مشاعره با حرف ع

moh@mad · 18/6/24

YeGaNeH گفت:
عمرم به طواف گرد کوی تو گذشت
القصه، در آرزوی تو گذشت

- هلالی جغتایی

عشق اگر در جلوه آرد پرتو مقدور را
از گداز دل دهد روغن چراغ طور را

عشق چون‌ گرم طلب سازد سرِ پرشور را
شعلهٔ افسرده پندارد چراغ طور را

بیدل

-FãTéMęH- · 18/6/24

moh@mad گفت:
عشق اگر در جلوه آرد پرتو مقدور را
از گداز دل دهد روغن چراغ طور را

عشق چون‌ گرم طلب سازد سرِ پرشور را
شعلهٔ افسرده پندارد چراغ طور را

بیدل

عمر ما را مهلت امروز و فردای تو نیست

من که یک امروز مهمان توام فردا چرا

moh@mad · 19/6/24

-FãTéMęH- گفت:
عمر ما را مهلت امروز و فردای تو نیست

من که یک امروز مهمان توام فردا چرا

عالمی را دشمنی با من ز بهر روی تست
لیکن از دشمن نمی‌ترسم، که میلم سوی تست

چارهٔ دل در فراقت جز جگر خوردن نبود
وین جگر خوردن که می‌بینم هم از پهلوی تست

اوحدی

-FãTéMęH- · 26/6/24

moh@mad گفت:
عالمی را دشمنی با من ز بهر روی تست
لیکن از دشمن نمی‌ترسم، که میلم سوی تست

چارهٔ دل در فراقت جز جگر خوردن نبود
وین جگر خوردن که می‌بینم هم از پهلوی تست

اوحدی

عاشقی شیوه رندان بلا کش باشد ناز پرورده، تنعم نبرد راه به دوست

حافظ

MēLįKąღ · 26/6/24

عیسی لـ*ـب و آفتاب روئی پسرا

زنار خط و صلیب موئی پسرا

-FãTéMęH- · 26/6/24

MēLįKąღ گفت:
عیسی لـ*ـب و آفتاب روئی پسرا

زنار خط و صلیب موئی پسرا

عشقی که درد عشق وطن بود درد او
او بود مرد عشق که کس نیست مرد او

moh@mad · 26/6/24

-FãTéMęH- گفت:
عشقی که درد عشق وطن بود درد او
او بود مرد عشق که کس نیست مرد او

عقل یکدل شده با عشق فقط می ترسم
هم به حاشا بکشد هم به تماشا بکشد

یکی از ما دو نفر کشته به دست دگری است
باش تا کار من و عقل به فردا بکشد

-FãTéMęH- · 26/6/24

moh@mad گفت:
عقل یکدل شده با عشق فقط می ترسم
هم به حاشا بکشد هم به تماشا بکشد

یکی از ما دو نفر کشته به دست دگری است
باش تا کار من و عقل به فردا بکشد

عاشقی شیوه رندان بلا کش باشد ناز پرورده، تنعم نبرد راه به دوست

حافظ

moh@mad · 26/6/24

-FãTéMęH- گفت:
عاشقی شیوه رندان بلا کش باشد ناز پرورده، تنعم نبرد راه به دوست

حافظ

عشقبازی چه بلا فکر خطایی بود است
عشق خود عشق نبودست، بلایی بود است

کاش بینند بی خبران حسن ترا
تا بدانند که ما را چه خدایی بودست

-FãTéMęH- · 26/6/24

moh@mad گفت:
عشقبازی چه بلا فکر خطایی بود است
عشق خود عشق نبودست، بلایی بود است

کاش بینند بی خبران حسن ترا
تا بدانند که ما را چه خدایی بودست

عمرت تا کی به خودپرستی گذرد
یا در پی نیستی و هستی گذرد
می خور که چنین عمر که غم در پی اوست
آن به که بخواب یا به سرخوشی گذرد خیام

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

کاربر ممتاز

مدیر ارشد رمان ۹۸

کاربر ممتاز

مدیر ارشد رمان ۹۸

کاربر نیمه فعال

مدیر ارشد رمان ۹۸

کاربر ممتاز

مدیر ارشد رمان ۹۸

کاربر ممتاز

مدیر ارشد رمان ۹۸

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین