تاریخچه رنگ در نقاشی

★PARDIS★ · 29/8/19

تاریخچه رنگ”

مقدمه
از عصر پیش از تاریخ ، انسان ها این نیاز را در خود دیدند که بر اجسام پیرامون خود
اثری قابل دیدن بگذارند این اثر گذاری به صورت تصاویر نقاشی شده ظهور پیدا کرد
با نگاهی اجمالی بر روند تکامل هنر در طول زمان می توانیم در مورد مردمی که این آثار را
خلق کرد در جوامع ایشان مطالب زیادی را ببینیم.
در نگاه اولیه در می یابیم که بشر اولیه متوجه این مطلب شده که با ترکیب کردن ذرات
رنگی با مادهدیگری بطور مثال آب میتواند رنگ بسازد با نگاه کردن به مقداری اندک از
رنگ زیر میکروسکوپ می توانید دقیقا معلق بودن ذرات رنگی را در ماده ای دیگر ببینید
این رنگدانه ها از موادی نظیر مواد معدنی گیاهان و سبزیجات و یا حشرات مورد
استخراج قرار میگیرند ماده دوم می تواند موادی نظیر زرده تخم مرغ، روغن برای رنگ
نقاشی دیواری و آلیاژهای رنگی در رنگ اتومبیلها باشند.

” رنگهای قبل از تاریخ “
انسان اولیه مرتبه نخست از رنگها در دوره پیش از تاریخ و در نقاشی بر دیواره غارها
و بدن خود استفاده کرد. آنها از شیره درختان و خزه و انگشتان خود برای ترکیب مواد
جهت تولید انواع رنگ های طبیعی استفاده میکرد. رنگهای آن دوره همگی از ذرات رنگی
موجود بر خاک و بر زمین ساخته می شوند نظیر رنگهای اکر سیاه ذغال سفید مورخان بر
این عقیده اند که دلیل مهم پیدایش صنعت استخراج مواد از معادن بر پایه همین کاوش
انسانها برای پیدای رنگ ها و مواد رنگی بوده است.
از قدیمی ترین رنگها بکار گرفته شده بر دیواره غارها به ۱۲۰۰۰ سال پیش در منطقه ای از
هندوستان بر میگردد (نام منطقه : Madhya Pradesh ) رنگ اکر قرمز برجای مانده بر
آنها از نوعی اکسید آهن به نام “هماتیت” بدست می آمد رنگ دیگری از خانواده اگر که
تمایل به زرد است وجود دارد که بخاطر وجود آب در اکسید آهن بنام اکر زرد شناخته
میشود. این رنگ “آمبریا” نام دار که از نام منطقه ای در ایتالیا که محل وجود این اکسید
می باشد برگرفته شده است. این رنگ از خاک رس حاوی آهن و اکسید های منگنز
گرفته میشود سیاه کربنی نیز نوعی رنگ سیاه است که از چوب سوخته گرفته می شود.
نوعی دیگر رنگ مشکی نوعی منفسخ شده که از استخوان سیاه گرفته میشود. سفید نیز
در طول سالها معمولا از سنگ آهک گرفته می شده است.

★PARDIS★ · 29/8/19

“نقاشیهای مربوطه به دوران باستان – قرن ۴”
دوران باستان در حقیقت همان زمانی است که بشر
اقدام به نگهداری آثار نقاشی خود کرد در آن دوران انسان محصولات خود را کشت کرده،
حیوانات خانگی نگهداری و به صورت دائم در مناطق خاص سکونت داشت.
اکثر آثار هنری این دوره جنبه تزئینی داشتند البته به غیر از آثار نقاشی دیواری بر آثار
معماری عجایب دنیا نظیر اهرام کاخها و مقابر.
مصریان گروهی بودند که رنگهای سبز و آبی را به پالت رنگ دوره ماقبل تاریخ وارد کردند
آنها از مس (مالاشیت) سبز را به وجود آورند و آبی اولترامارین را که
بسیار ارزشمند بود از لاجورد استخراج کند.
مصریان ماده جایگزین ارزانتری از مس را به نام ارزویت بوجود آوردند.
این ماده معدنی که در لاجورد نیز کم هزینه تر بوده اولین رنگ ابی مصنوعی بوده که آبی
مصری نام نهاده شده که نحوه ساخت ان هنوز مشخص نیست مصریان روش نوینی در
رنگ سازی به نام دریاچه سازی دانستند
با این روش نوعی رنگ قرمز به نام قرمز کارمین ساختند.
در اواخر هر باستان در حدود سال ۷۰۰ میلادی رنگدانه قرمز به نام ور میلیون ساخته
شده که بدلیل شبیه بودن به رنگ خون رنگ زندی نامیده شد. نام دیگر ان قرمز چینی
می باشد به دلیل اینکه این رنگ در چین بسیار حائز اهمیت بود حتی این رنگ جایگاه
ویژه ای در تولید جوهر قرمز مخصوص امپراتور دارد در غارهای اجانتا و الورا در هند و
غارهای باغ در هند نمونه های وسیعی از هنر دوران باستان هند را میبینیم.
روش ساخت این آثار بدین گونه بوده است که پس از زدن لایه ای سنگ آهک بر دیوار و
حتی زمانی که دیوار هنوز خیس بوده نقاشی رنگ آمیزی را شروع میکردند. رنگهای
بکار رفته بکار رفته رنگهای اکر سبز و لاجوردی و تون های آنها بودند.
نقاشی در قرون میانه ( قرن ۵-۱۵ )
در طول سده های میانه نقاشی و رنگ آمیزی از فنون و تکنیک های بسیار باارزش
برخوردار شد از جمله مواد حائز اهمیت رنگ تمیرا بود که از اختلاط رنگ دانه ها با آب و
تخم مرغ ساخته می شد یا اینکه این رنگ عمر زیادی نداشت اما امکان ایجاد جلوهای
عجیبی به اثر می داد که تا آن زمان هرگز وجود نداشته اند بودند.
نقاشی این دوره از جلای خاص برخوردار بودند که این نکته به این دلیل است که نقاش
در طی روندی بسیار ظریف و با دقت لایه های رنگ را بر سطح کار میگذاشت تا رنگها
دچار ترک خوردگی نشوند.
در این دوره رنگ زنگاری که از مس بدست می آمد بوجود آمد.
این رنگ از لایه بر مس که در اثر ترکیب مس و اکسیژن بوجود می آمد بدست می آمد
این رنگ تا قرن ۱۹ از ارزش و اعتبار خاصی برخوردار بود.
در این دوره در هند آراستن صفحات نوشتاری و متون با نقاشی ها بسیار رایج می شود.
روش ادغام سیاه کربنی و سیاه استخوانی با چسب برای ساخت جوهر هندی به قرن
۱۱ ق م در چین بر میگردد.

نقاشی رنسانس قرن ۱۵ – ۱۷
رنسانس دوره رشد دوباره احیا شدن هنر بود در نتیجه تقاضاهای هنری و تقاضای خرید
رنگ دانه ها نیز رشد کرده .بسیاری از فنون نقاشی در این عصر تولد یافته به جای استفاده
از تخم مرغ در ساخت رنگها ایشان از روغن گردو که اهسته تر خشک میشود استفاده
کردند ایشان نه تنها با اختلاط انواع رنگها تنالیته بسیار وسیعی از رنگ دانه ها ساخته
بلکه هنرمندان توانستند در اثار خود عمق را با پرسپکتیو یا علم مناظر و مرایا بازنمایی
کنند در این دوره ۳ رنگ مهم دیگر نیز تولید شد.

زرد ناپلی
رنگ ابی مینایی
قرمز کارمین

رنگ زرد ناپلی عمدتا توسط هنرمندان آثار المانی ایتالیایی شد این رنگ که اهمیت
خاصی داشت رنگ آبی مینایی نیز که از پتاسیم بدست می آمد رنگی کم هزینه بود که
جایگزین بسیار عالی برای رنگهایی آبی ان دوه خود را به شمارمی رفت رنگ قرمز کارمین
آرام آرام به نواحی دیگر جهان نظیر اروپا راه یافت این رنگ ها که اولین رنگ حیوانی بود
تنها رنگی بود که با سایه های عمیق خود در آثار عصر رنسانس جلوه حیرت انگیز به کلیه
نقاشی های این عصر داد در هند سبک مادهوبانی در عصر رنسانس ظهور کرد رنگهای
استفاده شده از آنها علاوه بر رنگهای زمینی مثل قرمز و سبز مواد نظیر سبزی ها و میوه ها
مثل زردچوبه و برگ انجیر برای تولید زرد و نوعی کلم برای تولید آبی بودند.
سبک دیگر نقاشی در ناحیه دیگری از هندوستان سبک تانجور نام داشت این سبک که
نظیر ترکیب مواد امروزه است دارای سنگهایی نیمه قیمتی بود که تصاویر را پوشش
می دادند فضای منفی انها توسط رنگ ها ی گیاهی پر می شد.

M O B I N A · 9/7/23

تاریخ هنر نقاشی در ایران به زمان غارنشینی برمیگردد. در غارهای استان لرستان تصاویر نقاشی شده از حیوانات و تصاویر کشف شده است.
نقاشی های کشف شده در مناطق تپه سیالک و لرستان بر روی ظروف سفالی، ثابت می کند که هنرمندان این مناطق با هنر نقاشی آشنایی داشته اند.
همچنین نقاشیهایی از دوران اشکانیان، نقاشی های معدودی بر روی دیوار، که بیشتر آنها از قسمتهای شمالی رودخانه فرات بدست آمده، کشف شده است. یکی از این نقاشیها منظره یک شکار را نشان میدهد. وضعیت سوارها و حیوانات و سبک بکار رفته در این نقاشی ما را بیاد منیاتورهای ایرانی می اندازد.
در نقاشیهای دوران هخامنشی، نقاشی از روی چهره بر سایر نقاشی های دیگر تقدم داشت. تناسب و زیبایی رنگها از این دوران، بسیار جالب توجه است. نقاشی ها بدون سایه و با همدیگر هماهنگی دارند. در بعضی از موارد، سطوح سیاه پر رنگ را محدود کرده اند.
مانی، (پیامبر و نقاش ایرانی)، که در قرن سوم زندگی میکرد، یک نقاش با تجربه و ماهر بود. نقاشی های او یکی از معجزاتش بود.
نقاشی (Torfan) که در صحرای گال استان ترکستان در چین بدست آمد، مربوط است بسال ۸۴۰ تا ۸۶۰ بعد از میلاد.
این نقاشی های دیوارنما مناظر و تصاویر ایرانی را نمایش میدهند. همچنین تصاویر شاخه های درختی در این نقاشی ها وجود دارند. باستانی ترین نقاشی های دوران اسلامی، که بسیار کمیاب است، در نیمه نخست قرن سیزدهم به وجود آمده بودند.
مینیاتورهای ایرانی (طرح های خوب و کوچک) بعد از سقوط بغداد در سال ۱۲۸۵ میلادی بوجود آمدند. از آغاز قرن چهاردهم کتابهای خطی بـ*ـو*سیله نقاشی از صحنه های جنگ و شکار تزئین شدند.
چین از قرن هفتم به بعد به عنوان یک مرکز هنری، مهمترین انگیزه برای هنر نقاشی در ایران بود. از آن به بعد یک رابـ*ـطه بین نقاشان بودائی چینی و نقاشان ایرانی بوجود آمده است.
از لحاظ تاریخی، مهمترین تکامل در هنر ایرانی، تقبل طرحهای چینی بوده است که با رنگ آمیزی که ادراک ویژه هنرمندان ایرانی است مخلوط شده بود. زیبایی و مهارت خارق العاده نقاشان ایرانی واقعاً خارج از توصیف است. در قرن اول اسلامی، هنرمندان ایرانی زینت دادن به کتابها را شروع کردند.
کتابها با سرآغاز و حاشیه های زیبا رنگ آمیزی و تزئین شده بود. این طرحها و روشها از یک نسل به نسل دیگر با همان روش و اصلوب منتقل می شد، که معروف است به "هنر روشن سازی". هنر روشن سازی و زیبا کردن کتابها در زمان سلجوقیان و مغول و تیموریان پیشرفت زیادی کرد. شهرت نقاشی های دوران اسلامی شهرت خود را از مدرسه بغداد داشت.

M O B I N A · 9/7/23

مینیاتورهای مدرسه بغداد، کلاً سبک و روشهای نقاشی های معمولی پیش از دوره اسلامی را گم کرده است. این نقاشی های اولیه و بدعت کارانه فشار هنری لازم را ندارند.
مینیاتورهای مدرسه بغداد اصلاً متناسب نیستند. تصاویر نژاد سامی را نشان میدهد؛ و رنگ روشن استفاده شده در آن نقاشی را. هنرمندان مدرسه بغداد پس از سالها رکود مشتاق بودند که آیین تازه ای را بوجود آورده و ابتکار کنند. نگاه های مخصوص این مدرسه، در طرح حیوانات و با تصاویر شرح دادن داستانها است.
اگر چه مدرسه بغداد، هنر پیش از دوره اسلامی را تا حدی در نظر گرفته بود، که بسیار سطحی و بدوی بود، در همان دوره هنر مینیاتور ایرانی در تمام قلمرو اسلامی از آسیای دور تا آفریقا و اروپا پخش شده بود.
از میان کتابهای مصور به سبک بغداد میتوان به کتاب "کلیله و دمنه" اشاره کرد. تصاویر نامتناسب و بزرگتر از حد معمول رنگ شده است؛ و فقط رنگهای معدودی در این نقاشیها بکار رفته است.
بیشتر کتابهای خطی قرن سیزدهم، افسانه ها و داستانها، با تصاویری از حیوانات و سبزیجات تزئین شده است. یکی از قدیمی ترین کتابهای کوچک طراحی شده ایرانی بنام "مناف الحیوان" در سال ۱۲۹۹ میلادی بوجود آمده است. این کتاب مشخصات حیوانات را شرح میدهد. در این کتاب تاریخ طبیعی با افسانه در هم آمیخته شده است.
موضوعات این کتاب که تصاویر بسیاری دارد، برای آشنایی با هنر نقاشی ایرانی بسیار مهم است. رنگها روشن تر و از روش مدرسه بغداد که روشی قدیمی بود جلوتر است.
پس از هجوم مغولان، یک مدرسه جدید در ایران به نظر میرسید. این مدرسه تحت تأثیر از هنر چینی و سبک مغول بود. این نقاشی ها همه خشک و بی حرکت و خالص و یکسان، مانند سبک چینی است.
بعد از حمله مغول به ایران، آنها تحت تأثیر از هنر ایرانی، نقاشان و هنرمندان را تشویق کردند. در میان نقاشی های هنرمندان ایرانی میتوان سبک مغول هم مشاهده کرد، لطافت ها، ترکیبات آرایشی، و خطوط کوتاه خوب که میتوان آنها را بشمار آورد. نقاشی های ایرانی بصورت خطی و نه ابعادی می باشد. هنرمندان در این زمینه از خود یک خلاقیت و اصالت نشان داده اند.
هنرمندان مغول دادگاه سلطنتی نه فقط به تکنیک بلکه به موضوعات ایرانی هم احترام گذاشتند. یک بخش از کارشان شرح دادن به آثار ادبی ایران مانند شاهنامه فردوسی بود. میان موضوعات مختلف بیشترین علاقه آنها به تصویریسم (کتابهای با تصاویر زیاد) بود.
بر خلاف مدارس مغول و بغداد بیشترین کارها از مدرسه هرات بجا مانده است. مؤسس این سبک نقاشی مدرسه هرات بود؛ که از نیاکان تیموریان بودند و این مدرسه را بخاطر محل تأسیس آن مدرسه هراتی نامیدند.
متخصاص هنر نقاشی بر این باورند، که نقاشی در ایران در دوران تیموری به اوج خود رسیده بود. در طول این دوره استادان برجسته ای، همچون کمال الدین بهزاد، یک متد جدید را به نقاشی ایران عرضه کرد. در این دوره (تیموریان) که از سال ۱۳۷۰ تا ۱۴۰۵ میلادی به طول انجامید؛ هنر نقاشی و کوچک سازی به بالاترین درجه کمال رسیده و بسیاری از نقاشان مشهور عمرشان را بر سر اینکار گذاشته اند.

M O B I N A · 9/7/23

دو کتاب با ارزش از زمان بایسغر باقی مانده است؛ یکی کتاب "کلیله و دمنه" و دیگری کتاب "شاهنامه". هنر کوچک ایرانی در کتاب شاهنامه که در سال ۱۴۴۴ میلادی در شیراز رنگ آمیزی شده است، بخوبی مشخص است.
یکی از این طرح ها نشان دادن یک منظره زیبا از یک دادگاه ایرانی است که به سبک چینی رنگ آمیزی شده است. کاشی های سفید و آبی ایرانی همراه با فرشهای زیبای ایرانی بصورت هندسی نقش شده است. در یکی از کتابهای دستنویس "خمسه نظامی گنجوی"، سیزده مینیاتور زیبا بـ*ـو*سیله "میرک" کشیده شده است.
ساختگی بودن، حساسیت، و هنر نقاشی های بغداد از طرحهای کشیده شده در کتاب "خمسه نظامی" کاملا مشهود است. این قطعه با ارزش و فوق العاده هم اکنون در موزه بریتانیا قرار دارد. در این قسمت از معماران و مهندسان مشغول ساختمان سازی هستند. این نقاشی در سال ۱۴۹۴ میلادی در هرات نقاشی شده است.
بهزاد، بهترین استاد سبک مدرسه هراتی، این هنر را بسیار بسط داد. او سبک را اختراع کرد که قبل از او هرگز استفاده نشده بود.
یکی از برجسته ترین کارها کتاب شاهنامه فردوسی است که در کتابخانه گلستان ایران قرار دارد. این شاهنامه در زمان سلطان بایسغر که یکی از شاهزادگان تیموری بود؛ به سبک مدرسه هراتی نقاشی شده است.
نقاشی های این کتاب از نگاه رنگ آمیزی و تناسب ترکیب دهنده تصاویر، در بالاترین حد زیبایی و استحکام قرار دارد.
در دوران صفویه مرکزیت هنر به شهر تبریز آمد. و برخی از هنرمندان هم در شهر قزوین ماندگار شدند. اما اصل سبک نقاشی صفویه در شهر اصفهان بوجود آمد.
مینیاتورهای ایرانی، در دوره صفویه در شهر اصفهان، از سبک چینی جدا شده و قدم در راهی جدید نهاد. این نقاشان بعدها به سبک طبیعی متمایل شدند. رضا عباسی مؤسس سبک "مدرسه نقاشی صفوی" بود. در نقاشی های دوران صفوی دگرگونی بسیار عالی در نقاشی ایرانی رخ داد.
طرحهای این دوره یکی از بهترین و زیبا ترین و با سلیقه ترین طرحهای نقاشان ایرانی است که نشان دهنده ذوق نقاشان ایرانی است.
مینیاتورهای خلق شده در این دوره(مدرسه صفوی)، هیچکدام منحصراً با هدف مزین کردن کتابها کشیده نشده اند. سبک صفوی بسیار بهتر و ملایم تر از سبک مدرسه تیموریان (هراتی) و مخصوصاً سبک مغولی است.
در نقاشی نقاشان دوران صفوی آشکار شدن تخصص آنها در این رشته بوضوح مشخص است. بهترین معرف از این دوره نقاشی های هستند که در عمارت چهل ستون و عالی قاپو کشیده شده است.
در نقاشی های صفوی، موضوع اصلی شکوه و زیبایی این دوره است. موضوعات نقاشی ها بیشتر حول محور بارگاه سلاطین، اشراف زادگان، کاخ های زیبا، مناظر زیبا و صحنه هایی از جنگ ها است.
در این نقاشی ها انسانها با لباسهای پرخرج نخ کشی، صورتهایی زیبا و مجسمه های ظریف رنگین به طور پر هیجان روشن به تصویر کشیده شده است. هنر نقاشی در طول دوران صفوی هم زیاد و هم دارای کیفیت بهتر شد. در این نقاشی ها آزادی بیشتر و مهارت و دقت بیشتر مشهود است.

