دلنوشته آشوب یک ذهن بی صدا | ~zahra~ کاربر انجمن رمان ٩٨

~ZaHrA~ · 9/11/19

به نام خدا

نام اثر: آشوب یک ذهن بی صدا
نویسنده: *
ژانر: تراژدی
خلاصه:
چشم می‌بیند و قلب زجر می‌کشد؛ و این‌گونه است که هرچه از ذهن رد می‌شود را ثبت می‌کنیم!
ویراستار: Kameliaparsa

~ZaHrA~ · 9/11/19

بعضی شب‌ها هم هست که قلبت تیر می‌کشه و هیچ درمونی براش نداری، دلت گرفته و هیچ شونه‌ای واسه گریه نداری!

~ZaHrA~ · 9/11/19

در زندگی، روزها و شب‌هایی هست که به قدری این دل می‌گیرد که گویا جهانی درحال نابود شدن است. نمی‌دانم این قلب دیوانه چه می‌خواهد که این‌طور بی‌قراری می‌کند؟
زبانش را نمی‌فهمم! شاید هم او زبان مرا نمی‌فهمد!
از دست این قلب دیوانه، روز و شب برایم بی‌معنی شده است. من و این دیوانه آب‌مان در یک جوی نمی‌رود!

~ZaHrA~ · 9/11/19

فقط اوست که می‌داند در این قلب دیوانه چه می‌گذرد‌، اوست که می‌تواند آرامش کند. آشوبی در دلم برپاست؛ گویی جایی خالی دارد که می‌خواهد پر کند! بهانه می‌گیرد، حسادت می‌کند، لج می‌کند و گاهی اوقات انگار می‌ایستد!

~ZaHrA~ · 9/11/19

به سراغ دفتر می‌روم. خودکارِ کنار دفتر را در دست می‌گیرم و با یک بسم‌ الله شروع می‌کنم.
واقعا عجیب نیست که تا قلم به دست می‌شوم تمام خاطرات محو می‌شوند؟!
تمام خنده‌ها و گریه‌ها فقط یک علامت سوال می‌شوند! تمام معادلات ذهنم بهم می‌ریزد و من می‌مانم و یک دفتر خالی و یک ذهن آشوب، و خدا بهتر می‌داند این دفتر خالی، هر خطش چه حرف‌ها که ندارد!

~ZaHrA~ · 9/11/19

محو بشی، کم‌رنگ و کم‌رنگ‌تر بشی، یه روز هر چی فکر کنم یادم نیاد قیافت چه شکلیه! چند هفته بعدش حتی اسمت رو هم یادم نیاد ولی یه آرزوی غیرممکنه!

~ZaHrA~ · 9/11/19

از وقتی تو رفتی قلبم یه گوشه نشسته؛ می‌گه بهش بگو برگرده، بگو طاقت دوریش رو ندارم، بگو... بگو من هنوز هم دوستش دارم!

~ZaHrA~ · 9/11/19

امروز داشتم خاطراتم رو مرور می‌کردم؛ رسیدم به یه تیکه‌ش که بهت گفتم:
-دلم گرفته!
گفتی:
-من هستم! هر وقت دلت گرفت با من حرف بزن.
گفتی:
-هر چی شد رو من حساب کن، از هر کی نارحت شدی بگو حالش رو بگیرم.
الآن از تو به کی گله کنم؟ به کی بگم دلم از دست یه آدم بی‌معرفت گرفته؟ به کی بگم حسابت رو برسه؟
اصلاً مگه دلم میاد طوریت بشه؟!

~ZaHrA~ · 9/11/19

خندیدم و رد شدم، انگار یه تیکه سنگ شدم، بذار فکر کنه بی‌رحم شدم!

~ZaHrA~ · 9/11/19

گفتی:
-دوستت دارم!
گفتی:
-فکر می‌کردم می‌تونم بدون تو هم زندگی کنم، بدون این که کم بیارم اما الان اعتراف می‌کنم بی تو نمی‌شه، خیلی دوستت دارم!
هیچی نگفتم.
گفتی:
-واسه مرد مهم‌ترین چیز غرورشه! اگه دیدی واست از غرورشم گذشت بدون بی تو نمی‌تونه.
باز هم سکوت کردم.
گفتی:
-باشه، بی محلی کن تا دلت باهام صاف بشه. اما بعدش ولم نکن، من می‌خوامت به هر قیمتی که شده!
باز هم چیزی نگفتم.
روز بعد گفتم:
-خوشبخت بشی! نمی‌خواستم بری فقط می‌خواستم بدونم چه‌قدر حرف‌هات حقیقت داره و چه‌قدر برات مهمم،
اما تو...
حتی به خودت زحمت ندادی بپرسی چرا و بی‌ هیچ حرفی رفتی!
این بود اون دوست داشتنی که ازش دَم می‌زدی؟!

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

نظرتون درمورد نوشته ها؟:)

عالی

خوب

بد

افتضاح

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین