شماره یک
من که سردار توأم سردار سر من
توی این شهر نشده هیچ کسی یاور من
مسلمت تنها شده بین این شهر بلا
تو رو جون خواهرت یا حسین کوفه میا
مردم اینجا به من میزنن زخم زبون
پره سنگ و آتیشه میون دامناشون
(یا حبیبی یا حسین)
نیمه ی شب شده و سر رو دیوار می زارم
بین کوچه های شهر من پناهی...