بهترین بازیگران مرد سال در دهه‌ی اخیر؛ مردان نقش‌های سخت

MacTavish · 27/2/20

دهه دوم سینمایی قرن بیست‌ویکم با اسکار هفته گذشته سال ۲۰۲۰ به پایان رسید و نوبت جمع‌بندی‌ها رسیده است. اسامی که در این یک دهه اخیر برنده جایزه اسکار شده‌اند، وزن زیادی دارند. آن‌ها از نسل‌های مختلفی آمده‌اند و شیوه‌های متفاوتی هم در بازیگری دارند. جف بریجز، لئوناردو دی کاپریو، کریستین بیل، دنیل دی لوئیس، متیو مک کاناهی و جی.

کی سیموئز همگی در دهه دوم قرن بیست و یکم برنده جایزه اسکار شده‌اند. کریستف والتز و ماهر شالاعلی در طول این ۱۰ سال موفق شده‌اند هر کدام دو جایزه اسکار (البته برای نقش مکمل) به خانه ببرند. والتز هر دو بار برای بازی در فیلم‌های کوئنتین تارانتینو جایزه را کسب کرده است. یک بار برای فیلم "حرام‌زاده‌های بی‌آبرو" و بار دیگر برای "جانگوی رها شده از بند". ماهر شالا هم برای دو فیلم "مهتاب" برجنکینز و "کتاب مرجع" پیتر فارلی جایزه را برده که هر دو فیلم درباره مبارزه با تبعیض نژادی بودند.

امسال هم نوبت خواکین فینیکس بود که برای بازی در نقش "جوکر" جایزه را به خانه ببرد. خیلی‌ها منتظر و نگران بازی فینیکس در این نقش بودند. به هر حال این نقشی است که پیش‌تر هیث لجر فقید در فیلم "شوالیه تاریکی" خیلی خوب از پس آن برآمده بود و کسی تصور نمی‌کرد "جوکر" را بشود دوباره زنده کرد. با این‌حال "جوکر" فینیکس با رویکردی کاملاً متفاوت موفق شد. آن‌قدر متفاوت که حتی مقایسه بازی او با هیث لجر از اساس اشتباه است. "جوکر" داستان زندگی دلقکی به نام آرتورفلک را روایت می‌کرد و شرح اینکه چطور فساد شهر گاتهامف او را در خودش غرق می‌کند.

جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد هم به برد پیت رسید که در نقش کلیف بوث، یک بدلکار دهه شصتی هالیوود بازی درخشان، گرم و سهل و ممتنعی از خودش جلوی دوربین کوئنتین تارانتینو نشان داد و بعد از سال‌ها ستاره بودن بالاخره توانست به عنوان یک بازیگر هم اسکار را به خانه ببرد. این فهرستی از همه بازیگران و نقش‌هایی است که در دهه گذشته برنده جایزه اسکار شدند.

جف بریجز

فیلم: قلب دیوانه

اسکار: ۲۰۱۰

کارگردان: اسکات کوپر

جف بریجز اولین بار سال ۱۹۷۲ برای بازی در فیلم "آخرین نمایش فیلم" ساخته پیتر باگدانوویچ نامزد دریافت جایزه اسکار نقش مکمل شد. دومین نامزدی اسکارش را برای نقش مکمل فیلم "رعد و برق" ساخته مایکل چیمینو دو سال بعد کسب کرد. فیلمی که در آن با کلینت ایستوود همبازی بود. اولین نامزدی‌اش برای بازیگر نقش اصلی سال ۱۹۸۵ با فیلم "استارمن" بود و بعد از آن یک بار دیگر سال ۲۰۰۱ برای فیلم "رقیب" ساخته رادولوری دوباره نامزد دریافت اسکار نقش مکمل شد.

سال ۲۰۱۰ بالاخره برای بازی در نقش یک خواننده موسیقی کانتری بزرگ، به نام بد بلیک در فیلم "قلب دیوانه" به کارگردانی اسکات کوپر جایزه اسکار را گرفت. مگی جیلنهال در این فیلم همبازی او بود و او هم نامزد دریافت اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد. بعد از اولین اسکارش، جف بریجز باز هم برای بازی در فیلم‌های "شهامت واقعی" برادران کوئن و "حتی اگر از آسمان سنگ ببارد" دیوید مکنزی نامزد اسکار شده است. همان سال اسکار بهترین بازیگر مکمل به کریستف والتز برای بازی در نقش یک افسر نازی در فیلم "پَست‌های بی‌آبرو" کوئنتین تارانتینو رسید. فیلمی که نامزد چند جایزه مهم دیگر هم شد.

کالین فرث

فیلم: سخنرانی پادشاه

اسکار: ۲۰۱۱

کارگردان: تام هوپر

کالین فرث در فیلم‌هایی مثل "بیمار انگلیسی"، خاطرات برییجیت جونز"، "شکسپیر عاشق" و "در واقع عشق" بازی کرده بود، پیش از آن که برای نقش اصلی‌اش در فیلم "مرد مجرد" تام فورد نامزد دریافت جایزه اسکار شود. او سال بعد برای بازی در فیلم "سخنرانی پادشاه" تام هوپر اسکار را برد. فیلم علاوه بر اسکاری که برای فرث به ارمغان آورد، برنده جایزه بهترین فیلم، بهترین کارگردانی و بهترین فیلمنامه شد، به علاوه اینکه برای جئوفری راش هم نامزدی نقش مکمل را به همراه داشت.

فرث در این فیلم نقش شاه جورج انگلستان را بازی می‌کرد. پادشاهی که زمان جنگ جهانی دوم بر تـ*ـخت سلطنت نشسته بود و یک مشکل داشت. وقت هیجان، لکنت زبانش زیاد می‌شد و حالا در آن وضعیت باید برای سخنرانی تهییج‌کننده مردم خودش را آماده کند. فرث بعد از اولین اسکارش در فیلم‌هایی مثل "مردان پادشاه: سرویس مخفی" و "بازگشت مری پاپینز" و امسال "۱۹۱۷" ظاهر شد. فیلم‌هایی که به‌جز اثر سام مندس، بقیه بیشتر آثاری عامه‌پسند بودند. آن سال کریستین بیل برای فیلم "مبارز" جایزه اسکار مکمل را گرفت.

ژان دوژاردن

فیلم: آرتیست

اسکار: ۲۰۱۲

کارگردان: میشل هازاناویشس

فیلمی صامت و موزیکال به فرمت سینمای کلاسیک با فیلمبرداری سیاه و سفید که اسکار بهترین بازیگر مرد را برای بازیگر فرانسوی، ژان دوژاردن به ارمغان آورد. فیلم برنده پنج اسکار شد از جمله بهترین کارگردانی، بهترین فیلم، بهترین موسیقی و چندین نامزدی دیگر هم در بخش بازیگر زن مکمل برای بره‌نیس بژو و فیلمنامه به نامش ثبت شد. "آرتیست" درباره یک بازیگر سینمای کلاسیک بود. ژان دوژاردن نقش یک ستاره خودشیفته سینما را در دوران صامت بازی می‌کرد که با یک رقصنده جوان رابـ*ـطه برقرار می‌کند. بعد از آن دیگر شاهد بازی درخشانی از دوژاردن نبودیم. کریستوفر پلامر همان سال برای فیلم "تازه‌کارها" برنده اسکار مکمل شد.

دنیل دی لوئیس

فیلم: لینکلن

اسکار: ۲۰۱۳

کارگردان: استیون اسپیلبرگ

دنیل دی لوئیس از آن بازیگر‌هایی است که نیازی به معرفی ندارد. فیلم "لینکلن" سومین اسکار دی لوئیس را برایش به ارمغان آورد؛ او در کنار بازیگران تاریخ‌سازی مثل مریل استریپ، جک نیکلسون، اینگرید برگمن و والتر برانن قرار گرفت که هر کدام سه اسکار در کارنامه‌شان داشتند. اولین اسکار را سال ۱۹۹۰ برای فیلم "پای چپ من" جیم شرایدن گرفت و بعد از آن هم برای فیلم‌هایی مثل "دار و دسته نیویورکی‌ها" نامزد دریافت اسکار شد.

