رمان لیانا | Zahra Bagheri کاربر انجمن رمان ٩٨

Zahra Bagheri · 28/7/18

( غار پنهان)
وارد شدن به اتاقش مساوی بود با هجوم خاطرات مادرش که بسیاری از وقت خود را در کنار کاترین می‌گذراند. آن‌ها در اکثر مواقع با یکدیگر نوشیدنی می‌خوردند و از خاطرات خوش دوران کودکیشان حرف می‌زدند.
اتاق مانند چند ماه اخیر هنوز هم سوت و کور بود. کاترین از زمان مرگ ایزابل تا کنون دست به...

Zahra Bagheri · 28/7/18

بعد از گفتن آخرین جملاتش به سرعت باد از کنار لیانا گذشت. آن زن پشت سر مرد، با صدای آرامی گفت:
- سزای این کارت رو نه تنها خودت؛ بلکه مردم این سرزمین هم باید پس بدن!
لیانا با تحیر به او نگاه می‌کرد و جمله‌ی آخرش در ذهنش تکرار می‌شد:
- نه تنها خودت؛ بلکه مردم این سرزمین هم باید پس بدن!...

Zahra Bagheri · 28/7/18

جان نگاهی به صورت رنگ پریده‌ی لیانا انداخت و برای سومین بار پرسید:
- چی شده؟
لیانا اما بی‌آن‌که پلک بزند به او خیره شده بود؛ گویی در حال پردازش تک تک اجزای صورتش بود. جان که از این نگاه خیره بی‌قرار و عصبی شده بود با لحن پرخاشگرانه ای گفت:
- می خوای بگی چرا گفتی بیام این‌جا یا می‌خوای تا...

Zahra Bagheri · 28/7/18

شاید جان راست می‌گفت؛ حتی خود او هم از بی‌خبری نفرت داشت. اگر جای ملکه بود که در عالم بی‌خبری رها شده و بعدها می‌فهمید چنین حقیقت‌هایی را از او مخفی کردند چه احساسی پیدا می‌کرد؟ این بدترین حال ممکن برای یک انسان بوده و او هرگز دلش نمی‌خواست که مسبب غم و اندوه بسیار برای ملکه باشد. برای اعلام موافقت خود تنها سری تکان داده و...

Zahra Bagheri · 28/7/18

وقتی کاترین نیرویی را وارد بدنش می‌کرد که بتواند او را در زیر آب زنده نگه دارد، هم‌چنان فریاد می‌زد:
- طلاست، مال مادرمه! نسل به نسل گشته تا رسیده به من!
جمعیت مقابل با بی‌حوصلگی به او نگاه می‌کردند که اکنون آماده‌ی پریدن بود؛ اما هم‌چنان از شجره‌ی نامه‌ی خانوادگی‌اش حرف می‌زد. یکی از مردانی که...

Zahra Bagheri · 28/7/18

- فکر می کنی کسی پیدا می‌شه که بتونه اون قلعه رو پیدا کنه؟
لیانا با صدای بسیار آرامی گفت:
- نمی‌دونم.
جان گفت:
- شاید اصلا چنین قلعه‌ای وجود نداره که کسی نتونسته پیداش کنه.
- مگه نشنیدی اونایی که رفتن و برگشتن چی گفتن؟
جان نگاه پرسشگرانه‌ای به او انداخت.
-...

Zahra Bagheri · 28/7/18

وقتی از پلکان مرمری پایین آمد، حقیقتا قدم‌هایش سست شدند. نگاه آخر را به راهروی طبقه‌ی سوم انداخت و وارد تالار قصر شد. همه‌جا را با دقت نگاه می‌کرد؛ زیرا می‌خواست جای جای قصر را در خاطرش حفظ کند. وقتی پا به سرسرای قصر گذاشت، دریافت که گویی قرار بوده روزی چنین احساسی را تجربه کند.
احساس خالی شدن و جدا...

Zahra Bagheri · 28/7/18

خزه‌های سبز رنگی در تمام آن مسیر به چشم می‌خوردند. بعضی از آن‌ها ثابت بودند و بعضی‌های دیگر هر چند ثانیه تغییر مسیر می‌دادند؛ حتی لیانا حاضر بود قسم بخورد که دو چشم درشت و سبز رنگ را میان انبوهی از خزه‌هایشان دیده و حتی یکی از آن‌ها لای پلک‌هایش را باز کرده و یواشکی به او نگاه کرد. همه چیز در دریاچه برایش عجیب و در عین حال...

Zahra Bagheri · 28/7/18

دو مرد قوی هیکل با قد بسیار بلند بودند. هر دوی آن‌ها بسیار زیبا و خوش قیافه بودند. موهایشان تا عرض شانه‌هایشان می‌رسید و سربند طلایی رنگی دور سرشان قرار داشت.
- زیاد بهشون زل نزن!
لیانا با شنیدن صدای گایا به خود آمد و با گیجی به او نگاه کرد.
- اونا خوش‌شون نمیاد کسی این‌طوری بهشون خیره...

Zahra Bagheri · 28/7/18

(کوهستان آدیس)

زمانی که پا به سرسرای ورودی قصر گذاشت، دلش هری ریخت.
درست مانند آن بود که موقع پایین آمدن پله ای را نبیند.
احساس وحشتی که داشت، قابل توصیف نبود.
درست در مقابلش چهار نفر با چهره های خشمگین ایستاده بودند.
تنها کسی که نگاهش رنگ غم و نگرانی داشت، جان بود که با...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

رمان لیانا، به عنوان اولین رمانم در چه سطحی بود؟

عالی

خیلی خوب

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین