رمان حربه‌ی احساس | ~Kimia Varesi~ کاربر انجمن رمان ۹۸

~Kimia Varesi~ · 25/2/21

- چی؟
- کَری؟
- نه عشقم، کر نیستم؛ اما برای یه لحظه اعتمادم رو به گوشام از دست دادم.
تکیه داد به صندلی پشت میز کارش و گفت:
- به گوشات اعتماد کن؛ چون درست شنیدی.
- ولی...
غرید:
- ولی نداره رها؛ همینی که گفتم!
- اما قرار ما یه چیز دیگه بود‌.
- اوه واقعاً؟! چی بود اون‌وقت؟ ما اصلاً قراری نداشتیم.
- نداشتیم؟...

~Kimia Varesi~ · 25/2/21

از فرودگاه ترکیه که سوار شدیم، کل‌کل‌های من و آنید هم شروع شد. اون مدام غر می‌زد که چرا صوف من رو با توی چهارچشم فرستاده و من هم هی بارش می‌کردم.
آخر هم بحث‌هامون تا خود واشینگتن ادامه پیدا کرد و هر دومون با سری که در حال انفجار بود، از هواپیما اومدیم پایین.
بعد از تحویل چمدون‌ها، یه‌ جا وایستادیم و زل...

~Kimia Varesi~ · 25/2/21

لم دادم روی مبلِ سوئیتِ کوچیک هتل. آنید درحالی‌که دست‌هاش رو تکون می‌داد تا آبشون بره، از دست‌شویی اومد بیرون و رفت تو آشپزخونه‌ی سوئیت، پیش زهرا.
داد زدم:
- کمکی، چیزی؟
صدای زهرا اومد:
- نه ممنون.
و گاز رو خاموش کرد و ماهیتابه رو گذاشت روی میز و گفت:
- سوسیسا آماده‌ست. رها بیا.
- اومدم.
رفتم تو آشپزخونه و...

~Kimia Varesi~ · 25/2/21

زهرا داخل اتاق شد و پرسید:
- حاضرین؟
دکمه‌ی آخری پیرهن کهنه‌ای که زهرا بهم داده بود رو بستم.
- تقریباً.
آنید که در حال کلنجاررفتن با شلوار جین پاره‌پاره‌ای بود، با حرص گفت:
- آره حدوداً؛ ولی اگه کِش این لامصب...
وسط حرفش شلوار رو کشید بالا؛ اما باز هم نتونست. کلافه رفتم سمتش، لبه‌‌های شلوارش رو گرفتم و توی...

~Kimia Varesi~ · 26/2/21

با سروصداهایی که از بیرون می‌اومد، چشم‌هام رو باز کردم و نگاهی به دوروبر انداختم. سروصداها انگار بیشتر شده بود.
کلافه پوفی کشیدم و نشستم رو تـخت.
- بمیرین ان‌شاءالله!
یهو آنید اومد داخل اتاق؛ نگاهش کردم و پرسیدم:
- کجا بودی تو؟
- بیرون.
- چه خبره؟
آنید روی تختش نشست و گفت:
- چند نفر رو فرستادن مأموریت.
-...

~Kimia Varesi~ · 26/2/21

چشم‌بندها رو برداشتیم. چشم‌بند رو گذاشتم تو جیبم، چشم از اونهایی که تو اتوبوس بودن و اونها هم چشم‌بندهاشون رو برمی‌داشتن، برداشتم و به بیرون دوختم. تمام اهالی اون ساختمون و به علاوه‌ی ماها رو داشتن می‌بردن مأموریت.
یارو که داد زد چشم‌بندها رو‌ برداریم، از خدا خواسته سریع درش آوردم. دلم می‌خواست راه عمارت...

~Kimia Varesi~ · 26/2/21

چند نفر از دخترهای گروه جیغ کشیدن و اون سه‌تا سریع جاخالی دادن.
اوه! انگار بدون بادیگارد اومدن؛ این عالیه! سعی کردم فقط مردها رو نشونه بگیرم؛ یکی از اونها مموری لایتنینگ رو داره.
از پشت آجرها بیرون اومدم و شلیک کردم. زنه سریع از زیر لباسش کلتی درآورد و سمتم شلیک کرد، جاخالی دادم و شلیک کردم.
انگاری فقط زنه...

~Kimia Varesi~ · 26/2/21

سه روز گذشته بود.
من رو بردن درمانگاه و گلوله‌ها رو از بدنم در آوردن. خون‌ریزیم همچین هم زیاد نبود با اینکه دو بار تیر خوردم. فکر کنم یه لیتر و نیم از خونم کم شده بس که تیر خوردم!
دکتره گفته بود چند روزی استراحت کنم؛ ولی من انقدر لوس نیستم واسه دوتا تیر و جای زخم بیفتم تو جا!
یارو از کارم خیلی خوشش اومده...

~Kimia Varesi~ · 26/2/21

در رو کوبیدم.
- اَه! دهنم صاف شد!
آنید که خواب بود، با ورود وحشیانه‌م یه‌ متر پرید و بعد عین عقب‌مونده‌ها با چشم‌های پف کرده زل زد بهم.
- چته؟
- من چمه؟ تو چته؟
- چمه؟ چم نیست که، خوبم گلم!
- واضحه.
و بعد دوباره دراز کشید.
رفتم سمت تـخت و بعد خودم رو با صورت پرت کردم روش. نگاه آنید بهم افتاد و پرسید:
- چته...

~Kimia Varesi~ · 27/2/21

- دارم از استرس می‌میرم رها.
آنید این رو گفت و بعد بازوهاش رو بـغل کرد. گفتم:
- نترس، هیچ کاری نمی‌کنن.
و بعد وارد هتل شدم و آنید هم پشت‌سرم. با کارمند پذیرش حرف زدم و بعد گفت اتاق زهرا کدومه. راه افتادیم و سوار آسانسور شدیم. طبق معمول باز آنید شروع کرد:
- رها به‌ خدا ریسک کردیم!
- بسه آنید!
آسانسور ایستاد...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

هنرمند انجمن رمان ۹۸

هنرمند انجمن رمان ۹۸

هنرمند انجمن رمان ۹۸

هنرمند انجمن رمان ۹۸

هنرمند انجمن رمان ۹۸

هنرمند انجمن رمان ۹۸

هنرمند انجمن رمان ۹۸

هنرمند انجمن رمان ۹۸

هنرمند انجمن رمان ۹۸

هنرمند انجمن رمان ۹۸

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین