- عضویت
- 25/7/18
- ارسال ها
- 993
- امتیاز واکنش
- 21,476
- امتیاز
- 318
- زمان حضور
- 24 روز 6 ساعت 1 دقیقه
پرش بانجی (به انگلیسی: Bungee Jumping) ورزشی می‌باشد که در آن ورزشکار خود را توسط محافظ و طنابی فنردار از ارتفاعی بلند به پایین پرتاب می‌کند.
تاریخچه
این ورزش توسط افرادی در دههٔ ۱۹۵۰ میلادی در ابتدا انجام می‌شده‌است. در همان سالها پس از اینکه تلویزیون بی‌بی‌سی در یک برنامه مستند ساختهٔ دیوید فردریک اتنبورو این ورزش و ورزشکارانش را معرفی کرد، بانجی مشتاقان زیادی در دنیا پیدا کرد. این برنامه در جمهوری وانواتو ساخته شده‌بود و افرادی حادثه‌جو با بستن طناب به قوزک پایشان به پایین می‌پریدند.
این ورزش به طور مدرن برای اولین بار در آوریل ۱۹۷۹ میلادی در بریستول، انگلستان توسط چهار نفر از اعضای کلوب ورزشهای خطرناک انجام شد و این چهار نفر از روی پل معلق کلیفتون به پایین پریدند.
رهبر این عملیات دیوید کیرک نام داشت که بلافاصله بعد از پایان عملیات دستگیر شد. دیوید چندی بعد به آمریکا رفت و از روی پلهای گلدن گیت و رویال جورج پرید و باعث محبوبیت این ورزش در بین آمریکایی‌ها شد.
تجهیزات
پرش بانجی در ایران
باشگاه پرش بانجی توچال در شهریور ماه سال ۱۳۸۶ برپا شده‌است و از ابتدای سال ۱۳۸۷ به صورت جدی‌تر به فعالیت خود ادامه می‌دهد.
این باشگاه شامل یک پیست اسکیت، کافی شاپ و دکلی چهل متری می‌باشد که پرش‌ها از روی آن انجام می‌پذیرد. در روز افتتاح این مجموعه پیمان ابدی از بدلکاران ایرانی اولین پرش را انجام داد.
این ورزش شاید در طبقه ورزشهای مخاطره آمیز طبقه بندی شود اما در حقیقت طرفدران زیادی بین بانوان ایرانی دارد به طوری که حتی بسیاری بر این باورند زنان ایرانی ساده‌تر از مردان برای سقوط از ارتفاع ۴۰ متری تصمیم می‌گیرند.
با اینکه چندسالی است که بانجی به ایران رسیده اما هنوز هم خیلی‌ها با این رشته ورزشی غریبه هستند و امیر رضا بدری، مربی بانجی که به همراه دو تن از همکارانش گروه مربیان این رشته ورزشی را در بـ*ـو*ستان ولایت تشکیل می‌دهد، درباره استقبال بانوان از این رشته ورزشی می‌گوید: مدتی است که در پارک «ولایت» سکوی بانجی راه‌ا‌ندازی شده و در این مدت بانوان استقبال خوبی از این رشته داشته‌اند. به طوری که می‌توان گفت حدود ۸۰ درصد افرادی که از بانجی می‌پرند، بانوانی هستند که میانگین سنی آن‌ها ۱۴ تا ۶۰ سال است و تاکنون پیش نیامده که خانمی به بالای سکو برود و از پریدن منصرف شود، اما آقایانی بوده‌اند که از پریدن منصرف شده‌اند.
وی با بیان اینکه در ایران ارتفاع پرش ۴۰ متر است و تاکنون رکورد بیشتری در بانجی جامپینگ زده نشده است، ادامه می‌دهد: در همین ارتفاع هم فکر می‌کنم بر خلاف آنچه که تصور می‌شود جرات دختران بیشتر از پسر‌ها است. البته این بدان معنا نیست که آقایان ترسو هستند. به هر حال بانوان بیشتر به استقبال ورزشهای هیجان‌انگیز و حتی خطرناک می‌روند.
