داستان کوتاه جنایت های نیویورکی (قتل تقریبا تصادفی) | نگار 1373 کاربر انجمن رمان ٩٨

نگار 1373 · 17/2/20

استانفورد که فکر این جایش را نکرده بود، رنگ از رخسارش پريد و الکس با لحن دستپاچه و عجولی توضيح داد:
-قربان آخه خیلی حالش بد بود، مرتب ناله می‌كرد و با ناله‌هاش سر زندانبان رو درد می‌آورد! ما هم مجبور شدیم که...
به این جای حرف‌هایش که رسید، حرفش را خورد، لـ*ـب‌هایش را به هم فشرد و ساكت شد. چپ‌چپ نگاهش كردم و از او پرسیدم:
-به نظر تو، من...

نگار 1373 · 17/2/20

بعد از حرف‌های تام، استانفورد با غرور سرش را بالا گرفت اما الکس دم نزد. اخلاق تام به حدی خوب بود كه همه برای همكاری کردن با او، سر و دست می‌شكستند و از آنجایی كه استانفورد هم معاونش بود، داشت از شدت تكبر منفجر می‌شد! ردیف دندان‌هایم را محکم به هم فشردم، بی‌حوصله همه را از سر راهم كنار زدم و گفتم:
-من باید اون احمق رو ببینم، قبل از این...

نگار 1373 · 17/2/20

تا حرفم را شنید، از گريه كردن دست برداشت و با تعجب نگاهم كرد. انگار باورش نمی‌شد و گفت:
-شما هم... شما...
-آره، یه زمانی به شدت به الکل اعتیاد پیدا کرده بودم، ولی حالا خیلی وقته که ازش دست کشیدم. می‌دونی، به خاطر همسرم! خدا خبر داره که چه روزگاری برام درست كرد!
چهره‌اش غرق بهت و حیرت شده بود. خنديدم و در ادامه‌ی حرف‌هایم گفتم:
-درسته...

نگار 1373 · 17/2/20

بن را با افسر پلیسی که مراقبش بود، تنها گذاشتم، از بیمارستان بیرون رفتم و پای پیاده، به سمت جایی که نمی‌دانستم، به راه افتادم. به هیچكس توجهی نداشتم و در فكرم، سر نخ‌ها را كنار هم قرار می‌دادم ولی نتیجه‌ای به دستم نمی‌آمد. حتی فکری طنزآمیز به ذهنم رسید که شايد، نیاز دارم که روح شرلوک هلمز را احضار كنم تا من را راهنمایی کند!
لبخند محوی...

نگار 1373 · 17/2/20

اگر ایرادی در کار نبود، می‌توانست با تحکم بگوید که اشتباه می‌کنم و قانعم کند ولی حرکتی کرد که شک‌ام را برانگیخت. پارکر از ترس یک قدم به عقب برداشت و با صدای لرزانش گفت:
-شما در اشتباهید آقای هادسون!
لبخند پیروزمندانه‌ای روی لبانم نقش بست. کمی به سمتش خم شدم و زمزمه‌كنان گفتم:
-شما خیلی رفتارتون عجیب به نظر می...
هنوز حرفم را تکمیل...

نگار 1373 · 17/2/20

صدایش رنگ هیجان به خودش گرفت و از شدت ذوق‌زدگی، با صدای گوش‌خراشی جواب داد:
-بله قربان!
بلندگوی تلفن صدای بدی تولید کرد که گوشم تیر كشید و با انزجار تلفنم را از کنار گوشم فاصله دادم. نمی‌دانم معاونم کی می‌خواست، دست از این هوار زدن‌هایش بكشد.
***

کم پیش می‌آمد که نگران چیزی باشم ولی این‌بار، از همان معدود دفعات حساب می‌شد. با اضطراب...

نگار 1373 · 17/2/20

انتهای كراوات شطرنجی‌اش را در مشت گرفتم، تکانش دادم و با خشم پرسیدم:
-به نظر تو اینجا شبیه اتاق بازجوییه كه متهم رو پيش من میاری؟
خندید و با سرخوشی تمام، مشتی به پیشانی‌اش زد و گفت:
-آخ بازم حواسم نبود!
-اگه ذهن منم به آشفتگی ذهن تو بود، هر روز همین ماجراها رو با خودم داشتم!
همان موقع بود که متهم به همراه دو افسر پلیس وارد دفتر شدند و...

نگار 1373 · 17/2/20

با خودم فکر کردم، ولی هیچ چیزی از آن گزارش به یادم نمی‌آمد. به نظرم رسید که شاید آن لحظه، حواسم پرت بوده كه آن را ندیدم. به پاركر نگاه كردم و گفتم:
-ادامه بده...
-حدودا نیم ساعت که گذشت، دل به دريا زدم و به شوهرم گفتم كه میرم پیش آنا، تا ببینم در چه حاله. از پله‌ها بالا رفتم و پشت در خونه‌اش كه رسیدم، صدای ضجه و گریه‌های گوش‌خراشش رو...

نگار 1373 · 17/2/20

اختیارش را از دست داد و به هق‌هق افتاد. الکس قصد داشت به طرفش برود كه دستم را بالا گرفتم و با نگاه، به او فهماندم تا كاری انجام ندهد. پارکر به زحمت ادامه داد:
-وقتی دیدم بی‌حركته و نفس نمی‌کشه، محکم تكونش دادم و صداش زدم. خیلی این کار رو انجام دادم ولی نه حرکت کرد و نه جوابم رو داد. نبضش رو هم گرفتم، ولی نمی‌زد.
الکس دیگر طاقت نیاورد...

نگار 1373 · 17/2/20

الکس زیر لـ*ـب شروع به نچ‌نچ كرد و من با چشم غره‌ی ترسناکی، ساكتش كردم. با جدیت از متهم پرسیدم:
-پس خانم میشل كاترين پاركر، شما اعتراف می‌کنید كه اون شب در كنار مقتول حضور داشتید؟
سرش را با ترس وصف‌ناپذیری بالا گرفت و چشمانش را به من دوخت. انگار که جرات نمی‌کرد سوالی که در سر داشت را بپرسد، ولی آخرش به زحمت پرسید:
-من مجازات می‌شم آقای...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین