مشاعره با رباعیات خیام

paeez81 · 13/6/21

در گوش دلم گفت فلک پنهانی
حکمی که قضا بود ز من میدانی
در گردش خویش اگر مرا دست بدی
خود را برهاندمی ز سرگردانی

moh@mad · 14/6/21

paeez81 گفت:
در گوش دلم گفت فلک پنهانی
حکمی که قضا بود ز من میدانی
در گردش خویش اگر مرا دست بدی
خود را برهاندمی ز سرگردانی

یک روز ز بند عالم آزاد نیم
یک دمزدن از وجود خود شاد نیم
شاگردی روزگار کردم بسیار
در کار جهان هنوز استاد نیم

paeez81 · 14/6/21

من بی می ناب زیستن نتوانم
بی باده کشید بارتن نتوانم

من بنده آن دمم که سـ*ـاقی گوید
یک جام دگر بگیر و من نتوانم

BARAN :) · 15/6/21

paeez81 گفت:
من بی می ناب زیستن نتوانم
بی باده کشید بارتن نتوانم

من بنده آن دمم که سـ*ـاقی گوید
یک جام دگر بگیر و من نتوانم

می خور که چُنین عمر که غم در پی اوست
آن بِهْ که به خواب یا به سرخوشی گذرد

paeez81 · 15/6/21

دی کوزه‌ گری بدیدم اندر بازار
بر پاره گلی لگد همی زد بسیار
و آن گل بزبان حال با او می‌گفت
من همچو تو بوده‌ام مرا نیکودار

BARAN :) · 15/6/21

paeez81 گفت:
دی کوزه‌ گری بدیدم اندر بازار
بر پاره گلی لگد همی زد بسیار
و آن گل بزبان حال با او می‌گفت
من همچو تو بوده‌ام مرا نیکودار

انصاف مرا ز غنچه خوش می‌آید
کو دامن خویشتن فراهم گیرد

paeez81 · 15/6/21

در گوش دلم گفت فلک پنهانی
حکمی که قضا بود ز من میدانی
در گردش خویش اگر مرا دست بدی
خود را برهاندمی ز سرگردانی

BARAN :) · 15/6/21

paeez81 گفت:
در گوش دلم گفت فلک پنهانی
حکمی که قضا بود ز من میدانی
در گردش خویش اگر مرا دست بدی
خود را برهاندمی ز سرگردانی

یعنی که: نمودند در آیینهٔ صبح
کز عمر شبی گذشت و تو بیخبری!

moh@mad · 26/6/21

BARAN :) گفت:
یعنی که: نمودند در آیینهٔ صبح
کز عمر شبی گذشت و تو بیخبری!

یک جام نوشیدنی صد دل و دین ارزد
یک جرعه ی می مملکت چین ارزد
جز باده ی لعل نیست در روی زمین
تلخی که هزار جان شیرین ارزد

paeez81 · 28/6/21

در گوش دلم گفت فلک پنهانی
حکمی که قضا بود ز من میدانی
در گردش خویش اگر مرا دست بدی
خود را برهاندمی ز سرگردانی

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی