خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ با هدف ترویج فرهنگ کتاب خوانی و تقویت قلم عزیزان ایجاد شده است.
هدف ما همواره ایجاد محیطی گرم و صمیمی و دوستانه بوده
برای مطالعه کامل رمان‌ها و استفاده از امکانات انجمن
به ما بپیوندید و یا وارد انجمن شوید.

ASaLi_Nh8ay

مدیر بازنشسته رمان ۹۸
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
6/2/20
ارسال ها
7,624
امتیاز واکنش
13,279
امتیاز
428
محل سکونت
خیابآن بَهآر | کوچه اُردی‌بهشت | پِلآکِ 1
زمان حضور
82 روز 4 ساعت 42 دقیقه
نویسنده این موضوع
اگر می خواهید عکس های شگفت انگیز از پرنده ها بگیرید، قطعا باید بر تنظیمات دوربین خود مسلط شوید. چون تنظیمات دوربین تعیین می کنند که عکس های پرندگان شما تار یا شارپ به نظر برسند، به خوبی نوردهی شوند یا فاقد جزئیات باشند. به عبارت دیگر، تنظیمات دوربین شما می تواند تفاوت بین یک عکس عالی و یک عکس متوسط باشد. به همین دلیل این آموزش عکاسی از پرنده ها به ارائه پنج تنظیمات دوربینی که هر عکاس پرنده باید بداند، اختصاص داده شده است.


از مُد اولویت دیافراگم یا مُد دستی برای تنظیم نوردهی خود استفاده کنید

اول از همه:

اگر می خواهید عکس های زیبا از پرندگان ثبت کنید، باید مطمئن شوید که به خوبی نوردهی شوند. این به این معنی است که شما به دیافراگم مناسب و سرعت شاتر مناسب برای ایجاد یک عکس روشن و دارای جزئیات نیاز دارید.

چطور باید مطمئن شوید که یک عکس پرنده به خوبی نوردهی شده می گیرید؟

از مُد اولویت دیافراگم یا مُد دستی استفاده کنید.

هر دو مُد از طریق دکمه چرخان مُد بر روی اکثر دوربین ها قابل دسترس هستند. اولویت دیافراگم (علامت Av یا A) ساده ترین مُدی است که می توانید استفاده کنید: این مُد به شما اجازه می دهد تا یک دیافراگم انتخاب کنید، در حالی که دوربین شما بر اساس ارزیابی خود از میزان نور محیط، یک سرعت شاتر انتخاب می کند.

مُد نوردهی دستی (M) شما را مجبور می کند تا هم دیافراگم و هم سرعت شاتر را انتخاب کنید. با این حال، بر روی منظره یاب دوربین نواری وجود دارد که نشان می دهد آیا انتخاب های شما به نوردهی ناکافی، نوردهی بیش از حد، یا نوردهی مناسب منجر خواهند شد. اگر از مُد دستی استفاده می کنید، باید این نوار را به دقت نگاه کنید تا بهترین دیافراگم و سرعت شاتر را برای هر عکس مشخص کنید.

اگر مبتدی هستید، یا اگر از صحنه های پر سرعت عکس می گیرید، اولویت دیافراگم عموما بهترین انتخاب است. شما می توانید یک دیافراگم باز (معمولا بین f/5.6 و f/7.1) تنظیم کنید، سپس به دوربین خود اجازه دهید تا یک سرعت شاتر انتخاب کند. اگر سرعت شاتر خیلی پایین بود (بعدا در این مورد صحبت خواهیم کرد!)، می توانید برای جبران ایزو را بالا ببرید.

استفاده از مُد دستی کمی سخت تر است و باید به آن عادت کنید. هنگامی که از مهارت های نوردهی خود مطمئن شدید، مُد دستی ممکن است انتخاب خوبی باشد. همچنین اگر پس زمینه به سرعت در حال تغییر است، اما نور بر روی پرنده یکسان باقی می ماند (مانند وقتی که از یک پرنده در حال پرواز عکس می گیرید)، مُد دستی انتخاب خوبی است. در چنین مواقعی، مُد دستی مانع از این می شود که نورسنج دوربین در واکنش به پس زمینه در حال تغییر، سرعت شاتر را تغییر دهد.

حرف آخر این است:

برای به دست آوردن یک نوردهی عالی، باید کنترل تنظیمات دوربین خود را به دست گیرید.

مُد اولویت دیافراگم و مُد دستی هر دو خوب هستند. با مُد اولویت دیافراگم شروع کنید، و اگر دوست داشته باشید همیشه می توانید برای استفاده از مُد دستی تمرین کنید.




| تنطیمات دوربین در عکاسی از پرندگان |

 
  • تشکر
Reactions: Setareh7

ASaLi_Nh8ay

مدیر بازنشسته رمان ۹۸
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
6/2/20
ارسال ها
7,624
امتیاز واکنش
13,279
امتیاز
428
محل سکونت
خیابآن بَهآر | کوچه اُردی‌بهشت | پِلآکِ 1
زمان حضور
82 روز 4 ساعت 42 دقیقه
نویسنده این موضوع
از فوکوس دکمه پشتی برای ثبت عکس های شارپ استفاده کنید

فوکوس دکمه پشتی (back-button focus) یکی از قابلیت های دوربین مورد علاقه من است، چون به طرز شگفت انگیزی مفید است.

علت آن این است:

فوکوس خودکار دکمه پشتی به شما اجازه می دهد تا فوکوس دوربین خود را از طریق یک دکمه در پشت دوربین (که گاهی اوقات برچسب AF-ON دارد) کنترل کنید. به جای این که برای فوکوس کردن دکمه شاتر را تا نیمه فشار دهید، و سپس آن تا آخر فشار دهید تا یک عکس بگیرید، فوکوس دکمه پشتی به شما اجازه می دهد تا این دو عملکرد را از هم جدا کنید.

دکمه شاتر برای عکس گرفتن استفاده می شود.

و دکمه AF-ON برای فوکوس کردن استفاده می شود.

اگر بخواهید فوکوس کرده و دوباره ترکیب بندی کنید، پس از آن یک سوژه در حال حرکت را ردیابی کنید، و سپس دوباره فوکوس کرده و ترکیب بندی کنید، این قابلیت بسیار ارزشمند است.

(شما باید مطمئن شوید که مُد فوکوس خودکار خود را بر روی AI-Servo، که تحت عنوان AF-C نیز شناخته می شود، تنظیم کنید – مد فوکوس متوالی یا پیوسته که یک حالت فوکوس خودکار برای سوژه های متحرک است و مثلا برای عکاسی از دوچرخه سوار ها مفید است.)

می دانید، اگر شما دکمه AF-ON را فشار داده و نگه دارید، فوکوس خودکار پیوسته (متوالی) را فعال می کند، که یک سوژه در حال حرکت را ردیابی خواهد کرد.

اما هنگامی که دکمه AF-ON را رها کنید، فوکوس خودکار در جای خود قفل می شود. اکنون فوکوس خودکار مانند one-shot AF (فوکوس خودکار تک عکس) عمل می کند، که فوکوس را قفل کرده و فوکوس شده باقی می ماند.

بنابراین اگر به پرنده ای برخورد کردید که در حال حرکت بود، می توانید آن را از طریق فوکوس دکمه پشتی ردیابی کنید. اما به محض این که پرنده از حرکت ایستاد، می توانید دکمه AF-ON را رها کرده، و ترکیب بندی های مختلف را امتحان کنید، با دانستن این که فوکوس تغییر نخواهد کرد.

لک لک گرمسیری در عکس زیر داشت در امتداد لبه آب حرکت می کرد، اما سپس ایستاد، بنابراین من توانستم این عکس را بگیرم. من بر روی چشم پرنده فوکوس کردم، اما پس از آن دوباره کادربندی کردم (یک موقعیت عالی برای استفاده از فوکوس دکمه پشتی!).




| تنطیمات دوربین در عکاسی از پرندگان |

 
  • تشکر
Reactions: Setareh7

ASaLi_Nh8ay

مدیر بازنشسته رمان ۹۸
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
6/2/20
ارسال ها
7,624
امتیاز واکنش
13,279
امتیاز
428
محل سکونت
خیابآن بَهآر | کوچه اُردی‌بهشت | پِلآکِ 1
زمان حضور
82 روز 4 ساعت 42 دقیقه
نویسنده این موضوع
از عکاسی پیاپی برای دست یافتن به عکس های اکشن استفاده کنید
عکاسی از پرندگان اغلب فرصت ثبت عکس های اکشن (دارای تحرک) شگفت انگیز را به شما می دهد. عکس های پرندگانی که در هوا در حال پرواز هستند، پرندگانی که به زیر آب فرو می روند، پرندگانی که ماهی می گیرند.
اما نکته اینجاست:
اگر آماده نباشید، به راحتی ممکن است آن حرکت یا اکشن را از دست بدهید.
به هر حال، پرنده ها سریع حرکت می کنند.
به همین دلیل است که عکاسی پیاپی به کار می آید.
این روزها تقریبا همه دوربین ها یک مُد عکاسی پیاپی دارند. عکاسی متوالی یا پیاپی به شما اجازه می دهد تا چندین عکس پشت سر هم بگیرید، عموما بین ۵ تا ۱۵ فریم بر ثانیه.

یک سرعت شاتر حداقل ۱/۵۰۰ ثانیه (و احتمالا سریع تر) انتخاب کنید
اگر می خواهید عکس های شارپ از پرندگان بگیرید، باید از یک سرعت شاتر سریع استفاده کنید.
چون سرعت شاتر چیزی است که تعیین می کند صحنه فریز یا ثابت شود، یا به صورت یک تاری ناخوشایند درآید.
هیچ سرعت شاتر ایده آلی وجود ندارد. اگر پرنده در صحنه شما ثابت است، به یک سرعت شاتر بسیار آهسته تر از وقتی که پرنده در صحنه بال هایش را محکم به هم می زند، نیاز دارید.
اما من می توانم چند توصیه به شما بکنم که تضمین می کند همیشه عکس های شارپ بگیرید.
اول از همه، اگر از یک پرنده بی حرکت عکس می گیرید (به عنوان مثال، پرنده ای که خوابیده یا بی حرکت ایستاده)، توصیه می کنم از یک سرعت شاتر حداقل ۱/۵۰۰ ثانیه استفاده کنید. این برای جبران طول لنز شماست، چون لنزهای بلندتر پتانسیل بیشتری برای لرزش دوربین دارند.
دوم، اگر از پرنده ای عکس می گیرید که با سرعت آهسته تا متوسط حرکت می کند، حدودا ۱/۱۰۰۰ ثانیه انتخاب خوبی است. این سرعت شاتر حرکت را متوقف می کند، اما شما را مجبور نمی کند که برای جبران نوردهی کم ایزو را بالا ببرید.
سوم، اگر از پرنده ای که به سرعت در حال حرکت است عکس می گیرید، باید یک سرعت شاتر حداقل ۱/۲۰۰۰ ثانیه انتخاب کنید. اگر پرنده با سرعت بالا پرواز می کند، آن وقت ۱/۲۵۰۰ ثانیه، ۱/۳۲۰۰ ثانیه، یا حتی ۱/۴۰۰۰ انتخاب خوبی است. پرنده ها سریع حرکت می کنند، و شما نمی خواهید به خاطر این که سرعت شاترتان بسیار آهسته بوده، در آخر با یک عکس تار مواجه شوید

برای به دست آوردن عکس های بدون نویز، از پایین ترین ایزوی ممکن استفاده کنید
در عکاسی از پرندگان، سرعت شاتر و ایزو معمولا یکدیگر را متعادل می کنند.
اگر شما یک سرعت شاتر آهسته انتخاب کنید، نیازی به یک ایزوی بالا ندارید؛ اگر یک ایزوی بالا انتخاب کنید، نیازی به یک سرعت شاتر آهسته ندارید.
اما، ایزو یک عیب بزرگ دارد: هرچه ایزو بالاتر باشد، نویز بیشتری در عکس های خود خواهید داشت. و نویز تقریبا همیشه بد است.
از طرف دیگر، ایزوی بالا میزان روشنایی عکس های شما را بیشتر می کند، که به شما این امکان را می دهد تا بدون نگرانی از یک سرعت شاتر سریع استفاده کنید.
پس باید چه کار کنید؟ چطور باید ایزوی خود را انتخاب کنید؟
من توصیه می کنم با تعیین یک سرعت شاتر قابل قبول شروع کنید. اگر این کار برایتان سخت است، از دستورالعمل های نکته قبل استفاده کنید.
سپس ایزو را بالا ببرید تا وقتی که به سرعت شاتر تعیین شده خود برسید – اما از آن بالاتر نروید.
چون نکته اینجاست:
بهتر است که یک تصویر نویزدار به دست آورید تا یک تصویر تار. اما جام مقدس (هدف والای) عکاسی، به دست آوردن عکس های واضح یا شارپ بدون نویز است.
بنابراین ایزوی خود را بر روی حداقل مقدار نگه دارید، تا بهترین عکس ممکن را به دست آورید.



| تنطیمات دوربین در عکاسی از پرندگان |

 
آخرین ویرایش توسط مدیر:
  • تشکر
Reactions: Setareh7
shape1
shape2
shape3
shape4
shape7
shape8
بالا