دومین اسکارش را سال ۲۰۰۸ برای فیلم "خون به پا خواهد شد" پل توماس اندرسون گرفت. در فیلم اسپیلبرگ او نقش لینکلن را بعد از جنگ داخلی آمریکا بازی می‌کند. زمان سختی برای لینکلن که می‌خواهد قانون آزادی برده‌ها را به مجلس ببرد. دی لوئیس با استفاده از عکس‌های به‌جا مانده از لینکلن سعی کرد میمیک صورت او و حتی حرکاتش موقع سخنرانی را تقلید کند. سال درخشانی بود، چون اسکار مکمل را هم کریستف والتز برای "جانگوی رها شده از بند" گرفت.

متیو مک کاناهی

فیلم: باشگاه خریداران دالاس

اسکار: ۲۰۱۴

کارگردان: ژان مارک والی

متیو مک کاناهی با بازی در فیلم "گیج و مبهوت" ریچارد لینکلیتر کارنامه کاری‌اش را در سینما شروع کرد و با بازی در درام‌هایی مثل "ماد" کارش را توسعه داد. او در فیلم جان مارک والی نقش ران وودروف را بازی می‌کند. مردی که مبتلا به ایدز است و بعد از امتحان کردن چند داروی غیرقانونی روی خودش، باشگاهی به تنام خریداران دالاس را تأسیس می‌کند تا دارو‌هایی را که روی خودش جواب داده، به صورت غیرقانونی به دیگر مبتلایان ایدز بفروشد و پولی به جیب بزند. اما سازمان دارو و غذا هم بیکار نمی‌نشیند. اما ران در نهایت راهی برای قانونی کردن باشگاه پیدا می‌کند. آن سال گروه بازیگران "باشگاه خریداران دالاس" برنده بزرگ جوایز بودند. جرد لتو هم برای بازی در نقش مکمل همین فیلم جایزه اسکار را گرفت.

ادی ردمین

فیلم: تئوری همه چیز

اسکار: ۲۰۱۵

کارگردان: جیمز مارش

ردمین با فیلم‌هایی مثل "چوپان خوب" به هالیوود پا گذاشت و پیش از فیلم "تئوری همه چیز" هم نقش ماریوس را در فیلم موزیکال "بینوایان" تام هوپر بازی کرده بود. او در فیلم "تئوری همه چیز" نقش فیزیکدان مشهور، استیفن هاوکینگ را بازی می‌کند. این فیزیک‌اخترشناس مشهور در دوران دانشکده عاشق دختری می‌شود و با او ازدواج می‌کند. هاوکینگ مشغول تحقیق روی سیاهچاله‌هاست، اما بدنش دچار مشکل می‌شود و ماهیچه‌هایش به تدریج ضعیف می‌شوند.

او متوجه می‌شود که دچار بیماری ALS شده است و به زودی تمامی ماهیچه‌های بدنش از کار می‌افتند. با این‌حال او و همسرش بچه‌دار می‌شوند و هاوکینگ روی تئوری‌هایش کار می‌کند. ازدواجش دچار بحران‌هایی می‌شود، اما همسرش حتی بعد از جدایی هم دوست او می‌ماند. نقش‌های بیوگرافیک همیشه مورد توجه داوران اسکار قرار می‌گیرند. اما برنده چشمگیر بازیگری آن سال، جی کی سیمونز برای نقش مکمل فیلم "ویپلش" بود.

