ربات‌ های تعمیرکار رولزرویس وظیفه تعمیر پیشران هواگردها را به عهده خواهند گرفت

MacTavish · 25/8/19

کمپانی رولزرویس در حال تحقیق و توسعه طرح‌هایی است تا در آینده بررسی شرایط موتور هواگردها و تعمیر و نگه‌داری آن‌ها توسط ربات‌ های تعمیرکار رولزرویس انجام شود. استفاده از تکنولوژی رباتیک در این زمینه می‌تواند باعث تسریع پروسه تعمیر و نگه‌داری و کاهش هزینه آن شود.

کمپانی رولز رویس معمولا به واسطه ماشین‌های لوکس خود شناخته شده است، اما اتوموبیل تنها محصول این کمپانی نیست و رولز رویس در بخش نظامی هم فعالیت دارد. این کمپانی سال‌ها است که در صنعت هوافضای بریتانیا حضور فعالی داشته و پیشران بسیاری از هواگردهای بریتانیا محصول این رولز رویس است. در همین زمینه این کمپانی جزئیات چندین پروژه تحقیقاتی خود را منتشر کرده است که هدف آن‌ها افزایش سرعت در پروسه بررسی، تعمیر و نگه‌داری موتور هواگردها بدون پیاده سازی آن‌ها است.

ربات‌ های تعمیرکار رولزرویس

این پروژه‌ها که با همکاری دانشگاه‌های ناتینگهام و هاروارد انجام می‌شوند، شامل ربات‌ های تعمیرکار کوچکی هستند که با رفتن به بخش‌های غیرقابل دسترسی پیشران هواگرد آن را بازرسی کرده و در صورت وجود هر مشکلی، آن را تعمیر می‌کنند. به این صورت نیازی به جدا کردن پیشران از هواگرد نخواهد بود و هواگرد در زمان کوتاهی به شرایط عملیاتی باز خواهد گشت.

تعمیر پیشران از راه دور

رولز رویس در حال کار بر روی 4 پروژه متفاوت است. پیشرفته‌ترین این پروژه‌ها یک مایشن کنترل از راه دور است که توسط دانشگاه ناتینگهام در دست توسعه است و می‌تواند درون پیشران عملیات تعمیر را انجام دهد.

در حال حاضر اگر پیشران هواگردی دچار مشکل شود، تیمی از مهندسان و متخصصان باید به محل هواگرد اعزام شوند که ممکن است حتی در کشور دیگری باشد. اما ربات تعمیرکار مذکور را می‌توان از هر جایی در دنیا کنترل کرد. تیمی از افراد غیر متخصص می‌توانند ربات را درون موتور قرار دهند و سپس کنترل آن را به متخصصانی که در مکان دیگری قرار دارند بسپارند. این ماشین به اسکنر سه بعدی مجهز است که با استفاده از آن بخش‌های مختلف موتور را اسکن می‌کند و در صورت یافتن هرگونه مشکلی، تصاویر سه بعدی به دست آمده را برای متخصصین ارسال می‌کند و متخصصان می‌توانند تعمیرات پیچیده‌ای مثل تعمیر پره‌های کمپرسور را از راه دور به انجام برسانند.

پریسکوپ ثابت

پروژه دیگر رولز رویس پریسکوپ ثابت است. این پریسکوپ مجموعه‌ای از دوربین‌های فیبر اپتیکی است که به شکل دائمی درون موتور نصب می‌شود و می‌تواند هر مشکلی را شناسایی و گزارش کند. این دوربین‌ها به صورت خودکار عمل ‌می‌کنند و به گونه‌ای طراحی شده‌اند که در مقابل گرمای شدید درون موتور مقاوم باشند. پریسکوپ ثابت اطلاعات تصویری از پیشران جمع‌آوری می‌کند و این اطلاعات را برای واحد تعمیر پیشران ارسال می‌کند. به گفته رولز رویس هدف این پروژه این است که پیشران با داشتن “چشم” و “گوش” بتواند شرایط خود را بررسی کند.

مارهای رباتیک

پروژه سوم رولز رویس فلیر نام دارد. این پروژه شامل مجموعه‌ای از ربات‌ های تعمیرکار رولزرویس به شکل مار است که برای رفتن به بخش‌های داخلی موتور دارای بدنه‌ای انعطاف پدیر هستند. دو عدد از این ربات به درون پیشران فرستاده می‌شوند و وظیفه آن‌ها تعمیر لایه محافظ حرارتی دورن پیشران است. یکی از ربات‌ها لایه را برای پیدا کردن هر گونه صدمه بررسی می‌کند و در صورت یافتن چنین بخشی لایه حرارتی آن قسمت را جدا کرده و سطح را برای تعمیر آماده می‌کند. ربات دیگر قسمت مورد نظر را دوباره با لایه جدید و سالم می‌پوشاند.

حشرات رباتیک

پروژه چهارم این کمپانی سوارم نام دارد. این پروژه در بازرسی بخش‌های بزرگ پیشران مثل محفظه احتراق تحول بزرگی را ایجاد خواهد کرد. در حال حاضر بازرسی چنین قسمت‌هایی با تنها یک دوربین انجام می‌شود که زمان زیادی می‌برد. اما می‌توان به جای یک دوربین، مجموعه‌ای از ربات‌های کوچک متحرک را درون پیشران مستقر کرد تا با همکاری هم در زمان کوتاهی بخش مورد نظر را بازرسی کنند.

در این پروژه ربات‌ های تعمیرکار کوچک حشره مانند با استفاده از ربات دیگری مشابه مارهای رباتیک با قطر 10 میلی متر به درون پیشران فرستاده می‌شوند. سپس این ربات‌ها با همکاری یکدیگر با استفاده از دوربین‌های کوچک خود شروع به تهیه تصویر از همه بخش‌های محل مورد نظر می‌کنند. هر کدام از ربات‌ های تعمیرکار رولزرویس تصاویر را به صورت لایو برای اپراتور ارسال می‌کنند و مجموعه تصاویر ارسال شده برای ایجاد یک نقشه بزرگ‌تر استفاده می‌شوند. اگر بررسی یک بخش در حاضر 5 ساعت طول بکشد، با استفاده از این ربات‌ها این زمان به 5 دقیقه کاهش خواهد یافت.

این چهار پروژه ربات‌ های تعمیرکار رولزرویس هر کدام در مراحل مختلف توسعه هستند، اما پس از تکمیل و در صورت عملیاتی شدن، به میزان زیادی از هزینه و دشواری تعمیر و نگه‌داری هواگردها می‌کاهند و سرعت عملیاتی شدن مجدد آن‌ها را به میزان زیادی افزایش خواهند داد.