- عضویت
- 31/8/19
- ارسال ها
- 760
- امتیاز واکنش
- 1,903
- امتیاز
- 198
- سن
- 22
- محل سکونت
- در کوچه پس کوچه های خیال
- زمان حضور
- 1 روز 1 ساعت 42 دقیقه
بیوگرافی سینا شعبانخانی
___________________________________
بیوگرافی سینا شعبانخانی
سینا شعبانخانی را بسیاری از ما با تیتراژ برنامه ماه عسل می شناسیم . این خواننده جوان کشورمان در 3 آذر 1368 در شهریار تهران متولد شد. این خواننده جوان کشورمان در یک خانواده هنرمند بدنیا آمد و یک خواهر و برادر بزرگ تر دارد و فرزند آخر است و عمویش یکی از مشهورترین ها در این زمینه است. عمویش فارغ التحصیل نوازندگی پیانو از کنسرواتوار فرانسه و دیگر عموی او تورج شعبانخانی آهنگساز بوده اند و در رشد هنری سینا تاثیرات بسزایی داشته اند.
ورود سینا شعبانخانی به دنیای موسیقی از زبان خودش
سینا شعبانخانی در برنامه خندوانه درباره شروع خوانندگی اش گفت :من از حدود 17 سالگی وارد دنیای موسیقی شدم و 5 سال اول فقط نوازندگی میکردم و با نوازندگی پیانو شروع کردم و بعد از گذشت چند سال کم کم به خوانندگی تمایل پیدا کردم و وارد این عرصه شدم و در مردادماه امسال کنسرتم را روی صحنه میبرم.
سینا شعبانخانی ادامه داد :من با احسان علیخانیدر برنامه سه ستاره آشنا شدم و این آشنایی منجر به پیشنهاد احسان به من برای خواندن تیتراژ برنامه شد . بعد از پخش آهنگ من به عنوان تیتراز ماه عسل واقعا خوشحال بودم و حس خوبی داشتم و تجربه خواندن تیتراژ برای یک برنامه تلویزیونی پرمخاطب واقعا بی نظیر است.
ماجرای کاهش وزن 35 کیلویی سینا شعبانخانی
سینا شعبانخانی درباره کاهش وزنش گفت :من خیلی چاق بودم و اضافه وزنم به حدی رسید که دکتر به من هشدار داد که در معرض خطر هستم بنابراین تصمیم گرفتم که وزنم را کم کنم و در عرض 4 سال به یک رژیم غذایی منظم و ورزش 35 کیلو از وزنم را کم کردم و از وزن 122 کیلویی به 87 کیلو رسیدم.
آغاز رسمی فعالیت های سینا شعبانخانی
اولین قطعه رسمی مجاز وی با عنوان من بی قرارم در سال 1396 منتشر شد. شعبانخانی با تک آهنگ «جادوی خاص» (با تنظیم حامد برادران ) توانست به خوبی بین مردم شناخته شود که سومین اثر وی به شمار می رود.
اولین کنسرت سینا شعبانخانی در 17 مرداد 1396 در سالن همایش میلاد محل دائمی نمایشگاه های بین المللی تهران برگزار شد.
همسر سینا شعبان خانی
مصاحبه با سینا شعبانخانی
اصلاً چه شد که خواننده شدی؟
فکر می کنم سال سوم راهنمایی بودم. یکی از بستگان مان -که نوازنده ارکستر سمفونیک تهران بود- در خانه شان یک پیانو داشت که برای من خیلی جالب بود و همان پیانو را از او خریدیم. با این که سازهای دیگری وجود داشت که هم یادگیری شان راحت تر بود و هم قابل حمل بودند، اما من از پیانو و صدایش خوشم آمده بود و تصمیم گرفتم نواختنش را یاد بگیرم. قبل از آن، من فقط شنونده ی موسیقی بودم و هیچ فعالیت موسیقایی نداشتم. بعد از خرید آن پیانو، 4 یا 5 سال فقط نوازندگی می کردم. استادم با من سبک کلاسیک کار می کرد. اما همان اوایل، این سبک برایم خسته کننده شده بود. پیانو زدن را یاد گرفته بودم و دوست داشتم آهنگ هایی که شنیده ام را بنوازم و با آن بخوانم. لابه لای همین نواختن ها و خواندن ها، به این علاقه مند شدم که خودم آهنگ جدیدی بسازم و روی آن بخوانم.
در کودکی رویای خوانندگی نداشتی؟ این که مثلاً بُرس در دست بگیری و جلوی آینه بخوانی!
در آن حد نه! ولی آهنگ هایی که می شنیدم و دوست داشتم را می خواندم و ضبط می کردم و لـ*ـذت می بردم! (خنده)
سینا شعبانخانی در کنار شهاب مظفری
می دانم که به استاد «ایرج» خیلی علاقه داری. این مسئله هم تأثیری در خواننده شدنت داشت؟
در این که به سمت خوانندگی بیایم، تأثیری نداشت؛ اما در روند کاری ام چرا. مثلاً در تغییر روند کاری و استفاده از تکنیک های خوانندگی. هم جنس صدای زیبای ایشان و هم تکنیک ها و تحریرهای فوق العاده شان همیشه مورد توجه من بوده و سعی کرده ام اینها را با آن چه خودم در ذهن داشته ام، ترکیب کنم.
اولین قطعه ات را چه زمانی منتشر کردی؟
سال 90 قبل از رفتن به خدمت سربازی، قطعه ای به نام «بدون تو تنهام» و بعدها قطعه دیگری به نام «کابوس تنهایی» منتشر کردم که تنظیم هایشان از خودم بود. دوست داشتم این کارها را بخوانم و پخش کنم و البته بازخورد خاصی هم از آنها نگرفتم! دوستان و اطرافیانم ایراداتی به کار می گرفتند که مربوط به تنظیم و میکس بود. در نتیجه، تصمیم گرفتم سراغ یک تنظیم کننده بروم و خودم بیشتر تمرکزم را روی خوانندگی بگذارم. آن موقع از یک آهنگ شش و هشت سامان جلیلیخوشم آمده بود که در انتهای آن اسم «حامد برادران» به عنوان تنظیم کننده معرفی شده بود. تصمیم گرفتم برای همکاری، سراغ حامد بروم و بعد از آن قطعاتم را با تنظیم او منتشر کنم.
«جادوی خاص» چندمین همکاری ات با حامد برادران بود؟
چهارمین کارمان بود. اولین همکاری مان قطعه ای به نام «ملک بانو» بود که برای فوت مادربزرگم خواندم. بعد قطعه «وای که دلم» که استایل ترکی داشت و پس از آن «تنگ غروب» را ساختیم و منتشر کردیم که اتفاق خاصی برایشان نیفتاد. مهرماه سال 91 یا 92 «جادوی خاص» را منتشر کردیم و بعد از 4-5 ماه بازخوردهای خوبی از آن دریافت کردیم.
با این کار حس کردی معروف شده ای؟
راستش تقریباً یک سال بعد فهمیدم چه خبر است!
بعد از «جادوی خاص» کدام کارها را ساختید و چه بازخوردی داشت؟
پس از مدتی، «اگه نباشی» را منتشر کردیم که زیاد موفق نبود. اما بعد از آن «چشمای م*س*ت» و «تب چشمات» بود که خیلی شنیده شدند و بازخوردهایشان عالی بود.
«جادوی خاص» با چند ورژن منتشر شده؟
سه ورژن. یک ورژن را قبلاً خودم تنظیم کرده بودم که اصلاً شنیده نشد. بعدها حامد آن را شنید و از آن خوشش آمد و تنظیم جدیدی روی آن انجام داد که خیلی موفق بود. بعد از یک سال هم «مهران عباسی» از من خواست وکال را در اختیارش قرار دهم تا کار را ریمیکس کند.
نسخه دیگری از آن هم نوروز امسال در برنامه احسان علیخانی پخش شد.
بله، زحمت آن را «امیر علیزاده» کشید و نسخه متفاوتی هم بود و مورد استقبال واقع شد. البته تنظیم دیگری از این کار هم روی استیج اجرا خواهد شد!
مدتی قبل در اینجا قطعات هیت پس از انقلاب را بررسی می کردیم. بخش عمده ای از این قطعات متعلق به دهه های 70 و 80 بودند و در سال های اخیر قطعات هیت کمتری داشته ایم. به نظرت دلیلش چیست؟
به نظر من دلیل اصلی اش این است که در سال های اخیر، موسیقی ما در حال پوست انداختن و در واقع در دوره ی گذار است. سبک شعرها و موسیقی ها، سلیقه ی مردم و حتی موزیسین ها در حال تغییر است و شاید کسی هم نداند بعد از این دوره ی گذار، چه فضایی بر موسیقی حاکم خواهد شد. گاهی این نکته عنوان می شود که موسیقی ما ضعیف شده. من با این حرف موافق نیستم و به نظرم همان پوست اندازی ای که گفتم باعث بروز برخی تغییرات شده است. در گذشته هم این مسأله اتفاق افتاده؛ مثلاً زمانی فضای موسیقی قمرالملوک وزیری یا تاج اصفهانی حاکم بود اما بعدها فضا پاپیولارتر شد.
فکر می کنی دلیل موفقیت «جادوی خاص» چه بود؟
آن موقع که این قطعه به موفقیت رسید، دلیلش را نمی دانستم و هنوز هم نمی دانم! فقط این را می دانم که آن موفقیت باعث شد بعد از آن حساسیت و وسواس بیشتری روی قطعات داشته باشم. بعضی ها لطف دارند و می گویند صدایت خوب است و باعث استقبال از کارها می شود. من این را قبول ندارم. چون خیلی افراد دیگر هستند که حتی شغل شان خوانندگی نیست، اما صدای بسیار بهتری دارند. پس فقط صدا ملاک نیست. موقعیت زمانی انتشار، شعر، ملودی، تنظیم و به طور کلی، فضای کار در موفقیت آن تأثیر دارد. البته به نظرم شانس هم مقداری دخیل است.
در مورد «جادوی خاص» تنظیم، میکس و مسترینگ حامد برادران خیلی موثر بود. به نظرم شاید شعر و ملودی هم خوب بود ولی اگر یک تنظیم معمولی روی آن قرار می گرفت که مناسب صدای من نبود، مسلماً نتیجه ای حاصل نمی شد. به نظر من تنظیم های حامد فضای گرم و تازه ای دارد و کمتر کسی در آن فضا کار کرده است. این فضا با سبک و صدای من هم خوانی دارد
بعد از این قطعه هم بیشتر همکاری هایی که با هم داشتید، خوب نتیجه داد. مدل همکاری تان چطور است که نتیجه اش این می شود؟
مدل همکاری ما، اشتراکی است. البته نمی دانم، شاید در مورد بقیه خواننده هایی که حامد با آنها کار کرده هم همین طور باشد. وقتی قرار است کاری تنظیم شود، من خیلی وسواس به خرج می دهم و برعکس، حامد خیلی حسی و بدون وسواسعمل می کند و در عین حال، باهوش و دقیق است. ترکیب این ویژگی ها باعث می شود کار بهتر جلو برود. حامد از من می خواهد ایده هایم در مورد تنظیم را بگویم و من هم سعی می کنم تا جایی که حق دارم، نظرم را بگویم و زیاد وارد حیطه تخصصی او نشوم. این مدل همکاری برایمان دلچسب است.
این وسواسی که گفتی برای انتشار کارهای جدید در تو به وجود آمده، خوب است یا بد؟
هم خوب است و هم بد. خوب است به این دلیل که به خودم اجازه نمی دهم هر آهنگی بخوانم. بد است به این دلیل که هم انتخاب برایم سخت شده و هم این که وسواس زیاد، گاهی باعث می شود ریسک کردن را تجربه نکنم. در حالی که لازم است گاهی ریسک کنیم، شاید به ریسکش بیارزد و کار موفق شود.
کاری بوده که در آن از این ریسک ها کرده باشی؟
بله. «اگه نباشی» و «آخر کار خودتو کردی» از این کارها بودند که آن طور که باید شنیده نشدند. همین طور «من بی تو» که اشتباه کردم و ترجیع بندش را عوض کردم، در حالی که حامد با این کار موافق نبود. اما برای «چشمای م**س.ت» خیلی فکر کردیم و موفق هم شد.
بهمن ماه 94 آخرین قطعه ی تو منتشر شد و درست در روزهایی که کارَت گل کرده بود، روند انتشار آثارت متوقف شد. دلیل این مسأله چه بود؟
آن روزها آلبومی داشتم که بعد از انتشار قطعه «هم خونه» قصد داشتیم آن را منتشر کنیم. اما حس کردیم آلبوم آن طور که باید نیست و تصمیم گرفتیم بعضی قطعات را حذف کنیم و در برخی هم تغییراتی ایجاد کنیم. این اولین دلیل آن توقف بود. از طرفی تصمیم گرفتیم هم زمان با اعمال این تغییرات، روال اداری را هم پیگیری کنیم که در زمان صرفه جویی شود؛ اما در این بخش به مشکل خوردیم و این دلیل دوم بود.
چرا این روال طولانی شد؟
این اولین باری بود که من برای اخذ مجوز اقدام می کردم و به همین دلیل، بررسی ها بیشتر طول کشید. شوراهای مربوط به اخذ مجوز از افراد و مراجع مختلفی تشکیل شده اند که ممکن است در مورد یک خواننده و آثارش با یکدیگر هم نظر نباشند و این باعث طولانی شدن پروسه خواهد شد. اما به هرحال مساعدت کردند و خدا را شکر بالاخره مجوز فعالیتم صادر شد.
چه کار خارج از چارچوبی انجام داده بودی؟
من نه ویدئوکلیپ داشتم و نه همکاری ای با افراد یا شبکه های غیرمجاز انجام داده بودم. اما تک آهنگ هایی که منتشر کردم، در سایت هایی قرار گرفت که قانونی و مورد تأیید نبودند. این نکته باعث ایجاد حساسیت شد که البته خدا را شکر، به مرور مسئله حل شد. اما به کسانی که قصد دارند کارشان را به صورت جدی و حرفه ای شروع کنند، توصیه می کنم از همان روز اول، همه چیز را با مجوز و طبق روال انجام بدهند تا بعدها به مشکل نخورند. من هم اگر آگاهی بیشتری داشتم، نمی گذاشتم کار به این شکل پیش برود. البته در آن زمان این قانون که برای هر تک آهنگ مجوز اخذ شود، وجود نداشت.
در آستانه برگزاری جشنواره موسیقی فجر سال گذشته، نامت به عنوان یکی از گزینه های اجرا در بخش پاپ این جشنواره مطرح شد. اصلاً صحبتی در این زمینه شده بود یا کل ماجرا شایعه بود؟
نه شایعه نبود. اولش به صورت قطعی چیزی به ما گفته نشد و فقط در این حد بود که فلان تاریخ برای شما در نظر گرفته شده و به زودی مشخص خواهد شد. اما وقتی به برگزاری جشنواره نزدیک شدیم، گفتند که قطعاً در این جشنواره حضور خواهم داشت. کمی بعد عنوان شد که امسال امکان حضور در جشنواره را ندارم و ان شاءالله در دوره بعدی و پس از اخذ مجوز این اتفاق خواهد افتاد.
حالا که مجاز شدی، چه حس و حالی داری؟
حس و حالم خیلی خفن است! (خنده). راستش هنوز هم در شوک هستم.
چه طور از مجاز شدنت باخبر شدی؟
با کامبیز طاهری (مدیر برنامه هایم) و یکی از دوستان در کافه ای قرار داشتیم. منتظر بودم که جواب ماجرا را بشنوم و اگر منفی بود، کافه را به هم بریزم! (خنده) اما خدا را شکر آن خبر خوب را شنیدم و احساساتی شدم. هنوز از خوشحالی آن روز سرحال هستم.
و حالا در آغاز فعالیت رسمی، چه برنامه ای داری؟
اول باید غیبتی که داشتم را جبران کنم و با انتشار آثار خوب، پاسخ مخاطبینی که در این مدت پشتم را خالی نکردند، بدهم. این عزیزان سرمایه های معنوی من هستند و خودم را مدیون شان می دانم. در روزهایی که اجازه کار نداشتم و خیلی از این بابت ناراحت بودم، کامنت ها و پیام هایشان در من انگیزه ایجاد می کرد که صبرم را بیشتر کنم. حالا نوبت من است که در حد توانم و با تنها کاری که بلدم یعنی موسیقی، تا حدی این لطف را جبران کنم. دو قطعه به نام های «من بی قرارم» و «عمداً» تا کنون پخش شده اند و چندین قطعه دیگر هم آماده انتشار دارم که بهترین هایشان را منتشر خواهم کرد. در این زمینه، برنامه ی مدون و مشخصی داریم که طبق آن عمل خواهیم کرد.
قصد انتشار آلبوم نداری؟
آلبومم آماده انتشار است و به زودی در مورد آن تصمیم گیری خواهیم کرد. اما احتمالاً بعد از ماه مبارک رمضان اگر خدا بخواهد منتشر می شود.
کنسرت چه طور؟
بعد از مشخص شدن زمان انتشار آلبوم، بلافاصله برای کنسرت ها برنامه ریزی می کنیم که زمان آن قطعاً بعد از عید فطر خواهد بود. قراردادهایی برای چند شهرستان بسته شده است. کنسرت های تهران هم به تهیه کنندگی آقای «شاهین ترابی» برگزار خواهد شد.
شباهت صدا و فضای آثار تو به احسان خواجه امیری، مسأله ای است که در مورد تو مطرح است. نظرت در این باره چیست؟
این مسأله کاملاً درست است و این شباهت وجود دارد. البته این چیزی نیست که در اختیار من باشد. کما این که خواننده های دیگری هم داشته و داریم که صدایشان شبیه به خواننده ی دیگری بوده و من این را نکته ی بدی نمی دانم. زمانی کهاحسان خواجه امیری آغاز به کار کرد، خیلی ها فضای کاری اش را نزدیک به محمد اصفهانی می دانستند. به هر حال وقتی خواننده ای وارد عرصه می شود، از آن جایی که مردم ذهنیت خاصی نسبت به او ندارند، ممکن است کارهایش را شبیه به خواننده دیگری بدانند. این به هوشمندی و توانمندی آن خواننده برمی گردد که بتواند آن فضا را تکمیل یا به روز کند تا نامش زیر سایه خواننده دیگری نباشد. درست مثل احسان خواجه امیری که امروز کسی نمی تواند بگوید شبیه فلانی است.
اما اگر در فضای کاری من هم این شباهت احساس شود، شاید به این دلیل است که من هم آن فضا را دوست دارم. هرچند به نظرم خط کاری و استایل من و احسان متفاوت است و جدا از این، احسان خواننده بسیار توانمند و باتجربه تری است.
از این نگاه ناراحت نمی شوی؟
نه، اتفاقاً خیلی هم خوشحالم می شوم. احسان خواننده ی مورد علاقه ی من است و این برایم خیلی خوشحال کننده است که با این خواننده بزرگ مقایسه شوم.
غیر از احسان خواجه امیری، کار کدام خواننده ها را دوست داری؟
رضا صادقی و محمد علیزاده را هم دوست دارم. اما احسان خواجه امیری خواننده ای بود که من از ابتدا طرفدارش بودم.
برخی معتقدند بعد از موفقیت «جادوی خاص»، تو سعی کردی همان فضا را دنبال کنی و شاید به نوعی خودت را تکرار کنی. با این موافقی؟
زیاد موافق نیستم. چون خودم هم به این آگاهم که خواننده نباید خودش را به خط کاری خاصی محدود کند و تکراری شود. البته شاید این برایم خوشایند باشد که این استایل از ترنس را به نام خودم جا بیندازم، اما به نظرم انرژی گذاشتن روی چنین چیزی زیاد عقلانی نیست. چون استایل های نوین تری هم در ترنس داریم. معتقدم کار باید زاینده ی یک اتفاق خوب باشد؛ حالا سبک و فضایش هر چه که می خواهد باشد. ترنس، شش وهشت یا اسلو، فرقی نمی کند. این نگاه کلی من است.
اما صد در صد گاهی دوست دارم به آن فضایی که از من مورد توجه قرار گرفته و مخاطب آن را پسندیده، دوباره اشاره کنم. مثلاً در «من بی قرارم» آگاهانه این کار را انجام دادیم. چون می خواستم قطعه ای که بعد از مدت ها از من منتشر می شود، تداعی کننده ی آثار موفق قبلی باشد. اما اصلاً قرار نیست همیشه در همین فضا بمانم.
عوامل آلبومی که آماده انتشار داری چه کسانی هستند؟
مدیریت تولید آلبوم را «حامد برادران» بر عهده دارد و بیشتر تنظیم ها را هم انجام داده است. هومن نامداری، معین راهبر و نیمان غفاری سایر تنظیم کنندگان آلبوم هستند. یک ملودی از «امیرعباس حسن زاده» دارم و بقیه را خودم ساخته ام. در بخش ترانه هم علاوه بر سروده های خودم، ترانه هایی از عاطفه حبیبی، نرگس جعفری، حدیث دهقان، مهرزاد امیرخانی و فرهاد جهانی را خواهید شنید.
پس در کارهای جدید بیشتر از ساخته های دیگران استفاده می کنی.
من اصراری به این که ساخته های خودم را بخوانم ندارم و قبلاً هم با دیگران کار کرده ام. اگر شعر یا ملودی خوبی باشد، حتماً می خوانم. اما چیزی که به آن اصرار دارم، مدیریت خودم روی ملودی است. دوست دارم کار برای خودم دلچسب باشد و معتقدم چیزی که به دل خودم ننشیند، قطعاً روی مخاطب هم تأثیر نخواهد گذاشت. طبیعتاً وقتی خودم می نویسم و می سازم، می دانم که چه می خواهم.
تو ترانه سرا و آهنگساز هستی و در مارکت شناخته شده هم هستی، اما همکاری های زیادی در این زمینه با دیگران نداشته ای. با این که انتظار می رفت حالا که نمی توانی مثل بقیه از کنسرت درآمد داشته باشی، از این راه کسب درآمد کنی. دلیلش چه بوده؟
البته همکاری هایی با محمد علیزاده، پیام صالحی، میثم ابراهیمی، مصطفی پاشایی و… داشته ام. اما درست است؛ تعدادشان چندان زیاد نبوده است. دلیلش هم این است که من فروختنِ ملودی را به عنوان شغل دوست ندارم. نمی خواهم به عنوان آهنگساز در مارکت موسیقی شناخته شوم. من خوانندگی را دوست دارم.
شاید هم از نظر مالی تأمین بودی و دغدغه ی این چنینی نداشتی.
من کلاً آدم قانعی هستم! (خنده)
ارکسترت را تشکیل داده ای؟
بله، حدود یک سال است که این کار را کرده ام. «امیر علیزاده» که موزیسین باسابقه ای است و نیاز به معرفی ندارد، رهبری ارکستر من را بر عهده دارد. سعید عباسی، مرتضی کوراوقلی، عظیم روحانی، علی قاسمی، هادی جداری و محمدعلی نصری بدنه اصلی ارکستر را تشکیل می دهند و ممکن است تا زمان اولین اجرا، بنا به تشخیص امیر علیزاده تغییراتی در گروه ایجاد شود و افرادی اضافه شوند.
حضور نوازندگان مشترک با ارکستر سابق محمد علیزاده در گروهت، اتفاقی بوده؟
این ارکستر به انتخاب امیر علیزاده شکل گرفته و طبیعی است افرادی که قبلاً با آنها کار کرده را برای همکاری انتخاب کند. البته همه دوستان زمانی با ما وارد همکاری شدند که در ارکستر دیگری حضور نداشتند و در واقع جدا شده بودند.
حضورت در ویژه برنامه سال تحویل «سه ستاره» چطور رقم خورد؟
خیلی اتفاقی در جلسه ای که ربطی هم به ما نداشت، با آقای «عباس اختری» کارگردان این برنامه آشنا شده و به هم معرفی شدیم. ایشان گفتند که با احسان علیخانی صحبت می کنند تا با هم همکاری داشته باشیم. مدتی بعد جلسه ای با احسان علیخانی داشتیم و قرار شد که به ما خبر بدهند. در روزهای نزدیک با ما عید تماس گرفته شد و گفتند که حضور من قطعی شده است. تصمیم گرفتیم «جادوی خاص» و «چشمای م**س.ت» را با تنظیم جدیدی در این برنامه اجرا کنیم که زحمتش را امیر علیزاده کشید و بازخورد خیلی خوبی هم داشت.
حضور در «دورهمی» چطور بود؟
خیلی خوب بود. در آن برنامه، حدود 20 ثانیه از یک قطعه آوازی را به صورت زنده خواندم. من خیلی به موسیقی سنتی علاقه دارم. از آنجایی که مخاطبین با این وجه سینا شعبانخانی آشنا نبودند، بازخورد جالبی داشت.
کدام خوانندگان موسیقی سنتی ایران را دوست داری؟
بیش از همه به استاد ایرج علاقه دارم. استاد شجریان، همایون شجریان و مرحوم بنان را هم دوست دارم.
چطور تو در برنامه «دورهمی» مهران مدیری و «سه ستاره» احسان علیخانی حضور پیدا کردی، اما همچنان مجوز فعالیت رسمی نداشتی؟
راستش خودم هم درست نمی دانم چرا! به طور کلی سـ*ـیاست های وزارت ارشاد و صداوسیما در این مسئله با هم متفاوت است. اما اگر وزارت ارشاد به صورت جدی مخالف بود، شاید صداوسیما هم رغبتی برای دعوت من به خرج نمی داد. از طرفی من کار خاصی نکرده بودم و پیشینه ی مشکل داری نداشتم که از حضورم در تلویزیون ممانعت شود.
از آثاری که سال گذشته منتشر شدند، کدام مورد پسندت بود؟
من قطعه «عشقم این روزا» از محمد علیزاده و تک آهنگ هایی که حامد همایون قبل از آلبومش منتشر کرد را دوست داشتم.
نظرت درباره حامد همایون که چهره جدید موسیقی پاپ در سال گذشته بوده، چیست؟
خواننده باهوشی است و آگاهانه عمل کرده. به نظرم لحن و جنس صدایش و واژه هایی که در ترانه هایش به کار می رود، عامل موفقیتش بوده است.
اگر قرار باشد در پوست اندازی موسیقی پاپ چهره های جدیدی به جریان اصلی وارد شوند، تو یکی از کسانی هستی که این شانس را داری. فکر می کنی جای کدام خواننده را در مارکت پاپ بگیری؟
اصلاً قرار نیست من جایگزین کسی شوم و ابداً چنین قصد و تفکری ندارم. اما فکر می کنم طیف مخاطبینی که به سمت کارهای من جذب می شوند با توجه به صدا و سبک و سیاق کاری ام با طیف هواداران خوانندگانی نظیر احسان خواجه امیری و محمد علیزاده مشترک باشد.
از حس و حال روزهایی که اجازه فعالیت نداشتی بگو.
خیلی روزهای تلخ و ناراحت کننده ای بود. همه اش در این فکر بودم که آخرش چه می شود! یک حس سردرگمی همیشه همراهم بود.
به این که شاید هیچ وقت مجوز نگیری هم فکر کردی؟!
بله، مگر می شد فکر نکرد؟ با خودم فکر می کردم اگر به هر دلیلی نشد، مجبورم به اجراهای خصوصی بسنده کنم. چون من واقعاً فقط همین کار را دوست دارم و همین را هم بلدم.
در سال 95، چند نفر از خواننده هایی که ممنوع الفعالیت بودند، به عرصه رسمی وارد شده و روی صحنه رفتند. وقتی خبر مجاز شدن آنها را می شنیدی چه حسی داشتی؟
اصلاً یک وقت به این فکر نکنید که دلم می خواست آنها را بکُشم! (خنده) اما راستش را بخواهید واقعاً حسودی ام می شد. از طرفی برایم خوشحال کننده بود، چون این نوید را می داد که به زودی نوبت من هم خواهد شد. از سویی به خودم می گفتم مگر من چه کار کرده ام که باید این قدر سختی بکشم. وقتی به کنسرت دوستانم می رفتم هم باز همین حس و حال را داشتم. اما به هر حال خدا این طور خواسته بود و خدا را شکر که آن روزها تمام شد.
از میان خوانندگانی که به کنسرت شان رفته ای، اجرای کدام را بیشتر می پسندی؟
امید حاجیلی و محمد علیزاده.
دو خواننده ای که نام بردی، هر دو از جمله ی موفق ترین خوانندگان پاپ یکی دو سال اخیر در زمینه برگزاری کنسرت بوده اند. با توجه به این که اجرای آنها را دیده ای، به نظرت دلیل موفقیت آنها و استقبال مردم از اجراهایشان چیست؟
علاوه بر موسیقیِ خیلی خوبشان که مورد پسند مردم است، طبیعتاً اجراهای بسیار خوبی روی استیج دارند که باعث رضایت مردم می شود. تفاوت شان این است که به نظرم در کنسرت امید، آن چه می بینیم در لحظه رخ می دهد اما محمد علیزاده برای اجرایش با برنامه و تفکر قبلی روی صحنه می رود. در پایان اجرای هر دو نفر، مخاطب این رغبت را دارد که بار دیگر به تماشای اجرای آن خواننده و گروهش بنشیند.
با توجه به این مسأله، برای اجراهای خودت برنامه ای داری؟
بله، قطعاً. در خصوص موارد مختلفی از فن بیان و ارتباط با مردم گرفته تا فضای آهنگ ها و سورپرایزها برنامه ریزی کرده ایم.
این که مدتی حضور کم رنگی داشتی، روی تعداد مخاطبین و به طور کلی جایگاهت در بازار موسیقی تأثیری داشت؟
قطعاً تأثیر گذاشته است. ما وارد مسیری شدیم که ناخواسته خیلی طولانی شد. بعضی ها می گویند مخاطبِ امروز، بی وفا است. من این را قبول ندارم. مخاطب می خواهد موسیقی گوش کند. این که من نتوانم به هر دلیلی، اثری به گوش مخاطب برسانم، تقصیرش به عهده من و شرایط است. با این حال من مخاطب باوفایی دارم؛ با این که حضور پررنگی نداشتم اما فراموشم نکردند و هر روز از انرژی مثبت و دلگرمی هایشان بهره مند بودم و این خیلی با ارزش است.
حرف آخر؟
در این مدت خیلی غصه خوردم و سختی کشیدم ولی به قول دوست خوبم مهدی یغمایی، «ناامیدی ممنوع»! اتفاق های خوب وقتی می افتد که اصلاً انتظارش را نداری. ما برای روزهای خوب و اتفاق های خوب برنامه ریزی های کامل و مفصلی کرده ایم و این تازه شروعِ راه طولانی سینا شعبانخانی در بازار است.
سینا شعبانخانی در شهریور ماه 1396 به علت مشکلات گوارشی در بیمارستان بسـ*ـتری شد.
آلبوم :جادوی خاص
- نام :سینا
- نام خانوادگی :شعبانخانی
- متولد :3 آذر 1368
- پیشه :موسیقی
- سبک : پاپ
- تحصیلات :ادبیات فارسی
بیوگرافی سینا شعبانخانی
سینا شعبانخانی را بسیاری از ما با تیتراژ برنامه ماه عسل می شناسیم . این خواننده جوان کشورمان در 3 آذر 1368 در شهریار تهران متولد شد. این خواننده جوان کشورمان در یک خانواده هنرمند بدنیا آمد و یک خواهر و برادر بزرگ تر دارد و فرزند آخر است و عمویش یکی از مشهورترین ها در این زمینه است. عمویش فارغ التحصیل نوازندگی پیانو از کنسرواتوار فرانسه و دیگر عموی او تورج شعبانخانی آهنگساز بوده اند و در رشد هنری سینا تاثیرات بسزایی داشته اند.
ورود سینا شعبانخانی به دنیای موسیقی از زبان خودش
سینا شعبانخانی در برنامه خندوانه درباره شروع خوانندگی اش گفت :من از حدود 17 سالگی وارد دنیای موسیقی شدم و 5 سال اول فقط نوازندگی میکردم و با نوازندگی پیانو شروع کردم و بعد از گذشت چند سال کم کم به خوانندگی تمایل پیدا کردم و وارد این عرصه شدم و در مردادماه امسال کنسرتم را روی صحنه میبرم.
سینا شعبانخانی ادامه داد :من با احسان علیخانیدر برنامه سه ستاره آشنا شدم و این آشنایی منجر به پیشنهاد احسان به من برای خواندن تیتراژ برنامه شد . بعد از پخش آهنگ من به عنوان تیتراز ماه عسل واقعا خوشحال بودم و حس خوبی داشتم و تجربه خواندن تیتراژ برای یک برنامه تلویزیونی پرمخاطب واقعا بی نظیر است.
ماجرای کاهش وزن 35 کیلویی سینا شعبانخانی
سینا شعبانخانی درباره کاهش وزنش گفت :من خیلی چاق بودم و اضافه وزنم به حدی رسید که دکتر به من هشدار داد که در معرض خطر هستم بنابراین تصمیم گرفتم که وزنم را کم کنم و در عرض 4 سال به یک رژیم غذایی منظم و ورزش 35 کیلو از وزنم را کم کردم و از وزن 122 کیلویی به 87 کیلو رسیدم.
آغاز رسمی فعالیت های سینا شعبانخانی
اولین قطعه رسمی مجاز وی با عنوان من بی قرارم در سال 1396 منتشر شد. شعبانخانی با تک آهنگ «جادوی خاص» (با تنظیم حامد برادران ) توانست به خوبی بین مردم شناخته شود که سومین اثر وی به شمار می رود.
اولین کنسرت سینا شعبانخانی در 17 مرداد 1396 در سالن همایش میلاد محل دائمی نمایشگاه های بین المللی تهران برگزار شد.
همسر سینا شعبان خانی
مصاحبه با سینا شعبانخانی
اصلاً چه شد که خواننده شدی؟
فکر می کنم سال سوم راهنمایی بودم. یکی از بستگان مان -که نوازنده ارکستر سمفونیک تهران بود- در خانه شان یک پیانو داشت که برای من خیلی جالب بود و همان پیانو را از او خریدیم. با این که سازهای دیگری وجود داشت که هم یادگیری شان راحت تر بود و هم قابل حمل بودند، اما من از پیانو و صدایش خوشم آمده بود و تصمیم گرفتم نواختنش را یاد بگیرم. قبل از آن، من فقط شنونده ی موسیقی بودم و هیچ فعالیت موسیقایی نداشتم. بعد از خرید آن پیانو، 4 یا 5 سال فقط نوازندگی می کردم. استادم با من سبک کلاسیک کار می کرد. اما همان اوایل، این سبک برایم خسته کننده شده بود. پیانو زدن را یاد گرفته بودم و دوست داشتم آهنگ هایی که شنیده ام را بنوازم و با آن بخوانم. لابه لای همین نواختن ها و خواندن ها، به این علاقه مند شدم که خودم آهنگ جدیدی بسازم و روی آن بخوانم.
در کودکی رویای خوانندگی نداشتی؟ این که مثلاً بُرس در دست بگیری و جلوی آینه بخوانی!
در آن حد نه! ولی آهنگ هایی که می شنیدم و دوست داشتم را می خواندم و ضبط می کردم و لـ*ـذت می بردم! (خنده)
سینا شعبانخانی در کنار شهاب مظفری
می دانم که به استاد «ایرج» خیلی علاقه داری. این مسئله هم تأثیری در خواننده شدنت داشت؟
در این که به سمت خوانندگی بیایم، تأثیری نداشت؛ اما در روند کاری ام چرا. مثلاً در تغییر روند کاری و استفاده از تکنیک های خوانندگی. هم جنس صدای زیبای ایشان و هم تکنیک ها و تحریرهای فوق العاده شان همیشه مورد توجه من بوده و سعی کرده ام اینها را با آن چه خودم در ذهن داشته ام، ترکیب کنم.
اولین قطعه ات را چه زمانی منتشر کردی؟
سال 90 قبل از رفتن به خدمت سربازی، قطعه ای به نام «بدون تو تنهام» و بعدها قطعه دیگری به نام «کابوس تنهایی» منتشر کردم که تنظیم هایشان از خودم بود. دوست داشتم این کارها را بخوانم و پخش کنم و البته بازخورد خاصی هم از آنها نگرفتم! دوستان و اطرافیانم ایراداتی به کار می گرفتند که مربوط به تنظیم و میکس بود. در نتیجه، تصمیم گرفتم سراغ یک تنظیم کننده بروم و خودم بیشتر تمرکزم را روی خوانندگی بگذارم. آن موقع از یک آهنگ شش و هشت سامان جلیلیخوشم آمده بود که در انتهای آن اسم «حامد برادران» به عنوان تنظیم کننده معرفی شده بود. تصمیم گرفتم برای همکاری، سراغ حامد بروم و بعد از آن قطعاتم را با تنظیم او منتشر کنم.
«جادوی خاص» چندمین همکاری ات با حامد برادران بود؟
چهارمین کارمان بود. اولین همکاری مان قطعه ای به نام «ملک بانو» بود که برای فوت مادربزرگم خواندم. بعد قطعه «وای که دلم» که استایل ترکی داشت و پس از آن «تنگ غروب» را ساختیم و منتشر کردیم که اتفاق خاصی برایشان نیفتاد. مهرماه سال 91 یا 92 «جادوی خاص» را منتشر کردیم و بعد از 4-5 ماه بازخوردهای خوبی از آن دریافت کردیم.
با این کار حس کردی معروف شده ای؟
راستش تقریباً یک سال بعد فهمیدم چه خبر است!
بعد از «جادوی خاص» کدام کارها را ساختید و چه بازخوردی داشت؟
پس از مدتی، «اگه نباشی» را منتشر کردیم که زیاد موفق نبود. اما بعد از آن «چشمای م*س*ت» و «تب چشمات» بود که خیلی شنیده شدند و بازخوردهایشان عالی بود.
«جادوی خاص» با چند ورژن منتشر شده؟
سه ورژن. یک ورژن را قبلاً خودم تنظیم کرده بودم که اصلاً شنیده نشد. بعدها حامد آن را شنید و از آن خوشش آمد و تنظیم جدیدی روی آن انجام داد که خیلی موفق بود. بعد از یک سال هم «مهران عباسی» از من خواست وکال را در اختیارش قرار دهم تا کار را ریمیکس کند.
نسخه دیگری از آن هم نوروز امسال در برنامه احسان علیخانی پخش شد.
بله، زحمت آن را «امیر علیزاده» کشید و نسخه متفاوتی هم بود و مورد استقبال واقع شد. البته تنظیم دیگری از این کار هم روی استیج اجرا خواهد شد!
مدتی قبل در اینجا قطعات هیت پس از انقلاب را بررسی می کردیم. بخش عمده ای از این قطعات متعلق به دهه های 70 و 80 بودند و در سال های اخیر قطعات هیت کمتری داشته ایم. به نظرت دلیلش چیست؟
به نظر من دلیل اصلی اش این است که در سال های اخیر، موسیقی ما در حال پوست انداختن و در واقع در دوره ی گذار است. سبک شعرها و موسیقی ها، سلیقه ی مردم و حتی موزیسین ها در حال تغییر است و شاید کسی هم نداند بعد از این دوره ی گذار، چه فضایی بر موسیقی حاکم خواهد شد. گاهی این نکته عنوان می شود که موسیقی ما ضعیف شده. من با این حرف موافق نیستم و به نظرم همان پوست اندازی ای که گفتم باعث بروز برخی تغییرات شده است. در گذشته هم این مسأله اتفاق افتاده؛ مثلاً زمانی فضای موسیقی قمرالملوک وزیری یا تاج اصفهانی حاکم بود اما بعدها فضا پاپیولارتر شد.
فکر می کنی دلیل موفقیت «جادوی خاص» چه بود؟
آن موقع که این قطعه به موفقیت رسید، دلیلش را نمی دانستم و هنوز هم نمی دانم! فقط این را می دانم که آن موفقیت باعث شد بعد از آن حساسیت و وسواس بیشتری روی قطعات داشته باشم. بعضی ها لطف دارند و می گویند صدایت خوب است و باعث استقبال از کارها می شود. من این را قبول ندارم. چون خیلی افراد دیگر هستند که حتی شغل شان خوانندگی نیست، اما صدای بسیار بهتری دارند. پس فقط صدا ملاک نیست. موقعیت زمانی انتشار، شعر، ملودی، تنظیم و به طور کلی، فضای کار در موفقیت آن تأثیر دارد. البته به نظرم شانس هم مقداری دخیل است.
در مورد «جادوی خاص» تنظیم، میکس و مسترینگ حامد برادران خیلی موثر بود. به نظرم شاید شعر و ملودی هم خوب بود ولی اگر یک تنظیم معمولی روی آن قرار می گرفت که مناسب صدای من نبود، مسلماً نتیجه ای حاصل نمی شد. به نظر من تنظیم های حامد فضای گرم و تازه ای دارد و کمتر کسی در آن فضا کار کرده است. این فضا با سبک و صدای من هم خوانی دارد
بعد از این قطعه هم بیشتر همکاری هایی که با هم داشتید، خوب نتیجه داد. مدل همکاری تان چطور است که نتیجه اش این می شود؟
مدل همکاری ما، اشتراکی است. البته نمی دانم، شاید در مورد بقیه خواننده هایی که حامد با آنها کار کرده هم همین طور باشد. وقتی قرار است کاری تنظیم شود، من خیلی وسواس به خرج می دهم و برعکس، حامد خیلی حسی و بدون وسواسعمل می کند و در عین حال، باهوش و دقیق است. ترکیب این ویژگی ها باعث می شود کار بهتر جلو برود. حامد از من می خواهد ایده هایم در مورد تنظیم را بگویم و من هم سعی می کنم تا جایی که حق دارم، نظرم را بگویم و زیاد وارد حیطه تخصصی او نشوم. این مدل همکاری برایمان دلچسب است.
این وسواسی که گفتی برای انتشار کارهای جدید در تو به وجود آمده، خوب است یا بد؟
هم خوب است و هم بد. خوب است به این دلیل که به خودم اجازه نمی دهم هر آهنگی بخوانم. بد است به این دلیل که هم انتخاب برایم سخت شده و هم این که وسواس زیاد، گاهی باعث می شود ریسک کردن را تجربه نکنم. در حالی که لازم است گاهی ریسک کنیم، شاید به ریسکش بیارزد و کار موفق شود.
کاری بوده که در آن از این ریسک ها کرده باشی؟
بله. «اگه نباشی» و «آخر کار خودتو کردی» از این کارها بودند که آن طور که باید شنیده نشدند. همین طور «من بی تو» که اشتباه کردم و ترجیع بندش را عوض کردم، در حالی که حامد با این کار موافق نبود. اما برای «چشمای م**س.ت» خیلی فکر کردیم و موفق هم شد.
بهمن ماه 94 آخرین قطعه ی تو منتشر شد و درست در روزهایی که کارَت گل کرده بود، روند انتشار آثارت متوقف شد. دلیل این مسأله چه بود؟
آن روزها آلبومی داشتم که بعد از انتشار قطعه «هم خونه» قصد داشتیم آن را منتشر کنیم. اما حس کردیم آلبوم آن طور که باید نیست و تصمیم گرفتیم بعضی قطعات را حذف کنیم و در برخی هم تغییراتی ایجاد کنیم. این اولین دلیل آن توقف بود. از طرفی تصمیم گرفتیم هم زمان با اعمال این تغییرات، روال اداری را هم پیگیری کنیم که در زمان صرفه جویی شود؛ اما در این بخش به مشکل خوردیم و این دلیل دوم بود.
چرا این روال طولانی شد؟
این اولین باری بود که من برای اخذ مجوز اقدام می کردم و به همین دلیل، بررسی ها بیشتر طول کشید. شوراهای مربوط به اخذ مجوز از افراد و مراجع مختلفی تشکیل شده اند که ممکن است در مورد یک خواننده و آثارش با یکدیگر هم نظر نباشند و این باعث طولانی شدن پروسه خواهد شد. اما به هرحال مساعدت کردند و خدا را شکر بالاخره مجوز فعالیتم صادر شد.
چه کار خارج از چارچوبی انجام داده بودی؟
من نه ویدئوکلیپ داشتم و نه همکاری ای با افراد یا شبکه های غیرمجاز انجام داده بودم. اما تک آهنگ هایی که منتشر کردم، در سایت هایی قرار گرفت که قانونی و مورد تأیید نبودند. این نکته باعث ایجاد حساسیت شد که البته خدا را شکر، به مرور مسئله حل شد. اما به کسانی که قصد دارند کارشان را به صورت جدی و حرفه ای شروع کنند، توصیه می کنم از همان روز اول، همه چیز را با مجوز و طبق روال انجام بدهند تا بعدها به مشکل نخورند. من هم اگر آگاهی بیشتری داشتم، نمی گذاشتم کار به این شکل پیش برود. البته در آن زمان این قانون که برای هر تک آهنگ مجوز اخذ شود، وجود نداشت.
در آستانه برگزاری جشنواره موسیقی فجر سال گذشته، نامت به عنوان یکی از گزینه های اجرا در بخش پاپ این جشنواره مطرح شد. اصلاً صحبتی در این زمینه شده بود یا کل ماجرا شایعه بود؟
نه شایعه نبود. اولش به صورت قطعی چیزی به ما گفته نشد و فقط در این حد بود که فلان تاریخ برای شما در نظر گرفته شده و به زودی مشخص خواهد شد. اما وقتی به برگزاری جشنواره نزدیک شدیم، گفتند که قطعاً در این جشنواره حضور خواهم داشت. کمی بعد عنوان شد که امسال امکان حضور در جشنواره را ندارم و ان شاءالله در دوره بعدی و پس از اخذ مجوز این اتفاق خواهد افتاد.
حالا که مجاز شدی، چه حس و حالی داری؟
حس و حالم خیلی خفن است! (خنده). راستش هنوز هم در شوک هستم.
چه طور از مجاز شدنت باخبر شدی؟
با کامبیز طاهری (مدیر برنامه هایم) و یکی از دوستان در کافه ای قرار داشتیم. منتظر بودم که جواب ماجرا را بشنوم و اگر منفی بود، کافه را به هم بریزم! (خنده) اما خدا را شکر آن خبر خوب را شنیدم و احساساتی شدم. هنوز از خوشحالی آن روز سرحال هستم.
و حالا در آغاز فعالیت رسمی، چه برنامه ای داری؟
اول باید غیبتی که داشتم را جبران کنم و با انتشار آثار خوب، پاسخ مخاطبینی که در این مدت پشتم را خالی نکردند، بدهم. این عزیزان سرمایه های معنوی من هستند و خودم را مدیون شان می دانم. در روزهایی که اجازه کار نداشتم و خیلی از این بابت ناراحت بودم، کامنت ها و پیام هایشان در من انگیزه ایجاد می کرد که صبرم را بیشتر کنم. حالا نوبت من است که در حد توانم و با تنها کاری که بلدم یعنی موسیقی، تا حدی این لطف را جبران کنم. دو قطعه به نام های «من بی قرارم» و «عمداً» تا کنون پخش شده اند و چندین قطعه دیگر هم آماده انتشار دارم که بهترین هایشان را منتشر خواهم کرد. در این زمینه، برنامه ی مدون و مشخصی داریم که طبق آن عمل خواهیم کرد.
قصد انتشار آلبوم نداری؟
آلبومم آماده انتشار است و به زودی در مورد آن تصمیم گیری خواهیم کرد. اما احتمالاً بعد از ماه مبارک رمضان اگر خدا بخواهد منتشر می شود.
کنسرت چه طور؟
بعد از مشخص شدن زمان انتشار آلبوم، بلافاصله برای کنسرت ها برنامه ریزی می کنیم که زمان آن قطعاً بعد از عید فطر خواهد بود. قراردادهایی برای چند شهرستان بسته شده است. کنسرت های تهران هم به تهیه کنندگی آقای «شاهین ترابی» برگزار خواهد شد.
شباهت صدا و فضای آثار تو به احسان خواجه امیری، مسأله ای است که در مورد تو مطرح است. نظرت در این باره چیست؟
این مسأله کاملاً درست است و این شباهت وجود دارد. البته این چیزی نیست که در اختیار من باشد. کما این که خواننده های دیگری هم داشته و داریم که صدایشان شبیه به خواننده ی دیگری بوده و من این را نکته ی بدی نمی دانم. زمانی کهاحسان خواجه امیری آغاز به کار کرد، خیلی ها فضای کاری اش را نزدیک به محمد اصفهانی می دانستند. به هر حال وقتی خواننده ای وارد عرصه می شود، از آن جایی که مردم ذهنیت خاصی نسبت به او ندارند، ممکن است کارهایش را شبیه به خواننده دیگری بدانند. این به هوشمندی و توانمندی آن خواننده برمی گردد که بتواند آن فضا را تکمیل یا به روز کند تا نامش زیر سایه خواننده دیگری نباشد. درست مثل احسان خواجه امیری که امروز کسی نمی تواند بگوید شبیه فلانی است.
اما اگر در فضای کاری من هم این شباهت احساس شود، شاید به این دلیل است که من هم آن فضا را دوست دارم. هرچند به نظرم خط کاری و استایل من و احسان متفاوت است و جدا از این، احسان خواننده بسیار توانمند و باتجربه تری است.
از این نگاه ناراحت نمی شوی؟
نه، اتفاقاً خیلی هم خوشحالم می شوم. احسان خواننده ی مورد علاقه ی من است و این برایم خیلی خوشحال کننده است که با این خواننده بزرگ مقایسه شوم.
غیر از احسان خواجه امیری، کار کدام خواننده ها را دوست داری؟
رضا صادقی و محمد علیزاده را هم دوست دارم. اما احسان خواجه امیری خواننده ای بود که من از ابتدا طرفدارش بودم.
برخی معتقدند بعد از موفقیت «جادوی خاص»، تو سعی کردی همان فضا را دنبال کنی و شاید به نوعی خودت را تکرار کنی. با این موافقی؟
زیاد موافق نیستم. چون خودم هم به این آگاهم که خواننده نباید خودش را به خط کاری خاصی محدود کند و تکراری شود. البته شاید این برایم خوشایند باشد که این استایل از ترنس را به نام خودم جا بیندازم، اما به نظرم انرژی گذاشتن روی چنین چیزی زیاد عقلانی نیست. چون استایل های نوین تری هم در ترنس داریم. معتقدم کار باید زاینده ی یک اتفاق خوب باشد؛ حالا سبک و فضایش هر چه که می خواهد باشد. ترنس، شش وهشت یا اسلو، فرقی نمی کند. این نگاه کلی من است.
اما صد در صد گاهی دوست دارم به آن فضایی که از من مورد توجه قرار گرفته و مخاطب آن را پسندیده، دوباره اشاره کنم. مثلاً در «من بی قرارم» آگاهانه این کار را انجام دادیم. چون می خواستم قطعه ای که بعد از مدت ها از من منتشر می شود، تداعی کننده ی آثار موفق قبلی باشد. اما اصلاً قرار نیست همیشه در همین فضا بمانم.
عوامل آلبومی که آماده انتشار داری چه کسانی هستند؟
مدیریت تولید آلبوم را «حامد برادران» بر عهده دارد و بیشتر تنظیم ها را هم انجام داده است. هومن نامداری، معین راهبر و نیمان غفاری سایر تنظیم کنندگان آلبوم هستند. یک ملودی از «امیرعباس حسن زاده» دارم و بقیه را خودم ساخته ام. در بخش ترانه هم علاوه بر سروده های خودم، ترانه هایی از عاطفه حبیبی، نرگس جعفری، حدیث دهقان، مهرزاد امیرخانی و فرهاد جهانی را خواهید شنید.
پس در کارهای جدید بیشتر از ساخته های دیگران استفاده می کنی.
من اصراری به این که ساخته های خودم را بخوانم ندارم و قبلاً هم با دیگران کار کرده ام. اگر شعر یا ملودی خوبی باشد، حتماً می خوانم. اما چیزی که به آن اصرار دارم، مدیریت خودم روی ملودی است. دوست دارم کار برای خودم دلچسب باشد و معتقدم چیزی که به دل خودم ننشیند، قطعاً روی مخاطب هم تأثیر نخواهد گذاشت. طبیعتاً وقتی خودم می نویسم و می سازم، می دانم که چه می خواهم.
تو ترانه سرا و آهنگساز هستی و در مارکت شناخته شده هم هستی، اما همکاری های زیادی در این زمینه با دیگران نداشته ای. با این که انتظار می رفت حالا که نمی توانی مثل بقیه از کنسرت درآمد داشته باشی، از این راه کسب درآمد کنی. دلیلش چه بوده؟
البته همکاری هایی با محمد علیزاده، پیام صالحی، میثم ابراهیمی، مصطفی پاشایی و… داشته ام. اما درست است؛ تعدادشان چندان زیاد نبوده است. دلیلش هم این است که من فروختنِ ملودی را به عنوان شغل دوست ندارم. نمی خواهم به عنوان آهنگساز در مارکت موسیقی شناخته شوم. من خوانندگی را دوست دارم.
شاید هم از نظر مالی تأمین بودی و دغدغه ی این چنینی نداشتی.
من کلاً آدم قانعی هستم! (خنده)
ارکسترت را تشکیل داده ای؟
بله، حدود یک سال است که این کار را کرده ام. «امیر علیزاده» که موزیسین باسابقه ای است و نیاز به معرفی ندارد، رهبری ارکستر من را بر عهده دارد. سعید عباسی، مرتضی کوراوقلی، عظیم روحانی، علی قاسمی، هادی جداری و محمدعلی نصری بدنه اصلی ارکستر را تشکیل می دهند و ممکن است تا زمان اولین اجرا، بنا به تشخیص امیر علیزاده تغییراتی در گروه ایجاد شود و افرادی اضافه شوند.
حضور نوازندگان مشترک با ارکستر سابق محمد علیزاده در گروهت، اتفاقی بوده؟
این ارکستر به انتخاب امیر علیزاده شکل گرفته و طبیعی است افرادی که قبلاً با آنها کار کرده را برای همکاری انتخاب کند. البته همه دوستان زمانی با ما وارد همکاری شدند که در ارکستر دیگری حضور نداشتند و در واقع جدا شده بودند.
حضورت در ویژه برنامه سال تحویل «سه ستاره» چطور رقم خورد؟
خیلی اتفاقی در جلسه ای که ربطی هم به ما نداشت، با آقای «عباس اختری» کارگردان این برنامه آشنا شده و به هم معرفی شدیم. ایشان گفتند که با احسان علیخانی صحبت می کنند تا با هم همکاری داشته باشیم. مدتی بعد جلسه ای با احسان علیخانی داشتیم و قرار شد که به ما خبر بدهند. در روزهای نزدیک با ما عید تماس گرفته شد و گفتند که حضور من قطعی شده است. تصمیم گرفتیم «جادوی خاص» و «چشمای م**س.ت» را با تنظیم جدیدی در این برنامه اجرا کنیم که زحمتش را امیر علیزاده کشید و بازخورد خیلی خوبی هم داشت.
حضور در «دورهمی» چطور بود؟
خیلی خوب بود. در آن برنامه، حدود 20 ثانیه از یک قطعه آوازی را به صورت زنده خواندم. من خیلی به موسیقی سنتی علاقه دارم. از آنجایی که مخاطبین با این وجه سینا شعبانخانی آشنا نبودند، بازخورد جالبی داشت.
کدام خوانندگان موسیقی سنتی ایران را دوست داری؟
بیش از همه به استاد ایرج علاقه دارم. استاد شجریان، همایون شجریان و مرحوم بنان را هم دوست دارم.
چطور تو در برنامه «دورهمی» مهران مدیری و «سه ستاره» احسان علیخانی حضور پیدا کردی، اما همچنان مجوز فعالیت رسمی نداشتی؟
راستش خودم هم درست نمی دانم چرا! به طور کلی سـ*ـیاست های وزارت ارشاد و صداوسیما در این مسئله با هم متفاوت است. اما اگر وزارت ارشاد به صورت جدی مخالف بود، شاید صداوسیما هم رغبتی برای دعوت من به خرج نمی داد. از طرفی من کار خاصی نکرده بودم و پیشینه ی مشکل داری نداشتم که از حضورم در تلویزیون ممانعت شود.
از آثاری که سال گذشته منتشر شدند، کدام مورد پسندت بود؟
من قطعه «عشقم این روزا» از محمد علیزاده و تک آهنگ هایی که حامد همایون قبل از آلبومش منتشر کرد را دوست داشتم.
نظرت درباره حامد همایون که چهره جدید موسیقی پاپ در سال گذشته بوده، چیست؟
خواننده باهوشی است و آگاهانه عمل کرده. به نظرم لحن و جنس صدایش و واژه هایی که در ترانه هایش به کار می رود، عامل موفقیتش بوده است.
اگر قرار باشد در پوست اندازی موسیقی پاپ چهره های جدیدی به جریان اصلی وارد شوند، تو یکی از کسانی هستی که این شانس را داری. فکر می کنی جای کدام خواننده را در مارکت پاپ بگیری؟
اصلاً قرار نیست من جایگزین کسی شوم و ابداً چنین قصد و تفکری ندارم. اما فکر می کنم طیف مخاطبینی که به سمت کارهای من جذب می شوند با توجه به صدا و سبک و سیاق کاری ام با طیف هواداران خوانندگانی نظیر احسان خواجه امیری و محمد علیزاده مشترک باشد.
از حس و حال روزهایی که اجازه فعالیت نداشتی بگو.
خیلی روزهای تلخ و ناراحت کننده ای بود. همه اش در این فکر بودم که آخرش چه می شود! یک حس سردرگمی همیشه همراهم بود.
به این که شاید هیچ وقت مجوز نگیری هم فکر کردی؟!
بله، مگر می شد فکر نکرد؟ با خودم فکر می کردم اگر به هر دلیلی نشد، مجبورم به اجراهای خصوصی بسنده کنم. چون من واقعاً فقط همین کار را دوست دارم و همین را هم بلدم.
در سال 95، چند نفر از خواننده هایی که ممنوع الفعالیت بودند، به عرصه رسمی وارد شده و روی صحنه رفتند. وقتی خبر مجاز شدن آنها را می شنیدی چه حسی داشتی؟
اصلاً یک وقت به این فکر نکنید که دلم می خواست آنها را بکُشم! (خنده) اما راستش را بخواهید واقعاً حسودی ام می شد. از طرفی برایم خوشحال کننده بود، چون این نوید را می داد که به زودی نوبت من هم خواهد شد. از سویی به خودم می گفتم مگر من چه کار کرده ام که باید این قدر سختی بکشم. وقتی به کنسرت دوستانم می رفتم هم باز همین حس و حال را داشتم. اما به هر حال خدا این طور خواسته بود و خدا را شکر که آن روزها تمام شد.
از میان خوانندگانی که به کنسرت شان رفته ای، اجرای کدام را بیشتر می پسندی؟
امید حاجیلی و محمد علیزاده.
دو خواننده ای که نام بردی، هر دو از جمله ی موفق ترین خوانندگان پاپ یکی دو سال اخیر در زمینه برگزاری کنسرت بوده اند. با توجه به این که اجرای آنها را دیده ای، به نظرت دلیل موفقیت آنها و استقبال مردم از اجراهایشان چیست؟
علاوه بر موسیقیِ خیلی خوبشان که مورد پسند مردم است، طبیعتاً اجراهای بسیار خوبی روی استیج دارند که باعث رضایت مردم می شود. تفاوت شان این است که به نظرم در کنسرت امید، آن چه می بینیم در لحظه رخ می دهد اما محمد علیزاده برای اجرایش با برنامه و تفکر قبلی روی صحنه می رود. در پایان اجرای هر دو نفر، مخاطب این رغبت را دارد که بار دیگر به تماشای اجرای آن خواننده و گروهش بنشیند.
با توجه به این مسأله، برای اجراهای خودت برنامه ای داری؟
بله، قطعاً. در خصوص موارد مختلفی از فن بیان و ارتباط با مردم گرفته تا فضای آهنگ ها و سورپرایزها برنامه ریزی کرده ایم.
این که مدتی حضور کم رنگی داشتی، روی تعداد مخاطبین و به طور کلی جایگاهت در بازار موسیقی تأثیری داشت؟
قطعاً تأثیر گذاشته است. ما وارد مسیری شدیم که ناخواسته خیلی طولانی شد. بعضی ها می گویند مخاطبِ امروز، بی وفا است. من این را قبول ندارم. مخاطب می خواهد موسیقی گوش کند. این که من نتوانم به هر دلیلی، اثری به گوش مخاطب برسانم، تقصیرش به عهده من و شرایط است. با این حال من مخاطب باوفایی دارم؛ با این که حضور پررنگی نداشتم اما فراموشم نکردند و هر روز از انرژی مثبت و دلگرمی هایشان بهره مند بودم و این خیلی با ارزش است.
حرف آخر؟
در این مدت خیلی غصه خوردم و سختی کشیدم ولی به قول دوست خوبم مهدی یغمایی، «ناامیدی ممنوع»! اتفاق های خوب وقتی می افتد که اصلاً انتظارش را نداری. ما برای روزهای خوب و اتفاق های خوب برنامه ریزی های کامل و مفصلی کرده ایم و این تازه شروعِ راه طولانی سینا شعبانخانی در بازار است.
سینا شعبانخانی در شهریور ماه 1396 به علت مشکلات گوارشی در بیمارستان بسـ*ـتری شد.
آلبوم :جادوی خاص
سینا شعبانخانی | خواننده
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com
آخرین ویرایش توسط مدیر:
