صورت نطق‌های پندآمیز ثبت و با تصاویر و طرح‌های زیبایی تصویر سازی کردند.
تصویرسازی های چاپی
تمام تصویرسازی‌های اولیه منحصر به فرد بودند. همه‌ی آنها با دست کشیده و رنگ‌آمیزی می‌شدند.
با این حال، در اوایل قرن نهم میلادی، با اختراع زیلوگرافی توسط چینی‌ها، تغییرات عظیمی در روش‌های تصویر سازی به وجود آمد.
یک تصویرساز می‌توانست تصویر مورد نظرش را بر روی تکه‌ای چوب بکشد، قسمت‌های اضافی را بتراشد، قسمت برجسته را با جوهر رنگ گرده و آن را چاپ کند.
با اختراع چاپ فشاری در سال 1440، نسخه‌های خطی دست‌ساز جای خود را به کتاب‌های چاپی دادند.
اولین تصویرسازی‌هایی که برای همراهی با متن چاپی آماده می‌شدند توسط زیلوگرافی ایجاد می شدند .
سپس، کنده‌کاری بر روی چوب اختراع و به تکنیکی معروف برای تصویر سازی کتاب‌ها تبدیل شد.
باسمه‌های چوبی عموماً، چاپ خطوط سیاه بر روی صفحه‌ای سفید بودند.
در مقابل، در تکنیکِ کنده‌کاری بر روی چوب، کاغذ سیاه و جوهر آن سفید بود.
در قرن شانزدهم، هنرمندانی همچون Albrecht Dürer و Hans Holbein the Younger به تولید باسمه‌های چوبیِ پیچیده و پر جزئیات می‌پرداختند.
از صفحات فلزی نیز برای چاپ تصاویر استفاده می‌شد.
روش‌های متنوعی برای تکنیک کنده‌کاری فلز ابداع شد. از آن جمله می‌توان به قلمزنی سایه روشن، نقاشی روی فلز، و کلیشه سازی با قلم اشاره کرد.
تصویر سازی در قرون هجدهم و نوزدهم
امروزه، تصور دنیا بدون عکسبرداری و تلویزیون غیرممکن است.
اما تکنیک‌های عکاسی مدرن تا اواسط قرن نوزدهم پیشرفت چندانی نکرده بود.
تا آن زمان، تنها ابزار ارتباطات بصری از طریق نقاشی و تصویر سازی بود.
تصویرسازی‌های قرن هجده و نوزده باعث پیشرفت شگرفی در هنر تصویر سازی شدند.
در انگلستان، William Hogarth و Thomas Rowlandson به دلیل تصویرسازی‌هایی که در جامعه انگلیس ارائه داده بودند، شهرت پیدا کردند.
William Blake برخی از زیباترین اشعار این دوره را نوشت و تصویر سازی کرد.
او هم متن و هم تصویر را بر روی یک صفحه حکاکی کرد، از این رو، کلمات بخشی از طرح به شمار می‌رفتند.
John Tenniel، که یک کارتونیستِ سـ*ـیاسی موفق است، تصویرسازی‌هایی به یادماندنی برای آلیس در سرزمین عجایب (1865) و آن سوی آینه(1872)، که دو کتاب کودک به نوشته‌ی لوئیس کارول می‌باشند، خلق کرد.
در قرن نوزدهم، در فرانسه، Honoré Daumier به دلیل تصویرسازی‌های واقع‌گرایانه‌اش که زندگی در پاریس را به تصویر می‌کشید، شهرت پیدا کرد.
Gustave Doré نیز تصویرساز فرانسوی دیگری بود که به خاطر تصویرسازی‌هایی که برای آثار ادبی کلاسیک انجام می‌داد، معروف شد.
Eugène Delacroix و Henri de Toulouse-Lautrec از جمله بهترین نقاشان فرانسوی بودند که به هنر تصویر سازی گرایش پیدا کردند.
تکنیک‌های جدیدِ چاپ در تصویر سازی
اختراع فرآیندهای چاپِ عکس در نیمه‌ی دوم قرن نوزدهم، کمکِ شایانی به استقبال از تصویرسازی‌ها کرد.
این فرایندها، که با عنوانِ گراورسازی عکس (photoengraving) و فوتولیتوگرافی (photolithography) شناخته شدند، شامل عکاسی از یک تصویر به منظور به دست آوردن نگاتیو بود.
