- عضویت
- 31/8/19
- ارسال ها
- 760
- امتیاز واکنش
- 1,903
- امتیاز
- 198
- سن
- 22
- محل سکونت
- در کوچه پس کوچه های خیال
- زمان حضور
- 1 روز 1 ساعت 42 دقیقه
تولد و نوجوانی
محمدعلی در تاریخ بیست و هفتم اسفند ماه 1316 در خانه اجدادی خود پا به عرصه وجود گذاشت. او تنها در این رشته‌ها فعالیت نداشت، بلکه گه‌گاه با بهرام موقر و اسماعیل کدخدازاده، هم مدرسه‌ای‌ها خود، به تمرینات با وزنه و بدنسازی می‌پرداخت و درکنار منوچهر وظیفه‌شناس، مستر ایران، پرویز ساعت‌ساز و پرویز فتی، که از قهرمانان بنام این رشته بودند. بدنسازی میکرد. این سه وقتی دریافتند که می‌توانند وزنه‌های سنگینی را بردارند،به وزنه‌برداری متمایل شدند و چون امکان تمرین این ورزش در دبیرستان وجود نداشت، در باشگاه جدید التاسیس تهران جوان، در یک زیرزمین که در پاساژ شفا و در خیابان ایران قرار داشت، به وزنه‌برداری پرداختند.
تمرینات این ورزش، محمدعلی را راضی نمی‌کرد؛ گویی ترکیب بدنی و جسمی او به کار این ورزش نمی‌خورد. او با دست‌ها و پاهای تقریبا کشیده و ظریف، بخت خود را در ورزش دیگری جست و جو میکرد. او به شنا علاقه‌مند بود و برای تمرین، به امجدیه رفت و تحت نظر مرحوم ابرپوش، مثل سایر بچه‌ها، روش‌های مختلف این ورزش را فرا می‌گرفت.
وی در خاطرات خود می گوید:تقریبا سال 1954 بود که کشتی‌گیران چون زندی، تختی، فردین و توفیق، که صاحب نشان المپیک و جهانی شده بودند،توجه مرا جلب کردند و به کشتی علاقه پیدا کردم. یک روز همراه یکی از بچه‌های محل به زورخانه شهباز رفتم و یادم هست که چهار تومان به مش غلام دادیم که یک ماه آنجا تمرین کنیم. در انجا بود که خوشبختانه با استاد رحمت‌الله غفوریان آشنا شدیم و او مربی ما شد و زیر نظر ایشان تمرین کردیم. دیگر در شنا و وزنه‌برداری زیاد فعالیت نکردم؛ ولی سفت و سخت به کشتی چسبیدم. آن وقت، مهرماه بود و من هشت ماه به طور مداوم تمرین کردم تا آماده شرکت در مسابقه شدم.
نشان برنز المپیک
در بازی‌های المپیک 1964 توکیو، تیم ایران با تمام تلاشی که به کار رفت، تنها صاحب دو نشان برنز شد که یکی از آنها توسط صنعتکاران به دست آمد.
وی می گوید:«در المپیک 1964، کشتی نهایی را در مقابل اسماعیل اوغان از ترکیه برگزار نمودم. در این مسابقه، بزرگترین حق‌کشی را در حق من روا داشتند؛ چرا که رئیس فدراسیون کشتی ترکیه، وهبی امره، نایب رئیس فیلا و در حقیقت اداره کننده فدراسیون جهانی و مسابقه‌های مهم المپیک و جهانی بود. من که کشتی را با امتیاز برده بودم. در نهایت مساوی اعلام کردند!
نشان برنز صنعت چگونه به دست آمد؟
بیست و دو کشتی‌گیر در مبارزات دسته 78 کیلوی المپیک در توکیو 1964 روی تشک رفتند. در قرعه، صنعت تقریبا در بالای جدول قرار گرفت. دو حریف ژاپنی و بلغاری، از سایرین قبراق‌تر بودند. ساقارادزه روس در میان جدول و اسماعیل اوغان در پایین جدول قرار داشتند.
صنعتاران در دور اول، مارتین هاینز از آلمان شرقی را با امتیاز برد. در دور جدول، یاسواو واتانابه از ژاپن به همان گونه مغلوب او شد. در دور سوم، محمد افضل پاکستانی درمقابل او قرار گرفت.
افضل در سه کشتی قبلی خود یک باخت به کارولی باخکف مجاری و یک برد درمقابل چااوبیونگ سوپ داشت و موفق شده بود. پتکو در منجیف بلغاری را شکست دهد. او در دور چهارم، درمقابل صنعت ضربه فنی شد و با هفت امتیاز منفی کنار رفت. تا این دوره 16 کشتی‌گیر با صحنه خداحافظی کرده بودند و شش کشتی گیر باقی‌مانده را در منجیف، واتانابه،ارغان، اویرلند کانادایی و صنعتکاران تشکیل می دادند.
در دوره پنجم، در منجیف حریف صنعتکاران بود که نتیجه با امتیاز به نفع صنعتکاران تمام شد.ارغان و ساقارادزه هم مساوی شدند.
در دوره ششم، صنعت در مقابل ساکاردزه قرار گرفت و نتیجه این کشتی هم مساوی شد و به اوغان استراحت خورد.
در دوره هفتم،اوغان و صنعتکاران با هم روبه‌رو شدند و ساکارادزه استراحت داشت، نتیجه این کشتی هم باز مساوی شد.
اوغان در مجموع، شش کشتی گرفت دو ضربه فنی داشت و شش امتیاز منفی دریافت نمود. ساکاردازه شش کشتی گرفت، دو حریف را ضربه فنی کرده بود و شش امتیاز منفی .صنعتکاران هفت کشتی گرفت و هشت امتیاز منفی کسب کرد،او تنها یک حریف را ضربه فنی کرده بود. جالب اینجاست که در دور ششم و هفتم،به صنعتکاران قرعه استراحت اصابت نکرد، زیر ساقاردزه و اوغان در دور پنجم با هم روبه رو شده بودند و صنعت باید با هر دو مسابقه می‌داد. در آخر، این سه نفر چنین روی سکوهای قهرمانی ایستادند:
1-اسماعیل اوغان(ترکیه) 2 ساقاردزه(شوروی) 3-محمد علی صنعتکاران
نخستین انجمن کاراته ایران
صنعت به منظور آگاهی از پیشرفت‌های رشته‌های رزمی، از سوی شهربانی چند سفر دیگر به ژاپن داشت و با انجام تمرینات سخت و گذراندن آزمایش‌های مربوطه به درجات بالایی در این رشته نایل آمد. او درمراجعت به ایران، برای نخستین بار انجمن کاراته را در ایران پایه‌گذاری کرد و بهترین سبک کاراته را در ایران بنا نهاد.
عناوین و افتخارات محمدعلی صنعتکاران
بازی‌های المپیک
1964 توکیو، ژاپن نشان برنز(دسته 67 کیلوگرم)
مسابقات جهانی
1916یوکوهاما، ژاپن نشان طلا)دسته 67 کیلوگرم)
1362 توکیو،امریکا امتیازی کسب نکرد
1963 صوفیه، بلغارستان رتبه پنجم(دسته 78 کیلوگرم)
1965 منچستر، انگلستان نشان نقره(دسته 78 کیلوگرم)
جام تفلیس
1963 تفلیس، شوروی امتیازی کسب نکرد
مسابقه‌های قهرمانی ایران
1343 تهران نشان طلا(دسته 78 کیلوگرم)
1345 تبریز نشان طلا(دسته 78 کیلوگرم)
محمدعلی در تاریخ بیست و هفتم اسفند ماه 1316 در خانه اجدادی خود پا به عرصه وجود گذاشت. او تنها در این رشته‌ها فعالیت نداشت، بلکه گه‌گاه با بهرام موقر و اسماعیل کدخدازاده، هم مدرسه‌ای‌ها خود، به تمرینات با وزنه و بدنسازی می‌پرداخت و درکنار منوچهر وظیفه‌شناس، مستر ایران، پرویز ساعت‌ساز و پرویز فتی، که از قهرمانان بنام این رشته بودند. بدنسازی میکرد. این سه وقتی دریافتند که می‌توانند وزنه‌های سنگینی را بردارند،به وزنه‌برداری متمایل شدند و چون امکان تمرین این ورزش در دبیرستان وجود نداشت، در باشگاه جدید التاسیس تهران جوان، در یک زیرزمین که در پاساژ شفا و در خیابان ایران قرار داشت، به وزنه‌برداری پرداختند.
تمرینات این ورزش، محمدعلی را راضی نمی‌کرد؛ گویی ترکیب بدنی و جسمی او به کار این ورزش نمی‌خورد. او با دست‌ها و پاهای تقریبا کشیده و ظریف، بخت خود را در ورزش دیگری جست و جو میکرد. او به شنا علاقه‌مند بود و برای تمرین، به امجدیه رفت و تحت نظر مرحوم ابرپوش، مثل سایر بچه‌ها، روش‌های مختلف این ورزش را فرا می‌گرفت.
وی در خاطرات خود می گوید:تقریبا سال 1954 بود که کشتی‌گیران چون زندی، تختی، فردین و توفیق، که صاحب نشان المپیک و جهانی شده بودند،توجه مرا جلب کردند و به کشتی علاقه پیدا کردم. یک روز همراه یکی از بچه‌های محل به زورخانه شهباز رفتم و یادم هست که چهار تومان به مش غلام دادیم که یک ماه آنجا تمرین کنیم. در انجا بود که خوشبختانه با استاد رحمت‌الله غفوریان آشنا شدیم و او مربی ما شد و زیر نظر ایشان تمرین کردیم. دیگر در شنا و وزنه‌برداری زیاد فعالیت نکردم؛ ولی سفت و سخت به کشتی چسبیدم. آن وقت، مهرماه بود و من هشت ماه به طور مداوم تمرین کردم تا آماده شرکت در مسابقه شدم.
نشان برنز المپیک
در بازی‌های المپیک 1964 توکیو، تیم ایران با تمام تلاشی که به کار رفت، تنها صاحب دو نشان برنز شد که یکی از آنها توسط صنعتکاران به دست آمد.
وی می گوید:«در المپیک 1964، کشتی نهایی را در مقابل اسماعیل اوغان از ترکیه برگزار نمودم. در این مسابقه، بزرگترین حق‌کشی را در حق من روا داشتند؛ چرا که رئیس فدراسیون کشتی ترکیه، وهبی امره، نایب رئیس فیلا و در حقیقت اداره کننده فدراسیون جهانی و مسابقه‌های مهم المپیک و جهانی بود. من که کشتی را با امتیاز برده بودم. در نهایت مساوی اعلام کردند!
نشان برنز صنعت چگونه به دست آمد؟
بیست و دو کشتی‌گیر در مبارزات دسته 78 کیلوی المپیک در توکیو 1964 روی تشک رفتند. در قرعه، صنعت تقریبا در بالای جدول قرار گرفت. دو حریف ژاپنی و بلغاری، از سایرین قبراق‌تر بودند. ساقارادزه روس در میان جدول و اسماعیل اوغان در پایین جدول قرار داشتند.
صنعتاران در دور اول، مارتین هاینز از آلمان شرقی را با امتیاز برد. در دور جدول، یاسواو واتانابه از ژاپن به همان گونه مغلوب او شد. در دور سوم، محمد افضل پاکستانی درمقابل او قرار گرفت.
افضل در سه کشتی قبلی خود یک باخت به کارولی باخکف مجاری و یک برد درمقابل چااوبیونگ سوپ داشت و موفق شده بود. پتکو در منجیف بلغاری را شکست دهد. او در دور چهارم، درمقابل صنعت ضربه فنی شد و با هفت امتیاز منفی کنار رفت. تا این دوره 16 کشتی‌گیر با صحنه خداحافظی کرده بودند و شش کشتی گیر باقی‌مانده را در منجیف، واتانابه،ارغان، اویرلند کانادایی و صنعتکاران تشکیل می دادند.
در دوره پنجم، در منجیف حریف صنعتکاران بود که نتیجه با امتیاز به نفع صنعتکاران تمام شد.ارغان و ساقارادزه هم مساوی شدند.
در دوره ششم، صنعت در مقابل ساکاردزه قرار گرفت و نتیجه این کشتی هم مساوی شد و به اوغان استراحت خورد.
در دوره هفتم،اوغان و صنعتکاران با هم روبه‌رو شدند و ساکارادزه استراحت داشت، نتیجه این کشتی هم باز مساوی شد.
اوغان در مجموع، شش کشتی گرفت دو ضربه فنی داشت و شش امتیاز منفی دریافت نمود. ساکاردازه شش کشتی گرفت، دو حریف را ضربه فنی کرده بود و شش امتیاز منفی .صنعتکاران هفت کشتی گرفت و هشت امتیاز منفی کسب کرد،او تنها یک حریف را ضربه فنی کرده بود. جالب اینجاست که در دور ششم و هفتم،به صنعتکاران قرعه استراحت اصابت نکرد، زیر ساقاردزه و اوغان در دور پنجم با هم روبه رو شده بودند و صنعت باید با هر دو مسابقه می‌داد. در آخر، این سه نفر چنین روی سکوهای قهرمانی ایستادند:
1-اسماعیل اوغان(ترکیه) 2 ساقاردزه(شوروی) 3-محمد علی صنعتکاران
نخستین انجمن کاراته ایران
صنعت به منظور آگاهی از پیشرفت‌های رشته‌های رزمی، از سوی شهربانی چند سفر دیگر به ژاپن داشت و با انجام تمرینات سخت و گذراندن آزمایش‌های مربوطه به درجات بالایی در این رشته نایل آمد. او درمراجعت به ایران، برای نخستین بار انجمن کاراته را در ایران پایه‌گذاری کرد و بهترین سبک کاراته را در ایران بنا نهاد.
عناوین و افتخارات محمدعلی صنعتکاران
بازی‌های المپیک
1964 توکیو، ژاپن نشان برنز(دسته 67 کیلوگرم)
مسابقات جهانی
1916یوکوهاما، ژاپن نشان طلا)دسته 67 کیلوگرم)
1362 توکیو،امریکا امتیازی کسب نکرد
1963 صوفیه، بلغارستان رتبه پنجم(دسته 78 کیلوگرم)
1965 منچستر، انگلستان نشان نقره(دسته 78 کیلوگرم)
جام تفلیس
1963 تفلیس، شوروی امتیازی کسب نکرد
مسابقه‌های قهرمانی ایران
1343 تهران نشان طلا(دسته 78 کیلوگرم)
1345 تبریز نشان طلا(دسته 78 کیلوگرم)
بیوگرافی محمدعلی صنعتکاران
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com
