نقد و بررسی رمان برزخ های مادرانه | حسینعلی مبینی کشه کاربر رمان ۹۸

حسینعلی مبینی کشه · 28/12/23

به نام خدا
نام رمان: برزخ‌های مادرانه
نام نویسنده: حسینعلی مبینی کشه کاربر انجمن رمان ۹۸
ناظر: -FãTéMęH-
منتقد: همراز س YeGaNeH
ژانر: تراژدی، اجتماعی
خلاصه:
کودکان؛ معصوم‌ترین مخلوقات خداوند هستند. معصوممیّتی والاتر از عصمتِ فرشتگان! عصمتی که این‌قدر ساده و بی‌آلایش است، که طمعِ آلودنش، هیچ‌گاه از سرپنجه‌ی وسوسه‌ی پلیدی‌ها، رهائی ندارد.
کودک یعنی شاد بودن، پشتوانه داشتن و تامین شدن. و غیر از این؛ کودک یعنی طعمه! طعمه‌ای برای سوءاستفاده‌ها و قربانی شدن.
در بینِ آرزوها؛ آرزوهای بی‌آلایش آن‌ها، زیباترین و البته کوچک‌ترینِ آرزوهاست. خیلی کوچک! آن‌قدر کوچک که خیلی‌ها آن را نمی‌بینند!
آن‌ها در این زندگی، آرزو و مونسی شیرین‌تر از اسباب‌بازی نمی‌شناسند. همدمی که البته جز حسرتِ داشتنش، در اختیارِ خیلِ عظیمی از آن‌ها قرار نمی‌گیرد. همان‌طور که در اختیار "پنی"، دخترِ چهار ساله‌ی این داستان قرار نگرفت و برای داشتنش، دیوِ پلیدِ فقر؛ بهائی به قیمت جانش را از او طلب می‌کرد!

YeGaNeH · 18/1/24

{ به نام خدای بلند آسمان، خداوند خاک و خدای جهان }
نقد و بررسی رمان برزخ‌های مادرانه

کودکان سرمایه‌های آینده‌ی ما هستند. این کودکان هستند که ادامه‌دهنده‌ی نسل بشر و سازندگان فرداهای نه‌چندان دور ما هستند و اگر فردایی توامان با هنجارهای اجتماعی مد نظر ماست، باید از هم‌اکنون سازندگان فردا را در فضایی آرام و به دور از ناهنجاری‌ها بپرورانیم.
رمان برزخ‌های مادرانه با داشتن ایده و مضمون جدید در ژانر تراژدی و اجتماعی، هدف پرمعنا و جذابی را دنبال می‌کند و نویسنده نیز به خوبی از ترکیب این دو ژانر در اثر استفاده کرده و در جای‌جای رمان این حال و هوا حس می‌شود.
این حال و هوا و ارتباط نیز در شناسنامه‌ و شروع رمان قابل مشاهده هست و جای تحسین دارد.
اما بهتر بود که در کنار این حس‌ و حال کمی هیجان چاشنی آغاز رمان شود تا مخاطب را به خود میخکوب کند.
علاوه بر ارتباط خوب ژانرها، داشتن توصیفات پرمعنا و زیبا در رابـ*ـطه با ظاهر و حالات شخصیت‌ها آن هم با ترکیب کلمات جدید جذابیت اثر را دوچندان کرده و با وجود این‌که بیشتر توصیفات پشت سر هم و یک جا بیان شده بودند، اما خسته‌کننده و کلیشه‌ای نبوده.
با این حال باز هم توصیه می‌شود که توصیفات یک‌جا آورده نشوند و جرعه‌جرعه و همراه با تکرار گفته شوند تا ماندگاری بیشتر و بهتری را در ذهن مخاطب داشته باشند.
برخلاف توصیفات ظاهری و حالات، توصیفات مکانی و زمانی می‌توانستند بیشتر و هواشمندانه‌تر باشند و باتوجه به این‌که زمان اثر مربوط به گذشته بود می‌توانست با توصیفات بهتر فضاسازی بهتری را نیز برای اثر ایجاد کند.
البته این نکته حائز اهمیت است که توصیفات زمان و مکان رفته‌رفته بهتر شده و بیشتر در پارت‌های ابتدایی کمی جای کار و بهتر شدن دارند؛ برای مثال در پارت اول و دوم توصیف و جزئیاتی از مغازه‌ی عروسک‌فروشی ذکر نشده و جای آن در رمان خالی است!
رمان نثر و نگارش نسبتا خوبی دارد، اما با این حال، کمابیش ایرادات نگارشی اعم از اشتباه‌نویسی ضمایر شخصی و یکسان نبودن نثر در آن به چشم می‌خورد.
هم در دیالوگ‌ها و هم در مونولوگ‌ها یکسان نبودن نثر به چشم می‌خورد و زیاد شاهد آن بودیم که برخی جملات و کلمات به صورت محاوره‌ای نوشته شده‌اند.
تعادل میان مونولوگ‌ها و دیالوگ‌ها گاها رعایت شده بود و گاها این توازن شکسته شده بود و ما شاهد مونولوگ‌های فراوان و پشت سر هم بودیم که در نگاه اول ممکن است مخاطب را دلزده کند و بهتر است تا جای امکان تعادل ۶۰ درصد مونولوگ‌ به ۴۰ درصد‌ دیالوگ رعایت شود.
از سوی دیگر، نویسنده دیالوگ‌های هوشمندانه‌ای را برای اثر انتخاب نکرده و از اثر دیالوگ‌ها بر شخصیت‌پردازی غافل شده که این امر نیز باعث شده تا شخصیت‌پردازی خوبی را نداشته باشیم.
دارا بودن دیالوگ‌های طولانی‌ و بلند (بیش از دو خط) صحیح نیست و بهتر است که میان دیالوگ‌ها مکثی آورده شود و دیالوگ‌ها کوتاه‌تر شوند.
ویژگی‌های شخصیت‌ها باید به وسیله‌ی عوامل موثر در شخصیت‌پردازی به مخاطب نشان داده شوند و تنها بیان کردن ویژگی‌های شخصیت جذابیت نداشته و در این حالت مخاطب نمی‌تواند با شخصیت‌ها ارتباط بگیرد.
این‌که بگویم فلان شخصیت باهوش است، تا آن‌که با ایجاد صحنه‌ای هوش و نبوغ شخصیت را نشان دهیم تاثیرات و جذابیت‌های متفاوتی دارد و مخاطب نیز درک بهتری و تشخیص بهتری در حال دوم دارد.
نام‌های "حنانه" و "ارسلان" بیشتر ریشه در زبان فارسی، عربی و ترکی دارند و باتوجه به این‌که زمان و مکان اثر مربوط به ایران نبوده و زمان اثر هم "حال" نیست، نام پدر و مادر پنی متناسب نبوده و بهتر است نام دیگری برایشان انتخاب شود.
توصیه‌ی دیگرم به نویسنده‌ی عزیز این است که سخن نویسنده را به جای ابتدای رمان به انتهای رمان منتقل کند؛ زیرا این سخن دارای مقدار زیادی اسپویل بوده و این مورد برای ابتدای رمان جایز نیست!
و اما در کل، در رمان برزخ‌های مادرانه شاهد ایده و مضمونی جدید بودیم که بیشتر این فضاسازی و ایده‌پردازی در فیلم‌ و سریال‌ها دیده شده و در رمان، جهت منتقل کردن پیام نیاز به عملکرد قوی‌تر و بهتری دارد تا رسالت خود را به اتمام برساند.

با تشکر از انتقاد پذیری شما نویسنده‌ی گرامی،
تیم نقد انجمن رمان ۹۸
YeGaNeH

حسینعلی مبینی کشه · 18/1/24

YeGaNeH گفت:
{ به نام خدای بلند آسمان، خداوند خاک و خدای جهان }
نقد و بررسی رمان برزخ‌های مادرانه

کودکان سرمایه‌های آینده‌ی ما هستند. این کودکان هستند که ادامه‌دهنده‌ی نسل بشر و سازندگان فرداهای نه‌چندان دور ما هستند و اگر فردایی توامان با هنجارهای اجتماعی مد نظر ماست، باید از هم‌اکنون سازندگان فردا را در فضایی آرام و به دور از ناهنجاری‌ها بپرورانیم.
رمان برزخ‌های مادرانه با داشتن ایده و مضمون جدید در ژانر تراژدی و اجتماعی، هدف پرمعنا و جذابی را دنبال می‌کند و نویسنده نیز به خوبی از ترکیب این دو ژانر در اثر استفاده کرده و در جای‌جای رمان این حال و هوا حس می‌شود.
این حال و هوا و ارتباط نیز در شناسنامه‌ و شروع رمان قابل مشاهده هست و جای تحسین دارد.
اما بهتر بود که در کنار این حس‌ و حال کمی هیجان چاشنی آغاز رمان شود تا مخاطب را به خود میخکوب کند.
علاوه بر ارتباط خوب ژانرها، داشتن توصیفات پرمعنا و زیبا در رابـ*ـطه با ظاهر و حالات شخصیت‌ها آن هم با ترکیب کلمات جدید جذابیت اثر را دوچندان کرده و با وجود این‌که بیشتر توصیفات پشت سر هم و یک جا بیان شده بودند، اما خسته‌کننده و کلیشه‌ای نبوده.
با این حال باز هم توصیه می‌شود که توصیفات یک‌جا آورده نشوند و جرعه‌جرعه و همراه با تکرار گفته شوند تا ماندگاری بیشتر و بهتری را در ذهن مخاطب داشته باشند.
برخلاف توصیفات ظاهری و حالات، توصیفات مکانی و زمانی می‌توانستند بیشتر و هواشمندانه‌تر باشند و باتوجه به این‌که زمان اثر مربوط به گذشته بود می‌توانست با توصیفات بهتر فضاسازی بهتری را نیز برای اثر ایجاد کند.
البته این نکته حائز اهمیت است که توصیفات زمان و مکان رفته‌رفته بهتر شده و بیشتر در پارت‌های ابتدایی کمی جای کار و بهتر شدن دارند؛ برای مثال در پارت اول و دوم توصیف و جزئیاتی از مغازه‌ی عروسک‌فروشی ذکر نشده و جای آن در رمان خالی است!
رمان نثر و نگارش نسبتا خوبی دارد، اما با این حال، کمابیش ایرادات نگارشی اعم از اشتباه‌نویسی ضمایر شخصی و یکسان نبودن نثر در آن به چشم می‌خورد.
هم در دیالوگ‌ها و هم در مونولوگ‌ها یکسان نبودن نثر به چشم می‌خورد و زیاد شاهد آن بودیم که برخی جملات و کلمات به صورت محاوره‌ای نوشته شده‌اند.
تعادل میان مونولوگ‌ها و دیالوگ‌ها گاها رعایت شده بود و گاها این توازن شکسته شده بود و ما شاهد مونولوگ‌های فراوان و پشت سر هم بودیم که در نگاه اول ممکن است مخاطب را دلزده کند و بهتر است تا جای امکان تعادل ۶۰ درصد مونولوگ‌ به ۴۰ درصد‌ دیالوگ رعایت شود.
از سوی دیگر، نویسنده دیالوگ‌های هوشمندانه‌ای را برای اثر انتخاب نکرده و از اثر دیالوگ‌ها بر شخصیت‌پردازی غافل شده که این امر نیز باعث شده تا شخصیت‌پردازی خوبی را نداشته باشیم.
دارا بودن دیالوگ‌های طولانی‌ و بلند (بیش از دو خط) صحیح نیست و بهتر است که میان دیالوگ‌ها مکثی آورده شود و دیالوگ‌ها کوتاه‌تر شوند.
ویژگی‌های شخصیت‌ها باید به وسیله‌ی عوامل موثر در شخصیت‌پردازی به مخاطب نشان داده شوند و تنها بیان کردن ویژگی‌های شخصیت جذابیت نداشته و در این حالت مخاطب نمی‌تواند با شخصیت‌ها ارتباط بگیرد.
این‌که بگویم فلان شخصیت باهوش است، تا آن‌که با ایجاد صحنه‌ای هوش و نبوغ شخصیت را نشان دهیم تاثیرات و جذابیت‌های متفاوتی دارد و مخاطب نیز درک بهتری و تشخیص بهتری در حال دوم دارد.
نام‌های "حنانه" و "ارسلان" بیشتر ریشه در زبان فارسی، عربی و ترکی دارند و باتوجه به این‌که زمان و مکان اثر مربوط به ایران نبوده و زمان اثر هم "حال" نیست، نام پدر و مادر پنی متناسب نبوده و بهتر است نام دیگری برایشان انتخاب شود.
توصیه‌ی دیگرم به نویسنده‌ی عزیز این است که سخن نویسنده را به جای ابتدای رمان به انتهای رمان منتقل کند؛ زیرا این سخن دارای مقدار زیادی اسپویل بوده و این مورد برای ابتدای رمان جایز نیست!
و اما در کل، در رمان برزخ‌های مادرانه شاهد ایده و مضمونی جدید بودیم که بیشتر این فضاسازی و ایده‌پردازی در فیلم‌ و سریال‌ها دیده شده و در رمان، جهت منتقل کردن پیام نیاز به عملکرد قوی‌تر و بهتری دارد تا رسالت خود را به اتمام برساند.

با تشکر از انتقاد پذیری شما نویسنده‌ی گرامی،
تیم نقد انجمن رمان ۹۸
YeGaNeH

یه دنیا ممنون از این وقتِ باارزشی که برای من گذاشتید، و بیشتر از اون ممنون از این نقد بجا و ارزشمندی که فرمودید.
تمامی نکات به جا و قابل تامل بود و اگر حمل بر گستاخی نباشه؛ توضیحی داشتم که امیدوارم با رهنمودِ شما، این ایده‌ام پُربارتر بشه.
و توضیح اینکه، چون فریاد این داستان، از وراء تاریخ تا پسِ اون؛ برای کودکانِ تمامِ ملیت‌ها، در تمام اعصار بلند میشه؛ ترجیح دادم که از دوره‌ی خاصی و یا ملیتِ خاصی دم نزده باشم.
این شد که اسامی کارکترهارو، تا جائی که تونستم از ملیت‌های مختلف آوردم که فریاد، فریادی جهانی باشه.
کما اینکه خیلی از مناطق در جهان، مخلوطی از ملیت‌های مختلف هستند. مثلا کشورهای حوضه‌ی مدیترانه، یا استرالیا، و یا خیلی از کشورهای مهاجر پذیرِ اروپا.
حالا از نظر شما؛ این ایده‌ی خوبی نیست.

YeGaNeH · 19/1/24

حسینعلی مبینی کشه گفت:
یه دنیا ممنون از این وقتِ باارزشی که برای من گذاشتید، و بیشتر از اون ممنون از این نقد بجا و ارزشمندی که فرمودید.
تمامی نکات به جا و قابل تامل بود و اگر حمل بر گستاخی نباشه؛ توضیحی داشتم که امیدوارم با رهنمودِ شما، این ایده‌ام پُربارتر بشه.
و توضیح اینکه، چون فریاد این داستان، از وراء تاریخ تا پسِ اون؛ برای کودکانِ تمامِ ملیت‌ها، در تمام اعصار بلند میشه؛ ترجیح دادم که از دوره‌ی خاصی و یا ملیتِ خاصی دم نزده باشم.
این شد که اسامی کارکترهارو، تا جائی که تونستم از ملیت‌های مختلف آوردم که فریاد، فریادی جهانی باشه.
کما اینکه خیلی از مناطق در جهان، مخلوطی از ملیت‌های مختلف هستند. مثلا کشورهای حوضه‌ی مدیترانه، یا استرالیا، و یا خیلی از کشورهای مهاجر پذیرِ اروپا.
حالا از نظر شما؛ این ایده‌ی خوبی نیست.

قطعا ایده‌ی خوبیه و از سخن نویسنده‌ی ابتدای اثر هم این جذابیت مشخص بود.
اما یک مقدار حضور افرادی با رگ و ریشه‌ی ترکی، فارسی و یا عرب توی اون برهه از زمان و اگر اشتباه نکنم و لوکیشن رمانتون توی اروپا باشه عجیبه!
چون مهاجرت مثل الان آسون نبود؛ اونم در چنین ابعدادی!
و از طرف دیگه هم وقتی یک خانواده متعلق به ملت دیگه‌ای هستن خلق و خوی خودشون رو همچنان دارن و اکثر اسم فرزندانشون هم رگ و ریشه‌ی مشابه با اسم خودشون رو داره که خب این خانواده رفتار مشابه با اروپاییان داشتن
که اگر جریان و دلایل خاصی برای این موارد هست که درآینده قراره مشخص بشه این مورد درست و به جا هست

حسینعلی مبینی کشه · 19/1/24

YeGaNeH گفت:
قطعا ایده‌ی خوبیه و از سخن نویسنده‌ی ابتدای اثر هم این جذابیت مشخص بود.
اما یک مقدار حضور افرادی با رگ و ریشه‌ی ترکی، فارسی و یا عرب توی اون برهه از زمان و اگر اشتباه نکنم و لوکیشن رمانتون توی اروپا باشه عجیبه!
چون مهاجرت مثل الان آسون نبود؛ اونم در چنین ابعدادی!
و از طرف دیگه هم وقتی یک خانواده متعلق به ملت دیگه‌ای هستن خلق و خوی خودشون رو همچنان دارن و اکثر اسم فرزندانشون هم رگ و ریشه‌ی مشابه با اسم خودشون رو داره که خب این خانواده رفتار مشابه با اروپاییان داشتن
که اگر جریان و دلایل خاصی برای این موارد هست که درآینده قراره مشخص بشه این مورد درست و به جا هست

حق با شماست.
باید روی این مورد، کمی مانورِ بیشتری می‌دادم. و نیز موارد دیگه‌ای که فرمودید.
علی‌ایُ‌حال این یه راهنمائی بزرگ از سوی شما برای بنده بود.
بی‌نهایت ممنون.

حسینعلی مبینی کشه · 19/1/24

YeGaNeH گفت:
قطعا هست
درخدمتم

لطفِ شماست.
سوالم اینه که این سی و شش پارت ارسالیِ من، تازه صد و ده صفحه از دوهزار و پانصد و یا شایدم سه هزار صفحه داستانم باشه.
حالا می‌خوام بدونم، از نظر شما که در این زمینه‌ها استادِ قابلی هستید؛ همچین موضوعی، با همچین حجمی و این قلم؛ آیا آینده‌ای برای جذب مخاطب (از خوانندگان عوام و حتی خواص)، به صورتِ کتابِ چاپی رو داره یا الکی دارم دورِ خودم می‌چرخم؟ فقط، رو راست.
بی نهایت ممنون.

YeGaNeH · 19/1/24

حسینعلی مبینی کشه گفت:
لطفِ شماست.
سوالم اینه که این سی و شش پارت ارسالیِ من، تازه صد و ده صفحه از دوهزار و پانصد و یا شایدم سه هزار صفحه داستانم باشه.
حالا می‌خوام بدونم، از نظر شما که در این زمینه‌ها استادِ قابلی هستید؛ همچین موضوعی، با همچین حجمی و این قلم؛ آیا آینده‌ای برای جذب مخاطب (از خوانندگان عوام و حتی خواص)، به صورتِ کتابِ چاپی رو داره یا الکی دارم دورِ خودم می‌چرخم؟ فقط، رو راست.
بی نهایت ممنون.

خب حقیقتا با صد صفحه هم جدا نمی‌شه قضاوت کرد و برداشت من هم از همین تعداد صفحه هست فقط
و اثر ممکنه در ادامه بهتر یا بدتر عمل کنه
معمولا برای چاپ کل یک اثر مطالعه می‌شه و فاکتورهای زیادی هم درنظر گرفته میشن.
از دید من ایده تا به این‌جا خوب بود
قلم هم یه سری نواقص داره که خب یک سریاش مثل مشکلات نگارشی و یکسان نبودن نثر توسط ویراستار رفع میشن و عملا باگ محسوب نمیشن
من نظرم ۵۰.۵۰ هست برای چاپ
اما حتی اگر چاپ هم نشه چیزی از ارزشش کم نمی‌کنه و دلیل نمیشه درآینده هم با رفع نواقص شانسشو نداشته باشه

حسینعلی مبینی کشه · 19/1/24

YeGaNeH گفت:
خب حقیقتا با صد صفحه هم جدا نمی‌شه قضاوت کرد و برداشت من هم از همین تعداد صفحه هست فقط
و اثر ممکنه در ادامه بهتر یا بدتر عمل کنه
معمولا برای چاپ کل یک اثر مطالعه می‌شه و فاکتورهای زیادی هم درنظر گرفته میشن.
از دید من ایده تا به این‌جا خوب بود
قلم هم یه سری نواقص داره که خب یک سریاش مثل مشکلات نگارشی و یکسان نبودن نثر توسط ویراستار رفع میشن و عملا باگ محسوب نمیشن
من نظرم ۵۰.۵۰ هست برای چاپ
اما حتی اگر چاپ هم نشه چیزی از ارزشش کم نمی‌کنه و دلیل نمیشه درآینده هم با رفع نواقص شانسشو نداشته باشه

اِن‌شاءلله که نفس‌تون حقّه.
توکل بخدا.
من معتقدم، سرنوشت و مقدرات، همشون رقم خورده‌اند.
همه چیز به موقع‌ش.
با سپاس فراوان، حلال کنید.

همراز س · 20/1/24

به نام خالق عشق و زیبایی

آن چه از همه دردناک تر است فقر و بیماری نیست ، بی رحمی مردم نسبت به یکدیگر است...
"رومن رولان"

موضوع فقر، مخصوصا آن‌جا که آسیب‌هایش روح لطیف کودکان را زخمی و آزرده می‌کند، خیلی دردناک و تاثر برانگیز است. موضوعی که انتخاب شده با توجه به حساسیت موضوع ریسک بالایی دارد و هنر بالاتری می‌طلبد.
نمای اولیه‌ی رمان که مورد توجه قرار می‌گیرد و حتی نقش مهمی در انتخاب دارد، اسم یک رمان هست. اینجا اسم نو و غیر‌ تکراری داشتیم که قابل توجه می‌باشد.
اما در مورد خلاصه، اگر اشاره‌ای به اوج رمان باشد، بدون اینکه داستان لو برود قطعا خلاصه بهتری خواهیم داشت.
در مسیر نقدمان به ژانر می‌رسیم. نکته‌ای که در مورد ژانر تراژدی مورد اهمیت واقع شده این است که باید شخصیت پردازی قوی داشته باشد تا حجم زیاد غم و اندوه را بتواند به خوبی منتقل کند. و به نظر می‌آید نویسنده از عهده این کار برآمده است.
می‌شد شروع هیجان انگیز‌ی داشته باشیم، طوری که مخاطب میخکوب و ترغیب به خواندن شود و کنجکاوانه رمان را دنبال کند. هر‌چند از جایی شروع شده بود که کلی اتفاقات محور آن می‌چرخد، و نکته مثبتی بود.
اما در رابـ*ـطه با زاویه دید که سوم شخص بود، انتخاب مناسبی داشتیم، زاویه‌ای که شخصیت ها رو بهتر و بیشتر درک می‌کنیم.
در مورد شخصیت پردازی باید بگویم که قسمت توصیف حالات و چهره و رفتار به خوبی پرداخته شده بود و قسمت ویژگی ها و خصوصیات اخلاقی و افکار شخصیت ها و... نیاز به دقت و توجه بیشتری داشت تا معرفی خوبی از آن‌ها و ذهنیت شفاف‌تری داشته باشیم.
شخصیت‌های فرعی هم به خوبی توصیف شده بودند ولی هنوز حضور پررنگی نداشتند و حرف بیشتری نمی‌توان گفت.
شخصیت پردازی شخصیت‌های فرعی از این لحاظ حائز اهمیت است که هم کمک می‌کند شخصیت‌های اصلی را بهتر بشناسیم و هم باعث می‌شود فضای داستان طبیعی جلوه کند.
نکته قابل توجه دیگری در مورد شخصیت‌ها، آن‌ها خیلی شبیه هم بودند. اصولاً قرار دادن شخصیت‌های مشابه به لحاظ اعتقادات، گفتار و عمل باعث می‌شود که داستان از کشمکش خارج شود.
نکته قابل توجه دیگری این بود که نویسنده به خوبی توانسته بود با شخصیت‌ها ارتباط برقرار کرده و خود را جای هرکدام قرار دهد، و این هنر بزرگی به حساب می آید.
همین طور توصیفات مکانی به نسبت خوبی داشتیم ولی قطعا جای کار دارد.
هر چند توصیفات مکانی با اینکه خوب بود، از نظر مکان جغرافیایی من متوجه نشدم مکان رمان کجاست.
بعضی اسامی ایرانی و بعضی خارجی بودند بدون توضیح و دلیلی که این با هم بودن را توجیه کند.
در مورد تعادل مونولوگ 60 درصد و دیالوگ 40 درصد کمتر به آن توجه شده بود و مونولوگ های طولانی داشتیم، هرچند مونولوگ‌ها توصیفات و تشبیهات زیبا و ملموس بودن باز هم کمی دقت و کوتاه‌تر شدن باعث می‌شد حوصله‌ی خواننده سر نرود و سر‌‌رشته داستان از دست نرود.
زبان ادبی مونولوگ ها و محاوره ای دیالوگ ها خوب بود، فقط دیالوگ‌های کمی هدفمند و طولانی‌تر باعث جذاب‌تر شدن یک اثر می‌شود.
و همین طور دیالوگ باعث شناخت روحی و شخصیتی افراد می‌شود.
در پایان، اثر پیش رو رمانی آرام و غمگین و به دور از بالا و پایین شدن‌هایی بود که جذابیت هر اثری را بالا می‌برد.قلم توانای نویسنده‌ی ما همراه با تشبیهات بدیع باعث رنگارنگی و زیبایی رمان شده فقط کمی اتفاقات غیرمنتظره و البته باورپذیر و کمی هیجان و نقاط اوج و فرود باعث جذب بیشتر مخاطب می‌شود.
البته انگار تازه وارد فضای اصلی داستان شدیم و گم شدن پدر داستان در طوفان، نقش موثری در اتفاقات مهم تر اثرمان خواهد داشت.

با آرزوی موفقیت برای نویسنده‌ی عزیز و سپاس از انتقادپذیری شما
تیم نقد انجمن رمان ۹۸
همراز.س

حسینعلی مبینی کشه · 20/1/24

همراز س گفت:
به نام خالق عشق و زیبایی

آن چه از همه دردناک تر است فقر و بیماری نیست ، بی رحمی مردم نسبت به یکدیگر است...
"رومن رولان"

موضوع فقر، مخصوصا آن‌جا که آسیب‌هایش روح لطیف کودکان را زخمی و آزرده می‌کند، خیلی دردناک و تاثر برانگیز است. موضوعی که انتخاب شده با توجه به حساسیت موضوع ریسک بالایی دارد و هنر بالاتری می‌طلبد.
نمای اولیه‌ی رمان که مورد توجه قرار می‌گیرد و حتی نقش مهمی در انتخاب دارد، اسم یک رمان هست. اینجا اسم نو و غیر‌ تکراری داشتیم که قابل توجه می‌باشد.
اما در مورد خلاصه، اگر اشاره‌ای به اوج رمان باشد، بدون اینکه داستان لو برود قطعا خلاصه بهتری خواهیم داشت.
در مسیر نقدمان به ژانر می‌رسیم. نکته‌ای که در مورد ژانر تراژدی مورد اهمیت واقع شده این است که باید شخصیت پردازی قوی داشته باشد تا حجم زیاد غم و اندوه را بتواند به خوبی منتقل کند. و به نظر می‌آید نویسنده از عهده این کار برآمده است.
می‌شد شروع هیجان انگیز‌ی داشته باشیم، طوری که مخاطب میخکوب و ترغیب به خواندن شود و کنجکاوانه رمان را دنبال کند. هر‌چند از جایی شروع شده بود که کلی اتفاقات محور آن می‌چرخد، و نکته مثبتی بود.
اما در رابـ*ـطه با زاویه دید که سوم شخص بود، انتخاب مناسبی داشتیم، زاویه‌ای که شخصیت ها رو بهتر و بیشتر درک می‌کنیم.
در مورد شخصیت پردازی باید بگویم که قسمت توصیف حالات و چهره و رفتار به خوبی پرداخته شده بود و قسمت ویژگی ها و خصوصیات اخلاقی و افکار شخصیت ها و... نیاز به دقت و توجه بیشتری داشت تا معرفی خوبی از آن‌ها و ذهنیت شفاف‌تری داشته باشیم.
شخصیت‌های فرعی هم به خوبی توصیف شده بودند ولی هنوز حضور پررنگی نداشتند و حرف بیشتری نمی‌توان گفت.
شخصیت پردازی شخصیت‌های فرعی از این لحاظ حائز اهمیت است که هم کمک می‌کند شخصیت‌های اصلی را بهتر بشناسیم و هم باعث می‌شود فضای داستان طبیعی جلوه کند.
نکته قابل توجه دیگری در مورد شخصیت‌ها، آن‌ها خیلی شبیه هم بودند. اصولاً قرار دادن شخصیت‌های مشابه به لحاظ اعتقادات، گفتار و عمل باعث می‌شود که داستان از کشمکش خارج شود.
نکته قابل توجه دیگری این بود که نویسنده به خوبی توانسته بود با شخصیت‌ها ارتباط برقرار کرده و خود را جای هرکدام قرار دهد، و این هنر بزرگی به حساب می آید.
همین طور توصیفات مکانی به نسبت خوبی داشتیم ولی قطعا جای کار دارد.
هر چند توصیفات مکانی با اینکه خوب بود، از نظر مکان جغرافیایی من متوجه نشدم مکان رمان کجاست.
بعضی اسامی ایرانی و بعضی خارجی بودند بدون توضیح و دلیلی که این با هم بودن را توجیه کند.
در مورد تعادل مونولوگ 60 درصد و دیالوگ 40 درصد کمتر به آن توجه شده بود و مونولوگ های طولانی داشتیم، هرچند مونولوگ‌ها توصیفات و تشبیهات زیبا و ملموس بودن باز هم کمی دقت و کوتاه‌تر شدن باعث می‌شد حوصله‌ی خواننده سر نرود و سر‌‌رشته داستان از دست نرود.
زبان ادبی مونولوگ ها و محاوره ای دیالوگ ها خوب بود، فقط دیالوگ‌های کمی هدفمند و طولانی‌تر باعث جذاب‌تر شدن یک اثر می‌شود.
و همین طور دیالوگ باعث شناخت روحی و شخصیتی افراد می‌شود.
در پایان، اثر پیش رو رمانی آرام و غمگین و به دور از بالا و پایین شدن‌هایی بود که جذابیت هر اثری را بالا می‌برد.قلم توانای نویسنده‌ی ما همراه با تشبیهات بدیع باعث رنگارنگی و زیبایی رمان شده فقط کمی اتفاقات غیرمنتظره و البته باورپذیر و کمی هیجان و نقاط اوج و فرود باعث جذب بیشتر مخاطب می‌شود.
البته انگار تازه وارد فضای اصلی داستان شدیم و گم شدن پدر داستان در طوفان، نقش موثری در اتفاقات مهم تر اثرمان خواهد داشت.

با آرزوی موفقیت برای نویسنده‌ی عزیز و سپاس از انتقادپذیری شما
تیم نقد انجمن رمان ۹۸
همراز.س

ممنون، عجب حلوای نقدی! (به استعاره از؛ عجب حلوای قندی)
شرمسارم از این وقتِ باارزشی که برای بنده صرف فرمودید.
نکات و تذکراتِ واقعا به جائی بود، ممنون.
خیلی از تذکرات رو باید سرلوحه قرار بدم و اصلاح کنم.
اما بعضی‌هاش، ذاتِ خودِ داستانمه. نمیشه کاریش کرد.
قبول هم دارم که شروع حلزونی‌ای دارم؛ که این هم ذاتِ داستانمه. اما به نظر خودم، و کسانی که در جریان این داستانِ دو سه هزار صفحه‌ای هستند؛ داستان در ادامه روندِ جالب‌تری پیدا خواهد کرد.
راهنمائی‌های ارزش‌مندی فرمودید. بسیار بسیار ممنون.

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

عضو تازه وارد انجمن

معاونت کل سایت رمان ۹۸

عضو تازه وارد انجمن

معاونت کل سایت رمان ۹۸

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

معاونت کل سایت رمان ۹۸

عضو تازه وارد انجمن

منتقد انجمن رمان ۹۸

عضو تازه وارد انجمن

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین