ما اسیرانِ زمانیم و زمان، زندانِ ما
ما غریبانِ کویریم و کویر، درمانِ ما
پاکبازیم و دَر عالم پادشاهی می کُنیم
چون که جامِ خسرو و جمشید باشد زانِ ما
آتشی سوزان فکنده دَر سَرایِ لامکان
شعله یِ عشقِ فروزان دَر دل و دَر جانِ ما
گوشه یِ چشمی زِ یار، اِکسیرِ زندگانی است
این خراب آبادِ مُندَک،...