لئوناردو دی کاپریو

فیلم: از گور برگشته

اسکار: ۲۰۱۶

کارگردان: الخاندرو گونزالس ایناریتو

هر چند آقای فراستی معتقد بود خرس از دی کاپریو بهتر بازی کرده، اما اعضای آکادمی اسکار با او هم‌عقیده نبودند. دی کاپریو البته سال‌ها قبل اولین نامزدی اسکارش را برای نقش مکمل در فیلم "چه چیزی گیلبرت گریپ را خورد؟ " به کارگردانی لسه هالستروم کسب کرده بود. پیش از آن که با بازی در فیلم "تایتانیک" جیمز کامرون شهرت کسب کند. بعدتر برای "مرحوم" اسکورسیزی هم نامزد دریافت اسکار شد، اما آن را کسب نکرد. در فیلم "از گور برگشته" نقش یک تاجر پوست خز را بازی می‌کند که در جنگل گرفتار می‌شود و باید برای بقای خودش حتی با حمله خرس هم دست‌وپنجه نرم کند. اسکال مکمل آن سال به مارک رایلنس برای بازی در فیلم "پل جاسوس‌ها" ساخته استیون اسپیلبرگ رسید.

کیسی افلک

فیلم: منچستر دی سی

اسکار: ۲۰۱۷

کارگردان: کنت لونرگان

کیسی افلک در فیلم‌های "اوشن"، "ویل هانتینگ خوب" و چند فیلم دیگر ظاهر شده بود، اما اولین نامزدی اسکارش را برای فیلم "قتل جسی جیمز به دست رابرت فورد بزدل" به دست آورد. در فیلم کنت لونرگان افلک نقش مردی را بازی می‌کند که از شهر زادگاهش و زندگی بریده، اما مجبور می‌شود سرپرستی برادرزاده‌اش را برعهده بگیرد و دوباره به آن شهر برگردد. بازگشت او خاطرات تراژیک از دست دادن فرزندانش را برایش زنده می‌کند و کم‌کم یاد می‌گیرد که دوباره به زندگی برگردد. آن سال ماهر شالا علی برای بازی در فیلم "مهتاب" برنده جایزه نقش مکمل شد.

گری اولدمن

فیلم: تاریک‌ترین ساعت

اسکار: ۲۰۱۸

کارگردان: جو رایت

بازیگری با کارنامه‌ای پربار که از دهه هشتاد آغاز می‌شود و بار‌ها مورد توجه جوایز گلدن گلوب، امی و حتی اسکار برای فیلم "بندزن، خیاط، سرباز، جاسوس" سال ۲۰۱۲ قرار گرفته بود. اما اولین اسکارش را برای بازی در فیلم جو رایت برد. او در این فیلم نقش وینستون چرچیل، سیاستمدار بزرگ انگلیسی را بازی می‌کند. گریم گری اولدمن او را به شدت شبیه چرچیل کرده و همین باعث شد که حتی او بیشتر در نقش چرچیل فرو برود. چرچیلِ اولدمن کاراکتر پیچیده‌ای دارد و یکی از جذاب‌ترین فیلم‌های بیوگرافیک این سال‌هاست. چرچیلی که در مقطع مهم یاز تصمیم‌گیری قرار دارد. سام راکول با "سه بیلبورد خارج از ابینگ میزوری" برنده جایزه نقش مکمل شد.

رامی مالک

فیلم: بوهمین راپسودی

اسکار: ۲۰۱۹

کارگردان: برایان سینگر

رامی مالک را به خاطر شباهتش به فردی مرکوری برای بازی در این فیلم انتخاب کردند و منتقدان تحت تأثیر انرژی او قرار گرفتند. البته بسیاری هم معتقدند که کاراکتر مرکوری جذاب بوده و رامی مالک گاهی حتی بیش از اندازه در بازی‌اش اغراق کرده است. رامی مالک با سریال "آقای روبات" مشهور شد و در سینما، در فیلم‌هایی مثل "شبی در موزه" بازی کرده بود و شهرت چندانی نداشت. همان سال ماهر شالا علی برای بازی در نقش دکتر دان شرلی، پیانیست آفریقایی - آمریکایی مشهور، جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد مکمل را برد.