خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ با هدف ترویج فرهنگ کتاب خوانی و تقویت قلم عزیزان ایجاد شده است.
هدف ما همواره ایجاد محیطی گرم و صمیمی و دوستانه بوده
برای مطالعه کامل رمان‌ها و استفاده از امکانات انجمن
به ما بپیوندید و یا وارد انجمن شوید.

Leyla

کاربر فعال انجمن
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
12/12/19
ارسال ها
615
امتیاز واکنش
3,969
امتیاز
228
زمان حضور
14 روز 6 ساعت 16 دقیقه
نویسنده این موضوع
سطح پایین دانش هنری تهیه‌کنندگان، کمبود آگاهی، علاقه و احساس هنرمندان، رویه نادرست خوانندگان و … از جمله مسایلی هستند که از نظر بسیاری بر افت کیفیت ترانه و موسیقی تیتراژ سریال‌های تلویزیونی نقش دارند و به نظر می‌رسد به این زودی‌ها بوی بهبود ز اوضاع این حوزه به مشام نرسد و باید منتظر ماند و دید که شرایط چه زمانی مانند گذشته رو به راه می‌شود.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، موسیقی تیتراژ سریال‌های تلویزیونی این روزها اوضاع اسفناکی پیدا کرده است، دیگر نه خبری از ترانه‌های وزین و پرمغز گذشته است و نه موسیقی زیبا و خلاقانه‌ای به گوش می‌رسد، تیتراژها که زمانی برگ برنده و نقطه قوت یک سریال یا برنامه تلویزیونی به شمار می‌آمدند در این دوره و زمانه نقطه ضعف شده‌اند و آنقدر اوضاع وخیم است که مخاطبان وقتی سریالی به تیتراژ پایانی می‌رسد ترجیح می‌دهند صدای گیرنده‌های خود را قطع کنند تا اذیت نشوند.
اتفاقی که علل بسیاری دارد و اگر به دنبال بهبود اوضاع باشیم می‌بایست برای تغییرات اساسی ابتدا به آسیب‌شناسی آثار تولیدی چند سال اخیر بپردازیم تا بتوانیم راه حل مناسبی را بیابیم و خود را از این اوضاع رها کنیم.

چه بود و چه شد؟

در واقع روزی آهنگ و ترانه تیتراژهای تلویزیونی در حوزه موسیقی ایران جریان‌ساز بودند، از ترانه و ملودی گرفته تا صدای خواننده و…، در گذشته یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های تک آهنگ تیتراژ سریال‌های تلویزیونی ارتباط مضمونی و موضوعی با محتوای سریال بود. در واقع آهنگساز و ترانه‌سرا به نوعی پیش از ساخت قطعه درباره موضوع، هدف یا پیامی که مدنظر تیم تولید است توجیه و سپس با استفاده از هنر موسیقایی خود اثری متناسب با حال و هوای سریال می‌ساختند.
موضوعی که این روزها به باد فراموشی سپرده شده است و همگی از یاد برده‌اند که آهنگ تیتراژ ابتدایی و انتهایی سریال به نوعی مکمل اثر هستند. از ارتباط محتوایی که بگذریم به کیفیت و محتوای نازل ترانه‌ها می‌رسیم، اتفاقی که بلای جان این روزهای موسیقی ایران شده است. در این روزها وقتی برای نخستین بار یک قطعه را بشنویم ممکن است متوجه ترانه آن نشده و بیشتر حواسمان درگیر آهنگ و موسیقی آن باشد اما اگر یکی دو مرتبه دیگر به آن قطعه گوش کنیم جز تاسف و ندامت واکنشی نخواهیم داشت. این موضوع به حوزه تیتراژهای تلویزیونی هم تسری پیدا کرده و فارغ از نبود ارتباط بین ترانه و موضوع سریال که پیش‌تر اشاره شد، از ارزش ادبی درخوری هم برخوردار نیستند و اینجاست که مخاطب برای جای خالی هنرمندانی چون افشین یداللهی افسوس می‌خورد که در نبودشان اوضاع اینطور خراب شده است.

https://musiceiranian.ir/images/new...،-تهیه‌کنندگان-و-خوانندگان-فاجعه‌-آفریدند.jpg


وقتی مجریان، تهیه‌کنندگان و خوانندگان فاجعه‌ آفریدند

 
shape1
shape2
shape3
shape4
shape7
shape8
بالا