- عضویت
- 9/8/18
- ارسال ها
- 1,639
- امتیاز واکنش
- 12,858
- امتیاز
- 373
- سن
- 21
- محل سکونت
- Ahvaz
- زمان حضور
- 9 روز 3 دقیقه
نقطه جوش افزایشی
افزایش نقطه جوش شامل اضافه کردن ترکیب‌ها و ناخالصی‌ها به یک مایع (حلال) می‌باشد که سبب افزایش نقطه جوش آن مایع (حلال) می‌شود. به این معنی که یک محلول ناخالص نقطه جوش بالاتری از همان محلول مشابه اما خالص دارد. این اتفاق زمانی می‌افتد که هر ناخالصی حل شده غیر فرار، مانند نمک‌های حلال به محلولی مانند آب خالص اضافه شوند. برای آزمایش این موضوع از ابزاری به نام ابولیوسکوپ استفاده می‌شود که می‌تواند نقطهٔ جوش ماده را به دقت اندازه‌گیری کند.
نقطهٔ جوش (در فارسی افغانستان: نقطهٔ قلیان) (به انگلیسی: Boiling point) دمایی است که در آن فشار بخار مایع با فشار محیط اطراف آن برابر می‌شود.در این دما جنبش ملکول‌های مایع به بیشترین مقدار ممکن تحت آن فشار می‌رسد.
دمای جوش یک مایع با تغییر فشار محیط اطراف تغییر می‌کند. مایعی که در داخل خلاء نسبی باشد دمای جوش کمتری نسبت به همان مایع در داخل فشار اتمسفریک خواهد داشت. دمای جوش عادی (که به آن دمای جوش اتمسفریک نیز می‌گویند) حالت خاصی است که در آن فشار بخار مایع برابر فشار اتمسفریک در سطح آب‌های آزاد گردد، یعنی ۱ اتمسفر. دمای جوش استاندارد توسط آیوپاک از سال ۱۹۸۲ به صورت، دمایی که جوشش در فشار ۱ بار شروع می‌شود، تعریف شده‌است.
وابستگی نقطه جوش
نقطهٔ جوش یک ماده، حالتی است که در آن فشار بخار مایع با فشار بخار اطراف مایع یکسان می‌شود. با افزایش فشار، نقطه جوش مایع افزایش می‌یابد و با کاهش آن نقطه جوش کاهش می‌یابد. هم‌چنین نیروهای بین مولکولی و نوع ایزومرهای هندسی نیز در میزان نقطه جوش یک ماده نقش دارند. نقطه جوش یک مایع به صورت درجه حرارتی تعریف می‌شود که در آن فشار بخار مایع برابر با فشار بیرونی باشد. چنانچه فشار خارج ۷۶۰ میلیمتر جیوه باشد. یک مایع وقتی خواهد جوشید که فشار بخار آن برابر با این مقدار باشد.
افزایش نقطه جوش شامل اضافه کردن ترکیب‌ها و ناخالصی‌ها به یک مایع (حلال) می‌باشد که سبب افزایش نقطه جوش آن مایع (حلال) می‌شود. به این معنی که یک محلول ناخالص نقطه جوش بالاتری از همان محلول مشابه اما خالص دارد. این اتفاق زمانی می‌افتد که هر ناخالصی حل شده غیر فرار، مانند نمک‌های حلال به محلولی مانند آب خالص اضافه شوند. برای آزمایش این موضوع از ابزاری به نام ابولیوسکوپ استفاده می‌شود که می‌تواند نقطهٔ جوش ماده را به دقت اندازه‌گیری کند.
نقطهٔ جوش (در فارسی افغانستان: نقطهٔ قلیان) (به انگلیسی: Boiling point) دمایی است که در آن فشار بخار مایع با فشار محیط اطراف آن برابر می‌شود.در این دما جنبش ملکول‌های مایع به بیشترین مقدار ممکن تحت آن فشار می‌رسد.
دمای جوش یک مایع با تغییر فشار محیط اطراف تغییر می‌کند. مایعی که در داخل خلاء نسبی باشد دمای جوش کمتری نسبت به همان مایع در داخل فشار اتمسفریک خواهد داشت. دمای جوش عادی (که به آن دمای جوش اتمسفریک نیز می‌گویند) حالت خاصی است که در آن فشار بخار مایع برابر فشار اتمسفریک در سطح آب‌های آزاد گردد، یعنی ۱ اتمسفر. دمای جوش استاندارد توسط آیوپاک از سال ۱۹۸۲ به صورت، دمایی که جوشش در فشار ۱ بار شروع می‌شود، تعریف شده‌است.
وابستگی نقطه جوش
نقطهٔ جوش یک ماده، حالتی است که در آن فشار بخار مایع با فشار بخار اطراف مایع یکسان می‌شود. با افزایش فشار، نقطه جوش مایع افزایش می‌یابد و با کاهش آن نقطه جوش کاهش می‌یابد. هم‌چنین نیروهای بین مولکولی و نوع ایزومرهای هندسی نیز در میزان نقطه جوش یک ماده نقش دارند. نقطه جوش یک مایع به صورت درجه حرارتی تعریف می‌شود که در آن فشار بخار مایع برابر با فشار بیرونی باشد. چنانچه فشار خارج ۷۶۰ میلیمتر جیوه باشد. یک مایع وقتی خواهد جوشید که فشار بخار آن برابر با این مقدار باشد.
نقطه جوش افزایشی
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com
آخرین ویرایش توسط مدیر:
