10 شی پرنده که مردم با سفینه فضایی اشتباه گرفتند

MacTavish · 29/8/19

همه‌روزه بسیاری از مردم از مشاهده شی پرنده یا یوفو در آسمان خبر می‌دهند؛ ولی در اغلب موارد، چیزی که آنها دیده‌اند یک بشقاب پرنده نبوده است. امروز می‌خواهیم پرونده 10 مورد از اشیای پرنده‌ای را که مردم آنها را با سفینه‌ها اشتباه گرفته‌اند، بررسی کنیم.

این داستانی است که پیش‌تر آن را شنیده‌اید: یک شی پرنده ناشناس در آسمان ظاهر می‌شود، حرکات آکروباتیک عجیب و غریب انجام می‌دهد و با ناپدید شدن، سوالات بسیاری را در ذهن بیننده ایجاد می‌کند. ولی حقیقت این است که بسیاری از چیزهای عجیبی که ما در آسمان می‌بینیم و ممکن است تصور کنیم که یک یوفو است، مربوط به کره زمین هستند. در بسیاری از موارد که گزارش دیدن یک بشقاب پرنده توسط مردم گزارش شده، مشخص شده است که افراد آنها را با هواپیماهای آزمایشی، پدیده‌های اتمسفریک یا حتی چیزهایی که خود ما به آسمان می‌فرستیم، اشتباه گرفته‌اند.

مطابق با تعاریف، یوفوها مرموز هستند و شاید به همین علت باشد که مردم دوست دارند هر چیز عجیبی را که در آسمان می‌بینند، به نوعی به یوفوها نسبت دهند. اما نباید فراموش کنیم که هر چیز عجیبی که در آسمان هست، لزوما به معنی آمدن آن از سیاره دیگر نیست.

در ادامه، همراه گجت نیوز باشید تا 10 گزارش جالب و نادرست از مشاهده یوفوها را بررسی کنیم.

هواپیمای پنهان‌کار و سری اف 117

لاکهید اف 117 نایت هاوک، اولین هواپیمای عملیاتی که با در نظر گفتن فناوری های پنهان‌کاری ساخته شد، چهره‌ای کاملا متفاوت از سایر هوایپماهایی دارد که همیشه می‌بینیم. مهم‌ترین مشخصه در طراحی این هواپیما، زاویه‌های تیز با نرخ ابعاد پایین است (بال‌های کوچک در مقایسه با ابعاد خود هواپیما). این طراحی به F-117 اجازه انحراف و جذب سیگنال‌های رادار را داده و باعث می‌شود در سیستم‌های پیشرفته‌ای که از آنها برای شناسایی هواپیماها استفاده می‌شود، نامرئی باقی بماند.

از آنجایی که قرار بود اف 117 به صورت ناشناس پرواز کند، ساخت آن نیز در خفا انجام شد. به همین جهت، پس از آنکه یک فروند از این هواپیماها در سال 1986 در کوه‌های خارج از بیکرزفیلد واقع در کالیفرنیا سقوط کرد، نیروی هوایی آمریکا با بستن این منطقه، مانع ورود عموم مردم و خبرنگاران شد. مطابق با گزارش لس آنجلس تایمز، آنها این منطقه را یک «منطقه امنیت ملی» در نظر گرفتند.

این اتفاقات سبب گمانه‌زنی‌های بسیار در مورد این منطقه شد و مردم فکر می‌کردند دولت در حال مخفی کردن چیزی در این منطقه است. ولی همان‌طور که نیویورک تایمز هم گزارش کرده بود، نیروی هوایی آمریکا در سال 1988 مجبور شد در مورد اف 117 به صورت عمومی سخن بگوید.

شی پرنده یا بمب‌افکن بی 2 اسپیریت؟

مشابه اف 117، بمب‌افکن بی 2 اسپیریت که توسط شرکت صنایع دفاعی «نورثروپ گرومن» ساخته شده بود، در دسته هواپیماهای «پنهان‌کار» قرار می‌گرفت و سیستم‌های راداری پیشرفته در شناسایی آن ناتوان بودند. در B-2 سکان عمودی وجود ندارد و همه‌چیز بر روی بال نصب می‌شود؛ طرحی که به آن «بال پرنده» می‌گویند.ویکیپدیا

با توجه به طراحی خاص و بدنه یکپارچه این هواپیما، شاید چندان تعجیب برانگیز نباشد اگر مردم با دیدن آن تصور کنند که یک شی پرنده را دیده‌اند!

پدیده گوی آذرخش

بعضی زمان‌ها، صداها و چشم‌اندازهای خاصی به واسطه پدیده‌های طبیعی در زمین ایجاد می‌شود که مردم از آنها برای اثبات ادعای خود مبنی بر بازدید بیگانگان از زمین استفاده می‌کنند. گوی‌های آذرخش می‌توانند یکی از بهترین مثال‌ها در این زمینه باشند.

گوی آذرخش یا آذرخش گلوله‌ای، نوعی از انفجار شدید انرژی است که اغلب در نتیجه تخلیه‌های الکتریکی در طوفان‌های تندری ایجاد می‌شوند. بر خلاف رعد و برق یا آذرخش‌های معمول، گوی آذرخش در قالب یک توپ آتشین که در هر جهتی می‌تواند حرکت داشته باشد یا حتی از دیوار عبور کند، مشاهده می‌شود. منشا و مکانیسم‌های موجود در این پدیده سبب شده تا توصیف آن کمی برای دانشمندان دشوار شود.

هرچند، اخیرا توجه برخی محققان به شباهت‌های میان گوی‌های آذرخش و یک ساختار کوانتومی عجیب به نام “Shankar skyrmion” جلب شده است. این ایده که سال 1996 طی یادداشتی در نشریه “Nature” ارائه شد، دلیل طولانی شدن آذرخش گلوله‌ای را درگیر بودن نوعی گره الکترومغناطیسی بیان می‌کند. این نوع از گره مغناطیسی در “Shankar” نیز وجود دارد.

با این تفاسیر، هر نور عجیب، طولانی یا حتی ترسناکی نمی‌تواند نشان‌دهنده حضور بیگانگان در زمین یا پرواز یک شی پرنده باشد!

مردم آزمایش ناموفق موشکی در نروژ را با شی پرنده اشتباه گرفتند!

دسامبر 2009 بود که یک مارپیچ بزرگ در آسمان زمستانی نروژ ظاهر شد و به نظر می‌رسید که از وسط آن، پلاسمایی به رنگ آبی و سبز به بیرون پرتاب می‌شود.

منبع این چشم‌انداز عجیب، یک آزمایش ناموفق فضایی در روسیه بود. موشک بولاوا (Bulava)، یک سیستم موشکی قاره پیمای پیشرفته که برای حمل بمب اتم ساخته شده است، به محض پرتاب دچار نقص فنی شد. این موشک از یک زیردریایی در دریای سفید پرتاب شده بود، اما نقص فنی باعث شد موتور راکت کنترل خود را از دست داده و صحنه‌ای را به وجود آورد که بسیاری از افراد آن را با شی پرنده اشتباه گرفته بودند.

همچنین بخوانید:

ثبت پرواز یک شی ناشناس پرنده توسط دوربین‌های فضایی ناسا (گجت تی وی)

اس آر 71 بلک برد ؛ پرنده‌ای مخوف با سرعت خیره‌کننده

همانند اف 117، SR-71 Blackbird یکی دیگر از هواپیماهایی است که توسط بخش مشهور و البته سری “Skunk Works” در لاکهید ساخته شد.

اس آر 71 بلک برد، سریع‌ترین هواپیمای جتی است که تا به امروز پرواز کرده و می‌تواند به سرعتی بیش از 3 ماخ (بالاتر از 2200 مایل بر ساعت / 3540 کیلومتر بر ساعت) دست یابد. به بیان دیگر، این هواپیما می‌تواند در کمتر از دو ساعت از نیویورک به لندن برود.

اس آر 71 در خلال جنگ سرد و با هدف پیشی گرفتن از هر چیزی معرفی شد. البته ما با یک جنگنده روبه‌رو نیستیم چرا که SR-71 در واقع یک هواپیمای شناسایی است. ماموریت آن؟ پرواز به سمت هدف، ثبت تصاویر و سپس ترک موقعیت.

تا به امروز از این هواپیما برای طراحی بسیاری از سفینه‌های فضایی در فیلم‌های مختلف الهام گرفته شده است که از جمله آنها می‌توان به سفینه سلطنتی «ملکه آمیدالا» در جنگ ستارگان و جت ایکس من، یعنی “X-Jet” اشاره کرد.

حال تصور کنید که از علاقه‌مندان به فیلم‌های سینمایی هستید و در یک شب پرستاره در بیابانی همچون موهاوی، ناگهان یک توده مشکی‌رنگ با سرعتی باورنکردنی از بالای سر شما عبور می‌کند. در این صورت، احتمالا شما نیز آن را با شی پرنده ای که از جهانی دیگر به زمین آمده است، اشتباه خواهید گرفت.

ماهوراه‌هایی که با یک آرایش مشخص در پرواز هستند

این روزها، آرایه‌های ماهوراه‌ای به سرعت در حال عادی شدن هستند. هرچند، بعضی مواقع اگر از زمین به آنها نگاه کنید، ممکن است تصور کنید سایه‌ای از یک سفینه فضایی را دیده‌اید. اولین نمونه از این آرایه‌ها، سیستم جاسوسی NOSS آمریکا بود که در دهه 1970 به منظور ردیابی مسیرهای دریایی شوروی از مدار نزدیک زمین پرتاب شد.

در سال 2016، ناسا رکوردی جدید را برای پرواز مجموعه‌ای از ماهواره‌ها ثبت کرد: ماهواره‌های ناسا در آرایشی چهارضلعی، با فاصله فقط 4.5 مایل (7.2 کیلومتر) از یکدیگر به دور زمین می‌چرخند. این گروه از ماهواره‌ها که Magnetospheric Multiscale (به اختصار MMS) نامیده می‌شوند، برای پرواز در مگنتوسفر زمین به فضا فرستاده شده بودند. هدف اصلی از طراحی این ماهواره‌ها، مشاهده و نظارت بر «اتصال مجدد مغناطیسی» است؛ پدیده‌ای که هنگام شکستن خطوط میدان مغناطیسی و اتصال مجدد آنها و سپس ارسال انرژی و ذرات باردار به سوی زمین اتفاق می‌افتد. (این همان چیزی‌ست که سبب خلق پدیده‌ای می‌شود که ممکن است با یوفوها و سفینه‌های فضایی اشتباه بگیرید.)

حتی بالون‌های مهمانی هم به عنوان شی پرنده گزارش شده‌اند

سال 2010، دانش‌آموزان مدرسه مایل استون در مانت ورنن، نیویورک، یک مهمانی برای معلم خود برگزار کردند که در این میان، 12 بالون در آسمان آزاد شد و سمت جنوب رفت.

یک ساعت بعد، افرادی در محله «چلسی» در منهتن گزارش کردند که اشیایی نقره‌ای و عجیب بر فراز خیابان‌ها در حال حرکت است. اگرچه این مسئله به سرعت حل شد، ولی دپارتمان پلیس نیویورک می‌گوید چندین نفر از مردم بابت گزارش مشاهده اشیای پرنده با این مرکز تماس گرفته بودند.

شاید با خود بگویید که اشتباه گرفتن یک بالون با شی پرنده تا چه اندازه می‌تواند مضحک باشد؛ ولی این نخستین باری نیست که مردم در تشخیص بشقاب پرنده‌ها اشتباه می‌کنند. طی چند سال گذشته، در چندین مورد، مردم شهر سو فالز (واقع در داکوتای جنوبی) از مشاهده یوفوها در آسمان خبر داده‌اند. بعدها مشخص شد که این بالون‌ها توسط “Raven Industries” ساخته شده‌اند؛ شرکتی که در همان نزدیکی فعالیت داشته و تخصص آن، تولید بالون‌هایی برای بررسی وضعیت آب و هوا یا فراهم کردن دسترسی اینترنت است.

فانوس‌های کاغذی که تصور می‌شد یوفو هستند!

برای 50 سال، وزارت دفاع ایالات متحده، یک واحد مخصوص UFO را در نیروی هوایی به منظور ضبط مشاهدات یوفوها در نیروی هوایی آمریکا دایر کرد.

سال 2009، فعالیت “UFO Desk” بعد از گزارش‌های بسیار در مورد نورهای نارنجی در حال حرکت، متوقف شد. در حقیقت، تمام این نورهای نارنجی، فانوس‌های کاغذی بودند که مطابق با گزارش «تلگراف» محبوبیت بالایی میان مردم انگلستان پیدا کرده بودند.

در جلسه مختصری که پیش از متوقف شدن فعالیت این مرکز برگزار شد، مقامات نیروی هوایی آمریکا اعلام کردند که افزایش حجم گزارش‌های مبنی بر مشاهده یوفوها، نگرانی و توجه اصلی کارمندان را روی چیز دیگری متمرکز کرده بود.

پهپادها هم به عنوان شی پرنده گزارش می‌شوند!

اکتبر امسال، ساکنان نیوجرسی ضمن تماس با مراکز خبری محلی، در شبکه اجتماعی توییتر نیز حاضر شده و از شناور شدن نورهای چشمک‌زدن بر فراز آسمان “Garden State Parkway” خبر دادند. ولی مطابق با گزارش “ABC News”، دپارتمان پلیس وین اعلام کرد که سرمنشا این نورها، پهپادهای چشمک‌زدنی بودند که از آنها برای دنبال کردن مضنونین سرقت از خرده‌فروشی آمریکایی «هوم دیپو» استفاده می‌شد.

پروژه موگول (حادثه رازول)؛ مشهورترین داستان مواجهه با یوفوها

سال 1947، یک هواپیمای ناشناخته در بیابانی در جنوب غربی آمریکا سقوط کرد و سبب شکل‌گیری تئوری‌ها و سوالات بسیاری پیرامون سایت‌های سری دولتی، بدن‌های انبارشده فرازمینی‌ها، زندانیان بیگانه فضایی و مواردی از این دست شد.

ولی به نظر می‌رسد منشا این داستان و حقیقت آن را نباید جایی بیرون از همین کره خاکی پیدا کرد.

در آخرین سال‌های دهه 1940 و زمانی که جنگ سرد شروع شد، دولت آمریکا به دنبال راهی برای نظارت بر فعالیت‌های اتحاد جماهیر شوروی بود. آمریکا دو بمب اتمی نخست را در سال 1945 در ژاپن انداخته بود و در مورد تعهدات سرسختانه اتحاد جماهیر شوروی برای توسعه بمب اتمی اختصاصی خود، محتاطانه عمل می‌کرد (آنها در سال 1949 موفق به ساخت بمب اتم شدند). پروژه موگول، یکی از راه‌ها برای نظارت بر شوروی بود که طی آن، بالون‌های آب و هوایی مجهز به میکروفون و فرستنده‌های رادیویی در آسمان رها شدند تا نیروی هوایی آمریکا متوجه آزمایش‌های اتمی احتمالی شود.

این پروژه در نهایت متوقف شد؛ اما نه قبل از آنکه یکی از این بالون‌ها در رازول، نیومکزیکو، سقوط کند.

در سال 1997، هم‌زمان با تقریبا 50 سالگی حادثه رازول بود که نیروی هوایی آمریکا، این توضیحات را پیرامون پروژه موگول ارائه کرد.

نیروی هوایی همچنین توضیحاتی را در مورد ادعاهایی مبنی بر اینکه آنها بدن‌های بیگانگان را از محل سقوط بازیابی کرده بودند، ارائه کرد. آنها هم‌زمان با پروژه موگول، مشغول توسعه نوع مخصوصی از چترهای نجات و صندلی‌های خروج اضطراری برای هواپیمایی پرسرعت بودند که می‌توانستند در ارتفاع‌های بسیار بالا پرواز کنند. تست‌های اولیه این صندلی‌ها شامل قرار دادن ماکت‌هایی در هواپیما و پرتاب آنها به بیرون می‌شد تا محققان متوجه شوند که بدن یک انسان تا چه اندازه ممکن است در خلال این اتفاق به دور خود بچرخد. بنابراین، بعد از آزمایش، چیزهایی بدون مو و شبیه انسان در این بیابان باقی ماند.

هرچند، همان‌طور که واشنگتن پست نیز گزارش کرده است، یوفولوژیست‌ها و افراد متخصص در این زمینه حتی بعد از ارائه این توضیحات نیز ادعای نیروی هوایی آمریکا را باور نکردند.

این‌ها 10 نمونه از ساده‌ترین گزارش‌ها از مشاهده یک شی پرنده در آسمان یا پیدا کردن بقایای آنها بودند؛ اما آیا تا کنون شی پرنده ای آسمان دیده‌اید که ظاهری عجیب داشته باشد یا با سرعتی خیره‌کننده حرکت کند؟