تاریخچه
این ورزش توسط افرادی در دههٔ ۱۹۵۰ میلادی در ابتدا انجام می‌شده‌است. در همان سالها پس از اینکه تلویزیون بی‌بی‌سی در یک برنامه مستند ساختهٔ دیوید فردریک اتنبورو این ورزش و ورزشکارانش را معرفی کرد، بانجی مشتاقان زیادی در دنیا پیدا کرد. این برنامه در جمهوری وانواتو ساخته شده‌بود و افرادی حادثه‌جو با بستن طناب به قوزک پایشان به پایین می‌پریدند.
این ورزش به طور مدرن برای اولین بار در آوریل ۱۹۷۹ میلادی در بریستول، انگلستان توسط چهار نفر از اعضای کلوب ورزشهای خطرناک انجام شد و این چهار نفر از روی پل معلق کلیفتون به پایین پریدند.
رهبر این عملیات دیوید کیرک نام داشت که بلافاصله بعد از پایان عملیات دستگیر شد. دیوید چندی بعد به آمریکا رفت و از روی پلهای گلدن گیت و رویال جورج پرید و باعث محبوبیت این ورزش در بین آمریکایی‌ها شد.
تجهیزات
- طنابی با قابلیت فنری که ظرفیت فشار و شک ناگهانی را دارد و معمولاً دارای پوشش لاستیکی می‌باشد.
- پوشش ژاکت مانند که روی تن پوشیده می‌شود.
- ساق بند و قوزک بند نیز بر روی پا پوشیده می‌شوند. قوزک بند از تجهیزات اجباری می‌باشد. طناب کشدار هم به ژاکت و هم به قوزک بند متصل می‌شود.
پرش بانجی در ایران
باشگاه پرش بانجی توچال در شهریور ماه سال ۱۳۸۶ برپا شده‌است و از ابتدای سال ۱۳۸۷ به صورت جدی‌تر به فعالیت خود ادامه می‌دهد.
این باشگاه شامل یک پیست اسکیت، کافی شاپ و دکلی چهل متری می‌باشد که پرش‌ها از روی آن انجام می‌پذیرد. در روز افتتاح این مجموعه پیمان ابدی از بدلکاران ایرانی اولین پرش را انجام داد.
این ورزش شاید در طبقه ورزشهای مخاطره آمیز طبقه بندی شود اما در حقیقت طرفدران زیادی بین بانوان ایرانی دارد به طوری که حتی بسیاری بر این باورند زنان ایرانی ساده‌تر از مردان برای سقوط از ارتفاع ۴۰ متری تصمیم می‌گیرند.
با اینکه چندسالی است که بانجی به ایران رسیده اما هنوز هم خیلی‌ها با این رشته ورزشی غریبه هستند و امیر رضا بدری، مربی بانجی که به همراه دو تن از همکارانش گروه مربیان این رشته ورزشی را در بـ*ـو*ستان ولایت تشکیل می‌دهد، درباره استقبال بانوان از این رشته ورزشی می‌گوید: مدتی است که در پارک «ولایت» سکوی بانجی راه‌ا‌ندازی شده و در این مدت بانوان استقبال خوبی از این رشته داشته‌اند. به طوری که می‌توان گفت حدود ۸۰ درصد افرادی که از بانجی می‌پرند، بانوانی هستند که میانگین سنی آن‌ها ۱۴ تا ۶۰ سال است و تاکنون پیش نیامده که خانمی به بالای سکو برود و از پریدن منصرف شود، اما آقایانی بوده‌اند که از پریدن منصرف شده‌اند.
وی با بیان اینکه در ایران ارتفاع پرش ۴۰ متر است و تاکنون رکورد بیشتری در بانجی جامپینگ زده نشده است، ادامه می‌دهد: در همین ارتفاع هم فکر می‌کنم بر خلاف آنچه که تصور می‌شود جرات دختران بیشتر از پسر‌ها است. البته این بدان معنا نیست که آقایان ترسو هستند. به هر حال بانوان بیشتر به استقبال ورزشهای هیجان‌انگیز و حتی خطرناک می‌روند.
ورزش بانجی جامپینگ
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com
