سیارات فراخورشیدی گونه های عجیبی از حیات را در خود مخفی کرده‌اند

MacTavish · 29/8/19

سیارات فراخورشیدی ممکن است گونه ها و اشکال مختلفی از حیات را در خود مخفی کرده باشند و طی میلیاردها سال میزبان خوبی برای حیات زنده موجود بر روی خود بوده باشند.

بعضی از سیارات فراخورشیدی فاصله بسیاری با زمین دارند و برخی دیگر نیز به کره ما و بطور کلی منظومه خورشیدی نزدیکتر هستند. حال که پذیرفته ایم بعضی از این سیارات فراخورشیدی شرایط میزبانی حیات را دارند دیدگاه دیگری مطرح شده مبنی بر اینکه برخی از این سیارات اشکال مختلف و عجیبی از حیات را در خود مخفی کرده اند.

یک سیاره صخره ای در آن سوی منظومه شمسی وجود دارد که این سیاره بسیار سرد و بزرگتر از زمین است و به خاطر اینکه بر مدار ستاره دیگری غیر از خورشید می چرخد یک سیاره فراخورشیدی محسوب می شود.

ستاره این سیاره سرد در واقع یک کوتوله سرخ است که به ستاره برنارد معروف است. این ستاره نیز از زمین بزرگتر است و با اشعه ایکس و نورهای ماورا بنفش دائما سیاره خود را بمباران می کند. تشعشات ساطع شده از ستاره برنارد آنقدر هست که بتواند اتمسفر سیاره را از بین ببرد.

اما ستاره برنارد در قیاس با ستاره میزبان ما یعنی خورشید یک ویژگی متفاوت دارد و آن نور کم این ستاره است که باعث می شود تا سطح سیاره مهمان تبدیل به برهوتی از یخ شود. احتمال بسیاری وجود دارد که بر روی سیاره مهمان ستاره برنارد هیچ گونه آب مایعی وجود نداشته باشد و بر این اساس به احتمال قوی خبری از حیات نیز بر روی سیاره نیست.

این سیاره برناردبی نام دارد و با وجود توصیفات فوق، هستند اخترشناسانی که اعتقاد دارند احتمال شکل گیری حیات بر روی این سیاره وجود دارد. ممکن است برنارد بی در زیر پوسته خود دارای فعالیت زمین گرمایی باشد و بر این اساس گرمای لازم برای پشتیبانی از گونه های مختلف حیات را دارا باشد.

چالش اصلی سیارات فراخورشیدی

متاسفانه یکی از چالش های حال حاضر سیارات فراخورشیدی عدم توانمندی انسان در مشاهده مستقیم آنهاست. در واقع توصیفاتی که از سیارات فراخورشیدی می شود بر اساس برآورد اطلاعات مختلف است و این توصیفات ربطی به مشاهده مستقیم سطح سیارات فراخورشیدی ندارد.

فناوری های حال حاضر این امکان را به انسان نمی دهد تا به مشاهده مستقیم سطح سیارات فراخورشیدی بپردازد. در واقع قوی ترین تلسکوپ های حال حاضر ساخته دست بشر نیز قادر به مشاهده مستقیم سطح این سیارات نیست.

با این وجود حضور آنها در فضا برای ستاره شناسان امری محرز است و از سوی دیگر اخترشناسان شناخت خوبی از ویژگی های عمومی سیارات فراخورشیدی دارند و لذا با اطمینان اعلام کرده اند که سیاره برنارد بی سه برابر زمین است و فاصله آن تا ستاره میزبان به اندازه فاصله عطارد تا خورشید می باشد.

با وجود کم فروغ بودن ستاره برنارد، این احتمال وجود دارد که سیاره برنارد بی بسیار سرد باشد. با این وجود ستاره شناسان نمی توانند با اطمینان اعلام کنند که سیاره برناردبی دارای سطحی یخ زده باشد. همچنین آنها اعلام داشته اند که برناردبی دارای هسته ای متشکل از نیکل و آهن است و لذا می تواند دارای فعالیت زمین گرمایی باشد. این ادعا هم هنوز به طور کامل ثابت نشده و تنها بخشی از گمانه زنی های قوی ستاره شناسان در خصوص برناردبی است.

یکی از موضوعات دیگری که منجمان نمی توانند در خصوص آن به صراحت نظر بدهند مربوط به وجود و یا عدم وجود میادین مغناطیسی در این سیاره است. اما اگر این دیدگاه را بپذیریم که سطح سیاره برنارد پوشیده از یخ است و نیز از هسته ای آهنی و نیکلی برخوردار است این احتمال وجود دارد که به دلیل فعالیت زمین گرمایی داخل هسته سفره هایی از آب زیر زمینی در زیر یخ های برناردبی در جریان باشد و از آن مهمتر اینکه اگر وجود آب در زیر پوسته یخی سیاره را بپذیریم می توان تصور کرد که این سیاره قابلیت پشتیبانی از گونه های ابتدایی و عجیب حیات را داشته باشد.

این شرایط مشابه شرایط قطب جنوب کره زمین است. همچنین دانشمندان معتقدند این شرایط در زیر پوسته قمر اروپا از اقمار مشتری نیز در جریان است. همه اینها گمانه زنی هایی از سوی ستاره شناسان است که امیدوارند با خلق تلسکوپ های پیشرفته در آینده ای نزدیک بتوانند اعتبار این گمانه زنی ها را به صورت مستقیم بسنجند.

شاید هم در آینده ای نزدیک انسان بتواند کاوشگرهای پیشرفته و با فناوری های پیچیده بسازد و با اعزام آنها به سمت سیارات فراخورشیدی مانند برناردبی و یا پروکسیمابی شناخت خود را از این سیارات تکمیل کرده و گامی تازه در جهت پاسخ به سوالات دیرینه خود در خصوص حیات در دیگر نقاط کیهان بردارد. تا آن زمان سیارات فراخورشیدی به شکل اسراری سر به مهر باقی خواهند ماند و ما همچنان از پاسخ دان به بسیاری از سوالات عاجز خواهیم بود.