M O B I N A · 9/7/23

هنرمندان بیشتر به اصول کلی پرداخته و از جزئیات غیر ضروری اجتناب، که در شیوه هراتی و تبریزی بکار رفته بود، خودداری کردند. صافی خطوط، بیان زود احساسات و متراکم شدن موضوعات از مشخصات سبک نقاشی صفوی است. از آنجاییکه در اواخر دوران صفوی، از لحاظ جنبه فکری اختلافات جزئی در رنگ آمیزی بوجود آورد، میتوان به ظهور سبک اروپایی در این نقاشی ها پی برد.
نقاشی های دوران قاجاریه (قرن شانزدهم میلادی) یک ترکیبی از سبک هنرهای اروپایی کلاسیک و سبک و تکنیک مینیاتورهای دوران صوفی است. در این دوران "محمد غفاری (کمال الملک)" سبک کلاسیک اروپایی را در ایران رواج داد. در این دوران سبکی از نقاشی بوجود آمد که بنام "قهوه خانه" شناخته شد. این نوع نقاشی یک پدیده جدید در تاریخ هنر ایرانی است. سبک "قهوه خانه" عامه پسند و مذهبی است. موضوعات این سبک بیشتر تصاویر پیامبران و امامان، شعائر مذهبی، جنگها و نام آوران ملی بودند. "قهوه خانه ها" رفته رفته جای خود را در بین مردم معمولی باز نمودند.
در این مکان داستان سرایان و نقالان داستانهای حماسی و مذهبی را برای مردم بازگو میکردند. هنرمندان همان داستانها را بر روی دیوارهای این "قهوه خانه ها" نقاشی کرده بودند. قبلا در گذشته که پادشاهان و اشراف زادگان نقاشان را پشتیبانی میکردند؛ اما اینبار هنرمندان به درخواست مردم عادی آن مناظر را بر روی دیوارها میکشیدند و به این کار علاقمند بودند.
در بیشتر این قهوه خانه ها این مناظر که بیشتر به درخواست عمومی بود رنگ آمیزی شده بود. زیباترین مثالها در موزه اصلی تهران و همینطور در بعضی از موزه های خصوصی داخل و خارج از کشور نگهداری میشود. نقاشی های ایرانی، یک نوع ملاحت را که بی شباهت به هر چیز دیگر است به تماشاگر عرضه میکند.
آنها یک ارتباط بیکران با داستانهای حماسی نگه داشته اند. نقاشی ایرانی، بعنوان یکی از بزرگترین سبکهای نقاشی در آسیا مطرح است. آسمان های روشن (آبی)، زیبایی شگفت انگیز شکوفه ها و در میان آنها انسانهایی که دوست میدارند و انسانهایی که تنفر دارند، خوشگذران و افسرده، به موضوعات مختلف نقاشان ایرانی شکل میدهند.

منبع : بانک اطلاعات گردشگری

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

تاریخچه رنگ در نقاشی

★PARDIS★

کاربر نیمه فعال

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

★PARDIS★

کاربر نیمه فعال

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

M O B I N A

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

M O B I N A

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

M O B I N A

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

M O B I N A

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین