دورترین سیاره منظومه تراپیست وان در کانون توجه تلسکوپ کپلر

MacTavish · 10/10/19

منظومه تراپیست وان با هفت سیاره، یکی از هیجان‌انگیزترین کشف‌های اخیر در حوزه سیارات فراخورشیدی بود. اکنون اطلاعات بیشتری از دورترین سیاره آن منتشر شده است.

در زمان کشف این مجموعه سیاره‌ای، در مورد آخرین سیاره آن به نام Trappist-1 h، اطلاعات زیادی وجود نداشت. اما اکنون، با استفاده از داده‌های تلسکوپ کپلر، برخی از سوالات مربوط به نوع مدار، دما و شانس زیست‌پذیری آن، با قطعیت بیشتری پاسخ داده شده است.

به دلیل نور بیش از حد ستارگان، تصویربرداری مستقیم از سیارات فراخورشیدی، تقریبا ناممکن است. در عوض، با مشاهده خود ستاره، می‌توان پی به وجود سیارات و ویژگی‌های آنها برد. به این صورت که با عبور سیاره از جلوی قرص ستاره میزبان، شاهد افت نوری بسیار کمی در نور رسیده از ستاره هستیم. تلسکوپ کپلر، هزاران سیاره را با این روش کشف کرده است و اکنون درباره یکی از این سیارات، اطلاعات جالب‌توجه‌تری در اختیار ما قرار داده است.

پیش از این مطالعه جدید، ستاره‌شناسان تنها یک بار گذر هفتمین سیاره منظومه تراپیست-1 را از برابر ستاره آن رصد کرده بودند. به این صورت اطلاعات بسیار کمی در مورد این سیاره موجود بود. اما هم‌اکنون در تحقیقی که در دانشگاه واشنگتن و زیر نظر دانشجوری دکترایی به نام Rodrigo Lugar انجام شده، زمانی برابر 79 روز از رصد‌های کپلر استخراج شده تا چهار مورد گذر این سیاره از منظومه تراپیست وان ثبت شود.

حتی این داده‌های جدید نیز چالش‌برانگیز بودند. به طور مثال یکی از گذرهای سیاره trappist-1-h با گذر نزدیکترین سیاره، همزمان شده است. گذر دیگری، همزمان با یکی از فوران‌های ستاره بوده است. با این حال مشخص شده که این سیاره هر 18.77 روز یک بار به دور ستاره میزبان خود گردش می‌کند و دمایی در حدود منفی 100 درجه سانتی‌گراد دارد.

مداری که برای این سیاره تعیین شده است، به میزان بسیار دقیقی با تخمین‌های پیشین ستاره‌شناسان همخوانی دارد. مطالعه سرعت‌های مداری شش سیاره دیگر، به دانشمندان اجازه می داد تا بتوانند حدود دوره تناوب سیاره h را با توجه به رزونانس مداری سایر سیارات محاسبه کنند.

چنین رزونانس‌های در منظومه‌های سیاره‌ای دیگری نیز مشاهده می‌شود. رزونانس مداری به این صورت است که دوره تناوب سیاره دورتر، عدد صحیحی از دوره تناوب مداری سیاره نزدیکتر است. این پیکربندی خاص، به سیارات این مجموعه اجاره داده است تا در مدارهایی بسیار نزدیک، نزدیکتر از عطارد به خورشید، جای بگیرند و پایدار باشند.

بخش دیگری از این مطالعه پیشنهاد می‌کند که در زمان‌های گذشته، دورترین سیاره از منظومه تراپیست وان ، در محدوده کمربند حیات تراپیست-1 قرار داشته است و پس از آن بوده که با تغییرات مداری بوجود آمده، سیارات در مدارهای کنونی خود به پایداری رسیده‌اند.

بنابراین ممکن است حیات در گذشته، روی این سیاره شکل گرفته باشد و پس از یخبندان بوجود آمده، در آن حفظ شده باشد. احتمالی که کاوش‌های بیشتر در این سیاره را می‌طلبد.