آنگاه براى نماز آماده مىشوى، و قلب خود را حاضر مىکنى، و خوارى شأن خود، و عظمت و جلال مولایت را، که در مقام مناجات با او برآمدهاى ملاحظه مىکنى، و چنان باش که گویا او را مىبینى، و حیا کن، از اینکه با او سخن گویى، و دلت متوجه جانب دیگر باشد! پس با وقار و خشوع مىایستى، در حالتى که دستهایت را...