وحدت کرمانشاهی
-
غزلیات وحدت کرمانشاهی
ای دوست مرانم ز در خویش خدا را کز پیش نرانند شهان خیل گدا را باز آی که تا فرش کنم دیده به راهت حیف است که بر خاک نهی آن کف پا را از دست مده باده که این صیقل ارواح بزداید از آیینه دل زنگ ریا را زاهد تو و رب ارنی؟ این چه خیال است با دیده خودبین نتوان دید خدا را هرگز نبری راه به سر منزل الا تا...- ^~SARA~^
- موضوع
- پاسخ ها: 8
- انجمن: اشعار شاعران
