این شگفتی را از زبان دھقان بشنو کھ رازی نھفتھ را می گشاید:
به شھر کجاران بدریای پارس
چو گوید ز بالا و پھنای پارس
شھر کجاران مردمی فقیر داشت کھ پسران آن اندک و دختران فراوان بودند.
دختران ھرروز صبح با پنبھ و دوکدان بھ کوھی در نزدیک شھر میرفتند و شب با نخ و ریسمان بھ خانھ ھایشان باز میگشتند.در آن...