بازگشتی برای پایان (جلد دوم رمان لیانا)| zahra bagheri کاربر انجمن رمان 98

Zahra Bagheri · 8/2/20

رمان ۹۸ | انجمن رمان 98
چند ساعتی بود که در دل جنگل پیش می‌رفتند. روبی بعد از گذشت مدتی آرام‌تر شده و اشک‌هایش بر روی گونه‌اش خشک شده بودند. او اکنون خسته و...

Zahra Bagheri · 9/2/20

رمان ۹۸ | انجمن رمان 98
روبی با شنیدن لهجه و صدای کاملاً عادی آن زن کمی آرام‌تر شده و نگاهی به قد و قواره‌ی خود انداخت....

Zahra Bagheri · 9/2/20

رمان ۹۸ | انجمن رمان 98
رافائل با لبخند محوی گفت:
-بخور پسرجون. نکنه فکرکردی توش سم ریختم؟
-نه! نه فقط... باشه.
مایکل...

Zahra Bagheri · 9/2/20

رمان ۹۸ | انجمن رمان 98
هر دو خصمانه به یک‌دیگر نگاه می‌کردند اما رافائل رشته‌ی دوستی را که کم‌کم در میان آن‌ها پیوند می‌خورد به وضوح می‌دید. آن‌گاه جلوتر آمده و در حالی که خنجر کوچکی را...

Zahra Bagheri · 9/2/20

روبی به طور ناگهانی متوجه حرکت سایه‌ی سیاهی در آینه شد؛ گویی شخصی به آهستگی در قاب طلایی‌رنگ آینه قرار می‌گرفت. روبی با دقت بیشتری به آینه خیره شد؛ اما نیازی به این کار نبود؛ زیرا تصویر مقابلش هر لحظه واضح‌تر می‌شد.
در آن طرف زیرزمین، پیرزن دست‌های پوسیده‌اش را به گوشه‌ی تابوت گرفت، به سختی بدن استخوانی‌اش را بلند‌کرده و در تابوت...

Zahra Bagheri · 9/2/20

ساتیر با لحن غم‌انگیزی گفت:
- ولی بالاخره یکی باید باشه که بهت کمک کنه.
سپس خنده‌ی خبیثانه‌ای کرده و به صندوق نزدیک شد.
روبی تا جایی که می‌توانست خود را خم کرد تا در معرض دید او نباشد.
ساتیر در صندوق را باز کرده و گردنبند مروارید بسیار بزرگی را از آن‌جا درآورد.
- این چه‌طوره؟ فکر کنم خیلی بهت بیاد!
روبی می‌خواست با صدای بلندی زیر خنده...

Zahra Bagheri · 9/2/20

هنگامی که در پهنه‌ی آسمان به پرواز درآمدند، روبی سرش را برگردانده و گفت:
- رافائل بهت چی گفت؟
مایکل شک داشت که این موضوع را در آن زمان به او بگوید؛ اما در نهایت دلش را به دریا زده و در حالی چشم‌هایش در اثر وزش تند باد تنگ شده بود، گفت:
- روبی، می‌دونی ما چرا به اون ماموریت مسخره رفتیم؟
روبی موهایش را از مقابل صورتش کنار زده و بی‌درنگ...

Zahra Bagheri · 9/2/20

صبح روز بعد، برای روبی شگفت‌آور‌ترین صبح زندگی‌اش بود. او پس از بیدارشدن و خارج‎شدن از چادر، با جمع کثیری از مردمی روبرو شد که صمیمانه در کنار یکدیگر نشسته و در فنجان‌های بسیار کوچکی چای می‌نوشیدند. از قرار معلوم این یکی از عادت‌هایی که بود که در آن بیست‏‌ سال پیدا کرده و به هیچ‌وجه از آن ناراضی نبودند.
روبی پس از دیدن مایکل در آن جمع...

Zahra Bagheri · 9/2/20

سپس سرفه‌ای کرده و ادامه داد:
-بله. همون‌‏طور که گفتم ما می‌خوایم به اصلی‌ترین موضوع بپردازیم؛ یعنی شمشیر ملکه.
همه با گیجی به او نگاه کردند. دین انگشتش را لای دستگیره‌ی فانوس گذاشته، آن را در هوا چرخاند و در نتیجه صدای نخراشیده‌ای از آن بلند شد که در فضای چادر پیچید‌.
-به نظر میاد هیچ‏‌کدومتون چیزی در این‌باره نشنیدین.
همگی سرشان را...