یک میلیاردر روسی از اسرار حیات بیگانه پرده‌برداری می‌کند

MacTavish · 17/1/20

بیگ بنگ: در ماه‌های اخیر، قمر زحل به الویت اول تحقیقات حیات بیگانه تبدیل شد. ناسا اعلام کرد برنامه‌هایی برای ارسال یک ربات به این قمر یخی دارد تا بررسی‌های لازم را انجام دهد – اما این آژانس توسط یک میلیاردر روسی تحت منگنه قرار گرفته است.

به گزارش بیگ بنگ، یوری میلنر به خرج کردن ثروت شخصی‌اش در راه پیشرفت علم کیهان‌شناسی معروف شده است. او با استیون هاوکینگ همکاری کرده تا یک فضاپیمای بین ستاره‌ای را مفهوم‌سازی کنند. اکنون میلنر در حال برنامه‌ریزی برای ارسال یک کاوشگر ارزان به انسلادوس است و هدفش یافتن حیات در آبفشان‌های روی سطح این قمر می‌باشد. او تصور می‌کند که تحقق یک مأموریت با پشتیبانی موسسه اصلی فضایی حداقل به مدت یک دهه به طول می انجامد.

میلنر ادعا می‌کند که تلاش‌هایش باید به عنوان یک مطالعه مکمل در نظر گرفته شود که اکتشافات اولیه ناسا را تسهیل می‌بخشد. شرکت‌های تجاری از قبل به پیشرفت‌های بزرگی در گردشگری فضایی و راکت‌هایی که برای ارسال فضانوردان به ایستگاه فضایی بین‌الملی(ISS) استفاده می‌کنیم دست پیدا کرده‌اند؛ بنابراین بودجه ابعاد دیگر کاوش فضایی را شهروندان خصوصی تأمین می‌کنند.

چرا ناسا نه؟

اجرای پروژه‌هایی مثل مأموریت بررسی انسلادوس برای ناسا و موسسات فضایی دیگر سخت است زیرا این احتمال وجود دارد که بازده سرمایه‌گذاری زیاد نباشد. برایان کوبرلین، اخترفیزیکدان و استاد فیزیک موسسه تکنولوژی راچستر گفت: «بودجه دولتی باید بین طرح‌های مختلف انتخاب کند، باید تصمیمات متعادلی بگیرد و با این حال نمی‌تواند همه چیز را کشف کند. اما سرمایه‌گذاران خصوصی وجود دارند که می گویند: «بله، حتمأ، بیایید طرح SETI- جستجوی هوش فرازمینی- را انجام دهیم.» این خیلی خوب است.» کوبرلین تلاش‌های ستی را پرخطر و پربازده می‌داند، زیرا شواهد مستقیمی درباره حیات هوشمند ارائه نمی دهند و از لحاظ تحقیق به اندازۀ پروژه‌های دیگر ارزش ندارند. این کار باعث شده ناسا این تلاش‌ها را با بودجه دولتی پشتیبانی کند.

دسترسی‌تان را گسترده‌تر کنید

اگر قرار بود حیات بیگانه را در میان ستارگان پیدا کنیم، پروژه‌های زیادی در این تحقیقات بکار گرفته می‌شدند. ست شوستاک، ستاره شناس ارشد موسسه ستی گفت: «هرچه بیشتر تلاش شود، شانس نتیجه گرفتن بیشتر خواهد بود.» او تأکید کرد که موسسه ستی از سال ۱۹۹۳ بودجه دولتی دریافت نکرده و از آن زمان به بعد به کمک‌های مالی مردمی برای جستجوی حیات هوشمند تکیه کرده است – اگرچه برخی از دانشمندانش برای انجام تحقیقات اخترزیست شناسی از ناسا کمک‌های مالی دریافت کرده‌اند.

وی افزود: «مثلأ تحقیقات بر روی سرطان را در نظر داشته باشید. موسسه سلامت ملی را در اختیار دارید که از فدرال بودجه دریافت می‌کند، اما جامعه سرطان آمریکا و دانشگاه‌های خصوصی را نیز دارید که در این زمینه تحقیق می‌کنند.» این وضعیت از جستجوی حیات در مقابل پیامدهای پیش‌بینی نشده پشتیبانی می‌کند، مثل شکست در یک پروژه یا لغو یک بودجۀ گروهی. همچنین، روش های گوناگونی را ارائه می دهد که تیم‌های مختلف می توانند از آنها استفاده کنند. این کار مهم است زیرا فاقد یک ایده واقعی دربارۀ چگونگی یافتن حیات هستیم، البته اگر این حیات وجود داشته باشد.

شوستاک افزود: «تا زمانیکه آن را پیدا نکرده باشید واقعأ نمی‌دانید بهترین الگو چیست. مثل این است که از کاپیتان کوک بپرسید که آیا از بهترین استراتژی‌ها برای پیدا کردن زمین‌های کشف نشده در اقیانوس آرام استفاده کرده – او واقعأ نمی‌داند و ما هم نمیدانیم.» چشم اندازه حیات بیگانه در جایی از جهان یکی از قانع کننده‌ترین جنبه‌های اکتشاف فضایی برای بیشتر مردم است. اگر شانس داشتیم اَشکال حیات هوشمند و فرازمینی را کشف کنیم، پولِ سرمایه‌گذاران خصوصی به تأمین بودجه پروژه‌ها کمک می کرد، نه موسسات فضایی دولتی.