خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ با هدف ترویج فرهنگ کتاب خوانی و تقویت قلم عزیزان ایجاد شده است.
هدف ما همواره ایجاد محیطی گرم و صمیمی و دوستانه بوده
برای مطالعه کامل رمان‌ها و استفاده از امکانات انجمن
به ما بپیوندید و یا وارد انجمن شوید.

Cinder

سرپرست بازنشسته فرهنگ و ادب
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
12/8/18
ارسال ها
2,010
امتیاز واکنش
7,214
امتیاز
308
زمان حضور
0
نویسنده این موضوع
بطوکلي، سازها به سه گروه عمده تقسيم مي گردند. 1) زهي 2) بادي چوبي و بادي برنجي 3) ضربي در اين بخش با گروه اول (ساز هاي زهي) آشنا مي شويم.


گروه اول – سازهاي زهي:
سازهايي هستند که توليد صدا در آنها به وسيله ارتعاش سيم کشيده شده، انجام مي گيرد و برحسب نوع به صدا درآمدن سيم، به سه گروه تقسيم مي گردند:
1) سازهايي که به وسيله آرشه (چوبي با کمي انحناء، که دو سر آن به وسيله موي اسب به هم وصل مي گردد.) صدا توليد مي نمايند. مثل ويلن.
2) سازهاي زخمه اي که صدا، به وسيله تماس سر انگشت و يا مضراب به روي سيم توليد مي گردد.
مثل تار،سه تار، هارپ(چنگ) و گيتار.
3) سازهاي زهي چکشي که صدا، در اثر تماس چکش کوچک با سيم ايجاد مي گردد. مثل پيانو و کلاوسن.
به عنوان نمونه با خانواده ي ساز ويلن که از گروه سازهاي زهه اي آرشه اي است ؛آشنا مي شويم:

خانواده ويلن:
مهمترين اعضاء اين گروه عبارتند از ويلن، ويولا (آلتو)، ويلنسل، کنترباس. که همگي آنها جزو سازهاي زهي آرشه اي مي باشند. اين گروه از سازها بسيار بسيار حساس اند و ظريف ترين حالات و نوآنس هاي موسيقي را ميتوانند اجراء نمايند.
ويلن، چهار سيم دارد که کوک آنها به ترتيب «مي»، «لا»، «ر»، «سل» است. مثلاً اگر با انگشت نشانه دست چپ، نقطه اي از سيم اول را بگيريم و با دست راست آرشه بکشيم به اصل معروف «فيثاغورث» پي برده مي شود که: هر چقدر طول سيم کوتاه تر باشد صدا نازکتر است و هر چقدر طول سيم بلندتر باشد صدا بم تر.
سازهاي زهي آرشه اي اصولاً خصلت ملوديک دارند و خصوصيت آنها اين است که يک خطي ، نوشته شوند اما مي توان در بعضي اوقات حتي آکوردها را نيز روي آنها توليد کرد که اين کار با گرفتن دو يا سه سيم به طور همزمان و کشيدن آرشه با تأخير فاز به روي آنها انجام مي گيرد. ويلن با طنين درخشان و روشن خود به چابکي تمام مي تواند ملودي ها را اجراء نمايد و نيز با دارا بودن طيف وسيعي از رنگهاي غني ارکسترال، امکان اجرايي بسيار بسيار قوي اي را دارا است.

ويلن آلتو (ويولا):
ويولا کمي بزرگتر از ويلن معمولي است و صدايي تودماغي دارد؛ سيم هاي دست باز آن از سيم اول تا چهارم به قرار «لا» – «ر» – «سل» – «دو » است.
صداي ويلن آلتو آرامش بخش و تغزلي است ؛و از آن براي پر کردن بخش هاي هارموني استفاده مي نمايند. گاه نيز بخش ويلن، يا ويلنسل را مضاعف مي نمايد.

ويلنسل:
کوک ويلنسل دقيقاً مانند کوک ويولا است منتهي يک اکتاو پايين تر. نت هاي ويلنسل با کليد «فا»ي خط چهارم و «سل» و «دو»ي خط چهارم نوشته مي شود. پس ويلنسل مي تواند در وسعت صوتي ويلن و ويلن آلتو تداخل نمايد. طنين ويلنسل بسيار قوي و زنگ دار است. رنگ آن گرم، غني و نافذ و تغزلي است و معمولاً پايه هارموني ارکستر را تأمين مي نمايد. ويلنسل در اجراي ملودي ها بسيار عالي عمل مي نمايد.


آشنایی با ساز های کلاسیک

 
  • تشکر
Reactions: ^moon shadow^

Cinder

سرپرست بازنشسته فرهنگ و ادب
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
12/8/18
ارسال ها
2,010
امتیاز واکنش
7,214
امتیاز
308
زمان حضور
0
نویسنده این موضوع
کنترباس:
بم ترين صداي خانواده زهي ها و بزرگترين اندازه، متعلق به کنترباس است و صدادهي آن يک اکتاو پايين تر از نتي است که برايش نوشته مي شود. کوک آن به ترتيب از سيم يک به چهار «سل» – «ر» – «لا» – «مي» است. طنين کنترباس بسيار قوي، پر و زنگ دار است. چابک نيست و نوزاندگي سولوي آن حتي کسل کننده نيز مي باشد. کنترباس براي دوبله کردن ساده ويلنسل ها استفاده مي شود و پايه بسيار محکم و قوي هارمونيک براي هر ارکستري ايجاد مي کند. به دليل انگشت گذاري هاي مشکل، نواختن هارمونيک ها روي اين ساز سخت است.

سازهاي زهي زخمه اي:
توليد صدا در اين سازها به وسيله تماس سرانگشت و يا مضراب به روي سيم صورت مي گيرد

هارپ: (Harp):
ساز هارپ از قديمي ترين سازهايي است که از دوران هاي باستان به عصر حاضر رسيده است. دارا بودن سيم هاي گوناگون با رنگ ها و اندازه هاي مختلف به اين ساز کيفيتي زيبا و رويايي بخشيده است. هر سيم کوک مخصوص به خود را داراست و با سر انگشتان بدون ناخن به صدا درمي آيد. رنگ صداي هارپ در مناطق بالاي صوتي بلورين و در قسمت بم، زنگ دار و پرصدا است و تأثيرات بسيار دلنشيني همراه ارکستر ايجاد مي نمايد.

سازهاي زهي چکشي:
توليد صدا در اين سازها بر اثر تماس چکش کوچک با سيم صورت مي گيرد.

هارپسيکورد (Harpsichord):
به فرانسه کلاوسن (Clavecin) و به ايتاليايي چيمبالو (Cembalo) مي باشد. هارپسيکورد جد پيانو و سازهاي زخمه اي است. هارپسيکورد سازي شستي دار مي باشد که توليد صدا در آن بر اثر برخورد چرم فشرده يا تيغه فلزي محکم با رشته سيم انجام مي پذيرد که اين مکانيسم براي هر شستي کلاوسن جداگانه عمل مي نمايد. رنگ صداي کلاوسن در مقايسه با پيانو، اندکي خشک و زنگ دار به نظر آمده و به کار اجراي موسيقي قرون 17 و 18 ميلادي (باروک) مي آيد. محدوده صوتي آن پنج اکتاو از «فا» است و مانند هارپ و پيانو بر روي دو حامل «سل» و «فا» نوشته مي شود. تمام صداي کلاوسن يکنواخت و بدون نوآنس است.

پيانو (Piano):
پيانو و يا اگر صحيح بگوييم پيانو فورته (يعني ضعيف، قوي) نه سازي است زخمه اي و نه سازي است آرشه اي بلکه توليد صدا به وسيله تماس چکش با رشته سيم انجام مي گيرد. سرچکش چوبي، نمد پيچي شده است و سيمها بر روي جعبه صداي بزرگي تعبيه شده اند که باعث تشديد صدا مي گردند. مکانيسم توليد صداي پيانو بسيار پيچيده مي باشد و ضربه آرام يا شديد بر شستي هاي آن، به نوازنده اين امکان را مي بخشد تا بتواند ديناميسم هاي صدايي مختلفي را از اين ساز بيرون بکشد که اين امر رابـ*ـطه زيبايي مابين نوازنده و ساز پيانو ايجاد مي سازد.


پيانوها دوپداله و سه پداله هستند. پدال راست که وقتي با پا فشار داده مي شود، نمد را از روي تمام سيم ها بلند کرده و باعث مي شود سيم ها حداکثر ارتعاش خود را بنمايند. پدال چپ يا پدال سوردين باعث مي شود تا چکش به قسمتي از سيم ها برخورد نمايد و صداي ساز اندکي گرفته شود.


پيانو هفت اکتاو از نت «لا» دارد و نت نويسي آن مثل هارپ و کلاوسن بر روي حامل «سل» و «فا» انجام مي گيرد. پيانو وسعت صداي تمام سازها را يکجا دارا بوده و رنگهاي گوناگون صدايي را توليد مي نمايد. پيانو همچنين سازي است تکنواز و براي همراهي همه نوع موسيقي به کار مي رود. در ارکسترهاي مدرن اغلب از پيانو به عنوان ساز ضربي استفاده مي شود


آشنایی با ساز های کلاسیک

 
shape1
shape2
shape3
shape4
shape7
shape8
بالا