اشعار حسین صفا
-
اشعار حسین صفا
دریچه او که یک چیز نامشخّص بود هی مرا سمت خود کشید، وَ من نامشخّص به سمت او رفتم در خِلال همین کشیده شدن هر چه بیهوده دست و پا نَزدم بیشتر در خودم فرو رفتم او که یک عطر نامشخّص داشت از بهشتی که نامشخّص بود پخش می شد به سوی شامّه ام من که چون دوزخی رها بودم و مشخّص نشد کجا بودم بو...- * رهــــــا *
- موضوع
- پاسخ ها: 5
- انجمن: اشعار شاعران
