تشیع تاریخ مظلومیت و غربت را با اشک و خون نگاشته است. بر فراز دار در حبسهاى بى حساب در شکنجه هاى مدام در قتل و شکنجه زنان و کودکان ناله هاى درد و مقاومت را هنوز مى توان شنود. هرگز نمى توان آن را اسطوره و افسانه نامید. از تاریخ مسطور یعنى راوى عیش حاکمان هیچ گاه نمى توان روایت آن همه رنج و ستیز...