و سپس نگاتیو به یک صفحهی فلزی منتقل می‌شد.
فرآیند خاصی روی این صفحه اجرا شده و مناطقی که اثری از عکس در آنها نبود، نادیده گرفته می‌شدند.
تصویری که باقی مانده بود را جوهر زده و چاپ می‌کردند. تصویر عکاسی شده هم قابلیت بزرگ کردن و هم کوچک کردن را داشت.
از این رو، این امکان برای هنرمندان فراهم شده بود تا تصاویر اورجینال خود را به هر سایزی درآورند.
فرآیند چاپ عکاسی همچنین این امکان را فراهم آورده بود تا بازتولید آثار اورجینال هنرمندان دقت بیشتری داشته باشد.
تصویر سازی در قرن بیستم
در قرن بیستم، امکان بازتولید مجموعه‌ی کامل رنگ‌ها فراهم آمده بود.
همزمان با معرفی فرآیندهای اصلاح‌شده‌ی تولید، فناوری چاپ فشاری با سرعت بالا نیز مطرح شد.
این فناوری موجب شد تا بتوان کتاب‌ها و مجلات را به صورت سریع و ارزان تولید کرد.
مجلات تصویر سازی طرفدار پیدا کردند و تقاضا برای این شاخه‌ی هنری افزایش یافت.
Winslow Homer هنرمندی امریکایی بود که در زمینه‌ی تصویر سازی در ایالات متحده جزو معروف‌ترین‌ها به شما می‌رفت.
عکس‌های او در زمینه‌ی جنگ داخلی که روی چوب حکاکی شده بود، اولین بار در Harper’s Weekly منتشر گردید.
در اواخر قرن نوزدهم، کیفیت برخی از تصویرسازی‌های چاپی با توجه به روش‌های چاپ ارزان‌تر و سریع‌تر کاهش پیدا کرده بود.
William Morris، نویسنده و طراح اهل انگلستان، بر این باور بود که بازگشت به روش‌های قدیمی چاپ از جمله باسمه‌های چوبی موجب ارتقای طراحی کتاب میشود.
نظرات او کل اروپا را تحت تأثیر قرار داد.
حتی امروز نیز بعضی از تصویرسازها هنوز روش‌های چاپ اولیه را به تکنیک‌های مدرن ترجیح می‌دهند.
ظهور کتاب‌های تصویر سازی کودکانه
اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، بسیاری از تصویرسازها روی طراحی کتاب برای کودکان تمرکز کردند.
در انگلستان، Arthur Rackham و Edmund Dulac تصویرسازی‌های زیبایی را برای کتاب‌های داستان کودکان ایجاد کردند.
تصاویر آنها پر بود از کوتوله‌ها، پری‌ها، دیوها و سایر موجودات خیالی.
Kate Greenaway و Beatrix Potter هم دو تصویرساز دیگر اهل انگلستان بودند.
Kate Greenaway تصویرسازی های بسیار جذابی را با استفاده از آبرنگ برای کودکان به وجود آورد.
Beatrix Potter کتاب «داستان خرگوشی به نام پیتر» (The Tale of Peter Rabbit) را در سال 1901 نوشت و تصویر سازی کرد.
Bernard Boutet de Monvel هم یکی دیگر از تصویرسازهای فرانسوی شناخته‌شده‌ی آن دوران بود که کارهایش به خوبی حرکات و رفتار کودکان را شبیه‌سازی می‌کرد.
تصویرسازهای ایالات متحده از دقت بالاتری در فرآیندهای چاپ بهره می‌برند.
آنها تصویرسازی‌هایی تماماً رنگی را برای گستره‌ی وسیعی از کتاب‌های کودکان منتشر می‌کردند.
Howard Pyle تصویر سازی چندین کتاب بسیار معروف را انجام داد؛
شامل The Merry Adventures of Robin Hood (1883) و چهار جلد داستان‌های King Arthur and His Knights of the Round Table. N. C. Wyeth نیز تصویر سازی چندین اثر کلاسیک در ادبیات را بر عهده داشت و توانست با ترسیم ماجراجویی و عشق، داستان‌ها را زنده کند.
تصویر سازی مدرن
تصویر سازی مجلات
مجله‌های تصویر سازی در اواسط قرن نوزدهم شروع به انتشار کردند و محبوبیت آنها تا نیمه‌ی اول قرن بیستم ادامه داشت.
بسیاری از هنرمندان به خاطر تصویرسازی‌هایی که در مجله‌ها منتشر می‌کردند به شهرت رسیدند.
از بین آنها می‌توان به Charles Dana Gibson، Maxfield Parrish، Dean Cornwell و Norman Rockwell اشاره کرد.
در دهه‌ی 1950، مجله‌ها اکثراً از عکس به عنوان تصویر سازی استفاده می‌کردند.
عکس‌ها ابتدا برای تبلیغات و سپس برای داستان‌ها و مقالات مورد استفاده قرار گرفت.
این روند باعث شد که اهمیت هنر تصویر سازی کمی کاهش پیدا کند.
در دهه‌های 1950 و 1960، تلویزیون به تدریج جای مجله‌ها را به عنوان وسیله‌ی ارتباط بصری گرفت.
مجله‌های بزرگ یکی پس از دیگری از صحنه خارج می‌شدند و تصویرسازها به دنبال بازار جدیدی برای آثار خود می‌گشتند.
خیلی از آنها توانستند در تلویزیون مشغول شوند.
آنها فیلمنامه‌های تصویری را برای تبلیغات تجاری و سریال‌های تلویزیونی ترسیم می‌کردند یا طراحی انیمیشن انجام می‌دادند.
تصویر سازی کتاب ها
سایر تصویرسازها به سمت تصویر سازی کتاب سوق پیدا کردند.
چاپ شومیزی بعد از جنگ جهانی دوم (1939-1945) رونق گرفت.
هزاران عنوان کتاب منتشر شد. تقریباً همه‌ی کتاب‌ها روی جلد خود یک تصویر سازی داشتند.
بسیاری از هنرمندان برای تصویرسازی کتاب‌های کودکان به شهرت رسیدند.
کتاب‌هایی که توسط Theodore Geisel (Dr. Seuss) نوشته شد مانند The Cat in the Hat (1957) در جهان به شهرت رسیدند.
Maurice Sendak یکی دیگر از تصویرسازهای اهل ایالات متحده است که تصویرسازی‌هایش در Where the Wild Things Are (1963) و سایر کتاب‌ها همواره در ذهن کودکان باقی می‌ماند.
علاوه بر چاپ کتاب، موج جدید از مجله‌ها نیز شروع به انتشار کردند.
این کتاب‌ها و مجلات در زمینه‌های ورزشی، سرگرمی، مد، گردشگری، هنر، طنز و سایر موضوعات کار می‌کنند و فرصت‌های شغلی مناسبی را برای تصویرسازها فراهم کرده‌اند.
پیشرفت‌های حاصله در فناوری‌های رایانه‌ای نیز روی تصویر سازی تأثیرگذار بوده است.
هنرمندان با استفاده از نرم‌افزارهای مخصوص می‌توانند تصاویری تمام رنگی را ایجاد کرده و همزمان متون مورد نظر را به آن اضافه کنند.
تصویر سازی نوعی دکوراسیون یا توضیح بصری یک متن، مفهوم یا فرایند است که برای یکپارچه سازی در رسانه ها، (مانند پوستر ها، آگهی ها، مجلات، کتاب ها، مواد آموزشی، انیمیشن ها، بازی های ویدیویی و فیلم ها) استفاده می شود.
منشا کلمه تصویر سازی "illustration" از انگلیسی میانه، مشتق شده از کلمه ی "(illustration-(n" که ریشه ی فرانسوی لاتین دارد بوده و به معنای روشنایی، روشنگری معنوی یا فکری است.
تصویر سازی معاصر
تصویرگری معاصر از طیف گسترده ای از سبک ها و تکنیک ها، از جمله نقاشی، کولاژ، مونتاژ، طراحی دیجیتال، چند رسانه ای و مدل سازی 3D استفاده می کند. اغلب تصویرگران معاصر به صورت مستقل کار می کنند. بسته به هدف، تصویر سازی ممکن است پر معنا، بسیار تکنیکی، سبک وار یا واقع گرایانه باشد.
حوزه های مختلف در تصویر سازی:
- تصویر سازی باستان شناسی
- تصویر سازی کتاب
- تصویر سازی گیاه شناسی
- هنر مفهومی
- تصویر سازی مد
- گرافیک اطلاعات
- تصویر سازی فنی
- تصویر سازی پزشکی
- تصویر سازی روایت
- تصویر سازی علمی
- طراحی فنی
- و.....
تاریخچه تصویر سازی
از نظر تاریخی، هنر تصویر سازی به طور نزدیکی در ارتباط با پیدایش صنعت چاپ و نشر است. تصویرسازی های کتاب مصاحف صحابه مربوط به قرون وسطی، با نام "illumination" اغلب به صورت دستی کشیده می شدند. با اختراع صنعت چاپ در قرن 15 و گسترش کتاب ها، تصویر سازی اغلب با گراور سازی انجام می شد.
در اوایل قرن 18 مجلات فروش انبوه و کتاب های تصویر سازی شده تبدیل به رسانه ی غلاب در اروپا و جهان شدند. در قرن 19 در تکنولوژی چاپ به تصویر گران اجازه ی تجربه های جدید با رنگ را داد. در آمریکا عصر طلایی تصویرسازی از 1880 تا قرن 20 ام ادامه یافت. گروه اندکی از تصویر گران با تصویر سازی هایی شامل چهره ی آرمانی آمریکایی آن زمان بسیار موفق شدند.
ویژگی های یک تصویر سازی خوب:
1. خاطره انگیز بودن
این ویژگی عناصر زیبا و عاطفی را به ارمغان می آورد. واقعی بودن یک عکس رنگی یک نوجوان را به وجد می آورد. از این جهت یک عکس رنگی (مثل عکس یک منظره، چهره، یا فضای عادی که هر روز آن را مشاهده می کنیم) جذاب تر از یک طرح سیاه و سفید خواهد بود. با این حال طرح های رنگی که صادقانه انسان را به یاد واقعیت ها می اندازند، به اندازه ی عکس ها موثرند. علاوه بر آن، طرح ها به خاطر نیروی خاطره انگیز بودن خود، بیشتر در کتاب های کودکان عرضه می شوند. مثل برچسب ها که اصلی ترین پیام را به شکل نمادین، برجسته، و ساده بیان می کنند.
2. کیفیت پیام
هنگامی که خلق تصویر با انگیزه ی تعلیم وتربیت و اهداف اطلاعاتی دقیق باشد، یک طرح رنگی می تواند از عکس موثر تر واقع شود. طرح ها اکثرا روی جزئیات تاکید بیشتری می کنند و عناصر مهم را برجسته تر نشان می دهند؛ حتی اگر سیاه و سفید یا متشکل از چند خط ساده باشند. گاهی اوقات برداشت کردن مفهوم واطلاعات یک طرح برای یک نوجوان و جوان راحت تر از فهمیدن یک عکس است.
3. وضوح و دقت
تصاویر باید صادقانه آن چه در متن آمده را نشان دهند. آنان باید واضح و دقیق باشند و به ابهامات نیافزایند. از این جهت هم طرح ها از عکس ها موثر ترند. طراح می تواند طرح کلی از یک انسان یا شی را با برجسته نشان دادن عناصری که نویسنده قصد دارد آن ها را مشخص تر کند، ترسیم کند. می توان از طرح هایی جداگانه برای نمایش مراحل یک فرایند استفاده کرد. طرح ها باید تا حد ممکن به زندگی واقعی نزدیک باشند. تصویر کردن یک فانتزی می تواند مانع درک صحیح شود و ذهن مخاطب را از مسئله ی اصلی منحرف سازد. اسکچ ساده ترین نوع تصویر سازی و در عین حال کم اثرترین نوع آن است. با این حال در مراحل اولیه بسیار مفید است.
تصویر سازی های اولیه
اولین نسخه‌های خطی شناخته شده‌ای که هم شامل کلمات و هم تصاویر بوده، مربوط به طومارهای مصر می‌باشد.
طومارهای مصر، ورق‌های طویلی از پاپیروس بودند که برای ثبت و نگهداری از آنها استفاده می‌شد.
(پاپیروس چیزی شبیه به کاغذ بود که از گیاه پاپیروس تهیه می‌شد.) یونانیان باستان نیز از طومارهای پاپیروس استفاده می‌کردند.
بین 100 تا 400 سال پس از میلاد، کودکس‌ها جای طومارها را گرفتند.
کودکس‌ها دست‌نوشته‌هایی از جنس کاغذ پوستی (که از پوست حیوانات تهیه می‌شد) بودند.
آثار تصویر سازی شده‌ی شعرایی همچون هومر و ورژیل از جمله اولین کودکس‌ها به شمار می‌روند.
حدود 100 سال پس از میلاد، با اختراع کاغذ توسط چینی‌ها، رویه و سنت طولانی‌مدتی در دنیای تصویر سازی غرب و شرق به وقوع پیوست.
در چین، برای نوشتن حروف و کشیدن تصاویرِ آبرنگی بر روی کاغذ از قلم‌مو و جوهر استفاده می‌کردند.
در دنیای اسلام، تصویرسازان عمدتاً روی طرح‌های تزئینی و خوشنویسی (هنر دست‌خط زیبا) تمرکز کرده بودند.
در اروپا در طی قرون وسطی، راهبان متون مقدس را به صورت نطق‌های پندآمیز ثبت و با تصاویر و طرح‌های زیبایی تصویر سازی کردند.
تصویرسازی های چاپی
تمام تصویرسازی‌های اولیه منحصر به فرد بودند. همه‌ی آنها با دست کشیده و رنگ‌آمیزی می‌شدند.
با این حال، در اوایل قرن نهم میلادی، با اختراع زیلوگرافی توسط چینی‌ها، تغییرات عظیمی در روش‌های تصویر سازی به وجود آمد.
یک تصویرساز می‌توانست تصویر مورد نظرش را بر روی تکه‌ای چوب بکشد، قسمت‌های اضافی را بتراشد، قسمت برجسته را با جوهر رنگ گرده و آن را چاپ کند.
با اختراع چاپ فشاری در سال 1440، نسخه‌های خطی دست‌ساز جای خود را به کتاب‌های چاپی دادند.
اولین تصویرسازی‌هایی که برای همراهی با متن چاپی آماده می‌شدند توسط زیلوگرافی ایجاد می شدند .
سپس، کنده‌کاری بر روی چوب اختراع و به تکنیکی معروف برای تصویر سازی کتاب‌ها تبدیل شد.
باسمه‌های چوبی عموماً، چاپ خطوط سیاه بر روی صفحه‌ای سفید بودند.
در مقابل، در تکنیکِ کنده‌کاری بر روی چوب، کاغذ سیاه و جوهر آن سفید بود.
در قرن شانزدهم، هنرمندانی همچون Albrecht Dürer و Hans Holbein the Younger به تولید باسمه‌های چوبیِ پیچیده و پر جزئیات می‌پرداختند.
از صفحات فلزی نیز برای چاپ تصاویر استفاده می‌شد.
روش‌های متنوعی برای تکنیک کنده‌کاری فلز ابداع شد. از آن جمله می‌توان به قلمزنی سایه روشن، نقاشی روی فلز، و کلیشه سازی با قلم اشاره کرد.
تصویر سازی در قرون هجدهم و نوزدهم
امروزه، تصور دنیا بدون عکسبرداری و تلویزیون غیرممکن است.
اما تکنیک‌های عکاسی مدرن تا اواسط قرن نوزدهم پیشرفت چندانی نکرده بود.
تا آن زمان، تنها ابزار ارتباطات بصری از طریق نقاشی و تصویر سازی بود.
تصویرسازی‌های قرن هجده و نوزده باعث پیشرفت شگرفی در هنر تصویر سازی شدند.
در انگلستان، William Hogarth و Thomas Rowlandson به دلیل تصویرسازی‌هایی که در جامعه انگلیس ارائه داده بودند، شهرت پیدا کردند.
William Blake برخی از زیباترین اشعار این دوره را نوشت و تصویر سازی کرد.
او هم متن و هم تصویر را بر روی یک صفحه حکاکی کرد، از این رو، کلمات بخشی از طرح به شمار می‌رفتند.
John Tenniel، که یک کارتونیستِ سـ*ـیاسی موفق است، تصویرسازی‌هایی به یادماندنی برای آلیس در سرزمین عجایب (1865) و آن سوی آینه(1872)، که دو کتاب کودک به نوشته‌ی لوئیس کارول می‌باشند، خلق کرد.
در قرن نوزدهم، در فرانسه، Honoré Daumier به دلیل تصویرسازی‌های واقع‌گرایانه‌اش که زندگی در پاریس را به تصویر می‌کشید، شهرت پیدا کرد.
Gustave Doré نیز تصویرساز فرانسوی دیگری بود که به خاطر تصویرسازی‌هایی که برای آثار ادبی کلاسیک انجام می‌داد، معروف شد.
Eugène Delacroix و Henri de Toulouse-Lautrec از جمله بهترین نقاشان فرانسوی بودند که به هنر تصویر سازی گرایش پیدا کردند.
تکنیک‌های جدیدِ چاپ در تصویر سازی
اختراع فرآیندهای چاپِ عکس در نیمه‌ی دوم قرن نوزدهم، کمکِ شایانی به استقبال از تصویرسازی‌ها کرد.
این فرایندها، که با عنوانِ گراورسازی عکس (photoengraving) و فوتولیتوگرافی (photolithography) شناخته شدند، شامل عکاسی از یک تصویر به منظور به دست آوردن نگاتیو بود.
و سپس نگاتیو به یک صفحهی فلزی منتقل می‌شد.
فرآیند خاصی روی این صفحه اجرا شده و مناطقی که اثری از عکس در آنها نبود، نادیده گرفته می‌شدند.
تصویری که باقی مانده بود را جوهر زده و چاپ می‌کردند. تصویر عکاسی شده هم قابلیت بزرگ کردن و هم کوچک کردن را داشت.
از این رو، این امکان برای هنرمندان فراهم شده بود تا تصاویر اورجینال خود را به هر سایزی درآورند.
فرآیند چاپ عکاسی همچنین این امکان را فراهم آورده بود تا بازتولید آثار اورجینال هنرمندان دقت بیشتری داشته باشد.
تصویر سازی در قرن بیستم
در قرن بیستم، امکان بازتولید مجموعه‌ی کامل رنگ‌ها فراهم آمده بود.
همزمان با معرفی فرآیندهای اصلاح‌شده‌ی تولید، فناوری چاپ فشاری با سرعت بالا نیز مطرح شد.
این فناوری موجب شد تا بتوان کتاب‌ها و مجلات را به صورت سریع و ارزان تولید کرد.
مجلات تصویر سازی طرفدار پیدا کردند و تقاضا برای این شاخه‌ی هنری افزایش یافت.
Winslow Homer هنرمندی امریکایی بود که در زمینه‌ی تصویر سازی در ایالات متحده جزو معروف‌ترین‌ها به شما می‌رفت.
عکس‌های او در زمینه‌ی جنگ داخلی که روی چوب حکاکی شده بود، اولین بار در Harper’s Weekly منتشر گردید.
در اواخر قرن نوزدهم، کیفیت برخی از تصویرسازی‌های چاپی با توجه به روش‌های چاپ ارزان‌تر و سریع‌تر کاهش پیدا کرده بود.
William Morris، نویسنده و طراح اهل انگلستان، بر این باور بود که بازگشت به روش‌های قدیمی چاپ از جمله باسمه‌های چوبی موجب ارتقای طراحی کتاب میشود.
نظرات او کل اروپا را تحت تأثیر قرار داد.
حتی امروز نیز بعضی از تصویرسازها هنوز روش‌های چاپ اولیه را به تکنیک‌های مدرن ترجیح می‌دهند.
ظهور کتاب‌های تصویر سازی کودکانه
اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، بسیاری از تصویرسازها روی طراحی کتاب برای کودکان تمرکز کردند.
در انگلستان، Arthur Rackham و Edmund Dulac تصویرسازی‌های زیبایی را برای کتاب‌های داستان کودکان ایجاد کردند.
تصاویر آنها پر بود از کوتوله‌ها، پری‌ها، دیوها و سایر موجودات خیالی.
Kate Greenaway و Beatrix Potter هم دو تصویرساز دیگر اهل انگلستان بودند.
Kate Greenaway تصویرسازی های بسیار جذابی را با استفاده از آبرنگ برای کودکان به وجود آورد.
Beatrix Potter کتاب «داستان خرگوشی به نام پیتر» (The Tale of Peter Rabbit) را در سال 1901 نوشت و تصویر سازی کرد.
Bernard Boutet de Monvel هم یکی دیگر از تصویرسازهای فرانسوی شناخته‌شده‌ی آن دوران بود که کارهایش به خوبی حرکات و رفتار کودکان را شبیه‌سازی می‌کرد.
تصویرسازهای ایالات متحده از دقت بالاتری در فرآیندهای چاپ بهره می‌برند.
آنها تصویرسازی‌هایی تماماً رنگی را برای گستره‌ی وسیعی از کتاب‌های کودکان منتشر می‌کردند.
Howard Pyle تصویر سازی چندین کتاب بسیار معروف را انجام داد؛
شامل The Merry Adventures of Robin Hood (1883) و چهار جلد داستان‌های King Arthur and His Knights of the Round Table. N. C. Wyeth نیز تصویر سازی چندین اثر کلاسیک در ادبیات را بر عهده داشت و توانست با ترسیم ماجراجویی و عشق، داستان‌ها را زنده کند.
تصویر سازی مدرن
تصویر سازی مجلات
مجله‌های تصویر سازی در اواسط قرن نوزدهم شروع به انتشار کردند و محبوبیت آنها تا نیمه‌ی اول قرن بیستم ادامه داشت.
بسیاری از هنرمندان به خاطر تصویرسازی‌هایی که در مجله‌ها منتشر می‌کردند به شهرت رسیدند.
از بین آنها می‌توان به Charles Dana Gibson، Maxfield Parrish، Dean Cornwell و Norman Rockwell اشاره کرد.
در دهه‌ی 1950، مجله‌ها اکثراً از عکس به عنوان تصویر سازی استفاده می‌کردند.
عکس‌ها ابتدا برای تبلیغات و سپس برای داستان‌ها و مقالات مورد استفاده قرار گرفت.
این روند باعث شد که اهمیت هنر تصویر سازی کمی کاهش پیدا کند.
در دهه‌های 1950 و 1960، تلویزیون به تدریج جای مجله‌ها را به عنوان وسیله‌ی ارتباط بصری گرفت.
مجله‌های بزرگ یکی پس از دیگری از صحنه خارج می‌شدند و تصویرسازها به دنبال بازار جدیدی برای آثار خود می‌گشتند.
خیلی از آنها توانستند در تلویزیون مشغول شوند.
آنها فیلمنامه‌های تصویری را برای تبلیغات تجاری و سریال‌های تلویزیونی ترسیم می‌کردند یا طراحی انیمیشن انجام می‌دادند.
تصویر سازی کتاب ها
سایر تصویرسازها به سمت تصویر سازی کتاب سوق پیدا کردند.
چاپ شومیزی بعد از جنگ جهانی دوم (1939-1945) رونق گرفت.
هزاران عنوان کتاب منتشر شد. تقریباً همه‌ی کتاب‌ها روی جلد خود یک تصویر سازی داشتند.
بسیاری از هنرمندان برای تصویرسازی کتاب‌های کودکان به شهرت رسیدند.
کتاب‌هایی که توسط Theodore Geisel (Dr. Seuss) نوشته شد مانند The Cat in the Hat (1957) در جهان به شهرت رسیدند.
Maurice Sendak یکی دیگر از تصویرسازهای اهل ایالات متحده است که تصویرسازی‌هایش در Where the Wild Things Are (1963) و سایر کتاب‌ها همواره در ذهن کودکان باقی می‌ماند.
علاوه بر چاپ کتاب، موج جدید از مجله‌ها نیز شروع به انتشار کردند.
این کتاب‌ها و مجلات در زمینه‌های ورزشی، سرگرمی، مد، گردشگری، هنر، طنز و سایر موضوعات کار می‌کنند و فرصت‌های شغلی مناسبی را برای تصویرسازها فراهم کرده‌اند.
پیشرفت‌های حاصله در فناوری‌های رایانه‌ای نیز روی تصویر سازی تأثیرگذار بوده است.
هنرمندان با استفاده از نرم‌افزارهای مخصوص می‌توانند تصاویری تمام رنگی را ایجاد کرده و همزمان متون مورد نظر را به آن اضافه کنند.
تصویر سازی چیست؟
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com
آخرین ویرایش توسط مدیر:
