رنه زلوگر؛ درخشش دوباره‌‌ی یک ستاره

MacTavish · 18/2/20

«وای، من واقعا اومدم این بالا. سلام به همگی؛ خوشحالم که می‌بینمتون. ممنونم که من رو با دعوتتون دوباره به خانواده سینماییم برگردوندین، به‌خصوص باوجود این‌همه بانوی بااستعداد و جذاب».

رنه زلوگر، ماه گذشته، سخنرانی گلدن گلابش را اینگونه آغاز کرد؛ با تاکید بر این نکته که مدت‌های زیادی از محیط هالیوود دور بود.

همه‌چیز درباره رنه زلوگر، برنده جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن در اسکار ۲۰۲۰

همانطور که افراد زیادی انتظار داشتند، رنه زلوگر، جایزه اسکار را نیز مانند جوایز دیگر جشنواره‌های فیلم امسال، از آن خود کرد و اینگونه بازگشتش به هالیوود را پس از سال‌ها، شکوهمندانه جشن گرفت.

«جودی» (Judy)، نام فیلمی است که رنه زلوگر بخاطر بازی در آن، اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن را برای دومین بار از آن خود کرد. این فیلم با بودجه بسیار کم ۲۴ میلیون دلاری ساخته شد و نقد‌هایی که درباره آن منتشر شد، هم شامل نظرات منفی بود و هم نظرات مثبت، اما نکته‌ای که همگی بر سر آن توافق داشتند، بازی بی‌نظیر زلوگر در قالب شخصیت جودی بود. او به‌خوبی توانست در این فیلم، جودی گارلند، بازیگر، خواننده و رقصنده فقید آمریکایی را به تصویر بکشد. زلوگر، تمامی ترانه‌های فیلم را خودش اجرا کرد؛ البته نقش گریمور‌ها و طراحان لباس این فیلم را نیز نباید در موفقیت رنه نادیده گرفت؛ بنابراین رنه زلوگر که شش سال تمام از هالیوود کناره گرفته بود و از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۴ نیز تنها در چهار فیلم سینمایی بازی کرده بود، با ایفای این نقش، جوایز گلدن گلاب، SAG، جایزه انجمن منتقدین سینما، بفتا و ایندیپندنت اسپیریت و درنهایت، اسکار را برای بازی در نقش اول زن فیلم از آن خود کرد.

رنه زلوگر کیست؟

رنه زلوگر، بازیگر آمریکایی، با نام کامل رنه کیتلین زلوگر در ۲۵ آپریل سال ۱۹۶۹ در تگزاس آمریکا متولد شد و اولین بار در سال ۱۹۹۶ برای بازی در فیلم سینمایی «جری مگوایر» (Jerry Maguire) و سپس در سال ۲۰۰۱ برای بازی در فیلم سینمایی «خاطرات بریجت جونز» (Bridget jones’s Diary) معروف شد. او برای بازی در فیلم دوم، نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر زن شد. بازی در فیلم سینمایی «شیکاگو» (Chicago) در سال ۲۰۰۲ نیز بار دیگر برای او نامزدی اسکار را به همراه داشت و درنهایت، رنه در سال ۲۰۰۳ برای بازی در فیلم سینمایی «کوهستان سرد» (Cold Mountain) برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن شد. رنه در سال ۲۰۱۶، با فیلم سینمایی «بچه بریجت جونز» (Bridget Jonse’s Baby)، پس از وقفه‌ای چندساله، دوباره به سینما بازگشت و سپس برای بازی در فیلم سینمایی جودی، بار دیگر برنده اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن شد.

پس از اینکه رنه پا به دبیرستان گذاشت، وارد دنیای ورزش شد، اما مدتی بعد به بازیگری روی آورد و در کلاس‌های بازیگری شرکت کرد؛ اما رنه به طور حرفه‌ای، بازیگری را از زمانی آغز کرد که در دانشگاه تگزاس تحصیل می‌کرد. او در سال ۱۹۹۲، نقش کوتاهی در فیلم سینمایی تلویزیونی «طعم قتل» (A taste for Killing) ایفا کرد. زلوگر پس از حضوری کوتاه در فیلم سینمایی «مات و مبهوت» در سال ۱۹۹۳، در فیلمی به کارگردانی «بن استیلر»، کمدین معروف هالیوود، بازی کرد و در سال ۱۹۹۴ در فیلم سینمایی «بازگشت کشتار با اره برقی در تگزاس» (Texas Chainsaw Massacre: The Next Generation) با متیو مک‌کاناهی که در آن زمان مانند خود رنه گمنام بود، همبازی شد. درنهایت، شانس هنگامی به زلوگر روی آورد که در فیلم سینمایی «جری مگوایر» در نقش معشـ*ـوقه تام کروز ایفای نقش کرد.

کمی بعد در سال ۲۰۰۰، زلوگر بخاطر بازی در نقش یک گارسون (ویترس) دوست‌داشتنی در فیلم سینمایی «پرستار بتی»، جایزه گلدن گلاب را از آن خود کرد و سال بعد نیز برای ایفای نقش اول در فیلم سینمایی «خاطرات بریجت جونز»، نامزد دریافت جوایز بفتا، گلدن گلاب و اسکار شد و تحسین تماشاچیان و منتقدان را برانگیخت. این فیلم سینمایی براساس رمانی با همین نام نوشته هلن فیلدینگ ساخته شد که در سال ۱۹۹۶، پرفروشترین کتاب سال لقب گرفته بود. رنه در سال ۲۰۰۳ نشان داد که توانایی بازی در فیلم‌های سینمایی ملودرام را نیز دارد و با بازی در نقش روبی توز در فیلم سینمایی «کوهستان سرد»، برای بار دوم برنده بفتا، گلدن گلاب و اسکار، البته اینبار به‌عنوان بازیگر زن مکمل شد.

روابط

زلوگر از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۰، با جیم کری، کمدین معروف هالیوود، نامزد بود که این رابـ*ـطه به جدایی منجر شد. رنه در تاریخ ۸ می ۲۰۰۵ با کنی چسنی، ستاره موسیقی سبک کانتری آمریکا ازدواج کرد، اما تنها چندماه پس از این ازدواج، اقدام به جدایی کرد. سپس رنه در فیلم سینمایی «پرونده ۳۹» (Case ۳۹) با بردلی کوپر، دیگر بازیگر معروف هالیوود، همبازی شد و این دو بازیگر در بین سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۱ در ارتباط بودند که این رابـ*ـطه نیز دوام زیادی نداشت. پس از آن رنه در سال ۲۰۱۲ با دویل برمهال، موزیسین آمریکایی دیده شد، اما در بهار ۲۰۱۹ نیز شایعاتی مبنی بر جدایی این زوج منتشر شد.

فیلموگرافی

از دیگر فیلم‌های سینمایی رنه زلوگر می‌توان به این نام‌ها اشاره کرد:

«تلخی‌های حقیقت» (Reality Bites)
«عشق و a.۴۵» (Love and a.۴۵)
«مات و مبهوت» (Dazed and Confused)
«سرتاسر دنیای بزرگ» (The Whole Wide World)
«یک حقیقت مبرهن» (One true thing)
«من، خودم و ایرنه» (Me, Myself and Irene)
«مرد سیندرلایی» (Cinderella Man)

دلیل دوری از سینما

رنه زلوگر در سال ۲۰۰۹ در مصاحبه‌ای، دلیل کناره‌گیری طولانی مدتش از سینمای هالیوود را اینگونه توضیح داد: «من خسته شده بودم و مابین هر دو پروژه سینمایی، فرصتی برای استراحت نداشتم و این قضیه، من را از پا درآورد؛ تا جایی که حتی از شنیدن صدای خودم حالم بهم می‌خورد؛ بنابراین با خود فکر کردم که زمان آن رسیده که کناره بگیرم و کمی بزرگتر شوم».

رنه زلوگر برای ایفای نقش در فیلم سینمایی «خاطرات بریجت جونز»، وزنش را بالا برد؛ این موضوع و صحبت‌هایی که درباره زندگی شخصی او و روابطش در خبرگزاری‌ها و در بین مردم وجود داشت، دست به دست هم دادند و رنه را سال‌ها از سینما دور کردند. او در اینباره گفت: «هیچ‌چیزی بیشتر از تحقیر در سطح بین‌المللی، باعث نمی‌شود تا شخص، چشم‌انداز زندگی خود را به‌درستی ترسیم کند. این مسئله باعث می‌شود تا فرد با خود فکر کند که چه چیزی بیشتر از همه برایش مهم است و تکانی به خودش بدهد و با خود بگوید، فرصت زیادی نمانده. یکی از ترس‌هایی که هنرمندان با آن روبرو هستند؛ آن‌هم نه بخاطر مورد انتقاد قرار گرفتن کارهایشان، بلکه بخاطر اینکه دیگران، شخصیتشان را نقد می‌کنند؛ این است که بیش از حد در معرض این انتقادات قرار بگیرند.

گاهی هنرمند متوجه می‌شود که پوستش آنقدر هم که باید کلفت نیست و در آن زمان است که احساس خوبی به او دست نمی‌دهد؛ من اکنون می‌دانم که سخت‌ترین لحظات زندگی را پشت‌سر گذاشتم، اما این پایان راه نیست».